#فن_بیان ترس و اضطراب قبل از سخنوری دارید❌ در این پست کامل در این خصوص براتون توضیح دادم و روش های حلش رو هم براتون شرح دادم بعد از دیدن کلیپ حتما نظرتون رو برام بفرستید👇👇👇👇👇 @Fanne_bayan4837

📲 #ماه_رجب 🎙واعظ: حاج آقا #مومنی 🔖 فضایل ماه رجب 🔖

29 جمادی الثانی 1 ـ ﻭﻓﺎﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ (1) ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 252 هـ ﺩﺭ ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ. (2) ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﻭ ﺍﺑﻮ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻌﺎﺝ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﺍند. ﺟﻠﺎﻟﺖ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺣﺪّﻯ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻋﺪّﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻭﺍﻓﺮﻯ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﻪ ﺣﺪّﻯ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺣﻠﺖ ﺍﻭ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﭼﺎک ﻛﺮﺩ. (3) ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﺣﻠﺖ، ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻠﺪ، ﺩﺭ ﺷﺶ ﻓﺮﺳﺨﻰ ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﻛﻪ ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻗﺒﺮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ. ﻛﺮﺍﻣﺎﺕ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﮔﻨﺒﺪ ﻭ ﺻﺤﻦ ﻭ ﻏﺮﻓﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪّﺩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻣﺸﺮّﻑ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ. ﻧﺴﺐ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﺁﻝ ﺑﻌﺎﺝ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻌﺎﺝ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ. 📚 منابع : 1. این تاریخ مشهور بین شیعیان سامرا است و در حرم آن حضرت نیز نوشته شده است. 2. ﻣﺮﺍﻗﺪ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ : ﺝ 2، ﺹ 262. و ... . 3. کافی : ج 1، ص 327. و ... . .

📻 بشنوید | نکته 🎤 #حاج_محمد_فراهانی 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۱۴۰۱/۱۰/۲۵ معرفت افزایی در هیئت است هیئت رو دست کم نگیرید مراقب باشیم از آدمای بی اعتقادی که فقط فوت و فن بلدن ، تاثیر نگیریم

📹 #تحلیل_و_تبیین | مداح درباره محتوای شعری که میخواند مسئول است 🔺️ حاج غلامرضا سازگار از ذاکران و شاعران باسابقه اهل‌بیت در گفتگو با رسانه khamenei.ir 🔍 متن کامل گفتگو👇 https://khl.ink/f/51797

.  جناب آقای سازگار شما از جمله ذاکران اهل‌بیتی بوده‌اید که از سال‌های اولیه شکل‌گیری دیدار مداحان با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدارها حضور داشته‌اید برای شروع گفتگو از خاطرات خود از این دیدارها و تاریخچه این رویداد و حال و هوای آن بگویید.  بسم الله الرّحمن الرّحیم. در دوره ریاست جمهوری ایشان قرار شد که جامعه‌ی مداح و اعضای مجمع الذاکرین بروند دیدار آقا، اولین کسی هم که در این دیدار خواند من بودم. قریب به چهل سال بیشتر است که از این قضیه می‌گذرد. بعد از آن هم که ایشان به مقام رهبری رسیدند من را هم به این مجلس دعوت می‌کردند. این افتخار از اول برای من بود و هست. نکته دیگر این‌که آقای خامنه‌ای در همان سال‌های اول انقلاب در مجلس مجمع‌الذاکرین که نزدیک مسجد لاله‌زار برگزار می‌شد، حاضر شدند.  