*ظهور اقتصاد رژیم و حذف بازارها برای فلسطینیان* 🔸در نیمه دوم دهه نود شرکت‌های اسرائیلی، بخصوص موسسات "های‌تِک" متخصص در امور ارتباطات و فناوری وِب، اقتصاد جهانی را با موفقیت تمام قبضه کردند. تعدادِ دانشمندان آموزش دیده در رده‌های عالی در میان صدها هزار مهاجر شوروی که در دهه نود به سرزمین‌های اشغالی آمدند، بیشتر از دانشمندان دانش‌آموخته برجسته‌ترین دانشکده فنی اسرائیل از زمان تاسیس این دانشکده بود. 🔸آنها تعداد زیادی از دانشمندانی بودند که توان و قدرت شوروی در برهه جنگ سرد متکی به آنها بود و به قول اقتصاددانی صهیونیستی، آنها بعدا "سوخت موشک صنعت فناوری اسرائیل" شدند. 🔸تبعات توافق اسلو و افزایش مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی در آن برهه زمانی، بر اقتصاد فلسطینیان مصیبت‌بار و بی‌مانند بود. ۶۶ درصد نیروی کار فلسطین تا سال ۱۹۹۶ بیکار شدند. 🔸توافق اسلو و تغییر الگوی جمعیت برای فلسطینیان به جای "صلح بازارها" حذف بازارها، اشتغال کمتر، آزادی کمتر و زمین کمتر را به ارمغال آورد. چنین وضعیت دفاع‌ناپذیدی مناطق اشغالی را انبار باروتی کرد که وقتی شارون در سپتامبر ۲۰۰۰ از مسجدالاقصی دیدن کرد، شراره‌های آن گُر گرفت و انتفاضه دوم شعله‌ور شد. دیوار حائل امنیتی یا همان دیوار آپارتاید بعد از این زمان ساخته شد 🔸ظهور اقتصاد فناورانه رژیم صهیونیستی بدین معنا بود که کلید رشد اقتصاد این رژیم در ارسال نرم‌افزار و تراشه‌های رایانه به لندن و لس‌آنجلس است و نه حمل کالاهای سنگین به بیروت و دمشق. بنابراین برای توفیق در بخش فناوری اطلاعات به روابط دوستانه رژیم با همسایگان عرب‌ش یا پایان دادن به اشغالگری نیازی نبود. البته ظهور اقتصادِ فناوری، اولین مرحله از تحولات سرنوشت‌ساز اقتصاد رژیم بود. #دکترین_شوک ۱۸۱ @haad1442

پیوند جنگ‌طلبی‌های رژیم‌صهیونیستی و اقتصاد "مکتب شیکاگو" 🔸دومین مرحله در تحولات اقتصادی رژیم‌ صهیونیستی بعد از سال ۲۰۰۰ پیش‌ آمد که دولت شروع به تشویق سرمایه‌گذاری صنعت در زمینه امنیت کرد. در این دوره نیروهای دفاعی اسرائیل، مثل ماشین جوجه‌کشی، ماشینِ ایجاد کسب و کار بودند. سربازان جوان در هنگام خدمت، سامانه‌های شبکه و ادوات نظارتیِ پاییدنی را آموختند و با بازگشت به زندگی شخصیِ غیرنظامی، یافته‌ها و آزموده‌هایشان را صرف ایجاد کسب و کار در این حوزه می‌کردند. انبوهی از شرکت‌های تازه وارد، متخصص در هر کاری از کاوش در بانک‌های اطلاعاتی و گیر انداختن افراد تا دوربین‌های پاییدنی نامحسوس و تهیه زندگی‌نامه "تروریست‌ها" وارد بازار شدند. 🔸در سال‌های بعد از ۱۱ سپتامبر که بازار این گونه خدمات و ادوات داغ شد، دولت صهیونی با آغوش باز چشم‌انداز جدید اقتصاد امنیتی را پذیرفت. 