eitaa logo
متن روضه مقاتل معتبر چهارده معصوم (ع)
1.4هزار دنبال‌کننده
228 عکس
138 ویدیو
32 فایل
🔰 #متن_روضه 🔰 #مقاتل_معتبر_چهارده_معصوم_ع 🔰 #شناخت_شبهات_از_لسان_محققان http://eitaa.com/golvajhehaye_roozeh لینک کانال👆🏻 ارائه صوت ومتن سخرانی ناب از علمای دینی کشور
مشاهده در ایتا
دانلود
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ احادیثی از حضرت علی (ع) درباره قضاوت امام علی ‏(علیه السلام) فرمودند: قضاوتی که با تکیه به ظن و گمان باشد، عادلانه نیست. «نهج البلاغة، حکمت ۲۲۰» پنج‏ چیز است که باید قاضى (درباره آنها) به‏ ظاهِر حُکم عمل کند: ولایت (حقّ ولایت و سرپرستى که خداوند ، یا امام براى هر کس ، یا ولىّ طفل قرار داده است) ، همسران (یعنى مسأله زناشویى که بین مسلمانان مشهوراست) ، میراثها ، ذبایح(حلال بودن کشتار مسلمانان) و شهادات. هر گاه شهود ، در ظاهر امین و در خور اعتماد باشند ، شهادتشان پذیرفته است و لازم نیست از باطن آنها جست وجو کرد. «الخصال : ۳۱۱ / ۸۸ منتخب میزان الحکمة : ۴۷۲» دست رحمت خدا ، بر فراز سر قاضى در حرکت است. پس هر گاه ستم و حقّ کشى کند ، خداوند او را به خودش وا مى‏ گذارد. «الکافی : ۷ / ۴۱۰ / ۱» امام على علیه‏ السلام – خطاب به شریح- فرمودند: در مجلس قضاوت با کسى در گوشى صحبت مکن و اگر عصبانى شدى ، برخیز و در حال خشم هرگز داورى مکن. «الکافی : ۷ / ۴۱۳ / ۵» امام على علیه‏ السلام خطاب به شریح- فرمودند: در مجلس قضاوت منشین ، مگر این که قبلاً چیزى بخورى. «الکافی : ۷ / ۴۱۳ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۷۲» امام على علیه ‏السلام – خطاب به شریح- فرمودند: مبادا در مجلس قضاوت اظهار خستگى و ناراحتى کنى ؛ مجلسى که خداوند در آن پاداش قرار داده و براى کسى که به حقّ داورى کند ذخیره خوبى در نظر گرفته است. «الکافی : ۷ / ۴۱۳ / ۱» ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📌هـشـدار به قضــات [ در هر یک از قضاوت های خود یا به سوی بهشت می روید، یا جهنم ] قضاوت و داورى در میان مردم براى کسانى که اهلیّت و شایستگى آن را دارند، واجب کفایى، بلکه در بعضى از موارد واجب عینى است; و این خود یکى از عبادات مهمّه محسوب مى شود. با این حال به قاضى هشدار مى دهد که دقیقاً مراقب حسّاسیّت کار خویش باشد. در حدیث معروفى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)مى خوانیم:  «لِسانُ الْقاضى بَیْنَ جَمَرَتَیْنَ مِنْ نارِ، حَتّى یَقْضى بَیْنَ النّاسِ فَاِمّا اِلَى الْجَنَّةِ و اِمّا اِلَى النّارِ»:  «زبان قاضى در میان شعله آتش است تا داورى او پایان یابد، و در این صورت یا به سوى بهشت مى رود یا به سوى جهنّم»! (1) در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم:  «اَلْقُضاةُ اَرُبَعَة، ثَلاثَة فى النّارِ وَ واحِد فِى الْجَنَّةِ، رَجُل قَضى بِجَور وَ هُوَ یَعْلَمُ فَهُوَ فِى النّارِ، وَ رَجُل قَضى بِجَور وَ هُوَ لا