الغوث الغوث #غزه #مرگ_بر_اسراییل 🇵🇸👨‍🎓اخبار غزه از زبان دانشجوی فلسطینی ساکن ایران تلگرام:https://t.me/monem_ps اینستا :  monem_ps @monem_ps

خدایا چه بسیار بنده ای که شب و صبح بر او می گذرد در سختی مرگ و به شدت نفس زنان است و با نگاه به آنچه که بدنها از دیدنش می لرزد، و دل ها از آن بی تاب می شود می گذراند... خدایا چه بسیار بنده ای که شب می شود و صبح می شود، ترسان و هراسان، پریشان و اندیشناک، فراری و رانده شده، خرابه نشین در تنگنا و مخفیگاهی از مخفیگاه ها در حالی که زمین با همه ی فراخی اش بر او تنگ شده، چاره و راه نجات و پناهگاهی نمی یابد.... خدای من و چه بسیار بنده ای که به شامگاه و صبحگاه درآمده، درحالی که سختی جنگ و پیکار را با جانش تحمّل می کند و دشمنان از هر جانب او را با شمشیرها و نیزه ها و ابزار جنگ در محاصره آورده اند، در میان آهن تلاش می کند، نهایت کوشش را بکار گرفته، راه چاره ای نمی یابد و گریزگاهی نمی یابند، از سختی جراحات بیمار شده، یا در خون خویش زیر سم ها و لگدها غلطان گشته، جرعه آبی را آرزو می کند، یا یک نگاه به اهل و فرزندش را تمّنا می نماید، امّا توانی بر آن ندارد... بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست... خدایا! من به مدد تو سینه سخت دشمنم "اسرائیل فرزند آمریکا" را دفع می کنم و از شرّ او به تو پناه می آورم، پس "اهل غزه و رزمندگان مقاومت" را از گزند او کفایت کن بدان سان که کفایت کردی پیامبران و اولیا و بندگان، شایسته ات را از گزند فرعون ها، و دشمنان سرکشت، و از شرّ همه خلقت یا الرحم الراحمین.... بخشی از دعای جوشن صغیر #طوفان_الاقصی #جبالیا #غزه @haad1442

کتابِ #ده_غلط_مشهور_درباره_اسرائیل را مطالعه کردم. اهمیت کتاب در این است که نویسنده ی آن #ایلان_پایه از مورخین صهیونیستی ساکن در سرزمین فلسطین بوده و به وجود اسرائیل معتقد است. او ۱۰ سوال متداول مردم جهان درباره جنازه ی مخوف رژیم صهیونیستی را بیان می کند. او نشان میدهد که رژیم صهیونیستی مردم دنیا را تخدیر کرده و با لباسی خوش رنگ و لعاب، همه را فریب داده است. ایلان پایه با دلایلی متقن جنایات این رژیم را عریان می کند. او ثابت می کند فلسطین مکانی بدون سکنه نبوده است و هیچ فلسطینی با رغبت سرزمینش را ترک نکرده است، بلکه وحوش صهیون، با سبوعیتی بی اندازه آنان را مجبور به ترک وطن کرده اند. و اما #غزه و اما غزه از فصل هشتم تا آخر کتاب مبهوت ایستادگی این مردم مظلوم هستم. مردمی در باریکه ای مبحوس شده، و از تمامی امکانات اولیه محروم مانده، ولی در مقابل ظلم فاحشِ غیر قابل دفاع رژیم صهیونیستی با تکیه بر آیات قرآن و ایمان الهی ایستاده اند. لا حول و لا قوه الا بالله... از سال ۲۰۰۴ چندین بار غزه مورد حملات سهمگینی رژیم غاصب صهیونیستی قرار گرفته و هر بار نسل کشی و کودک کشی ولی این مردم همچنان چون کوهی مقاوم ایستاده اند و سر خم نکرده اند. *مطالعه این کتاب را برای کسانیکه دوست دارند، ظلم سیستماتیک این روزها را از زبان یک اسرائیلی بشنوند، و دلایلِ این جنگ نابرابر را بفهمند و با ذهنی آگاه پرچم اسرائیل را زیر لگد های خود له کنند و پرچم فلسطین را به اهتزار دراورند، و به هر آنکه امید به سازمان های بین المللی جهت حل مشکل فلسطین دارد، توصیه می کنم....* #کتاب_خوب ✍الهام رخشنده @haad1442

