*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_یازدهم* انگار این بچه به دلش برات شده بود که رژیم سقوط می‌کنه.چون توی همه تظاهرات ها شرکت می کرد و شب ها هم کشیک بود و نگهبانی. اصلا شب و روز نداشت .از صبح میزد بیرون ،بعضی وقتا شب نمی اومد .گاهی هم تا سه روز پیدایش نمی شود و من خودم می رفتم توی خیابون از دور می دیدمش تا دلم آروم بشه. آن روز تا بلند شدم دیدم آماده شده و داره از در میره بیرون و دیگه صداش نزدم که برگرد صبحونه بخور. آخه گفتم درست نیست از راه برگرده. نزدیکای ظهر داشتم توی حیاط لباس می شستم که با صدای در به خودم اومدم. _فاطمه مادر جان ببین کیه در میزند منتظر بودم فاطمه در را باز کند و همین طور که پای تجدید لباس نشسته بودم به در نگاه میکردم .همین که در رو باز کرد زن همسایه در را هل داد و داخل  آمد طوری که فاطمه همراه در به دیوار خورد. _بفرمایید مامان مجید خوش اومدید. از پای تشت لباسها  بلند شدم. _چه سلامی؟ چه علیکی! تا بچه ام را به کشتن ندید دست بردار نیستید! _چی شده خانم؟ خدا نکنه! _این غلام  شما چی میگه که دست از سر بچه من برنمیداره؟! _مامان مجید بیا بریم داخل ناراحت نباش. فاطمه جان آب خنک بیار مامان مجید بخوره حالش جا بیاد. _نمیخوام خانوم ! آب می خوام چیکار؟! دستش را گرفتم و به زور آوردمش داخل . _شما حالا یه دقیقه بشین الان عصبانی هستی. میدونستم چی شده لازم نبود مامان مجید توضیح بده. مال خودم رو زدم به ندونستن، آخه یه بار دیگه هم اومده بود دعوا. به زودی نشاندمت با یک لیوان آب دادم دستش. آتیش از سرش بالا زده بود. همین که آب را خورد انگار آتش خاموش شد. _خب حالا بگو ببینم چی شده؟ _مامان غلام، بچه تو نترسه! خودش بره چیکار داره بچه منو با خودش میبره ؟بچه شما اگه بگیرنش جون و جثه کتک خوردن و داره مثل مجید من که نیست. این را به خاطر هیکل درشت غلام می گفت که دست ساواک ها هم می افتاد توان کتک خوردن داشت. راست می گفت. ماشالا غلام تنومند بود و جثه درشتی داشت. _شما که میدونی من هم یه دونه پسر را بیشتر ندارم اگه خدایی نکرده بلایی سرش بیاد من با اینستا‌دختر چه خاکی بر سرم بریزم توی این شهر غریب. باباشم که میدونی ۶ ماه به یکسال اینجا نیست.جون ما به مجید بنده هست. تو رو خدا به بچه ات بگو مجید من را با خودش نبره .بچه شما اصلاً ترس حالیش نیست. همینطور حرف می‌زند و گریه میکرد و درد دل میکرد.حالا خوبه این دفعه گفت بچه ات شجاعه.دفعه قبل که اومده بود دعوا، می گفت که غلامت آمریکایی هست! این را به خاطر یک کاپشن جیری که تن غلامعلی بود می گفت.من می خندیدم و می گفتم :غلام جسوره ولی آمریکایی نیست. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_دوازدهم* نگران بچه اش باشد شوهرش هم که کویت بود و هر شش ماه یک بار بهشون سر میزد. لاری بودند و مثل ما توی شیراز غریب. انگار خودش میدونست که چه روزهای سختی در انتظارش هست که اینقدر نگران بچش بود.دست روزگار سرنوشت دیگری برایش رقم زده بود و سالها و دیگه هر ۶ ماه یکبار هم آقارضا را نخواهد دید.نمی دانست که خدا شیشه را دربغل سنگ نگه خواهد داشت و درست به چیزی که فکرش را هم نمی کنی و درست جایی که اصلاً نگران نیستید از دست روزگار کار خود را خواهد کرد. ده سال بعد از نگرانی های مادر مجید و تلاش برای حفظ مجید دست تقدیر خودش را به پدر مجید رساند.خدا میداند این مادر نگران چی کشید روزی که خبر مرگ پدر بچه هاش را شنید. بنده خدا تکیه گاهی را توی زندگی از دست داد. سال ۶۷بود  ،۱۲ تیر که هنوز قطعنامه پذیرفته نشده بود این آمریکای ملعون هواپیمای مسافربری ایران را زد و همه مسافران شهید شدند. همشون تکه تکه شده و جسدشان هم پیدا نشد.