🔸این امر پیوندی کامل بین جنگ‌طلبی‌های رژیم و قبول بنیادیِ اقتصاد "مکتب شیکاگو" بود. اوضاع اقتصادی رژیم در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ به نحوی رشد کرد که تقریبا بهتر از هر اقتصاد غربی شد. بیشتر این رشد مرهون زرنگی رژیم در مطرح ساختن خود به عنوان نوعی مرکز فروش برای فناوری‌های امنیتی داخلی بود. 🔸زمان این کار هم بسیار به هنگام بود. دولت‌ها در گوشه و کنار جهان، برای یافتن ابزار شکار تروریست‌ها، همچنین برای کسب فوت و فن جاسوسیِ انسانی در جهان، دنبال ابزار و الگو می‌گشتند. 🔸دولت رژیم صهیونیستی با توسل به ده‌ها سال تجربه و مهارت خود در اشغال و جنگ‌ با اعراب و مسلمانان، خود را فروشگاهی برای عرضه آخرین و پیشرفته‌ترین ابزار امنیتی داخلی مطرح کرد. #دکترین_شوک ۱۸۲ @haad1442

اقتصاد جنگ پردرآمدتر از صلح 🔸از سال ۲۰۰۲ رژیم صهیونیستی هر ساله میزبانِ حداقل ده‌ها اجلاس بزرگ درباره امنیت داخلی برای قانونگذاران، روسای پلیس، کلانترها و مدیران عامل شرکت‌ها از سراسر جهان بوده است. اندازه و دامنه این اجلاس‌ها سالانه رو به افزایش است. مجله فوربز نوشت: "اسرائیل یک شبه کشورِ فناوری‌های ضدتروریسم شد" (بابت ذکر عباراتی مانند تروریسم نسبت به صاحبان سرزمین فلسطین به نقل از کتاب عذرخواهم، برای درک بهتر مطلب لازم شد) 🔸در جریان چنین همایش‌هایی با نام "تور پشت‌صحنه جنگ اسرائیل با تروریسم" در فوریه ۲۰۰۶ هیئت‌هایی چون اف‌ بی آی، مایکروسافت و شرکت سیستم ترانزیت انبوه سنگاپور به بعضی از پربیننده‌ترین مکان‌های گردشگریِ رژیم‌صهیونیستی مانند کنست، مسجدالاقصی و دیوار ندبه سفر کردند. 🔸بازدیدکنندگان در هر یک از این جاها، سامانه‌های دژگونه امنیتی را با توجه به کاربریشان در کشورهای خود بررسی و تحسین کردند. در سال ۲۰۰۷ رژیم، میزبان مدیران چند فرودگاه بزرگ ایالات متحده بود. آنها در کارگاه‌های آموزشیِ تهیه انواع زندگی‌نامه‌ها و غربال‌گریِ سخت‌گیرانه مسافران که در فرودگاه بین‌المللی "بن‌گورین" در نزدیکی تل‌آویو اعمال می‌شود، شرکت کردند. رئیس هوانوردی فرودگاه بین‌المللی اوکلند کالیفرنیا توضیح داد که علت حضورش در این همایش این بود که "اسرائیلی‌ها به خاطر مسائل امنیتی‌شان زبانزد خاص و عام‌اند" 🔸در نتیجه صادرات اجناس و خدمات ضدتروریسم رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۶ پانزده درصد افزایش یافت و برای ۲۰۰۷ برنامه‌ریزی بیست درصد انجام شده است. صادرات نظامی رژیم در سال ۲۰۰۶ آنها را به چهارمین فروشنده بزرگ اسلحه در جهان، بالاتر از بریتانیا، تبدیل کرده است. 🔸رژیم صهیونیستی بیش از هر کشور خارجی دیگری، سهام فناوری‌های امنیتی را در بورس نَزدَک نیویورک دارد و بیش از مجموع چین و هند، پروانه انحصاری فناوری‌های ثبت‌شده در ایالات متحده دارد. 🔸 بخش فناوری‌های امنیتی رژیم‌صهیونیستی اکنون ۶۰ درصد کل صادرات این کشور را تشکیل می‌دهد. این اقتصاد امنیت است که بیش از صلح برای رژیم‌صهیونیستی اهمیت دارد. در واقع "جنگ با ترور" اقتصاد متزلزل رژیم‌صهیونیستی را نجات داده همانگونه که همبافته سرمایه‌داری فاجعه‌محور به نجات بازارهای جهانی سهام کمک کرده است. #دکترین_شوک ۱۸۳ @haad1442

