#موسی_بن_جعفر #امام_کاظم #فیش_منبر #25رجب ◾️ [جلسه‌ی چهارم] #ایام_شهادت_امام_کاظم_علیه_السلام ۲۷ بهمن ۱۴۰۱شمسی 👈🏼 فیش منبرهای #رجب1444 👈🏼 شهادت حضرت امام کاظم صلوات‌الله‌علیه 📚 مطالب مطرح شده: ۱۷. مدح امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه ۱۸.‌ خبر امام کاظم علیه‌السلام دادن از آن‌چه در خیال و وسوسه‌ی شيطاني بود ۱۹. خباثت هارون در دستگیری، زندان و شهادت امام کاظم علیه‌السلام ۲۰. وضعیت زندان و مدت زندان امام کاظم علیه‌السلام در بصره #مطالب‌ناب‌درمنبر .👇

#موسی_بن_جعفر #شهادت_امام_کاظم #فیش_منبر #25رجب #26رجب ◾️ [جلسه‌ی پنجم] #ایام_شهادت_امام_کاظم_علیه_السلام و #وفات_حضرت_ابوطالب_علیه_السلام ۲۸ بهمن ۱۴۰۱شمسی 👈🏼 فیش منبرهای #رجب1444 👈🏼 شهادت حضرت امام کاظم صلوات‌الله‌علیه و وفات حضرت ابوطالب علیه‌السلام 📚 مطالب مطرح شده: ۲۱. مدح امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه ۲۲. لرزیدنِ سندی‌بن‌شاهک در حضور ۸۰تن از علمای اهل‌سنت بر اثر کلام امام کاظم علیه‌السلام ۲۳. گواهی ۵۰تن از علمای اهل‌سنت به‌وفات امام کاظم و نماز امام رضا علیهماالسلام ۲۴. شناخت‌نامه #حضرت_ابوطالب علیه‌السلام ۲۵. سرپرستی و کفالت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله ۲۶. ایمان ابوطالب در کلام اهل‌بیت علیهم‌السّلام #مطالب‌ناب‌درمنبر .👇

📻 بشنوید | سخنرانی 🎤 #حجت_الاسلام_خوشی_خوانساری 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۱۴۰۲/۱۱/۱۵ ایام #شهادت_امام_کاظم

📻 #آموزش_مداحی نکته ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ 🎤 #دکتر_محمد_فراهانی 🕌 مجمع یاس کبود 🗓 یکشنبه ۱۴۰۲/۱۱/۱۵ چطور از سبک خارج نشویم و فالش نخوانیم(لغزشِ سبکی) #تقلید را جدی اجرا کند ؛ مطابق الگو نمونه اجرای نغمه صبای عربی نمونه اجرای نغمه عاطفی صفحه ۱۵۷ کتاب ستایشگران نور صفحه ۱۶۱ " " صفحه ۱۶۲ روضه عاطفی " "

﷽ #تکنیک_های_اجرا #آموزش_مداحی [ #مناجات_کوتاه_آخر_سینه_زنی ] اگرسنگِ‌مسی را کوه زَرکردم ضررکردم اگر اینگونه‌ خودرامعتبر‌کردم ضرر‌کردم من‌از‌ اِلّاجمیلایی‌که‌زینب‌گفت‌دانستم بِغیراز بیرقَت هرجا نظرکردم ضررکردم "لفی خسری" که قرآن گفت ........... هرلحظه‌بدون‌روضه‌ سرکردم‌ ضرر‌کردم یا فرمود "سیرو فی الارض" ............ به غیر‌ازکربلا هرجا سفرکردم‌ ضرر‌کردم منم‌آن تاجرِیوسف‌فروشی که‌نفهمیدم دراین‌بازار‌سودی‌هم اگرکردم ضرر‌کردم توکیستی که در غم از دست دادنت مردان ما شبیه زنان ، گریستند ....... 🎤🎼 کربلایی‌ #علی_حاجیان_فر .