از همان دیدارهای قدیم هم سرودهای همخوانی این دیدار را شما می‌سرودید؟  بله هر سال سرود را می‌گفتیم و آقا تعریف می‌کردند. یک سال یک نفر دیگر این سرود را سرایید؛ شاعر خوب، زبردست و ادیبی است. بعد آقا من را خواستند. گفتند که سرود را چرا شما نساختید. گفتم آقا می‌خواستیم این بار ایشان بسازد. فرمودند نه این حق شماست. سرود را باید هر سال شما بسازید. دیگر ما هم هرسال می‌سرودیم تا این سال‌ها که دیگر از دستمان برنمی‌آید. در یکی دیگر از دیدارها من خدمت حضرت آقا شعر شهریار را خواندم: «علی علیه‌السلام به باغ فدک بیل زارعان بر دوش؛ چنان‌که چوب شبانان عصاست با موسی». قصیده خیلی بلندبالایی است. شعری از این بهتر نداشتم در آن مجلس بخوانم. وقتی این قصیده را خواندم رهبری فرمودند این قصیده، خوب قصیده‌ای است اما مردم شعر خود شما را می‌خواهند. شعری که امروز به درد مردم بخورد، شعر خود شماست.  در دیدار اخیر مداحان با رهبر انقلاب هم شما حضور داشتید. این دیدار را هم برای ما توصیف کنید.  ایشان در این دیدار هنر مداحی را یک هنر ترکیبی دانستند که اگر یک مداح از لحاظ خواندن، اجرای برنامه و محتوا همه را با هم ترکیب کند آن‌وقت می‌شود یک مداح کامل. گاهی اوقات شعر خوب است اما اجرای مداح خوب نیست. گاهی اجرا خوب است اما مضامین و مطالب خوب نیست. گاهی هم خود خواننده شعر را درست نمی‌شناسد. این‌ها همه لازم و ملزوم یکدیگر است که مداح واقعاً باید روی تک‌تک آن‌ها کار کرده باشد. همین بیتی که آقا از صائب خواندند (نسازد لن‌ترانی چون کلیم از طور مأیوسم، نمک‌پرورده‌ی عشقم زبانِ ناز میدانم...) بنده که ۵۰ سال است شعر می‌گویم عیب شعر را نفهمیدم. آقا از همه جمع مداحان و شاعران سؤال کردند این شعر درست است؟ همه گفتند بله، آقا فرمود نه درست نیست و علت غلط بودن آن را شرح دادند. بحث دیگر ایشان بحث آهنگ مداحی بود. خب بعضی از مداح‌های نوجوان که من دوست‌شان دارم و مثل فرزندم هستند اما خب متأسفانه بعضی آهنگ‌ها را در مداحی استفاده می‌کنند که مناسب نیست و طرب‌انگیز است؛ مربوط به موسیقی مطرب است. این‌ها را می‌خواهند با مداحی مخلوط بکنند. باید مواظب باشند. ما نباید با هر موسیقی‌ای مداحی کنیم.  شعری که در مدح اهل‌بیت سروده و خوانده می‌شود، چه خصوصیاتی باید داشته باشد که شأن و جایگاه آن ساحت قدسی مضمون موردنظر خودش را حفظ کند؟  امروز هر جا انجمن شعر می‌روید می‌بینید که در انجمن ادبی ایراد ادبی شعر را می‌گیرند اما ایراد مذهبی شعر را نمی‌گیرند. در صورتی که شعر اهل‌بیت یک چارچوبی دارد. باید قوانین شعری با شرع جور باشد. بعضی از شعرها را که می‌خوانند یک‌وقت می‌بینید امیرالمؤمنین را این‌قدر می‌برند بالا که دوشادوش خدا قرار می‌گیرد. یا گاهی این‌قدر می‌آورند پایین بعضی‌ها که می‌بینیم که علی علیه‌السلام را از یک فرد عادی هم کمتر حسابش می‌کنند. مداح‌ها باید خیلی حواسشان جمع باشد. شعری که می‌خواهند بخوانند اول ببینند این شعر با روایت وفق دارد. اگر هم وارد نیستند باید پیش یک عالم برود. این اشکالی ندارد. اگر در یک مداحی شعر از نظر قافیه یا از نظر وزن و ادبیات اشتباه داشته باشد شرعاً‌ اشکالی ندارد اما اگر از نظر شرعی و فقهی شعر مشکل داشت ما مسئولیم. شاعر باید حتماً در ابتدا مطالعه و تحقیق کند و خط قرمز شرع را دنبال کند. خرد را یافتم گفتم علی (علیه‌السلام) کیست     بگفت آن‌کس که وصفش حد کس نیست علی حسنی‌ست در آیینه غیب     که وصفش از زبان ما بود عیب گه از اوج فلک بر خاک بیینش     گهی از خاک بر افلاک بینیش نه لوح و نه سپهر و نه قلم بود     علی عبد خدا پیش از عدم بود همه در هر زمان وصفش شنیدند     نمی‌دانم ورا کی آفریدند این‌ها همه فضائل علی علیه‌السلام است که با روایات وفق دارد. ما هم تا آنجایی که بتوانیم سعی می‌کنیم که جوری بگوییم که با حکم خدا و گفتار ائمه جور دربیاید. امیدوارم ان‌شاءالله که بتوانیم این‌جوری باشیم.  