آقا رضای شفیعی هم جزء همین مسافران بود می خواست بره دبی ، که از آن طرف هم بره کویت ،که دیگه بنده خدا اجل بهش مهلت نداد. چه تصویری از آمریکا داشت؟! می‌گفت غلام آمریکایی هست آمریکا را در قیافه غلام مجسم کرده بود. نمی دونست که آمریکایی واقعی ۱۰ سال بعد چطور داغی روی دلش میذاره و هیچ وقت فکرش رو  نمیکرد. خلاصه مادر مجید که درد و دل میکرد من دیگر نگران غلام نبودم و فقط می گفتم خدایا! بچه مردم بلایی به سرش نیاد! اگر خدای نکرده طوریش بشه من جواب این مادر را چی بدم آخه!!؟ خیر ببینی مادر خودت که میری دیگه بچه مردم را چرا با خودت میبری! _حالا شاید خدا کرد مجید باغلام من نرفته .شاید رفته خونه دوستی رفیقی. _نه خانم .خودم صبح دیدم با هم رفتن. سر کوچه که می خواستن بپیچن ندیدمشون. هرچی دویدم بهشون نرسیدم که بگم کجا داری میری و نذارم بره.خدایا خودت بچه را حفظ کن اصلاً سابقه نداره تا این موقع بیرون باشه. مامان غلام دلم خیلی شور میزنه. _توکل کن ،هیچی نمیشه !غلام هر روز انقدر دیر میاد تازه الان سر ظهر هست الان دیگه هرجا باشن پیداشون میشه. مادر مجید طاقت نداشت می رفت سر کوچه نگاه می انداخت می آمد  داخل. یک پاش توی کوچه بود یک باش توی خونه ما و یک پاش توی خونه خودشون. روزهای دیگه که خود ما نگران بودم میرفتم طرف‌های اصلاح نژاد می‌دیدم غلام داره فعالیت میکنه از دور می دیدمش به جلو هم نمی رفتم.شاید بعضی وقتا چند روز به چند روز من غلام را نمی دیدم. خدا خودش بهم قوت قلب میداد. اینکه نگران نبودم ولی دعا می کردم براش به خودم را آرام می کردم. #ادامه_دارد. http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🌺🌱🌺🌱🌺🌱🌺

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_سیزدهم* دیگه از بس که مادر مجید بی تا بی میکرد دلشوره هات به من سرایت کرده بود.تظاهرات بنزین ها هم رفته بودند تظاهرات که چون شهر شلوغ بود یکی از اقوام مجید اون رو میبینه و بزرگ می برد داخل خونه و نمیزاره بیرون بیاد و بره تظاهرات.ولی غلام فرار کرده بود و رفته و در یک برد و بعد هم رفته بود تظاهرات. ساعت ۴ بعد از ظهر ما ناهار نخورده بودیم و توی کوچه منتظر بودیم به مادر مجید دلداری می دادم که یکدفعه دیدم بچه ام حمید داد زد. _اومدن اومدن.. مامان مجید دویدن رفت جلوشون. نگاه کردم دیدم آره مجید تنها داره میاد. _کجا بودی تا الان؟! نمیگی اگه بگیرنت می‌کشنت ! تا منو نکشی که نمیشینی خداجون من را از دستتو بگیره بچه! مجید هم همینطور که مامان توکوچه بند داشت حرف میزد ایستاده بود تا ببینه من چی میگم. چهره ناراحت بود خیالم راحت شده بود که این بچه سالم برگشته! چقدر نذر کرده بودم. خدای ناکرده اگر اتفاقی پیش می‌آمد می‌گفتند تقصیر بچه فلانی بوده که این را با خودش برده.غلام دیگه خودش سردسته بود و کلا توی تظاهرات شرکت می‌کرد. _مجید جان کجا بودی تا الان؟! مجید پرید وسط حرف های پای مادرش رو به من گفت: رفتیم که بریم تظاهرات من دیگه نتونستم برم ولی غلام رفت. دلم ریخت. _ تو تظاهرات نبودی؟! _با هم که رفتیم شهر شلوغ بود یک دفعه نمیدونم این فلانی از کجا پیدا شد و من را کشید برد تو خونش و در را هم قفل کردن نزاشت بیام بیرون تا الان ، ولی غلام فرار کرد و رفت و دسته تظاهر کننده ها و من دیگه ندیدمش. همینطور که این زبان بسته مجید داشت برای من توضیح میداد مادرش کشید برداشت تو خونه و ما هم با بچه‌ها آمدیم داخل.یکم نگران شده بودم آخه روزهای اوج تظاهرات بود. شعر مجید ناراحت و نگران شدم نکنه غلام راگرفتن و مجید چیزی به من نمیگه. نزدیکای غروب بود که دیدم کلید روی دار انداخته شد و در باز شد.اولش فکر کردم بابای بچه هاست .چشمم به در بود که دیدم غلام اومد داخل.همیشه از درک می آمد داخل آن چیزی که جلب توجه میکرد کفش های پاره پوره اش بود . اصلا وانمود نکردم که نگران بودم. _خسته نباشی مادر تا الان کجا بودی ؟چیزی خوردی؟! به روی خودم نیاوردم که مجید گفته بود امروز تظاهرات بودیم. _مامان از مجید پسر همسایه خبر نداری ببینم اومده یا نه؟ _کجا بوده مگه؟ _امروز صبح که داشتم می رفتم گفت منم باهات میام .دیگه تظاهرات بود و ما هم رفتیم توی شلوغی دیدم یکی مجید را گرفت و برد و نذاشت بیاد توی تظاهرات. مثل اینکه از اقوامشان بود .دیگه ندیدمش. الان هم جرأت نکردم برم در خونشون ببینم اومده یا نه؟! _بله مادر آمد. آخه تو چرا بچه مردم را با خودت میبری ؟! اگه بلایی سرش بیاد ما جواب مامانش رو چی بدیم؟! _مگه من به زور بردمش ؟خودش میگه می خوام بیام !حالا که تو تظاهرات هم نتونست بیاد. _مادرش امروز اومد کلی دعوا کرد که چرا بچه اش را میبری؟ _می‌گفتی خودش میره !مگه بزار میبرنش؟! _حالا خدا رو شکر که امروز سالم اومد. اگه خواست بیاد با خودت نبر خودش میخواد بره, بره! خم شد که بند کفشش را باز کنه. _غلامعلی مادر آبرومونو بردی! برو بیا برو یک کفش بگیر . آخه این کفش پاره چیه میپوشی؟ زشت جلوی مردم .فکر می‌کنند ما یک کفش برات نمی خریم. آبروی بابات میره. چطور با این راه میری؟! کفش را بیرون آورد و همین طور که یه پاش رو توی آستانه در گذاشته بود به عقب نگاه کرد و گفت: تا پیروز نشیم من کفش نمی خرم. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_چهاردهم* این بچه عقل خیلی بیشتر از سنش بود .هیکلی درشت داشت به خاطر همین با دانشجوها که میرفت تظاهرات فکر می‌کردند دانشجو هست.۱۳ سالش بیشتر نبود. همون اوایل که هنوز کسی چیزی از انقلاب نمی دانست و هر روز برگه‌هایی میذاره توی پیراهنشون میره.با خودم میگفتم اگه اینا مال مدرسه شهر چرا دستش نمیگیره؟! اعلامیه هایی بودند که غلام امامی رفته پخش می کرده. اوایل با ترس می رفت خیلی نمی گذاشت کسی بفهمد.بعدها که می‌دانست باباش هم بیشتر در جریان انقلاب است و توی مسجد هم که میره سخنرانی می کنن، دیگه پنهان نمی کرد چون میدونست که الان دیگه همه میدونن. نزدیکای پیروزی انقلاب بود که یک بار تا سه روز خانه نیامد.دیگه نگران شه من بودم می دونستم شبا میدان نگهبانی و کشیک. رفتم چهارراه اصلاح نژاد از دور دیدمش. به روی خودم نیاوردم و برگشتم.وقتی رفتم توی کوچه دیدم میره در هر خونه رو میزنه و پارچه جمع میکنه. نمی دونستم برای چی میخواد این همه پارچه. چیزی هم را ندادم که من اومدم دیدم تو نداشتی پارچه جمع می کردی. چون بالاخره می دونستم برای مسجد می خواد. پدرم که انقلاب پیروز شد دیگه سر از پا نمی شناخت با خنده بهش میگفتم: _دانلود پیروز شدی میری کفش بخریم یا نه؟ _چشم مادر جان دیروز رفتم یک کفش دیدم حالا امروز میرم میخرمش! کارش همش نگهبانی و کشیک بود.تو چند تا مسجد پایگاه‌هایی درست کرده بودند و مشغول فعالیت بودند. بابای غلامعلی روی درسش خیلی تاکید داشت و می گفت: حواست باشه از درسش باز نمونه. منم زیاد بهش گوشزد می کردم که بابا نگران درسات هست ، دقت کن.می‌گفتم اول درس وقت را بخوان بعد برو مسجد. _آنجا درسم رو هم میخونم. چقدر شور میزنی مامان! من که همش نمره هام رو بهت نشون میدم. _آره میدونم ولی این روزا فصل امتحانات و باید بیشتر درس بخونی! خرداد که تمام شدیا شاید اواخر خرداد بود .درست یادم نیست.یک روز یک برگه داد دستم. _بفرمایین کار نامه به بابا هم نشون بده. نگاه انداختم. نمره ها همه ۱۸ و  ۱۹ بود. خیلی خوشحال شدم. کارنامه را گذاشتم سر تلویزیون تا به باباش نشون بدم. _غلام جان چه درسی بود  که ۲۰ گرفته بودی؟ _زبان انگلیسی مادر. فاطمه دخترم تا اینو شنید از داداشش خواست که بهش زبان یاد بده. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_پانزدهم* دو سه روز بعد بی هوا خواهرش را صدا کرد: _فاطمه خودت را آماده کن می خوام باهات زبان انگلیسی کار کنم.چند سال دیگه که رفتی راهنمایی دیگه زبان را بلدی. علاقه هم که داری خدا را شکر.از فردا شروع میکنیم. راستی فاطمه یادت باشه فردا که رفتی مسجد پایگاه خواهران اسم بنویس و شروع به فعالیت کن. _چیکار باید بکنم؟! من که چیزی بلد نیستم!؟ _تو را یاد می گیرید کار سخت که نیست حالا برو عضو خودشون بهت میگن که چه کارهایی می تونی انجام بدی. الان هم که تابستون هست و مدرسه نداری. فردای آن روز فاطمه پور از من گرفت و با چه شوقی به رفتن به دفتر دوخط بگیرد تا غلام بهش زبان یاد بده .با اون پول توانسته  بود یک دفتر کاهی بخره. _چرا دفتر بهتری نگرفتی؟! _مامان دلم پیش یه دفتر دو خط دیگه بود ولی با این پولی که شما دادید فقط میشد این را خرید. _می‌آمدی بقیه پول هم میدادم میرفتی هم اون که دلش میخواست میگرفتی. _عجله داشتم زودتر غلام باهام زبان کار کنه. تمام تابستان حروف انگلیسی را به فاطمه یاد ندارم مرتب از املا گرفت و از آن فاطمه را با خودش می‌برد مسجد. فاطمه تو گروه مقاومت مسجد محلمون توی کلاس های فرهنگی شرکت می‌کرد.حالا دیگه حمیدرضا و مجتبی را که سن شان کمتر از فاطمه بود با خودش می‌برد پایگاه مسجد الصادق تاتوی مراسم شرکت کنند.شب های تابستان ۸۴ تا شون ، تشکاشون را ردیف کنار هم می انداختم. _این ستاره مال منه _نه اونکه بزرگتر مال منه که بزرگترم تو کوچکترین ستاره کوچک مال تو. _نه خیر خودم اول گفتم اون مال منه. این بگومگو های هرشب مجتبی و حمیدرضا بود. _آسمان پر از ستاره از شما دو تا سر یک ستاره دعوا میکنید؟!حواستون به من باشه می خوام های حمد و توحید را بهتون یاد بده تا وقتی خواستید نماز بخونی مشکلی نداشته باشید.هرکی هم خندید و بازیگوشی درآورد باید بلند شده بره توی اتاق گرم بخوابه. مجتبی که خیلی به اقلام وابسته بود دوسش داشت و تسلیم می شد.هر شب قبل از خواب بچه ها باید این سوره را برای غلامعلی می خواندم و بعدش می خوابیدن.بیشتر از حمیدرضا و مجتبی که تازه می خواستند یاد بگیرند میپرسید و هی براشون تکرار میکرد. _یواش حرف بزنید صداتون در خونه همسایه !مجتبی مادر اینقدر نخند آخرش همسایه ها شاکی میشن این وقت شب.! شیطنت‌ها و خوشحالی های مجتبی بیشتر به خاطر این بود که غلامانی را زیاد دوست داشت شبها که غلام پیش بود این دیگه همه ذوق میکرد و بازیگوشی در می آورد. _فاطمه تابستان تمام شده خودت را آماده کنیم که می خوام تمام زبان انگلیسی را که یادت  دادم ازت امتحان بگیرم. اون روزها سر غلامعلی خیلی شلوغ بود و خواب و خوراک نداشت. تازه جنگ شروع شده بود و همه مردم ترس و وحشت داشتند. اخبار اعلام کرده بود که عراق حمله کرده و فرودگاه مهرآباد را زده. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🌹🌹🌹🌹🌹: *داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_شانزدهم* _غلامعلی ،مادر جان این که اخبار میگه درسته؟ میگه عراق به ایران حمله کرده؟ _آره مامان عراق چند روز پیش حمله کرده و همه مردم دارن میرن جبهه. با خودم گفتم نکنه غلام هم به جبهه!! نه به دلت بد راه نده.اون بچه است اکه اون بخواد بره نمی برندش. هر روز  این فکر را از ذهن می گذشت که غلام بیشتر توی پایگاه‌های مسجد .چندتا مسجد روی دستشه وهمش نگهبانی و کشیک. دیگه فرصتی نداره بره جبهه . ۱۵ سالش هم که بیشتر نیست چند ماهی از جنگ نگذشته بود که یک روز غلامعلی اومد گفت: مامان یه چیزی می خواهم بگم ‌. تو رو خدا بابا ‌‌... _بابا چی بابا طوری شده؟! آخه تازه داشت از بیرون می آمد و آقا محمد علی هم رفته بود بیرون و هنوز نیامده بود _مامان کی گفت آقا طوری شده ؟بزار من حرف بزنم! میگم بابا را راضی کن من برم جبهه !من جرات ندارم بگم میدونم که مخالفت میکنه. _معلومه مخالفت میکنه. تو میخوای بری چی کار ؟خودت را به کشتن بدی!؟ همینجا توی پایگاه مقاومت مسجد کم کاری انجام نمیدی !بچه با این سن و سال کم اصلا خودشون میزارن که تو بری. _ ما می‌خواهیم با جهادسازندگی بریم. با بچه های گروه مقاومت مسجد الصادق. ما که نمیریم جنگ مستقیم که تو میترسی. بلند شد دستم رو بوسید _مامان به بابا بگو تورو خدا راضیش کن وقتی گفت با جهاد سازندگی میرم چیزی نگفتم. با خودم فکر کردم حتما خطرش کمترهست .