eitaa logo
حامد فلاحتی
1.2هزار دنبال‌کننده
5.7هزار عکس
3.8هزار ویدیو
224 فایل
✅ دانش آموخته سطح 4 حوزه علمیه ✅ مدرس حوزه علمیه ✅ پژوهشگر معارف اسلامی 👈 انقلاب نوشته های مهم 👈 حوادث سیاسی، اجتماعی، فرهنگی 👈 اطلاع رسانی 👈 فایل های درسی و مطالعاتی 👈 سلسله مباحث هویت طلبگی 👈 ترویج مطالعه فلسفه ارتباط با مدیر: @HamedFalahati
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴یک‌بام و دو هوا در دفاع از ذخایر حوزه 🖊احمدحسین شریفی 🔷چندروزی است که یکی از نویسندگان جوان و دغدغه‌مند (دکتر مهدی جمشیدی)، در نقد یکی از موضع‌گیری‌های سیاسی آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی (حفظه الله) نکته‌ای مختصر در کانال ایتایی خودش منتشر کرده است. اما بلافاصله پس از انتشار آن مطلب کوتاه ایتایی، شاهد به جوش آمدن غیرت اسلامی بسیاری از گروه‌های سیاسی و علمی حوزوی هستیم. آنان به حق در دفاع از شأن مرجعیت و لزوم حفظ حرمت مرجعیت سخن می‌گویند و می‌نویسند. خداوند از همه آنان این غیرت دینی را قبول کند. جالب است که پیش از همه جریان‌های سیاسی و علمی حوزوی و حتی پیش از نهادهای رسمی حوزوی، «جریان سیاسی غربگرا» در کشور ما، که در عمل هیچ اعتنایی به توصیه‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی مراجع بزرگوار، از جمله حضرت آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، نداشته‌اند، به حمایت همه‌جانبه از این مرجع بزرگوار قیام کرده‌اند و خواستار «برخورد سخت» با آن نویسنده جوان هستند. البته امیدوارم که این حمایت‌ها و غیرت‌ها فقط به دفاع از یک موضع‌گیری سیاسی (که به زعم و خیال باطل آنها در راستای موضع‌گیری‌های سیاسی‌شان بوده است) منحصر نشود. بلکه جرأت و شجاعت حمایت از همه دیدگاه‌های این مرجع عالیقدر و عظیم ‌الشأن از جمله دیدگاه‌های ایشان درباره حجاب و موسیقی و ربا و فعالیت‌های اجتماعی زنان و حقوق اسلامی و ... را نیز داشته باشند. یعنی فی المثل اگر کسی در نقد دیدگاه این عالم عظیم‌الشأن در باب حجاب یا موسیقی هم سخنی گفت، نه تنها با همین شدّت و حدّت علیه او موضع‌گیری کنند! بلکه دست کم خودشان در گفتار و نوشتار و رفتار به دیدگاه‌های فرهنگی و اقتصادی این مرجع بزرگوار پایبند باشند؛ تا این حمایت آنها شائبه سوء استفاده سیاسی از این مرجع بزرگوار را نداشته باشد. 🔶در عین حال، به عنوان یک طلبه ناچیز، گلایه‌ای از بزرگان حوزوی هم دارم و آن اینکه حتماً به خوبی می‌دانید که از روز رحلت آملی تاکنون به صورتی بی‌وقفه، سیل تهمت‌ها و افتراها و لعن‌ها و ناسزاها از سوی عده‌ای از مخالفان ولایت و همچنین عده‌ای از روحانیان مخالف فلسفه و عرفان به سوی آن علامه ذوفنون و افتخار علمی حوزه‌های علمیه و جهان تشیع روانه شده است! (تهمت‌ها و ناسزاهایی که یک میلیونیوم آنها در نوشته این نویسنده جوان در نقد آیت‌الله صافی گلپایگانی وجود ندارد). عده‌ای از سکولارهای عمامه‌ به سر و بعضاً خارج‌نشین، علامه حسن‌زاده را به جرم