سخنی از گلستان سعدی
عالِم و سَفیه
عالِم را نشاید که سَفاهت از عامی به حِلم درگذرانَد؛ که هر دو طرف را زیان دارد: هیبتِ این، کم شود و جهلِ آن، مستحکم.
چو با سِفله گویی به لطف و خوشی
فزون گرددش کِبر و گردنکشی
نکات:
نشاید: شایسته نیست، سزاوار نیست.
سفاهت از عامی ... : بیخردی و سبکمغزیِ نادان را با بردباری نادیده گیرد.
هیبت: بزرگی و شکوه.
جهلِ آن، مستحکم: نادان در نادانی خود، استوار و پابرجا گردد.
سفله: پَست، فرومایه.
📚📚📚
کلیات سعدی، گلستان، باب هشتم: در آداب صحبت، ص ۱۸۳.
#گلستانسعدی
#عالِموسفیه
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303