گفتم می‌ره مشغول ساخت و ساز میشن.در دلم راضی نبود ولی همین که می‌آمد دست و پام را می بوسید و خواهش می کرد دلم نمی‌آمد چیزی بهش بگم. شب که غلامعلی رفته بود پایگاه مسجد . پای تلویزیون نشسته بودیم آقای محمدعلی  معمولا اخبار گوش می‌داد و بچه‌ها هم همانجا دراز کشیده بودند جلوی تلویزیون خوابشون برده بود. اخبار داشت می گفت دشمن چقدر بیشتری کرده و ما هم جوابش را دادیم و از این چیزها. _غلام علی هم میخواد بره جبهه طوری وانمود کردم که یعنی اشکال نداره بره. _خانم چی میگی؟ مگه جنگ بچه بازیه؟! _نمیخواد بره زنگ مستقیم که !میخواد با جهاد سازندگی بره. _حالا هرچی این هنوز بچه است خطر داره! مگه درس و مشق نداره؟ _با بچه های مسجد و صادق میخواد بره تنها که نیست.اونها هم هستند. من اولش گفتم نره .ولی خودش اصرار داره چیکارش کنم گناه داره! #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🌺🌱🌺🌱🌺🌱🌺

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_هفدهم* نزدیکای اذان صبح بود که غلامعلی برگشت صبح که بیدار شد ولی گفت: چی شد مامان به بابا گفتی؟! _آره مخالفت کرد شدید! _بهش گفتی خطری نداره؟! _آره ولی آخرش حرفی نزد. یعنی بحث را تمام کردیم. چند روزی شد که ساکش را بست و با همه خداحافظی کرد و دائم به فاطمه و حمیدرضا سفارش می کرد که از من برید پایگاه مسجد.آخه فاطمه حمیدرضا دیگه حالا عضو بسیج بودند و فعالیت های بسیجی داشتند. غلام رفت و من اصلاً دلم نمی آمد پشت سرش گریه کنم. _مادر جان تلفن کن .شماره خونه همسایه را که داری؟ _آره مامان نگران نباش. بیشتر از همه مجتبی خداحافظی کرد آخه خیلی دوستش داشت.مجتبی هم تا چند روز که غلامعلی رفته بود بی‌تابی می‌کرد. می رفت جلوی حوض روی زمین دراز می‌کشید گریه میکرد میگفت غلام کی برمیگرده؟! بی تابی بچه را که میگیرم انگار کارت به جگرم می زدند. باباش هم که همش میگفت:«خانم گفتم که با این بچه مخالفت کنه اگه تو دعوا کرده بودی نمیرفت» _تو رو خدا تو دیگه بس کن. تا حالا که رفته دعا کن سالم برگرده. چند روزی می شد که غلامعلی رفته بود.زنگ زد به خونه همسایه و رفتم صداش رو شنیدم همین که صداشو شنیدم انگار تمام دنیا را بهم داده بودند. _مادرجان جات چطوره خوبی؟ چه کار می کنی؟ _خدا را شکر خیلی خوب هیچ مشکلی ندارد نگران نباش بابا فاطمه حمیدرضا و وروجک مجتبی چطورن؟ _همه خوبند و دعات می‌کنند .مادر مواظب خودت باش. اونجا مشکلی نداری؟ سخت نیست؟ _نه مادر اصلاً هیچ وقت عادت نداشت که لغو شکایت کند و اگر مشکلی هم بود، هیچ وقت نمی گفت. یه چند وقتی شد که برگشت از همون طرف آبادان که برگشته بود اول یک سر رفته بود کازرون پیش مادرم اینها. روزی که برگشت مجتبی بال درآورده بود. _جبهه چطور ه یک کم تعریف کن _همین طوری که تلویزیون نشون میده. _سخت هم هست؟ _اصلا. مثل همین جاست که فعالیت می‌کنم هنوز از راه نرسیده بود که در پایگاه مسجد بیشتر شبا نگهبانی بود .توی همین حالا برگشته بود یک شب دیر وقت اومد. _کجا بودی تا الان؟ لباس ها چی شده چرا پر از رنگ و گچ هست؟ _مشغول رنگ‌آمیزی و گچکاری بودیم. _گچکاری کجا؟ _همین مسجد. داشتیم یکی از اتاق‌ها را رنگ می کردیم برای روحانی مسجد. _آخه روز وقت بود که باید شب این کار را انجام بدی _روز کارهای دیگه هست که باید انجام بدیم #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_هجدهم* _من که از کارهای تو سر در نمیارم! حالا برو استراحت کن حتما صبح زود هم میخوای بری! _مادر جان چقدر میزنی! خیلی وقت بود که مشغول ساخت و ساز مسجد ثارالله بودند شب و روز کار می‌کردند تا مسجد را آباد کند خودش می‌گفت به سرپرستی و مسئولیت گروه مقاومت مسجد ثارالله را به عهده دارم. بهش میگفتم غلام مادر اینقدر خودت رو اذیت نکن.می گفت: چند روز دنیا را باید به خاطر آخرت،به تلاش در راه خدا وقف کرد .