دفاع از حریم ولایت و حمایت از رهبر معظم انقلاب اسلامی، به باد تهمت و ناسزا و فحاشی گرفته‌اند. و عده‌ای از مخالفان حوزوی فلسفه و عرفان هم، از هیچگونه حرمت‌شکنی‌ و هتاکی و ناسزایی علیه آن مرد بزرگ دریغ نورزیده‌اند. شخصیتی که رهبر فرزانه انقلاب او را «عالمی ربانی» و «سالکی توحیدی» و «از چهره‌های نادر و فاخری» معرفی کردند که «نمونه‌های معدودی از آنان در هر دوره‌ای چشم و دل آشنایان را می‌نوازد». اما دریغ از یک موضع‌گیری رسمی از سوی نهادهای حوزوی یا حتی عالمان بزرگ حوزوی در محکومیت این رفتارها! از خدای بزرگ می‌خواهم به همه توفیق «شناخت حق»، «عمل به حق» و «نشر و گسترش حق» را عنایت بفرماید. 🆔 @h_falahati
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
استاد رحیم پور ازغدی؛ 🔹تفکّری که امام در منشور روحانیت تحت عنوان هدف گرفت، نسبت به زمانی که منشور روحانیت نوشته شد، قوی‌تر شده! 🆔 @h_falahati
نامه سرگشاده فضلای قم به آیت‌الله بروجردی در ماجرای تشکیل مجلس مؤسسان توسط پهلوی و پاسخ ایشان ماجرای مجلس مؤسسان بعد از ترور ناموفق شاه در ۱۵ بهمن ۲۷، او برای اعمال فضای خفقان سیاسی بهانه لازم را پیدا کرد و ضمن تبعید آیت‌الله کاشانی بعنوان یکی از اصلی‌ترین مخالفان سیاسی پهلوی، زمینه بازنگری در قانون اساسی و افزایش اختیارات و قدرت پادشاه را فراهم دید. بدین منظور در تاریخ ۸ اسفند ۱۳۲۷، مجلس در حمایت از لایحه شاه که خواستار تشکیل مجلس مؤسسان برای بازنگری قانون اساسی ۱۹۰۶ شده بود رأی داد و شاه در ۹ اسفند ۱۳۲۷ با پیشنهاد دولت محمد ساعد فرمان برگزاری انتخابات مجلس مؤسسان را صادر کرد. انتخابات فرمایشی در شرایط اضطراری و تحت قوانین حکومت نظامی در کشور برگزار گردید که نتایج آن با تردیدهای جدی همراه بود. سرانجام در نخستین روز اردیبهشت ماه ۱۳۲۸ این مجلس با سخنرانی شاه بازگشایی شد و مجلس مؤسسان آغاز به کار کرد، در حالی که اصل تشکیل و مصوبات آن، بدعت‌های خطرناک حقوقی را در پی داشت و شاه را بعنوان قدرت فائقه فراتر از همه قوا، خصوصا مجلس، قرار می‌داد. در چنین شرایطی امام و برخی دیگر از فضلای طراز اول حوزه قم، با مطرح شدن زمزمه‌ها و شایعاتی مبنی بر موافقت آیت‌الله بروجردی با تشکیل مجلس مؤسسان، اقدام به انتشار یک نامه سرگشاده خطاب به زعیم حوزه علمیه قم کردند. متن این نامه تاریخی و پاسخ آیت‌الله بروجردی در ذیل تقدیم می‌شود: متن نامه سرگشاده فضلای قم به آیت‌الله بروجردی ‏‏محضر مقدس حضرت مستطاب آیت الله العظمی آقای حاجی آقا حسین طباطبایی‏‎ ‎‏بروجردی ـ متع الله المسلمین بطول بقائه‏ چون منتشر است که راجع به تشکیل مجلس مؤسسان بین حضرت مستطاب عالی و‏‎ ‎‏بعض اولیای امور مذاکراتی شده و بالنتیجه با تشکیل مجلس مؤسسان موافقت‏‎ ‎‏فرموده‌اید، نظر به اینکه تشکیل مجلس مؤسسان مؤثر در مقدرات آیندۀ کشور و مصالح‏‎ ‎‏دینی و ملی و اجتماعی است، به علاوه حدود اختیارات نمایندگان و نتایجی که ممکن‏‎ ‎‏است این اقدام داشته باشد معلوم نیست، مستدعی است حقیقت این انتشار را برای روشن‏‎ ‎‏شدن تکلیف شرعی اعلام فرمایید.