یَعْلَمُ فَهُوَ فِى النّارِ، وَ رَجُل قَضى بِالْحَقِّ وَ هُوَ لا یَعْلَمُ فَهُوَ فِى النّارِ، وَ رَجُل قَضى بِالْحَقِّ وَ هُوَ یَعْلَمُ فَهُوَ فِى الْجَنَّةِ»:  «قاضیان چهار گروه اند سه دسته از آنان در آتش اند و یک دسته در بهشت: کسى که به ظلم داورى مى کند در حالى که آگاه است، او در دوزخ است; و کسى که به ظلم قضاوت مى کند و نا آگاه است، او هم در دوزخ است; و کسى که به حق قضاوت مى کند در حالى که نا آگاه است او هم در دوزخ است; و کسى که به حق قضاوت مى کند در حالى که مى داند (تنها) او در بهشت است»!(2) به این ترتیب قاضى حتّى اگر داوریش مطابق واقع باشد، ولى بدون آگاهى به این نتیجه برسد، یا به تعبیر دیگر رسیدن به حق تصادفى صورت گیرد، باز در پیشگاه خداوند مسئول است; هر چند با قضاوت او حق به حق دار رسیده باشد و این نهایت دقّت اسلام را در امر قضا نشان مى دهد. 1. وسائل الشیعة، جلد 18، صفحه 157، باب 2 از ابواب آداب القاضى. 2. وسائل الشیعة، جلد 18، صفحه 11، حدیث 6. @golvajhehaye_roozeh ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قطره ای از دریا؛ 📍قرآن پاسخ می دهد: چگونه قضاوت کنیم؟ مسلمانان که در احد هفتاد کشته دادند و شکست خوردند، از پیامبر می‏ پرسیدند: چرا ما شکست خوردیم؟ خداوند خطاب به پیامبرش می‏ فرماید که به آنها بگو: شما دو برابر این تعداد را در سال قبل، در جنگ بدر، به دشمن ضربه وارد کردید. شما از آنها هفتاد کشته و هفتاد اسیر گرفتید، به علاوه شکست امسال به خاطر تفرقه و سستی و اطاعت نکردن خودتان از فرماندهی بوده است. أَ وَ لَمَّا أَصابَتْکُمْ مُصیبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَیْها قُلْتُمْ أَنَّی هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ آیا چون مصیبتی (در جنگ اُحد) به شما رسید که دو برابرش را (در جنگ بدر) به آنها (دشمن) وارد ساخته بودید، گفتند: این مصیبت از کجاست؟ (و چرا به ما رسید؟) بگو: آن از سوی خودتان است. قطعاً خداوند بر هر کاری تواناست. ها مسلمانان که در احد هفتاد کشته دادند و شکست خوردند، از پیامبر می‏ پرسیدند: چرا ما شکست خوردیم؟ خداوند خطاب به پیامبرش می ‏فرماید که به آنها بگو: شما دو برابر این تعداد را در سال قبل، در جنگ بدر، به دشمن ضربه وارد کردید. شما از آنها هفتاد کشته و هفتاد اسیر گرفتید، به علاوه شکست امسال به خاطر تفرقه و سستی و اطاعت نکردن خودتان از فرماندهی بوده است. ها ۱- هنگام قضاوت، تلخی ‏ها و شیرینی‏ ها را با هم در نظر بگیرید. تنها شکست اُحد را نبینید، پیروزی بدر را هم یاد کنید. «قد اصبتم مثلَیها» ۲- در جستجوی عوامل شکست، ابتدا به سراغ عوامل درونی و روحی و فکری خود بروید، سپس عوامل دیگر را پیگیری کنید. «قل هو من عند انفسکم» ۳- خداوند بر هر چیزی قادر است، ولی ما باید شرایط لازم و لیاقت بهره‏ برداری را به دست آوریم. «هو من عند انفسکم... ان اللَّه علی کل شی قدیر» ۴- گمان نکنید که تنها مسلمان بودن برای پیروزی کافی است، تا در هر شکستی کلمه‏ «چرا و چطور» را بکار ببرید، بلکه علاوه بر ایمان، رعایت اصول و قوانین نظامی و سنّت‏ های الهی لازم است. «قلتم اَنّی هذا قل هو من عند انفسکم» حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی_تفسیر نور آیه ۱۶۵ سوره مبارکه آل عمران ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