منم دیگه حرفی نداشتم که بزنم. خیلی دلسوز بود و سخاوتش نمونه بود دلش برای همه میسوخت .یک روز نزدیکای غروب بود که اومد گفت: _مامان بابا کجاست؟! _توی خونه چیکارش داری؟ _مامان تو هم بیا می خوام از بابام اجازه بگیرم! دستم را گرفت و برد توی اتاق .باباش طبق معمول کتابی دست بود. _بابا می خوام یه اجازه بگیرم. آقا محمد علی کتابش را بست و گفت اجازه چی؟! _یک خانواده هستند سه تا بچه داره. این آقا با خانمش و مادرش می خوان بیان شب اینجا بخوابن. _مگه خودشون خونه زندگی ندارند؟ مگه اینجا ای نیستن؟ _مال طرف های خرمشهر و آبادان هستند .جنگ زده هستند. گناه دارن. فردا میرن. _بابا تو اصلا نمی شناسیشون که بیارشون اینجا بخوابن؟! _فقط همین یک شب. به خدا میشناسمشون! باباش سکوت کرد.غلامعلی دیگه به نظر خودش جواب را گرفت با دو رفت آنها را بیاره. همان اوایل جنگ هم بود. _خدایا این بچه میخواد کجا شش نفر را بخوابونه. اتاق داشتیم در واقع یک اتاق بزرگی بود که یک در کشوی وسطش بود حالا شده بود دو تا اتاق .یک اتاق تلویزیون بود که بچه‌ها هم همونجا می خوابیدند. _یا الله یا الله.. _بفرمایید تا صداشون رو شنیدم چادرم را پوشیدم و رفتم استقبال شون. غلام هدایتشان کرد به سمت اتاق. این خانواده سه تا دختر و پسر قد و نیم قد داشتند.دلم به حالشان سوخت بیچاره ها از آبادان آواره شده بودند. _مامان چی داریم برای ؟شام چیزی میخوای بخرم؟ _مادرجان برو یک ظرف ماست بخر بیا. تخم مرغ هم داریم درست می کنم. الان که دیر وقت نمیشه غذا درست کرد. رفت و یک ظرف ماست خرید و با چه ذوقی به من کمک می کرد تا از مهمانها پذیرایی کنم. خیلی خوشحال بود که آنها را آورده بود خانه.از وقتی آمده بودند آقا محمد علی همینطور داشت از شرایط آبادان میپرسید. #ادامه_دارد... https://chat.whatsapp.com/CzPsk4NOD9M9jH4vFR23gP

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_نوزدهم* وسایل شان را که با خودشان آورده بودند کف حیاط بود.غلامعلی اینها را کمکشون کول کرده بود آورده بود داخل. محمدعلی پرسید: _خونه اجاره کردید که شیراز بمونید؟ _نه آقا..یک خونه هست تو اصغری یک سرهنگ داخلشه .از زمان شاه تو این خونه نشسته بلند نمیشه .می‌خواهیم فردا با این وسایل را بریم پشت در کوچه بشینیم تا مجبور بشه تخلیه کنه. مادرشوهر میگفت:فردا رختخواب ها رو میزارم باشد در و میشینم و اینقدر این در رو میزنم تا این مرد بره بیرون. تا آخر شب همینطور داشتن بحث می کردند از خودشون از جنگ.پیش خودم فکر می کردم خوب نیست این آقا تو این اتاق خواب به ما هم پشت در اون اتاق. یک در کشویی وسط این دو تا اتاق بود.چقدر با خودم کلنجار رفتم که میخواستم بگم کاش این مردم اینجا نمی خوابید نمی تونستم بگم .آخرش دیگه هر طور بود گفتم: «آقا میشه شما برید تو اتاق بالا خونه بخوابی؟ یک اتاق بود توی بالاخانه پله میخورد میرفت بالا.من وسایل اضافی رو گذاشته بودم اونجا و گفتم این مرد به اونجا تا ما راحت باشیم. این بنده خداها هم می ترسیدن چون ما را نمی‌شناختند . نگاهی این زن و مرد به هم انداختند و مرد گفت: نه من همینجا میخوابم بالا نمیرم. بعد از صبح زود بلند شدند و من یک صبحانه آماده کردم.غلام کمکشون وسایلشون رو کول کرد و رفتند تا بزارند در خانه‌ای سرهنگ.زن به مادر شوهرش گفته بود توبنشین داد و بیداد کن و با زنگ بزن توی در اومده بود که از خونه بره بیرون. نزدیکای ظهر بود که غلام برگشت. _مادر جان چیکار کردن این بنده خداها! کارشون درست شد؟ _بله مادرم درست شد. مامان این پیرزن چه زبانی داشت.انقدر داد و بیداد کرد و از توی دردهای زرنگید چاره ای نداره یک ماشین ارتشی اومد وسایلش را برد. این سرهنگ عکس شاه داشت به چه بزرگی!عذاب خود شده بود و این قاب عکس رو زدم این درد دلش تا خرد خرد شد . سرهنگ این قاب رو نگه داشته و فکر میکنه شرایط عوض میشه! _خوب زبانی داشتن اینا وگرنه با زبون خوش نمی تونستند سرهنگ را بیرون کنن. همینطور تو خوشحال بود گفت :مامان من یک خورده قند و چایی بردارم.؟ _میخوای چیکار؟ _حالا تو بگو! بردارم؟ _بردار رفتم دیدم یک پلاستیک برداشته قند ،چای و حبوبات ریخته تو کیسه .بسته گوشت و مرغ هم برداشت. _میگی میخوای چیکار کنی یا نه؟! _مامان یک خانواده جنگ زدن آمدن تا مسجد الصادق چیزی ندارند. گناه داره اینا را ببرم بهشون بدم. خندیدم و گفتم: _نمیگی بیارمشون اینجا؟! او هم خندید و گفت: _نه دیگه همینا میبرم براشون خوبه. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🍃🌸🍃🌸🍃🌸