‏‎ روح‌الله[کمالوند] خرم آبادی‏ ـ مرتضی حائری ـ سید محمد یزدی‏[محقق داماد] ‏ ـ روح‌الله الموسوی‏ [خمینی] ‏ ـ‏ [سید] ‏محمدرضا موسوی گلپایگانی 22 جمادی الاولی 1368‏ / 3 فروردین 1328 پاسخ آیت‌الله بروجردی به نامه سرگشاده بسم اللّه الرحمن الرحیم اولاً، از علمای اعلام انتظار می رود مواقعی که این قسم انتشارات مخالف واقع می شوند خودشان دفاع کنند. البته علاقه مندی حقیر به حفظ دیانت و مصالح مملکت بر همه مشهود است و نهایت مقتضی نیست که هر اقدامی گوشزد عامه شود. ثانیاً، موقعی که فرمان همایونی صادر شد، برای اینکه مبادا تغییراتی در مواد مربوط به امور دینیه داده شود به وسیله اشخاصی به اعلیحضرت همایونی تذکراتی مکرراً دادم با آنکه اخیراً جناب آقای وزیر کشور و آقای رفیع از طرف اعلیحضرت ابلاغ نمودند که نه تنها در مواد مربوطه به دیانت تصرفی نخواهد شد بلکه در تحکیم و تشیید آن اهتمام خواهد شد، مع ذلک در تمام مجالسی که در اطراف این قضیه مذاکره می‌شده که در بعض آن مجالس، عده ای از علمای اعلام حضور داشتند، کلمه‌ای که دلالت یا اشعار به موافقت در این موضوع داشته باشد از حقیر صادر نشده، چگونه ممکن است در چنین امر مهمی اظهار نظر نمایم، با آنکه اطراف آن روشن نیست. حسین الطباطبایی. 🔶حاشیه روزنه ۱.روش نامه سرگشاده به عالی‌ترین مقام حوزوی، نشانگر اوج و سیره سلف صالح در انتقادپذیری و انتقاد به رؤسای معنوی است. در حال حاضر برخی افراد با فضاسازی کاذب، هر نوع پرسش‌گری و مطالبه‌گری از بزرگان حوزه را به معنای بی‌احترامی تلقی می‌کنند که واکنش‌های مربوط به نامه ناصحانه آیت‌الله یزدی یک نمونه از این فضاسازی‌هاست. ۲. ترکیب نویسندگان نامه سرگشاده جالب و از جهات مختلف قابل تحلیل است و نشان می‌دهد که مقدس‌ترین رجال مذهبی مانند آیات گلپایگانی و حائری و نیز برخی چهره‌های علمی مانند مرحوم محقق داماد(که تلاش شده از آنان چهره‌ای غیرسیاسی تصویر شود)، در حادترین مسائل سیاسی روز کنش‌گری سیاسی روشنی داشته‌اند. مرور این قبیل وقایع تاریخی، بافته‌های حوزوی را بر باد می‌دهد و مروجان اندیشه جدایی دین از سیاست را با بحران تئوریک مواجه می‌سازد. آنان در سال‌های گذشته بیشترین تلاش خود را برای بایکوت و سانسور این حقائق تاریخی به کار بسته‌اند! ۳. پاسخ صریح آیت‌الله بروجردی نشان می‌دهد که برخلاف روایت‌های دروغین برخی سکولارها، ایشان چهره‌ای کاملا سیاسی و مخالف رژیم پهلوی بوده‌اند و هرگز گامی در جهت همراهی با آن رژیم طاغوت برنداشته‌اند و بلکه مانع اصلاحات آمریکایی رژیم پهلوی‌ بودند. 🆔 @h_falahati