بزرگترین بازار در کل بازار سرمایه‌داری فاجعه‌محور 🔸نمونه‌‌های کوچکی از قدرت و نفوذ صنعتِ پرسودِ جنگ با ترور ارائه می‌شود: 🔸نرم‌افزار "نایس سیستمز" اسرائیلی تمام تماس‌های تلفنی با مرکز پلیس نیویورک و لس‌انجلس را ضبط و تحلیل می‌کند. "تایم وارنر" اسرائیلی دوربین‌های ویدئوییِ جاسوسیِ مراقبتی را برای نصب در فرودگاه داخلی رونالد ریگان تامین می‌کند. 🔸دوربین‌های ویدئویی جاسوسیِ "ورینت" اسرائیلی تصاویر متروی لندن را ضبط می‌کند که دوربین‌ها ساخته شده‌ی غول فناوری اسرائیلی "کُموِرس" است. از دوربین‌های نامحسوس "وِرینت" در وزارت دفاع ایالات متحده، فرودگاه بین‌المللی "دالس"، در "کپیتول هیل" و در متروی مونترال نیز استفاده می‌شود. این شرکت در بیش از پنجاه کشور مشتریانِ جاسوس‌محور دارد و به غول‌های تجاری مثل "هوم دپو" و "تارگت" کمک می‌کند که کارکنانشان را بپایند. 🔸به این فهرست اضافه کنید کارت‌های شناسایی کارکنان دولت، کارت‌های ملی، پاسپورت‌های زیست‌سنجی، حفاظ‌های امنیتی در شبکه‌های رایانه‌ای شرکت‌های برق، آموزش کارکنان فرودگاه‌های بین‌المللی میامی، بوستون، سانفرانسیسکو، گلاسگو، آتن، هیئرو در لندن و بسیاری دیگر از فرودگاه‌ها. 🔸 آموزش ضدتروریسم پلیس نیویورک، نیروهای پلیس سلطنتی کانادا، اف‌بی‌آی(پلیس فدرال آمریکا)، نیروی زمینی و دریایی آمریکا، ماموران ویژه امور مهاجرت، پلیسِ مترو لندن. ماشین‌های پرتو ایکس، فلزیاب، تفنگ، دوربین‌های تجسسی نامحسوس، بُرجک‌های دیده‌بانی و... 🔸"اِلبیت" موسسه‌ای اسرائیلی است که بیش از همه در ساخت دیوار حائلِ رژیم‌صهیونیستی دخالت داشته. این دیوار "بزرگترین پروژه ساختمانی در تاریخ رژیم‌‌صهیونیستی" بوده که دو و نیم میلیارد دلار هزینه داشته است. 🔸با گرایش بیش از پیشِ کشورها به تبدیل خود به دژ‌هایی نفوذناپذیر بوسیله دیوار و حصارهای فناورانه پیشرفته‌ در مرزهای هند و کشمیر، عربستان و عراق، افغانستان و پاکستان، کسب‌و‌کار "حفاظت‌های امنیتی" شاید بزرگترین بازار در کل بازار سرمایه‌داری فاجعه‌محور باشد. 🔸سود‌آوری بسیار عالی سهام شرکت‌های اسرائیلی در حوزه امنیت داخلی بر ناظران سهام معلوم است. اما درباره این موضوع به عنوان عاملی تاثیرگذار بر سیاست‌ورزی‌های منطقه به ندرت بحث می‌شود. #دکترین_شوک ۱۸۴ @haad1442

پشتیبانی سرمایه‌داری نئولیبرال از جنگ‌افروزی 🔸سرعت رشد اقتصاد رژیم‌صهیونیستی پس از یازده سپتامبر با قطبی شدن سریع جامعه به دارا و ندار همراه شد. ایجاد امنیت با موجی از خصوصی‌سازی‌ها و کاهش بودجه برنامه‌های اجتماعی همراه بوده است که عملا میراث اقتصادی "صهیونیسم کارگری" را از بین برد و پدیده شتابان نابرابری را که آنها هرگز مانندش را ندیده بودند، ایجاد کرده است. 