. . (خیلی‌خلاصه‌نوشته‌شده/فقط‌جهت‌آگاهی) اما به‌فضل‌الهی ، داخل پکیج آموزشی‌مون کامل به این موارد به جزئیاتش میپردازیم ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ۱_ اوج و فرود/💯 هر دو سه خط ، مقداری اوج گرفته میشه و مجدد برمیگردیم به همان گام قبلی خیلی از خوننده های حرفه ای از این روش (برای تاثیر گذاری بیشترِ شعر و همچنین شور دادنِ به جلسه ای که خسته شده و ثبتِ خاطره ای خوش در ذهن مخاطب و در آمدن از یکنواختی) استفاده ابزاری میکنند اسم این تکنیک Ascent & descent ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ۲_ سرعت‌وفرصت‌ومُقَطَّع‌خوانی/💯 این مبحث ، نیاز به توضیح مفصّل داره که خلاصه‌ش اینه / سه مدل خوانشِ شعری داریم که با توجه به نوعِ تنفسِ و سلیقه مداح ، هرکدوم باهم فرق‌ها مزیت‌هایی داره. که ایشالله در مراحل بعدی کاملا توضیح میدم. اسم این تکنیک Speed & opportunity ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ۳_ توقف کلیدی/💯 ایستگاهِ توقفِ ما در شعر نباید همینجوری الکی و دلبخواهی باشه بلکه باید باتوجه به معنا و با توجه به اصل قافلگیری مخاطب اجرا بشه. که در دو سه جا از این فایل از این تکنیک استفاده شد که همین سبب تاثیر کلام میشه. ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ۴_ دادنِ فرصتِ خوندن ، به مخاطب/💯 باید مسمتع در خوندنِ بخشی از شعر با رغبتِ خودش سهیم بشه و بخونه. بستگی به نوعِ پیک گرفتنِ ما از انتهای مصرع داره. در فایل دو جا از این نکته استفاده شد اسم این تکنیک به Give & take معروفه ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ۵_استفاده از کشش یا تحریر یا مکث/💯 بعضی جاها بخاطر زیباییِ کار کشش و تحریر و مکث انجام میدیم اما ... بعضی جاها ممکنه کلمه ای از شعر رو یادمون بره، اینجا باید یجوری با کشش یا تحریر یا مکث ، تنظیمش کنیم که توی گوش مخاطب ، وزن درست شنیده بشه. که دوسه‌بار هم از این استفاده شد. ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ۶_ جلب توجه قبلِ بعضی از ابیات/💯 این کار باعثِ جمع شدنِ حواس مخاطب به کلام بعدی ما میشه. و درنتیجه حق شعر ادا میشه که از این هم دو جا استفاده شد ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ ــــــــــ .غرض و هدف از این تحلیل و نکته‌ها این نیست که حالا چون توسط حقیر خونده شده ، تکنیک هارو بخوام از خودم بنویسم ، قطعا و یقینأ این غرض بنده نیست. بلکه هدف نهایی ، اینه که شگردها و تکنیک‌های اصولیِ شعرخوانی رو با نمونه‌های اجرای خودم آموزش بدم که هرکسی این نکات رو آموزش ببینه و رعایت کنه ، شعرخوانیش روزبروز قوی تر میشه. (معمولا مدرّس‌های مدّاحی از نمونه های دیگران استفاده میکنند نه خودشان) @Alihajianfar ■ ~علـی‌حاجیــان‌فر ■

📋 اگر سنگِ مسی را کوه زَر کردم ضرر کردم #مناجات کربلایی سیدرضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگر سنگِ مسی را کوه زَر کردم ضرر کردم اگر اینگونه خود را معتبر کردم ضرر کردم من از "اِلّا جمیلا"یی که زینب گفت دانستم به غیر از پرچمت هر جا نظر کردم ضرر کردم منم آن تاجرِ یوسف فروشی که نفهمیدم در این بازار سودی هم اگر کردم ضرر کردم مرا جز بی‌قراری در هوای تو، قراری نیست بجز خاک تو هر خاکی به سر کردم، ضرر کردم دَرِ این خانه همواره به روی این و آن باز است اگر یک عمر خود را دربه‌در کردم ضرر کردم برایم دشمنی با دشمنانت منفعت‌ها داشت اگر از دوستان تو حذر کردم، ضرر کردم به غیر از خاطراتِ راه تو، ورد زبانم نیست به غیر از کربلا، هر جا سفر کردم ضرر کردم نکیر و منکر از من هر چه پرسیدند یادم رفت بجز نام تو هر نامی ز بر کردم ضرر کردم *شاعر: #عمران_بهروج ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امام صادق به یکی از اصحابشون فرمود کربلا رفتی؟! -گفت نه آقا من اهل بصره‌ام منو میشناسند من برم کربلا میفهمند من محب شما هستم منو زنده نمیذارند، همه ناصری بودند اونجا. -فرمود کربلا نمیری؛ برای جد ما روضه میگیری یا نه؟! _آقا روضه‌ رو که همیشه میگیرم اصلا روضه هفتگی خونه‌مون دارم آقا فرمود: احسنت! کمترین کاری که در قبال این روضه‌ای که برای جد غریب ما میگیری جد ما برات انجام میده اینه: لحظه‌ی مرگت منتظری؛ توو حالت احتضاری، پاهات‌و روو به قبله کردند، حرف نمیتونی بزنی، یهو می‌بینی سرت رو پاهای حسینه