🔴روحانیت و احترام اجتماعی: سخنی با مدعیان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔶در ماه‌های اخیر، عده‌ای از روحانیان در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های خود، نسبت به از دست رفتن احترام اجتماعی و مردمی روحانیت ابراز نگرانی کرده و می‌کنند! با وجود این، روحانیت را «وارثان پیامبران» و لباس آنان را «لباس پیامبران» هم می‌دانند! 🔻خطاب به این عزیزان عرض می‌کنم: به راستی کدامیک‌ از پیامبران دلنگران احترام اجتماعی خود بوده‌اند؟ مگر جز این است که همه دلنگرانی پیامبران، «هدایت مردمان» و «اقامه دین خدا» بوده است؟ مگر جز این است که پیامبری همچون حضرت نوح، ۹۵۰ سال شبانه روز در کار هدایت‌گری قوم خود بود و در برابر بدترین توهین‌ها و تحقیرها و بی‌احترامی‌ها، هرگز نه خسته شد و نه ناامید؟ آیا او دلنگران هدایت مردم و اقامه دین خدا بود یا دلنگران جایگاه و احترام اجتماعی خودش؟ 🔹مع الاسف برخی از مدعیان وراثت پیامبران، به جای نگرانی برای هدایت مردم و فعالیت در جهت اقامه دین در همه ابعاد و لایه‌های زیست فردی و اجتماعی، مهم‌ترین دلمشغولی‌شان از دست رفتن جایگاه اجتماعی خودشان شده است! و تأسف‌بارتر این که اینان، مریدان و شاگردان خود را نیز افرادی پرتوقع و طلب‌کار از مردم و جامعه و انقلاب بار آورده‌ و می‌آورند. 🔻به این عزیزان توصیه می‌کنم اگر هم دوستدار جایگاه اجتماعی و محبوب القلوب بودن هستید: اولاً، بدانید هر کاری کنید، غیرمؤمنان هرگز شما را دوست نخواهند داشت؛ آنان اگر هم در ظاهر محبتی و ارادتی ابراز می‌کنند، به هدف بهره‌برداری و سواری گرفتن خودشان است، و در دل و در خلوت، شما را تمسخر می‌کنند و همینکه خر مرادشان از پل بگذرد، به ریش شما می‌خندند. و ثانیاً، اگر واقعاً دنبال محبوب القلوب شدن هستید، بدانید بهترین راه‌کار، همان راه‌کار قرآنی است: «ایمان» و «عمل صالح» داشته باشید، خدای متعال دیر یا زود، محبت شما را در دل‌های مردمان قرار می‌دهد. إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (مریم، ۹۶) کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند، خدای رحمن محبت آنان را ایجاد می‌کند. 🆔 @h_falahati
🔴غربت مدافعان عفت و حجاب ✍احمدحسین شریفی عجب روزگار غریبی است! چقدر مظلوم‌اند مدافعان عفت و حجاب! در یک جنگ تمام عیار جهانی علیه عفت و غیرت زنان و مردان کشور، به ویژه نوجوانان و جوانان، افزون بر دفع تیرهای سهمگین دشمنان، دائما باید مواظب ضرباتی باشند که از سوی جبهه خودی وارد می‌شود! مع الاسف، حجم زیادی از تیرهایی که در چند ماه اخیر به سوی رزمندگان خط مقدم مبارزه با بی‌حجابی و بی‌عفتی شلیک شده است، توسط کسانی بوده که بعضاً خود را «آیت‌الله» هم می‌دانند! در اوج «هجوم ترکیبی» دشمن علیه عفاف و حجاب، هر از گاهی می‌بینیم که فلان مدعی آیت‌اللهی و بهمان مدرس سنتی ناگهان مدافعان عفت و را نهیب می‌زند که چرا با اختلاس و ناشایسته سالاری مبارزه نمی‌کنید! و در یک مغالطه آشکار مدعی می‌شوند که «چون همزمان در همه جبهه‌ها نمی‌جنگید پس بهتر است که اصلاً نجنگید»! ای کاش خود آنان، که از نعمت تریبون‌های مختلف احزاب گوناگون سیاسی و رانت آیت‌اللهی برخوردارند، برای اثبات صدق خود، در جهت مبارزه با اختلاس و ناشایسته سالاری قدمی برمی‌داشتند! 🆔 @h_falahati