🔸مانند هر سرزمینی که نسخه‌های مکتب اقتصادی شیکاگو را اجرا کرده، در سرزمین‌های اشغالی نیز چنین شد. در سال ۲۰۰۷، ۲۴ درصد مردم مشتمل بر ۳۵ درصد کل کودکان در مقایسه با ۸ درصد کودکان در بیست سال پیش، زیر خط فقر زندگی می‌کنند. یعنی منافع این شکوفایی در عرصه وسیعی تقسیم نشده است و بخش اندکِ پرقدرتی که با ارتش و دولت یک‌کاسه‌اند از آن منتفع شده‌اند. 🔸از زمانی که تحول به سمت سرمایه‌داری فاجعه‌محور در رژیم‌صهیونیستی ایجاد شد، این رژیم وارد جنگ‌افروزی بیشتر شد. در جنگ ۲۰۰۶ با حزب الله لبنان، شرکت‌های بزرگ اسرائیلی نه فقط از جنگ حمایت کردند که به لحاظ مالی هم از آن پشتیبانی کردند.لئومی بانک بزرگ رژیم که به تازگی خصوصی شده بود، بین مشتریانش انبوهی برچسب‌ با شعار "ما پیروز می‌شویم" توزیع می کرد. روزنامه‌نگار و داستان‌نویس اسرائیلی اسحق لاعور نوشت: "جنگ جاری اولین جنگی است که فرصتی تبلیغاتی برای جا انداختنِ نام یکی از بزرگ‌ترین اپراتورهای تلفن همراه ما ایجاد کرده که با استفاده از آن جنگ، تلاش تبلیغاتی بزرگی برای فروش تلفن همراه راه اندازد" #دکترین_شوک ۱۸۴ @haad1442

جنگی بی‌پایان و سودآور 🔸صنعت رژیم‌صهیونیستی دیگر دلیلی ندارد که از جنگ هراس داشته باشد. بر خلاف گذشته که منازعات مانعی در راه رشد اقتصادی تلقی می‌شد، شاخص بورس تل‌آویو در اوت ۲۰۰۶ یعنی ماه جنگِ ویرانگر علیه لبنان، صعود کرد. در فصل پایانی سال که درگیری‌های خونین در کرانه باختری و غزه به دنبال انتخاب حماس نیز بالاگرفت، اقتصاد رژیم‌صهیونیستی در کل به میزان شگفت‌انگیز ۸ درصد رشد کرد یعنی بیش از سه برابر رشد اقتصاد ایالات متحده در همان دوره. در همین دوره اقتصاد فلسطین با فقر نزدیک به ۷۰ درصد، بین ده تا پانزده درصد کاهش یافت. 🔸 یک ماه پس از اعلام آتش‌بس بین رژیم و حزب‌الله، بورس سهام نیویورک میزبانِ اجلاسی ویژه با موضوع سرمایه‌گذاری در سرزمین‌های اشغالی شد. بیش از ۲۰۰ موسسه صهیونیستی که بسیاری از آنها در کسب‌و‌کار "امنیت داخلی" فعالند در اجلاس شرکت داشتند. 🔸در همان برهه فعالیت اقتصادی در لبنان عملا متوقف شده و بود و حدود ۱۴۰ کارخانه مشغول پاکسازی آوارهایی بودند که در اثر اصابت موشک و بمب‌های رژیم‌صهیونیستی ایجاد شده بود. 🔸این فرمول تجویز شده برای جنگِ بی‌پایان و عالم‌گیر، همان دستور عملی است که دولت آمریکا پس از یازده سپتامبر به عنوان امیدنامه کسب‌وکار به همبافته نوپای سرمایه‌داری فاجعه‌محور عرضه کرد. 🔸این جنگی نیست که کشوری بتواند در آن پیروز شود. در اینجا پیروزی مطرح نیست. نکته اصلی تامین "امنیت" کذایی در دورن حکومتی است که حصار دژآسایی به دور خود کشیده‌ و با مناقشه‌های کم‌شدتِ بی‌پایان در خارج از این حصارها تصویت می‌شود. #دکترین_شوک ۱۸۵ @haad1442