. #خروج_از_مدینه 🏴 حزن بانوان بنی‌هاشم هنگام تصمیم امام حسین(ع) به ترک مدینه هنگامی که امام تصميم به ترک مدينه و پناه بردن به مکه گرفت، بانوان خاندان عبدالمطلب، در حالی که به شدت محزون و متأثر بودند، جمع شدند؛ زيرا خبرهای بسياری از رسول خدا صلی الله عليه و آله در مورد کشته شدن فرزندش حسين عليه‌السلام، به آنان رسيده بود. آنها شروع به نوحه سرايی نمودند و صدايشان به گريه بلند شد. منظره‌ای هراس‌انگيز بود، حضرت حسين عليه‌السلام با اراده‌ای محکم، روی به آنان کرد و فرمود: «شما را به خدا! اين کار را که معصيت خداوند و پيامبر می‌باشد، آشکار نکنيد.» دلهايشان به درد آمد و فرياد زدند: «نوحه سرايی و گريه را برای چه کسی می‌خواهيم، امروز نزد ما همانند روزی است که رسول‌خدا صلی الله عليه و آله، علی، فاطمه و حسن درگذشته بودند… خداوند ما را فدای تو قرار دهد، ای محبوب نيکان!…» يکي از عمه‌های آن حضرت به سوی او آمد در حالی که چهره‌اش برافروخته شده بود. با صدايی که از گريه مرتباً قطع می‌شد، گفت: هاتفی را شنيدم که می‌گفت: «و ان قتيل الطف من آل هاشم اذل رقاباً من قريش فذلت.» «آن کشته سرزمين طف، از خاندان هاشم، گردنهايی از قريش را به ذلّت نشاند و آنها خوار شدند.» امام عليه السلام او را آرام کرد و دستور به شکيبايی داد همان گونه که ديگر بانوان از خاندان عبدالمطلب را چنين امر فرموده بود. 📚منبع مقتل حضرت حسين عليه‌السلام، مقرم، ج۵، ص ۱۳ #خروج_کاروان_از_مدینه #امام_حسین #امام_حسین_و_شهدای_کربلا #از_مدینه_تا_مکه #مداحی_عالمانه