کودکان ونوجوانان غزة نام ایران را صدا می‌زنند #ايران #غزة 🇮🇷🇵🇸 @monem_ps

اسیر غزه‌ای می‌گوید در اسارت غذایی نبود جز دعا. دعایش این بوده «بارالها همانطور که مریم دختر عمران را روزی بخشیدی هر بار که زکریا در محراب بر او وارد می‌شد و نزد مریم رزقی می‌یافت...» در ادامه می‌گوید: «به خدا قسم سیر می‌شدیم. دعا می‌کردم، همانطور که حضرت محمد می‌فرمود در آخر الزمان امت من غذایشان تسبیح و تهلیل است. تسبیح می‌کردیم و تهلیل، و خدا را شکر سیر می‌شدم. به حضرت محمد صلی الله و آله و سلم می‌گفتم عزیزم! من تو را همچون اسمت دوست می‌دارم...» 🧷نگویید سُنی بگویید محمّدی دین غزه «محمّد» است زلال چون نام ایشان؛ محمّد غزه بوی محمّد می‌دهد اگر در پی ایشانی #غزه #اسم #مواد_غذایی #دعا #زمان @Esrar3

سلام، من منعم هستم؛ دانشجوی فلسطینی ساکن ایران. در این کانال، تلاش می‌کنم صدای فلسطین باشم؛ صدایی از دل سرزمینی که ۷۶ سال است زیر اشغال، جنگ و ظلم ایستادگی کرده. اینجا قراره از زبان یکی از نسل سوم بازماندگان فاجعه ۱۹۴۸ (نکبت)، درباره تاریخ، واقعیت‌ها و دردهای فلسطین صحبت کنیم. در monem_ps، خبرهای مهم نوار غزه، گزارش‌های میدانی و روایت‌هایی از جنایت‌های ارتش اشغالگر اسرائیل رو خواهید دید؛ روایت‌هایی بی‌واسطه، از نگاه یک فلسطینی. این کانال، یک رسانه شخصی است و هر آنچه در آن منتشر می‌شود بازتابی‌ست از نگاه، تفکر و احساس یک فلسطینی نسبت به سرزمینش. لینک عضویت:https://eitaa.com/joinchat/1394541109C60b7edbc59 #غزه #فلسطین @monem_ps

يادم نمیاد از اول جنگ همچنین ویدئویی رو در کانالم به اشتراک گذاشته باشم،چرا؟ چون دلم عمیقاً با دیدن چنین صحنه‌هایی می‌سوزد. تصویر کودکان معصومی که برای یک بشقاب برنج با هم تدافع می‌کنند، قلبم را به درد می‌آورد. من این جامعه را می‌شناسم، در این جامعه بزرگ شده‌ام و خوب می‌دانم این بچه‌ها و خانواده‌هاشان چه حسی دارند. خانواده‌هایی که در بیست سال گذشته، سخت‌ترین شرایط محاصره و جنگ را تحمل کرده‌اند، اما همیشه مصداق روشن آیه‌ی قرآن بودند: "وَ تَحْسَبُهُمْ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ"—آن‌ها را از شدت عزت‌نفس، بی‌نیاز می‌پنداری... اما امروز مجبورم این ویدئو را نشان دهم، چون فاجعه‌ای که در غزه جریان دارد، از مرز هشدار گذشته است. قحطی دارد به مرحله‌ی وحشتناکی می‌رسد؛ کمبود غذا آن‌قدر شدید است که مردم غزه حتی به یک وعده‌ی ناچیز در روز هم دسترسی ندارند—و وقتی می‌گویم "وعده"، یعنی چند قاشق برنج یا یک کنسرو... دو ماه است که هیچ محموله‌ی غذایی وارد غزه نشده، و آن مقدار اندک که در بازارها یافت می‌شود، به دلیل کمبود شدید، قیمت‌های سرسام‌آوری دارد. از همان روزهای اول جنگ، گروه‌های جهادی و مردمی در غزه با کمک آزادگان جهان—از جمله مردم غیور ایران—دست به کار شدند. آن‌ها با جمع‌آوری کمک‌های مردمی، مواد غذایی گران‌قیمت را تهیه می‌کردند و در تکیه‌ها برای مردم غذای گرم می‌پختند. اما رژیم صهیونیستی این تکیه‌های امید را هم نشانه گرفت. در سه ماه اخیر، این مکان‌ها به‌طور هدفمند بمباران شده‌اند، ده‌ها نفر از جوانان فداکار این تکیه‌ها به شهادت رسیده‌اند و چه بسیار کودکانی که با قابلمه‌های کوچک در دست، در صف غذا ایستاده بودند و زیر آتش دشمن جان باختند... تا امروز، ۶۰ تکیه‌ی اطعام وآبرسانی توسط جنگنده‌های اشغالگر بمباران شدند . آن‌ها می‌خواهند غزه را با گرسنگی و تشنگی تسخیر کنند—با محاصره‌ای که روزبه‌روز این سرزمین را به جهنمی غیرقابل سکونت تبدیل می‌کند. مردم غزه حالا نه فقط زیر باران بمب‌ها، که در سکوتِ قحطی و آب‌های آلوده هم می‌میرند.. #غزة #فلسطين @monem_ps