آینده دروازه‌دار 🔸 شرکت‌های خصوصی امنیتی تصویری اجمالی از آینده دروازه‌دار ارائه می‌دهند که سرمایه‌داری فاجعه‌محور آن را ساخته است و اداره می‌کند. مانند حضور شرکت‌های امنیتی آمریکایی در عراق، یعنی حفظ امنیت پیرامونی برای بازیگران اصلی. 🔸این فرایند در اسرائیل از همه جا پیشرفته‌تر است. سرزمینی است که کاملا خود را تبدیل به جامعه‌ای دروازه‌دار و مستحکم کرده است با مردمانی محروم، محبوس، کنار نهاده شده و محکوم به زندگی دائم در مناطق قرمز. جامعه‌ای که حتی انگیزه اقتصادی‌اش برای صلح را از دست داده و در عرصه جنگ‌افروزی، سرمایه‌گذاری هنگفت کرده و از جنگ بی‌پایان سود می‌برد. طبیعی است که یک بخش آن مثل سرزمین‌های اشغالی و بخش دیگر آن مثل غزه جلوه کند. 🔸رژیم‌صهیونیستی موردی حاد و افراطی است اما نوع جامعه‌ای که می‌سازد شاید بی‌همتا نباشد. همبافته سرمایه‌داری فاجعه‌محور در وضعیت منازعه و درگیریِ نه چندان جانکاه تکوین می‌یابد. این امر ویژگی نهایی تمام مناطقی ست که این مسیر را بروند. 🔸 پس از بازار آزاد در روسیه، میلیون‌ها روس در کشور خود مازاد شدند، در آفریقای جنوبیِ جدیدِ نئولیبرال، یک نفر از هر چهار نفر ساکن آلونک‌های حلبی‌آبادها هستند و این آلونک‌ها شتابان رو به گسترش هستند و افراد این مناطق برای ورود به مناطق ثروتمندان باید از گیت امنیتی رد شوند. کنار گذاشتن ۲۵ تا ۶۰ درصد جمعیت، در حاشیه‌های فلاکت، در دهه ۷۰ در کشورهای آمریکای جنوبی نیز رخ داد. در نئواورلئان پس از طوفان کاترینا، ثروتمندان دور خود دروازه کشیدند. 🔸این مشخصه ویژگی نهضت تهاجمی مکتب اقتصادی شیکاگو است که ثروتمندان دور خود دیوار و دروازه می‌کشند. منتها رژیم‌صهیونیستی این فرایند را یک گام جلوتر برده و به دور فقرا دیوار کشیده است. #دکترین_شوک ۱۸۶ @haad1442

میراث بازار آزاد میلتون فریدمن 🔸میلتون فریدمن در نوامبر ۲۰۰۶ مُرد اما قوانین بازارِ آزادِ او در هر جایی که اجرا شد و اجرا می‌شود، ثروتمندان موجود را اَبَر ثروتمند و طبقه کارگران را فقرای یک‌بار مصرف می‌کند. اصول محوری اقتصاد «مکتب شیکاگو» یعنی خصوصی‌سازی، مقررات‌زدایی و قطع خدمات دولتی، شالوده این اوضاع را بنا نهاده است. 🔸 «آمریکا به سوی چنان نظام طبقاتی‌ای کشیده شده که از سده نوزده کسی همانندش را ندیده است.» 🔸در چین با وجود رشد اقتصادی حیرت‌انگیزش، فاصله درآمدی شهرنشینان و هشتصد میلیون فقیر روستایی در بیست سال گذشته(تا سال ۲۰۰۷) دو برابر شده است. 🔸در آرژانتین که در سال ۱۹۷۰ بالاترین دهک ثروتمند، دوازده برابر پایین‌ترین دهک درآمد داشتند، در سال ۲۰۰۲ درآمد ثروتمندان ۴۳ برابر بیشتر از درآمد فقرا بود. 🔸آمار دسامبر ۲۰۰۶ یعنی یک ماه قبل از مرگ فریدمن می‌گوید، دو درصد افراد جهان ثروتمندانی هستند که مالک بیش از نصف ثروت خانوارهای جهان هستند و این شکاف رو به بزرگ‌تر شدن است. 🔸این فاصله طبقاتی در ایالات متحده از همه جا آشکارتر به چشم می‌آید. در آنجا در سال ۱۹۸۰ که ریگان نهضت تهاجمیِ فریدمنی را آغاز کرد، مدیران شرکت‌ها ۴۳ برابر میانگین کارگران درآمد داشتند. این نسبت تا سال ۲۰۰۵ به ۴۱۱ برابر رسید. 🔸ایدئولوژی فریدمن که نطفه‌اش در زیرزمین ساختمان علوم اجتماعی دانشگاه شیکاگو در دهه پنجاه کاشته شد، برای سران و مدیران ارشد به راستی موفقیتی بزرگ است. اما هزینه آن، از دست رفتن اعتقاد به وعده محوری بازار آزاد بود که می‌گفت ثروت حاصله تقسیم خواهد شد و حتی اقتصاد ریزه‌خواری فقرا هم اتفاق نیفتاد. #دکترین_شوک ۱۸۷ @haad1442