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیستم* سخاوت این بچه نمونه بود توی دلم کلی ذوق می کردم که بچه ام. انقدر با سخاوته بعضی وقتها احساس غرور می کردم که همچین پسری دارم. اولین باری بود که رفته بود جبهه وقتی برگشت دائم توی پایگاه مسجد بود سه تا مسجد دستش بود و مسئول بود.آخر هفته بود که خداحافظی کرد و گفت می خوام برم کازرون. رفتم زنگ بزنم مادرم که بگم غلامعلی اومد خونتون و حواست حواست باشه چه غذای خوبی براش درست کن. البته مادرم بیشتر از من غلام را می خواست و هواش را داشت. زنگ زدم به مادرم و گفتم غلام چطوره چیکار میکنه؟ _خوبه ما در همه سلام میرسونن. حس کردم مادرم یه چیزی میخواد بگه ولی نمیگه. _مادر غلام نگفت کی برمیگرده شیراز؟! _نه نگران نباشیا.. _چی شده مادر طوری شده تورو خدا حرف بزن. _نه مادر! چرا میترسید چیزی نشده!غلام گفت می خوام برم جبهه ما هم هر کاری کردیم که نره قبول نکرد. _راست میگی؟ با کی رفت؟ با چی رفت؟ نباید میذاشتی بره... _چیکار کنیم مادر مگه حریف زبان این بچه میشیم. _چرا حداقل زنگ نزد خداحافظی کنه ؟حالا من به باباش چی بگم ؟اون دفعه هم راضی نبود که بره. _ننه خدا پشت و پناهش هست تو نگرانش نباش _حالا چطوری رفت؟ _رفت سر جاده و با اتوبوس‌های سر راهی رفت. خودم هم با خواهرت و شوهرش آقای محکمی همراهش کردیم. _مادر به جای اینکه جلودارش بشید و به من اطلاع بده همراهی هم کردی! _ننه اون یه بار رفته بود جبهه دیگه دلش هوایی شده بود نمیتونست بمونه. خیلی ناراحت شدم همش فکر می کردم حالا به باباش چی بگم؟ بابا که از سرکار برگشت بدونه من و من گفتم مثل اینکه غلام رفته جبهه. _اونکه رفته بود کازرون! _از همان طرف با ماشین های بین راهی رفته امروز زنگ زدم به مادرم گفت ما نتونستیم جلوش رو بگیریم. _آخه این بچه مگه درس نداره امتحان نداره باید برم گروه مقاومت ببینم کجا رفته! #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🍃🌸🍃🌸🍃🌸

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_یکم* غروب که شد از خونه زد بیرون .دفتر اینها رو به روی دفتر گروه مقاومت نواب صفوی اول خیابان خیام در مسجد خیرات بود. شب که برگشتم گفتم: _تونستی بفهمی با کی رفته؟ _آره با بچه های پایگاه خودشون رفتن مثل اینکه رفتن آبادان توی گروه دکتر چمران. خودم میرم برش میگردونم این هنوز سنی نداره امتحانم که داره. فرداش مرخصی گرفت و از محل کار راهی آبادان شد.منم نگفتم نرو می‌ترسیدم که خدایی نکرده اتفاقی پیش بیاد و بگه خانم تو نذاشتی برم برش گردونم. وقتی برگشت تعریف کرد _از شیراز که به اتوبوس حرکت کردم شب بود که رسیدم آبادان. سر یک چهارراه یک پادگان بود که پیاده شدم.همینطور سرم رو پایین انداخته بودم میرفتم که یکبارگی که داد زد: _ایست ایست برگشتم عقب نگاه کردم دیدم یه آقای هست با لباس نظامی که با دو داره میاد طرفم. _ایست !! از کجا می آیی؟! _از شیراز اومدم. _کجا بودی پدر ؟این وقت شب اینجا چیکار می کنی؟ اینجا حیوونای وحشی هست.تو این بیابان اومدی اینجا چیکار؟ _اومدم دنبال پسرم غلامعلی .گفتن آمده آبادان تو گروه چمران آمدم ببرمش. این هنوز بچه است و امتحان داره .شما فامیلیتون چیه هست آقا؟ _کوچیک شما صفاری هستم. _آقای صفاری شما میدونید کجا باید برم پسرم را ببینم. _صبر کن پدر جان خودم میبرمت اونجا. آقای صفاری خیلی مرد خوبی بود این آقا ما را سوار ماشین کرد و بر جایی که گروه دکتر چمران بود. چند دقیقه‌ای که نشستی با حضور دکتر چمران را دیدم همیشه هم خودش روی دوشش بود. من بلند شدم جلوتر از من سلام کرد. _سلام پدرجان !حالتون چطوره؟ شما تو منطقه جنگی چه میکنید؟ اسمتون چیه؟! همین طور که دستم را گرفته بود گفتم :کازرونی ام .از شیراز اومدم پدر غلام علی رهسپار. اومدم غلامعلی را ببرم برای امتحاناتش. _غلام علی رهسپار؟! باید تعجب اسمش را آورد که فکر کردم خطایی کرده.. _«غلامعلی نگو بگو شیر خوزستان» تا این را گفت کلی خوشحال شدم. احساس غرور کردم شخصی مثل دکتر چمران هم چنین نظری درباره غلامعلی داره . انگار یادم رفت که اومدم آبادان برای برگرداندن غلامعلی. _آقای رهبر ما همین الان غلامعلی نیاز پیدا کردیم و با آقای استوان فرستادیم بهشون منطقه جنگی. _پس آقای استوان هم باهاشون بودند؟! قاسم استوان دوست غلامه. همه جا به عنوان یک بسیجی نمونه ازش یاد می کنند و همه جا با غلام باهم هستند. _آره با هلکوپتر فرستادیمشون توی منطقه .شما نگران درسش نباش ما خودمون همینجا ازش امتحان میگیریم. _چشم آقای چمران ما سرمون فدای انقلاب. آقا محمدعلی اینارو که برام تعریف می کردم من هم احساس غرور کردم.غلامعلی چقدر توانمند بوده که دکتر چمران این نظر را درباره اش داشته.. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_دوم* .چند روزی شده زنگ زد خونه همسایه و رفتم باهاش حرف زدم تا گوشی رو برداشتم و شروع کردم به دعوا. _تو نمیگی ما نگرانتیم!؟ نباید خبری میدادی؟! _مادر چی شده ؟من که حالم خوبه نگران نباش! با خنده و آرام جواب میداد. از خونسردی اش لجم گرفته _ بابا فاطمه حمیدرضا و مجتبی چطورن؟! _مگه بهت نگفتن که بابات اومد آبادان که تو رو برگردونه و گفتن رفتی منطقه جنگی! _بهم گفتن بابات اومده .مامان تو چرا گذاشتی بابا بیاد..گناه داشت این همه راه ! من که اینجا جام خوبه. شما نگران چی هستین. امتحان هم میام میدم. چند وقت بعد نمیدونم دو ماه یا شاید هم بیشتر شد که اومد. یک روز با فاطمه نزدیکای غروب بود پای تلویزیون نشسته بودیم صحنه‌های جنگ را نشان می‌داد.دلم رفته بود جبهه !خدا یعنی غلامعلی داره الان چیکار میکنه؟ حالش خوبه؟!تو دلم با خودم حرف می‌زنم و التماس خدا میکردم. اشک از چشمام می آمد تا می خواست سرازیر بشه با گوشه روسری پاک میکردم تا بچه‌ها نفهمن. گوشه اتاق هم حمیدرضا و مجتبی نشسته بودند و مشغول بازی و جر و بحث بودند. صدای فاطمه آمد: _ مامان ..مامان.. غلام.. غلام _کو؟!کجاست؟! _ایناهاش... سه تایی دویدن  به سمت تلویزیون جلوی تلویزیون وایسادن خودم رو جمع کردم. _بیا کنار ببینم.داشتن دارم میخوندم خدا میدونه انگار دنیا رو بهم دادن تا غلام را از تلویزیون دیدم. این بچه ها دیگه نمیزارم ببینم تلویزیون چی میگه چه دعایی میخونه تا دیگه تصویر انداخته شده روی یکی دیگه. چند وقت شد که غلام برگشت.حالا دیگه راهش به جبهه باز شده بود . یا می‌رفت کازرون با اتوبوسهای بین راهی می رفت یا از همین شیراز. وقتی که اینجا بود دائم توی پایگاه مسجد بود و مشغول فعالیت. از بس فعال بود همه می شناختنش و از اخلاقش تعریف میکردند. اگر کسی به شما گفت این کار را انجام بده نه نمیگفت. یک روز آمد خانه آقای تحویلی هم باهاش بود. پدر شهید عبدالله تحویلی.پسرش سال ۶۰ بود که توی درگیری با خان ها که یک عده ای بسیجی ها شهید شدند ،شهید شد. خیلی مرد خوبی بود. ما شبها از طرف به مسجد می رفتیم خونشون برای دلداری حاج. حاج عبدالرسول خیلی غلام را دوست داشت هفت تا بچه داشت می گفت حالا هم یکی از بچه ها مه. فکرشون خیلی به هم نزدیک بود. حاج عبدالرسول شب و روز در اختیار جبهه و با جون و دل کار می‌کرد. غلام هم مرتب باهاش در ارتباط بود. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🍃🌸🍃🌸🍃🌸