برای خودتان پیش آمده که شعری سروده باشید و بعد احساس کنید در این چارچوب‌ها ن

. نبوده؟  بله حتی شعری من گفتم که چاپ هم شده و بعد فهمیدم اشتباه بوده. یک نفر از من ایراد گرفت دیدم ایرادش به‌جاست، گفتم افسوس که این شعر چاپ شده. امکان ندارد هیچ شاعری اشتباه نگوید. ما باید حواسمان جمع باشد و با علما و با بزرگانمان مشورت کنیم؛ یک‌وقتی می‌بینی یک‌چیزی ما متوجه نیستیم.  رهبر انقلاب در همین دیدار به این موضوع اشاره کردند که هرچند مداحی، استفاده از عنصر احساس است اما نباید از معرفت‌اندوزی هم غافل شد. چه راهکارهایی را برای رسیدن به این هدف به دیگران توصیه می‌کنید؟  به نظر من سه راهکار برای درمان آفت‌های مداحی‌ هست. اول استاد دیدن، دوم مطالعه کردن و سوم تقوا پیشه کردن است؛ که این خیلی مهم‌تر از آن دوتاست. یک‌چیزی که من می‌خواهم بگویم روی منبر اول فکر کنم ببینم که تقوای من اجازه می‌دهد؟ خدا اجازه می‌دهد؟ مداحان باید حتماً مقاتل صحیح را بخوانند. از شاعری شعر بخوانند که این شاعر متعهد بوده است. این آفت‌های مداحی از رعایت نکردن این سه چیز به‌وجود می‌آید. بعضی از مداحان متوسل می‌شوند به مطالب دروغ یا مطالبی که زیاد سندیت ندارد؛ این درست نیست. ما یک مداحی‌ای می‌خواهیم که آن ذوق مداحی و ذوق شعری و ذوق روضه‌ای را دارا باشد. بعضی‌ها دیده‌اید از بعضی از مضامینی که در کتاب‌ها هست جوری مطلب جمع می‌کنند و کنار هم می‌گذارند که آن‌وقت می‌بینید که روضه‌ای هم که می‌خوانند هم خداپسندانه است هم مردم می‌پسندند، هم خودش می‌پسندد. به قول آقای فلسفی «کار ما خیلی سخت است. باید ما منبری برویم که هم خودمان بپسندیم، هم خدا بپسندد هم مردم بپسندند.» این خیلی مطالعه و حواس‌جمع می‌خواهد.  به‌نظر شما رابطه و نسبت منبر و مداحی چیست؟ منبر باید بر مداحی اولویت داشته باشد یا مداحی بر منبر سبقت بگیرد یا اینکه این‌ها هرکدام کارویژه‌ و خصوصیت خودشان را دارند و از هم مستقل‌اند؟  مداحی گاهی باید بیاید مجلس را آماده کند، برای منبری. گاهی از اوقات هم که بعد از منبری مجلس را دست می‌گیرد؛ مداحی که بعد از واعظ می‌خواهد بخواند دیگر منبر نباید برود. باید مصیبت آن واعظ را دنبال کند. مثلاً آقای فلسفی منبر می‌رفت و یک ساعت سخنرانی می‌کردند. حالا مداح می‌خواهد از آقای فلسفی منبر را بگیرد. نمی‌تواند بگوید  بسم الله الرّحمن الرّحیم و سخنرانی دیگری را شروع کند. دیگر این توهین به منبری و مجلس است. باید این‌قدر مهارت داشته باشد که از همان‌جا دنباله‌ی مصیبت را بگیرد و ادامه دهد و همان مطالبی که سخنران گفته را هم تکرار نکند. مداح در خدمت منبری است. من یک‌وقت گفتم منبری درجه‌دار ارتش امام حسین است، مداح سرباز است، سرباز باید در مقابل درجه‌دار عرض ادب کند. منتهایش نه هر منبری و نه هر مداحی. ببینید ما مداح داریم که مداح در خدمت منبری است. گاهی مداحی داریم که از یک منبری سوادش خیلی بیشتر است. منبری‌ای هم داریم که سوادش بالاست؛ مثل آقای فلسفی که جمیع الجهات ایشان یک منبری بودند.  