سلام دوستان، وضعیت نوار غزه از هر توصیفی فراتر رفته؛ صهیونیست‌ها با وحشیانه‌ترین شکل ممکن، چادرهای آوارگان را هدف قرار می‌دهند و زنان و کودکان بی‌پناه را زیر آتش و پارچه‌های مشتعل زنده‌زنده می‌سوزانند، سیستم‌های امدادی فلج شده‌اند، خبرنگاران یکی پس از دیگری به خاک و خون کشیده می‌شوند، و شاید تنها بخش کوچکی از این فجایع—شاید ۳۰ درصد—به چشم جهان می‌رسد. هر روز ویدئوها و عکس‌های جدیدی از این کشتار بیرحمانه منتشر می‌شود؛ صحنه‌هایی که روح را می‌خراشد و قلب را به درد می‌آورد. من سعی می‌کنم از انتشار برخی از این تصاویر خودداری کنم. اما آنچه غیرقابل انکار است، وضعیت معیشتی مردم غزه است؛ فقری که در هیچ کجای دنیا نمونه‌اش را ندیده‌اید. گرسنگی، تشنگی، نبود دارو همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا زندگی را به جهنمی غیرقابل تحمل تبدیل کنند. کلمات قادر به توصیف این مصیبت نیستند، اما یک چیز را بدانید: اینجا، در غزه، انسان‌ها هر روز در حال مردن هستند، نه از مرگ طبیعی، بلکه از ظلمی سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده. غزه نفس‌های آخرش را می‌کشد... و جهان؟ جهان فقط تماشا می‌کند. #غزه #فلسطین @monem_ps

«تصویر حسن اصلیح» اگر در ده سال گذشته اخبار غزه را دنبال کرده باشید، حتماً بارها این عبارت را دیده‌اید. اما دیگر هرگز در ویدئوی جدیدی نخواهید دید… چون حسن اصلیح، خبرنگار محبوب و معروف غزه، دیشب به شهادت رسید. او در حالی‌که مجروح و بستری در بیمارستان بود، توسط پهپادهای صهیونیستی هدف قرار گرفت و ترور شد. حسن فقط یک خبرنگار نبود. او مثل عضوی از خانواده هر غزّه‌ای بود. با مردم زندگی می‌کرد، در دلشان بود، دردشان را می‌نوشت، صدایشان را می‌برد به گوش دنیا. تواضع و خاکی‌بودنش زبانزد بود. در روزهای جنگ و در روزهای آتش‌بس، همیشه مشغول کار خیر و کمک به نیازمندان بود. اما جرمش چه بود؟ اینکه بی‌وقفه از مقاومت مردمش می‌نوشت. از رنج مردمش می‌گفت. از ایمانشان. از امیدشان. در روز ۷ اکتبر، حسن یکی از معدود خبرنگارانی بود که وارد سرزمین‌های اشغالی شد؛ با دوربینش لحظه‌های تاریخی آن روز را ثبت کرد. از صحنه اسارت سرباز صهیونیستی – همان که رزمندگان مقاومت او را از روی تانک بیرون کشیدند (اسمش "نمرود" بود!) – تا لحظه تحویل اسرا و آزادی زندانیان فلسطینی از زندان‌های اشغالگر، همه را ثبت کرد. همین باعث شد بارها تهدیدش کنند. تا اینکه یک ماه پیش، ون خبرنگاران را که در آن حضور داشت، هدف گرفتند. حدود ۱۰ خبرنگار شهید و مجروح شدند. حسن از آن روز در بیمارستان بستری بود. ولی حتی از روی تخت، در کانالش خبر منتشر می‌کرد؛ دست از کار نکشید. و حالا... دشمن، این فرزند وفادار و بی‌ادعای غزه را به شهادت رساند. اما هرگز نمی‌تواند ویدئوها، عکس‌ها و خاطره‌های ماندگاری را که حسن ثبت کرد، پاک کند. گزارش‌های حسن، مثل خودش، در تاریخ و در قلب آزادگان جهان جاودان خواهد ماند. امشب، شب اول قبر حسن است. برای حسن دعا کنید. #خبرنگار #غزه @monem_ps