◼️ وداع امام حسین(ع) با قبر رسول خدا(ص) از ابوسعید مقبرى نقل شده است که در مسجد مدینه امام حسین(ع) را دیدم در حالى که خرامان خرامان مى‌رفت و این اشعار «یزید بن مفرغ» را مى خواند: لاَذْغَرْتُ السَّوامَ فی فَلَقِ الصُّبْحِ مُغیراً، وَ لا دُعیتُ یَزیدا یَوْمَ أُعْطى مِنَ الْمَهابَةِ ضَیْماً وَ الْمَنایا یَرْصُدْنَنی أَنْ احیدا من آن نیستم که گلّه‌هاى آرام شتر را در سپیده دم آسوده بگذارم و اگر از بیم، تن به بیدادگرى دهم و ترس از مرگ، مرا از راه به در برد، نامم یزید (نام شاعر) نباشد.» با خود گفتم: به خدا سوگند! به یقین امام(ع) از خواندن این شعر مقصودى دارد و مى‌خواهد چنین بگوید که اگر تسلیم خواسته‌هاى یزید شوم من حسین فرزند پیامبر نخواهم بود. (۱) امام حسین(ع) شبانگاه کنار قبر جدّش رسول خدا(صلى الله علیه وآله) رفت و عرض کرد: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللّهِ! أَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ فاطِمَةَ، أَنَا فَرْخُکَ وَابْنُ فَرْخَتِکَ، وَ سِبْطُکَ فی الْخَلَفِ الَّذی خَلَّفْتَ عَلى أُمَّتِکَ، فَاشْهَدْ عَلَیْهِمْ یا نَبِىَّ اللّهِ. أَنَّهُمْ قَدْ خَذَلُونی وَ ضَیَّعُونی وَ أَنَّهُمْ لَمْ یَحْفِظُونی، وَ هذا شَکْواىَ إِلَیْکَ حَتّى أَلْقاکَ.» «سلام بر تو اى رسول خدا! من حسین پسر فاطمه‌ام؛ منم فرزند دلبند تو و فرزند دختر تو و من سبط تو هستم که مرا میان امّت به یادگار گذاشتى.» «اى پیامبر خدا! گواه باش که آنان دست از یارى من برداشتند و مقام مرا پاس نداشتند؛ این شِکوه من است نزد تو، تا آنگاه که تو را ملاقات کنم.» سپس امام برخاست و به نماز ایستاد و پیوسته در رکوع و سجود بود. (۲) چون شب دوم شد امام(ع) بار دیگر کنار قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمد و دو رکعت نماز گزارد و پس از آن عرضه داشت: «اَللّهُمَّ! إِنَّ هذا قَبْرُ نَبِیِّکَ مُحَمَّد وَ أَنَا ابْنُ بِنْتِ مُحَمَّد وَ قَدْ حَضَرَنِی مِنَ الاَْمْرِ ما قَدْ عَلِمْتَ، اَللّهُمَّ! وَ إِنِّی اُحِبُّ الْمَعْروُفَ وَ أَکْرَهُ الْمُنْکَرَ، وَ اَنَا أَسْأَلُکَ یا ذَالْجَلالِ وَ الاِکْرامِ بِحَقِّ هذَا الْقَبْرِ وَ مَنْ فیهِ مَا اخْتَرْتَ مِنْ أَمْری هذا ما هُوَ لَکَ رِضىً.» «بار الها! این قبر پیامبر تو محمّد(صلى الله علیه وآله) است و من فرزند دخت محمّدم. از آنچه براى من پیش آمده است آگاهى. خدایا! من معروف را دوست دارم و از منکر بیزارم. من از تو اى خداوند صاحب جلال و بزرگوارى مى‌خواهم به حقّ این قبر و کسى که در آن است راهى را که خشنودى تو در آن است برایم مقرّر دارى.»(۳) نقل شده است در این هنگام براى مدّتى کوتاه، خواب چشمان امام(ع) را فرا گرفت؛ پس از بیدارى برخاست با قبر جدّش وداع کرد و عرضه داشت: «بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یا رَسُولَ اللّهِ لَقَدْ خَرَجْتُ مِنْ جَوارِکَ کُرْهاً، وَ فُرِّقَ بَیْنی وَ بَیْنَکَ حَیْثُ أَنِّی لَمْ أُبایِعْ لِیَزیدَ بْنِ مُعاوِیَةَ، شارِبِ الْخُموُرِ، وَ راکِبِ الْفُجُورِ، وَ ها أَنَا خارِجٌ مِنْ جَوارِکَ عَلَى الْکَراهَةِ، فَعَلَیْکَ مِنِّی اَلسَّلامُ.» «پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا! من به ناچار از جوار قبر تو خارج مى‌شوم. میان من و تو جدایى افتاد؛ زیرا من دست بیعت به یزید بن معاویه، آن مرد شراب‌خوار و فاجر ندادم. اکنون با ناراحتى تمام از نزد تو بیرون مى‌روم. خدا حافظ اى پیامبر خدا.» (۴) 📚منبع (۱) مقتل‌الحسین، خوارزمى، ج ۱، ص ۱۸۶؛ تاریخ طبرى، ج ۴، ص ۲۵۳ (۲) مقتل‌الحسین، خوارزمى، ج ۱، ص ۱۸۶؛ فتوح، ابن اعثم، ج ۵، ص ۲۶ (۳) مقتل‌الحسین، خوارزمى، ج ۱، ص ۱۸۶؛ فتوح، ابن اعثم، ج ۵، ص ۲۷؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۴، ص ۳۲۸ (۴) مقتل، ابی مخنف، ص ۱۵؛ فتوح، ابن اعثم، ج ۵، ص ۱۹ ............. . #خروج_کاروان_از_مدینه ⚫️ امام حسین(ع) مدینه را به قصد مکه ترک کرد یزید پس از رسیدن به حکومت نامه‌ای به ولید بن عتبة بن ابی سفیان -حاکم وقت مدینه- نوشت و از او خواست از مردم مدینه به خصوص از امام حسین(ع)، عبدالله بن زبیر، عبدالرحمن بن ابی بکر و عبدالله بن عمر برایش بیعت بگیرند.(۱) ولید به پیشنهاد مروان بن حکم آنان را به دارالاماره فرا خواند.(۲) امام حسین(ع) به دار الاماره رفت. ولید ضمن با خبر کردن ایشان از مرگ معاویه، از ایشان خواست که با یزید بیعت کند. امام(ع) از او فرصت خواست و ولید نیز موافقت کرد.(۳) عصر روز بعد از ملاقات امام، حاکم مدینه، مأموران خود را به منزل حضرت فرستاد تا جواب حضرت را دریافت کنند.(۴) امام آن شب را هم مهلت خواست که با موافقت عوامل حکومتی همراه بود.(۵) امام حسین(ع) همان شب ـ یعنی شب یکشنبه، دو شب مانده از ماه رجب ـ مدینه را به قصد مکه ترک کرد. 📚منبع (۱) تاریخ الامم و الملوک(تاریخ الطبری)، طبری، ج۵، ص۳۳۸ (۲) همان (۳) ارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۳۳ (۴) ارشاد، ج۲، ص ۳۴ (۵)تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، طبری، ج۵، ص ۳۴۱ (۶) همان #خروج_از_مدینه