آگاهی روزافزون مردم در مقابل میراث شوم فریدمن 🔸از اولین آزمایشگاه مکتب اقتصادی شیکاگو در آمریکای لاتین بگیرید تا عراق و تجربه‌های روز، دستور کار آن مکتب از طریق همکاری صمیمانه بین شخصیت‌های تجاری قدرتمند، نظریه‌پردازان نهضت تهاجمی و رهبران سیاسی قلدر پیش رفته است. 🔸فریدمنی‌ها جمله‌ای دارند که مو بر تن همه راست می‌کند: "من نمی‌خواهم دولت را برچینم، فقط می‌خواهم چنان آن را کوچک کنم که بتوانم به درون حمام بکشم و در وان بگذارم" 🔸اما مردم جهان اکنون آگاه‌تر شده‌اند و خواستار دموکراسی بیشتر و کنترل بیشتر دولت بر بازارها هستند. خواستار محافظت کشور در برابر شوک‌ها و ضربه‌های گذشته هستند. این مطالبات گویای بزرگ‌ترین خطر برای میراث فریدمن است 🔸رشد گرایش به تعاونی‌ها در واکنش به شوک‌های اقتصادی ناشی از سرمایه‌داری وحشی چشمگیر است. در ونزوئلا چاوز با اعطای حق تقدم به تعاونی‌ها در گرفتن پیمان‌های دولتی و با دادن انگیزه‌های اقتصادی به معامله بین خودِ تعاونی‌ها، اولویت نخستِ سیاسی را به تعاونی‌ها داده است. در سال ۲۰۰۶ صدهزار تعاونی با بیش از ۷۰۰ هزار کارمند و کارگر در کشور وجود داشت. 🔸واکنش میلیون‌ها لبنانی به تلاش وام‌دهندگان بین‌المللی برای تحمیل اصلاحات کذایی بازار آزاد به نام پیش‌شرطِ پرداختِ کمک بازسازی پس از حمله رژیم‌صهیونیستی به لبنان در سال ۲۰۰۶ نمونه آشکار این آگاهی است. 🔸بطور معمول این شروط باید پذیرفته می‌شد چون لبنان هیچ‌گاه به آن حد مستاصل نبود. جزو مقروض ترین کشورهای جهان بود و خسارات وارده در اثر حملات هوایی به جاده‌ها، پل‌ها و باند فرودگاه‌ها ۹ میلیارد دلار برآورد می‌شد. لذا وقتی هیئت‌هایی از سی کشور جهان در ژانویه ۲۰۰۷ در پاریس گرد هم آمدند که پرداخت ۷/۶ میلیارد دلاریِ وامِ بازسازی را تعهد کنند گمان کردند هر پیش شرطی که بگذارند، از طرف لبنان مقبول می افتد. شروط هم این‌ها بود: خصوصی‌سازیِ تلفن و برق، افزایش بهای سوخت، کاهش خدمات عمومی دولت و افزایش مالیات بر ارزش افزوده. #دکترین_شوک ۱۸۸ @haad1442

طغیان ملی علیه سرمایه‌داری فاجعه‌محور 🔸کمال حمدان اقتصاددان لبنانی برآورد کرد که با اجرای شروطِ کمک به بازسازی لبنان، به علت افزایش مالیات و تعدیل قیمت‌ها، هزینه خانوارها ۱۵ درصد افزایش خواهد یافت. البته که مشاغل مورد نیاز برای بازسازی هم نصیب مردم محلی نمی‌شود، بلکه نصیب غول‌های سرمایه‌داری فاجعه‌محور خواهد شد. 