این متن طولانیه ولی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است،حتما بخونید وبازنشر کنید. 🔴 مشکل اصلی غزه محاصره‌ است این روزها وقتی می‌گوییم: «کامیون‌های حامل مواد غذایی پشت مرزهای غزه متوقف شده‌اند» و هم‌زمان می‌شنویم که «مردم در غزه گرسنه‌اند، کمک مالی کنید»، ممکن است این دو جمله در تضاد به نظر برسند. بعضی‌ها هم می‌پرسند: اگر کامیون‌ها وارد نمی‌شوند، کمک مالی چه فایده‌ای دارد؟ بگذارید روشن بگویم: هر دو جمله واقعیت دارند، اما صورت‌مسئله عمیق‌تر از این حرف‌هاست. 📌 حقیقت اول: از اسفند گذشته، گذرگاه‌های اصلی ورود غذا و دارو به غزه بسته شده‌اند. آنچه اکنون در داخل غزه وجود دارد، یا از قبل انبار شده، یا با تأخیر بسیار زیاد و در حجم اندک از گذرگاه «کرم ابوسالم» وارد می‌شود؛ آن‌هم برای چند تاجر طمّاعکه در هماهنگی با اشغالگران، به‌جای کمک به مردم، به بحران‌سازی و فشار بیشتر بر آن‌ها دامن می‌زنند. تعداد کامیون‌هایی که برای این تاجران وارد غزه می‌شود بسیار کم است، و مواد غذایی را با قیمت‌های بسیار بالا به بازار سیاه می‌فرستند. بیش از ۹۹٪ این مواد،توسط تکیه‌ها و گروه‌های مردمی فعال در غزه خریداری و توزیع می‌شود، چون مردم عادی دیگر توان خرید ندارند. این در حالی‌ست که طبق گزارش‌ها، برای یک میلیون نفر، حدود چهار ماه مواد غذایی پشت مرز رفح(مصر) مانده؛ اما اجازهٔ ورود داده نمی‌شود. 📌 حقیقت دوم: به‌دلیل محدود شدن ورود کالاها و وابسته شدن تأمین غذا به همین چند تاجر فاسد، عملاً تنها منبع مواد غذایی در غزه همین افراد شده‌اند. این وضعیت باعث شده قیمت‌ها مطابق میل آن‌ها، ،ودرراستای اهداف بحران‌سازی‌شان تعیین شود. در طول جنگ، گروه‌های جهادی با کمک مالی مردمی، توانستند—هرچند موقت—غذا تهیه کنند و از وقوع قحطی کامل جلوگیری نمایند. اما این اقدامات کافی نبوده و راه‌حل اصلی مسئله نیست. نکته مهم این است که طی دو هفته گذشته، بسیاری از این تکایا و گروه‌های امدادی به‌دلیل شدت بحران و نبود منابع، متوقف شده‌اند و دیگر قادر به فعالیت نیستند. یعنی اکنون که فضای عمومی جهان به فاجعه محاصره و قحطی در غزه توجه پیدا کرده، نباید کنش مردم صرفاً به ارسال کمک مالی محدود شود. چون این کمک‌ها—به‌رغم اهمیتشان—نتوانستند جلو قحطیِ عمدی و بحران‌سازی سازمان‌یافته را بگیرند.. خب، حالا چه کار بايد کرد؟ اسرائیل با بستن گذرگاه رفح و ادامهٔ محاصرهٔ غزه—که با حمایت مستقیم یا سکوت دولت‌های غربی انجام می‌شود—عملاً اجازهٔ ورود کالا و کمک‌های بشردوستانه را نمی‌دهد. این یعنی مشکل اصلی، سد عبور مواد غذایی و کمک‌هاست؛ و بنابراین، کنش مردم باید به سمت شکستن این محاصره برود. هدف باید این باشد که کمک‌ها، یا دست‌کم کالاهای تجاری، با قیمت معقول و از طریق تاجران مردمی وارد غزه شوند؛ نه از مسیر شبکهٔ فاسدی که وابسته به اشغالگران است. تا وقتی محاصره ادامه دارد، اسرائیل می‌تواند از گرسنگی به‌عنوان سلاح علیه مردم غزه استفاده کند. حتی اگر فرض کنیم همهٔ مردم دنیا همین حالا کمک مالی کنند، واقعیت این است که در خود غزه دیگر به‌اندازه‌ای غذا وجود نداردکه بشود آن را خرید و به مردم رساند. پول در برابر گرسنگیِ سازمان یافته شده کاری نمی‌کند؛ فقط صورت‌مسئله را پاک می‌کند، اما اصل مشکل سر جایش می‌ماند. 🔴 تنها راه‌حل واقعی این است که گذرگاه مرزی بین مصر و فلسطین (گذرگاه رفح) باز شود و ورود کمک‌های بشردوستانه یا کالاهای تجاری به غزه آزاد گردد؛ همان‌طور که بر اساس قوانین بین‌المللی، استفاده از گرسنگی به‌عنوان ابزار جنگی، جنایت جنگی محسوب می‌شود و اسرائیل نباید از آن بهره ببرد. ✅ چطور می‌توان به این هدف رسید؟ با فشار مردمی به دولت‌ها وسفارت‌خانه های کشورها که با اسرائیل رابطه دارند. این یعنی راه‌اندازی کارزارهای عمومی، تحصن در برابر سفارت‌خانه‌های غربی، و مختل‌کردن روند عادی فعالیت آن‌ها در کشورهای مختلف. وقتی این سفارت‌خانه‌ها احساس هزینه و فشار اجتماعی کنند، ناچار می‌شوند به دولت‌های‌شان فشار بیاورند؛ و آن دولت‌ها هم—ولو به‌صورت تاکتیکی—اسرائیل را وادار خواهند کرد که گذرگاه‌ها را باز کند. حرفام رو خلاصه میکنم: 🛑 کمک مالی لازم است، اما کافی نیست. کمک‌ مالیِ صرف، بدون شکستن محاصره، در نهایت به تداوم سیاست "گرسنگی دادن تدریجی"کمک می‌کند؛ همان سیاستی که اسرائیل از ابتدا برای «مدیریت و آوارگی جمعیت» در غزه پی گرفته. ✊🏽 اگر به‌دنبال کنش مؤثر مردمی هستیم، باید فراتر از ارسال پول، به دنبال شکستن محاصره باشیم؛ از راه‌های زمینی، به‌ویژه گذرگاه رفح. #غزة @monem_ps