. #خروج_کاروان_از_مدینه ◾️ امام حسین(ع) نزد قبر مادر و برادر رفت و وداع کرد قبل از خروج از مدینه، امام حسین(ع) بر مزار رسول خدا(ص) و مادر عزیز و برادر بزرگوارش حاضر شد و با آنان وداع نمود و از دست این قوم ظالم و جهل مردم شکایت نموده و از خدا گشایش در کارها و رضایت او را مسئلت کرد. (۱) در برخی دیگر از منابع آمده است حضرت دو شب متوالی را در کنار قبر رسول خدا(ص) بیتوته کردند. ایشان قبل از آنکه شب دوم به خانه برگردند در نیمه‌های شب به حالت خواب فرو رفتند در این هنگام جدش -رسول خدا(ص) را ملاقات نمودند. پیامبر(ص) ایشان را در آغوش کشیده و به سینه چسباندند و سپس چشم مبارک حضرت را بوسیدند و فرمودند: «پدرم به فدایت؛ تو را به زودی در میان امتی که امید شفاعت از من دارند، آغشته به خون می‌بینم؛ اما هیچ نفعی نزد خدا ندارند. پسر جانم تو به نزد پدر، مادر و برادرت می‌آیی که همه مشتاق تو هستند و بدان که در بهشت درجاتی داری که بدون شهادت به آنها نمی‌رسی.» پس از این خواب حضرت به خانه برگشتند و خواب خود را برای اهل‌بیت خود و بنی‌عبدالمطلب باز گفت و آنان بسیار گریستند. امام عزم خروج از مدینه را کرد، ایشان شب هنگام نزد قبر مادر و برادر رفت و نماز خواند و وداع کرد و صبح به خانه برگشت. (۲) 📚منبع (۱) مقتل الحسین (علیه‌السّلام)، خوارزمی، ج۱، ص ۱۸۷ (۲) الفتوح، ابن اعثم کوفی، ج۵، ص ۱۸ #خروج_از_مدینه #امام_حسین #امام_حسین_و_شهدای_کربلا #از_مدینه_تا_مکه #مداحی_عالمانه .