🔸اما هزاران نفر لبنانی به رغم ویرانی خانه‌هایشان در اعتصابی عمومی شرکت‌ کردند که ائتلافی از اتحادیه‌ها و احزاب سیاسی از جمله حزب‌الله آن را سازماندهی کرده بودند. تظاهرکنندگان تاکید می‌کردند که اگر دریافت وجوه بازسازی به معنای افزایش هزینه زندگی مردم جنگ‌زده باشد، سزاوار نیست که نام کمک گیرد. 🔸اولین طغیان ملی که مشخصا علیه سرمایه‌داری فاجعه‌محور بود. تظاهر کنندگان اعتصاب نشسته‌ای نیز راه انداختند که تا دو ماه ادامه داشت و مرکز شهر بیروت را چهار راه خیمه‌ها و مراسمات خیابانی کرده بود. این اعتصابات طغیان مردم طبقه زحمت‌کش و فقیر بود و نه تحریک ایران یا سوریه و نه سنی علیه شیعه. 🔸محلی که اعتصاب نشسته در آن برپا شد خود گویای دلیل مقاومت مردم در برابر شوک‌درمانی است. اعتراضات در بخشی از مرکز شهر که به نام شرکت خصوصی عمرانی که مالک آن محله بود، یعنی "سولیدر" برگزار شد. سولیدر حاصل بازسازی به سبک نئولیبرالیسم در لبنان است. 🔸در اوایل دهه نود پس از جنگ پانزده ساله داخلی، لبنان از هم پاشید و دولتِ غرق در بدهی، برای بازسازی پولی نداشت. تاجر میلیاردی و نخست‌وزیر بعدی، یعنی رفیق حریری پیشنهادی داد: اراضی نقاط اصلی مرکز شهر را به او بدهید و به شرکت جدید مستغلاتی‌اش، سولیدر، اجازه دهید که آن منطقه را "سنگاپور خاورمیانه" کند. 🔸حریری همه سازه‌های سرپا را با بولدوزر خراب و شهر را مانند لوح نانوشته، پاک کرد‌. ماریناس، برج‌های مسکونی مجلل(که برخی از آنها مجهز به آسانسور ویژه حمل لیموزین است) و مراکز تجاری مسرفانه، جانشین بازارهای کهن شد. ساختمان‌ها، بازارچه‌ها و نیروهای امنیتی همه در ید مالکیت سولیدر قرار گرفت. #دکترین_شوک ۱۸۹ @haad1442

منطقه‌ سبز حفاظت شده و منطقه‌های قرمز متلاطم 🔸از دیدگاه جهان خارج، سولیدر مظهر درخشانِ تولد دوباره لبنانِ بعد از جنگ داخلی بود اما برای بسیاری از لبنانی‌ها اینگونه نبود. از زیرساخت شهری در خارج از آن مرکزِ شهرِ مجلل چیزی باقی نمانده بود، از برق گرفته تا حمل و نقل عمومی و سوراخ‌های برجا مانده از گلوله‌های جنگ داخلی بر نمای بسیاری از ساختمان‌ها هرگز ترمیم نشده بود. 🔸حزب الله در آن محله‌های زاغه‌نشینِ فراموش شده در اطراف آن مرکز چشم‌نواز، پایگاه مردمی‌اش را بنا نهاد، مولدها و فرستنده‌های موقتی برپا کرد و جمع‌آوری آشغال‌ها را سازماندهی و امنیت را برقرار کرد. 🔸وقتی که ساکنان حومه‌های مخروبه به خود جرات می‌دادند که به برزن سولیدر پا نهند، غالبا نگهبانان خصوصیِ امنیتی بیرونشان می‌کردند زیرا حضور آنها گردشگران را می‌ترساند. 🔸در واقع در ازای بازسازی خیابان‌ها به بخش خصوصی واگذار شده بود و وام بازسازی هم باید باز پرداخت می‌شد. بینواترینِ مردم باید هزینه بزک‌کاریِ بیروت را بپردازند، بزکی که فقط به نفع گروه کوچکِ از ما بهتران بود، لبنانی‌ها را در شناخت سازو‌کار "سرمایه‌داری فاجعه‌محور" خوب ورزیده کرده است. 