حضرتعالی بعد از حدود ۵۰ سال فعالیت در این حوزه چه فهم و تبیینی از رابطه نسبت مداح و مسئولیت اجتماعی‌اش دارید؟  مداح باید مداح روز باشد. یک‌زمانی انقلاب نشده بود مردم در خیابان‌ها ریخته بودند و مداح‌ها نوحه می‌خواندند. وقتی ریختند در فیضیه قم و طلبه‌ها را کشتند، مرحوم شاه‌حسین مداح خوانده بود: قم گشته کربلا، فیضیه قتلگاه شد موسم یاری، مولانا الخمینی یا مثلاً نوحه می‌خواندند ای شاه خائن آواره گردی... وقتی هم انقلاب پیروز شد مداح‌ها جور دیگری در خدمت جامعه و انقلاب بودند. امروز هم مداح‌ها باید ببینند جامعه چه نیاز دارد. مسیر درست همین است که بدانند امروز اسلام و انقلاب چه نیازهایی دارد.  نکته دیگری که رهبر انقلاب در مورد اهمیت و ضرورت مداحی به آن اشاره کردند این بود که بخشی از بار و مسئولیت فرهنگ‌سازی جامعه متوجه مداحان است. این نکته را هم لطفاً تبیین کنید.  من می‌خواهم بگویم که تبلیغات امروز می‌تواند در ذهن جامعه امام حسین علیه‌السلام را شمر ‌کند و شمر را امام حسین ‌کند. الان با تبلیغات بیگانه، دشمن تبدیل به دوست می‌شود و بسیج و سپاه را می‌کنند دشمن. سپاهی و بسیجی‌ای که در جبهه‌ها این‌جور بدنش تکه‌تکه و شهید شد. یکی از اصول مداحی این است که آدم بصیرت داشته باشد و دوست را در جای دوست ببیند و دشمن را به‌صورت دشمن ببیند. امروز دشمنان و بیگانگان ادعای دوستی با ما می‌کنند؛ خدا می‌داند که همین کار را با امام حسین کردند. چرا مردم کوفه به امام حسین نامه دادند؟ چرا امام حسین را که به دعوت خودشان آمده بود کشتند؟ به خاطر تبلیغات مسموم، گفتند حسین هشتم ذی‌حجه از مکه آمده بیرون و به حج پشت کرده و از دین خارج‌شده. کلمه خارجی را به امام حسین علیه‌السلام بستند. کلمه کفر را به سیدالشهداء بستند. خون امام حسین را ریختند و بعد هم ایستادند به نماز. .

. #ماه_رجب 1⃣امام صادق(علیه السلام) می فرماید : 📋《إِذَا کَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ فِي بُطْنَانِ الْعَرْشِ، أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ؟ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِي‏ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمَلِکِ مُکَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَعَ کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ يَسَارِهِ يَقُولُونَ لَهُ : هَنِيئاً لَکَ کَرَامَةُ اللَّهِ يَا عَبْدَ اللَّهِ! فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِي وَ إِمَائِي وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُکْرِمَنَّ مَثْوَاکُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَايَاکُمْ وَ لَأُبَوِّئَنَّکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ إِنَّکُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِي شَهْراً عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِکَتِي أَدْخِلُوا عِبَادِي وَ إِمَائِي الْجَنَّةَ》 ♦️در روز قیامت هاتفی از درون عرش ندا مى‏ دهد رجبى‏ ها کجايند؟ گروهى بر مى‌خيزند که چهره‏ایشان براى مردم محشر مى‏ درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آکنده از مرواريد و ياقوت است. همراه هر يک از ايشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ايستاده‏ اند و به او مى‏ گويند : اى بنده خدا! کرامت خداى بر تو گوارا باد! از عرش هم ندا مى‏ آيد که اى بندگان من! سوگند به عزت و جلال خودم، جايگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزيل قرار مى‏ دهم و غرفه‏ هايى از بهشت به شما ارزانى مى‏ دارم که از زير آن جوى‏ ها جارى است و جاودانه در آن خواهيد بود و پاداش عمل‏ کنندگان چه نيکوست، شما براى من در ماهى، روزه مستحبى گرفتيد که حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب کرده‏ ام. اى فرشتگان من! اى بندگان و کنيزکان مرا به بهشت درآوريد. سپس حضرت(ع) فرمود : 📋《هَذَا لِمَنْ صَامَ شَيْئاً مِنْ رَجَبٍ وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي أَوَّلِهِ أَوْ فِي وَسَطِهِ أَوْ فِي آخِرِه》 ♦️اين پاداش کسى است که چيزى از ماه پرفضیلت رجب را روزه بگيرد، هر چند يک روز از دهه اول يا دوم يا آخر آن باشد.(۱) 2⃣حديث قدسى : 📋《جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ (رَجَبَ) حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ بِي》 ♦️ماه رجب را ريسمانى ميان خود و بندگانم قرار داده‏ ام ؛ هر كس به آن چنگ زند ، به وصال من رسد.(۲) 3⃣حديث قدسى : 📋《الشَّهرُ شَهري و العَبدُ عَبدي و الرَّحمَةُ رَحمَتي فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ و مَن سَألَني أعطَيتُهُ》 ♦️ماه (رجب)، ماه من ،بنده ، بنده من ، و رحمت ، رحمت من است ؛ هر كه در اين ماه مرا بخواند ، اجابتش كنم و هر كه حاجت آورَد، عطايش كنم.(۳) 4⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید : 📋《رَجَبٌ شَهرُ اللّه‏ِ الأصَبُّ يَصُبُّ اللّه‏ُ فِيهِ الرَّحمَةَ عَلى عِبادِهِ》 ♦️رجب ماه بارش رحمت الهى است. خداوند در اين ماه، رحمت خود را بربندگانش فرو مى‏ ريزد.(۴) 5⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید : 📋《إنَّ في الجَنَّةِ قَصرا لايَدخُلُهُ إلاّ صُوّامُ رَجَبٍ》 ♦️در بهشت قصرى است كه جز روزه داران ماه رجب وارد آن نمى‏ شوند.(۵) 6⃣امام كاظم(عليه‏ السلام) می فرماید : 📋《رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ تَبَاعَدَتْ عَنْهُ النَّارُ مَسِيرَةَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّ》 ♦️رجب ماه بزرگى است که خداوند در آن ماه پاداش‏ها را دو چندان کند و گناهان را پاک سازد. هر که يک روز از ماه رجب را روزه بدارد، دوزخ به اندازه مسافت صد سال از او دورى گزيند و هر که سه روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب آيد.(۶) 7⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید : 📋《أَلاَ إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اَللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي》 ♦️همانا رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است.(۷) 8⃣حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید : 📋《أَنَّهُ قَالَ إِنَّ فِي الْجَنَّةِ نَهَراً يُقَالُ لَهُ رَجَبٌ مَاؤُهُ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ الثَّلْجِ وَ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ شَرِبَ مِنْه》 در بهشت نهريست به نام رجب، آبش از برف سفيدتر و از عسل شيرين‏تر و هر که يک روز از رجب روزه دارد از آن بياشامد.(۸) 📚منابع : ۱)روضه الواعظين ابن فتال نیشابوری، ج۲، ص۴۰۲ ۲)إقبال الأعمال ابن طاووس، ج۳، ص۱۷۴ ۳)إقبال الأعمال ابن طاووس، ج۳، ص۱۷۴ ۴)بحار الأنوار مجلسی، ج۹۷، ص۳۳ ۵)بحار الأنوار مجلسی، ج۹۷، ص۴۷ ۶)ثواب الأعمال شیخ صدوق، ص۵۴ ۷)وسائل الشيعة حر عاملی، ج۷، ص۳۵۲ ۸)بحار الانوار مجلسی، ج۵۵، ص۳۴۱ #اسنادالمصائب .

