سخنی از بوستان سعدی
نام نیکو
جوانمرد و خوش‌خوی و بخشنده باش
چو حق بر تو پاشَد، تو بر خلق پاش
نیامد کس اندر جهان کُاو بماند
مگر آن کزو نام نیکو بماند
نمُرد آن که مانَد پس از وی به جای
پُل و خانی* و خان* و مهمان‌سرای
هر آن کُاو نماند از پسش یادگار
درخت وجودش، نیاورد بار*
و گر رفت و آثار خیرش نماند
نشاید* پسِ مرگش الحمد* خواند
لغات:🌹🌹
خانی: آب‌انبار.
خان: خانه، کاروان‌سرا.
بار: میوه.
نشاید: شایسته نیست.
الحمد: فاتحه.
کلیات سعدی، بوستان، باب اول در عدل و تدبیر و رای، ص ۲۱۴.
#نام‌نیکو#بوستان‌سعدیhttps://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