🔸بعد از جنگ ۲۰۰۶ همین تجربه بود که به جهت‌یابی و حفظ سازمان‌یافتگیِ کشور یاری رساند. تظاهرکنندگان با برگزاری اعتصاب نشسته جمعیِ خود در حبابِ سولیدر همراه با اردوی اعتراضی پناه‌جویان فلسطینی در خارج فروشگاه بزرگ ویرجین و قهوه‌سرای شیک و گران‌قیمت آن اطراف، پیام روشنی می‌داد. معترضی می‌گفت اگر اینجا یک ساندویج بخورم دیگر تا آخر هفته پولی برایم نمی‌ماند. 🔸 آنها بازسازی دیگری از نوع حباب‌های سولیدر و حومه‌های رو به زوال یعنی بازسازی از نوع منطقه‌های سبز حفاظت شده و منطقه‌های قرمز متلاطم را نمی‌خواستند. بلکه خواهان بازسازی سراسر کشور بودند. معترضی می‌گفت چگونه می‌شود همچنان دولتی را پذیرفت که دزدی می‌کند؟ دولتی که مرکز شهر را ساخت و قرض هنگفتی بالا آورد؟ چه کسی قرار است که این بدهی‌ها را پرداخت کند؟ الان من باید بپردازم و بعد از من پسرم می‌پردازد. #دکترین_شوک ۱۹۰ @haad1442

مقاومت در برابر نئولیبرالیسم 🔸واکنش ما به شوک‌ها همیشه با پسرفت همراه نیست. گاهی در برابر بحران، رشد می‌کنیم و خیلی سریع هم رشد می‌کنیم. یکی از مصادیق این مطلب واکنش به شوک وارده به اسپانیا است. خاطره جمعی شوک‌های گذشته، مردم را در برابر شوک‌های جدید مقاوم کرد. 🔸 در مارس ۲۰۰۴ ده بمب، قطارها و ایستگاه‌های راه‌آهن مادرید را در هم کوبید و حدود ۲۰۰ نفر را از بین برد. رئیس‌جمهور اسپانیا در تلویزیون حاضر شد و از مردم خواست برای جنگ در عراق از او پشتیبانی کنند. اما اسپانیایی‌ها بدجور به این حرف‌ها واکنش نشان دادند و در انتخابات چند روز بعد حزبی را برگزیدند که نظامیان اسپانیایی را از عراق خارج کرد. 🔸 همه متخصصان شوک‌درمانی به زدودن خاطره و حافظه مصمم‌اند. اشغالگران آمریکاییِ عراق، با این فکر که چپاول موزه‌ها و کتابخانه‌ها کارشان را آسان‌تر می‌کند، چنین کردند. 🔸بعد از سونامی ۲۰۰۴ در برخی کشورها مانند تایلند، روستاییان به تمام وعده‌های دولت با شک‌ و‌ تردید فراوان نگریستند و از اینکه صبورانه در اردوگاه‌ها به انتظار طرح‌های رسمی دولت برای بازسازی بنشینند، خودداری کردند. به جای انتظار، ظرف چند هفته صدها روستایی دست به کارِ تصرف دوباره زمین‌هایشان شدند. آنها از برابر نگهبانان مسلح که حقوق‌بگیر بساز‌بفروش‌ها بودند، راهپیمایی کردند و ابزار به دست شروع به تعیین قطعاتی کردند که در گذشته خانه‌هایشان بر آن قرار داشت. در برخی موارد بازسازی بی‌درنگ انجام شد. 🔸بیانیه ائتلاف انجمن‌های بازماندکان سونامی می‌گوید: "کار بازسازی را تا می‌شود باید اعضای جوامع انجام دهند. پیمانکاران را دور نگه‌دارید و بگذارید جوامع، خود مسئولیت مسکن خود را بر عهده بگیرند." 🔸اینگونه بازسازی‌های مردمی آنتی‌تزِ خصلت همبافته‌ سرمایه‌داری فاجعه‌محور است. تشکل‌های مردمی، تعاونی‌های کشاورزی و تعاونی‌های تولیدی که ذاتا درون‌زا هستند، با افراد بازمانده و ابزارالات موجود و زنگ‌زده، کارها را سر هم می‌کنند و راه می‌اندازند. 📒پایان کتاب #دکترین_شوک ۱۹۲ @haad1442