. #میلاد_امام_باقر #زندگینامه_اهل_بیت_علیهم_السلام 🔹لقب‌ های ایشان را هادی، باقر، شاکر ذکر کرده‌اند. 🔹کنیه ایشان ابوجعفر است. 🔹زادروز：۱ رجب سال ۵۷ قمری هجری 🔹زادگاه：مدینه 🔹مدت امامت：۱۹ سال(۹۵ تا ۱۱۴) ♦️شهادت：۷ ذی الحجه در سال ۱۱۴ قمری 🔹طول عمر：۵۷ سال 🔹مدفن：بقیع، مدینه ✨🕌✨🕌✨🕌✨🕌✨🕌✨ 🔹امام محمد باقر(ع) فرزند امام سجاد(ع) و فاطمه(س) دختر امام حسن مجتبی(ع) است. 🔹رسول اکرم(ص) ده‌ها سال قبل از به دنیا آمدن امام باقر(ع)، نام او را محمد و لقبش را «باقر» قرار داد و حدیث جابر و روایات دیگر بر این نامگذاری دلالت می‌کند. پس از نزول آیه اطاعت جابر بن عبدالله انصاری از حضرت رسول اکرم(ص) پرسید : یا رسول‌الله(ص)! ما خدا و رسول او را شناختيم، اولى الأمر كيستند كه خداى تعالى اطاعت آنان را دوشادوش اطاعت خود و شما قرار داده است؟ حضرت رسول اکرم(ص) خطاب به جابر بن عبدالله انصاری فرمود : آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من‌ هستند که اولِ ایشان علی بن ابی‌طالب(ع) است و بعد از او به ترتیب حسن، حسین، علی بن حسین و محمد بن علی که در تورات به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و پس از ایشان فرزندش هم‌ نام و هم‌کنیه من است.(۱) 🔹همسر ایشان فاطمه با کنیه أم فروه دختر قاسم بن محمد بن أبی بکر است. 🔹دوران امامت امام محمد باقر(ع) مصادف با ضعف دولت بنی امیه و درگیری امویان بر سر قدرت بود که عباسیان درصدد روی کار آمدن بودند که امام باقر(ع) در این دوره، جنبش علمی وسیعی را پدید آورد، که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید. 🔹دوران امامت ایشان با پنج تن از خلفای بنی امیه معاصر بود. ۱)ولید بن عبدالملک (۸۶-۹۶ق) ۲)سلیمان بن عبدالملک (۹۶-۹۹ق) ۳)عمر بن عبدالعزیز (۹۹-۱۰۱ق) ۴)یزید بن عبدالملک (۱۰۱-۱۰۵ق) ۵)هشام بن عبدالملک (۱۰۵-۱۲۵ق) 🔹در اعیان الشیعه‌ آمده است که عبدالملک بن مروان به پیشنهاد امام باقر(ع)، اقدام به ضرب سکه اسلامی کرد. 🔹از جمله فعالیت‌های علمی امام باقر(ع)، مناظره با افراد مختلف در موضوعات گوناگون است، مانند : مناظره امام(ع) با اسقف مسیحی، با حسن بصری، با هشام بن عبدالملک، با محمد بن منکدر و.. 🔹از نظر علمای شیعه، فقیه‌ترین فقیهان صدر اسلام ،شش نفرند که همه آنان از شاگردان واصحاب امام محمد باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده‌اند. آنان عبارتند از : زرارة بن اعین، ابو بصیر اسدی، فضیل بن یسار، محمد بن مسلم طائفی و برید بن معاویه عجلی 🔹شیخ طوسی، در کتاب رجال خویش، اصحاب و شاگردان امام محمد باقر(ع) را که از آن حضرت نقل حدیث کرده‌اند ۴۶۲ مرد و دو زن دانسته است. 🔹شیخ مفید می‌نویسد : امام محمد باقر(ع) در علم، زهد و بزرگواری از همه برادرانش برتر، و قدر و منزلتش بیشتر بود و همه کس او را به عظمت می‌ستود و مورد احترام عامه و خاصه بود. بدان اندازه که از او در خصوص علم دین و آثار و سنت نبوی و دانش قرآن و سیره و فنون اخلاق و آداب، آشکار شده است از هیچ یک از فرزندان حسن(ع) و حسین(ع) آشکار نشده است. ♦️سرانجام امام باقر(ع) در روز هفتم ماه ذی الحجه، در سن ۵۷ سالگی، در دوران خلافت هشام بن عبدالملک، وبه دستور او، در سال ۱۱۴ قمری به شهادت رسید و در قبرستان بقیع نزد پدر گرامیشان به خاک سپرده شد.(۲) 🔹امام محمد باقر(ع) پیش از شهادت خود، به امام صادق(ع) وصیت کرد که بعداز شهادتش، به مدت ده سال در منی بر ایشان مرثیه و روضه بخوانند. در روایت آمده است : 📋《یَا جَعْفَرُ(ع)! أَوْقِفْ لِی مِنْ مَالِی کَذَا وَ کَذَا لِنَوَادِبَ تَنْدُبُنِی عَشْرَ سِنِینَ بِمِنًى أَیَّامَ مِنًى》 ♦️ای جعفر(ع)! از مال من فلان مبلغ را وقف کن تا نوحه ‏سرایان ده سال در منى برایم نوحه ‏سرائى کنند.(۳) 📚منابع： ۱)اعلام الوری طبرسی، ج۲، ص۱۸۱-۱۸۲ ۲)سیره پیشوایان استاد پیشوایی، ص۶۵۳ ۳)الکافی شیخ کلینی، ج۵، ص۱۱۷ #اسنادالمصائب .