orrri.mp3
2.71M
📌قضاوت مردم برایمان مهم است یا خداوند؟! گاهی اوقات همین که مردم از باطنمان خبر ندارند خوشحالیم و یادمان نیست که علّام الغیوب از باطن ما مطّلع است نیک باشی و بدت گوید خلق به که بد باشی و نیکت بینند 📌باز نشر مطالب با ذکر صلواتی بر محمد و آل محمد @golvajhehaye_roozeh ─••══᪥𑁍᪥══••─
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📌هـشـدار به قضــات [ در هر یک از قضاوت های خود یا به سوی بهشت می روید، یا جهنم ] قضاوت و داورى در میان مردم براى کسانى که اهلیّت و شایستگى آن را دارند، واجب کفایى، بلکه در بعضى از موارد واجب عینى است; و این خود یکى از عبادات مهمّه محسوب مى شود. با این حال به قاضى هشدار مى دهد که دقیقاً مراقب حسّاسیّت کار خویش باشد. در حدیث معروفى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)مى خوانیم:  «لِسانُ الْقاضى بَیْنَ جَمَرَتَیْنَ مِنْ نارِ، حَتّى یَقْضى بَیْنَ النّاسِ فَاِمّا اِلَى الْجَنَّةِ و اِمّا اِلَى النّارِ»:  «زبان قاضى در میان شعله آتش است تا داورى او پایان یابد، و در این صورت یا به سوى بهشت مى رود یا به سوى جهنّم»! (1) در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم:  «اَلْقُضاةُ اَرُبَعَة، ثَلاثَة فى النّارِ وَ واحِد فِى الْجَنَّةِ، رَجُل قَضى بِجَور وَ هُوَ یَعْلَمُ فَهُوَ فِى النّارِ، وَ رَجُل قَضى بِجَور وَ هُوَ لا یَعْلَمُ فَهُوَ فِى النّارِ، وَ رَجُل قَضى بِالْحَقِّ وَ هُوَ لا یَعْلَمُ فَهُوَ فِى النّارِ، وَ رَجُل قَضى بِالْحَقِّ وَ هُوَ یَعْلَمُ فَهُوَ فِى الْجَنَّةِ»:  «قاضیان چهار گروه اند سه دسته از آنان در آتش اند و یک دسته در بهشت: کسى که به ظلم داورى مى کند در حالى که آگاه است، او در دوزخ است; و کسى که به ظلم قضاوت مى کند و نا آگاه است، او هم در دوزخ است; و کسى که به حق قضاوت مى کند در حالى که نا آگاه است او هم در دوزخ است; و کسى که به حق قضاوت مى کند در حالى که مى داند (تنها) او در بهشت است»!(2) به این ترتیب قاضى حتّى اگر داوریش مطابق واقع باشد، ولى بدون آگاهى به این نتیجه برسد، یا به تعبیر دیگر رسیدن به حق تصادفى صورت گیرد، باز در پیشگاه خداوند مسئول است; هر چند با قضاوت او حق به حق دار رسیده باشد و این نهایت دقّت اسلام را در امر قضا نشان مى دهد. 1. وسائل الشیعة، جلد 18، صفحه 157، باب 2 از ابواب آداب القاضى. 2. وسائل الشیعة، جلد 18، صفحه 11، حدیث 6. @golvajhehaye_roozeh ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