. #امام_باقر «السَّلَامُ عَلَيكَ يَابنَ الْحَسَنِ(ع) وَ الْحُسَینِ(ع)» ✅ #امام_محمد_باقر_علیه_السلام این افتخار را دارد که نوه دو امام می باشد. پدر بزرگ مادری او امام حسن مجتبی(ع) و پدر بزرگ پدری اش امام حسین(ع) است. زیرا؛ فاطمه(س) دختر امام حسن مجتبی(ع)، همسر امام سجاد(ع) بود و امام محمد باقر(ع) حاصل ازدواج این دو بزرگوار است. ایشان نخستین امامی است که از نسل پاک امام حسن(ع) و امام حسین(ع) متولد شد و به سبب این کرامت به «هَاشِمیٌّ مِن هَاشِمِییِّنَ وَ عَلَوِیٌّ مِنْ عَلَوِییِّن وَ فَاطِمِیٌّ مِنْ فَاطِمِیِیّنَ» نائل شدند.(۱) از آن پس امامت از نسل حسنین(ع) امتداد یافت و ائمه بعدی از امام باقر(ع) تا امام مهدی(عج) به این کرامت مفتخر شدند که از نسل سبطین پیغمبر اسلام(ع) باشند و فاطمه بنت الحسن(ع) مادر هشت امام شیعه گردید. 📚منبع : ۱)التهذيب شیخ طوسی، ج۶، ص۷۷ #اسنادالمصائب .......... 🍃 امام باقر(ع) و پیشگویی پیامبر(ص) جابربن عبدالله انصاری، از یاران پارسای رسول خدا(ص) بود. روزی پیامبر(ص) به وی فرمود: ای جابر تو زنده می مانی تا آنکه فرزندم «محمد بن علی بن الحسین علیهم السلام» را که در تورات به «باقر» معروف است ملاقات کنی، چون وی را ملاقات کردی سلام مرا به او برسان. جابر پس از رحلت رسول خدا(ص) – در حالی که از شدت علاقمندی و عشق به خاندان نبوت از همه گسسته و به اهل بیت علیهم السلام پیوسته بود در مسجد پیغمبر(ص) می نشست و به امید دیدار پیشوای پنجم(ع) و در انتظار رسیدن آن لحظه ی موعود برای رساندن سلام رسول اکرم(ص) فریاد بر می آورد: «یا باقر العلم» «یا باقر العلم» ای شکافنده ی علم، ای شکافندهی دانش. مردم مدینه – که به این راز آگاه نبودند – می گفتند: جابر (بر اثر پیری و ضعف نیروی اندیشه) هذیان می گوید. جابر در پاسخ آنان می گفت: نه به خدا هذیان نمی گویم و لیکن از رسول خدا(ص) شنیدم که می فرمود: «تو به زودی مردی از خاندان مرا درک خواهی کرد که نام او نام من و شمایل او شمایل من است، علم و دانش را می شکافد» من بر اساس پیشگویی پیامبر(ص) این سخن را بر زبان می آورم. جابر عمری دراز یافت تا اینکه – طبق نقل امام صادق(ع) – روزی امام باقر(ع) به نزد وی رفت و بر او سلام کرد. جابر جواب سلام را داد و چون نابینا بود پرسید: چه کسی هستی؟ فرمود: محمد بن علی بن الحسین. جابر گفت: فرزندم پیش بیا، امام(ع) نزدیک رفت. جابر دست امام (ع) را بوسید و خود را روی پای وی انداخت، می بوسید و می گفت: رسول خدا(ص) تو را سلام رسانده است... . و از آن پس #جابر پیوسته خدمت امام (ع) می رسید و از محضر پر فیضش استفاده می کرد. 📚منبع: الارشاد، شیخ مفید، ص ۲۶۲ .