فشار به سفارت‌خانه‌هاى غربى باید مستمر و پیوسته باشد، نه موقتی و لحظه‌ای. برای این تجمعات باید برنامه‌ریزی صورت گیرد تا حضور مداوم مردم تضمین شود، نه اینکه صرفاً واکنشی آنی و احساسی باشد که به‌زودی و به‌خودی‌خود فروکش کند. #غزه #گرسنگی @monem_ps

مراتب گرسنگی در قرآن کریم ۱. جوع معنا: «جوع» به معنای احساس نیاز به غذا است، و در اصل به خالی بودن شکم از طعام اشاره دارد. این حالت ممکن است خفیف یا شدید باشد، و به‌طور کلی وضعیتی است که انسان هنگام نبودن غذا تجربه می‌کند، بی‌آن‌که الزاماً به خطر برسد. آیه‌ای که در آن آمده: > ﴿الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ﴾ — سوره قریش، آیه ۴ «همان کسی که آنان را از گرسنگی نجات داد و سیرشان کرد، و از ترس و ناامنی در امانشان داشت.» ۲. خصاصة معنا: «خصاصة» حالتی شدیدتر از جوع است، به معنای نیاز مبرم و فشاری که انسان را به چیزی ناخواسته وادار می‌کند. در این حالت، بدن به‌طور دائمی در طلب چیزی برای پر کردن شکم است؛ گرسنگی‌ای که به‌سادگی آرام نمی‌شود. این واژه با نوعی نجابت و گذشت نیز همراه است، چون آیه مربوط به آن، ایثار در عین نیاز را ستوده است. آیه‌ای که در آن آمده: > ﴿وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ﴾ — سوره حشر، آیه ۹ «و دیگران را بر خود مقدم می‌دارند، هرچند خود به شدت نیازمند باشند.» ۳. مخمصة معنا: «مخمصة» به گرسنگی شدیدی گفته می‌شود که بدن را به تحلیل می‌برد. واژه از «خَمص» گرفته شده، به معنای فرو رفتن شکم از شدت گرسنگی. در این حالت، گرسنگی اثر جسمی گذاشته و انسان را لاغر، ضعیف و ناتوان می‌سازد؛ چنان‌که گاه از حرکت بازمی‌دارد. آیه‌هایی که در آن آمده: > ﴿فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ﴾ — سوره مائده، آیه ۳ «و هر کس که در حال گرسنگی شدید (مخمصة) ناچار شود، بدون آن‌که به گناه تمایل داشته باشد، بر او گناهی نیست.» ۴. مسغبة معنا: «مسغبة» به معنای گرسنگی فراگیر و همگانی در زمان قحطی است. در این حالت، فرد یا جامعه با وضعی مواجه است که نه‌تنها شکم خالی است، بلکه بار گرسنگی، تهوع، ضعف، و حتی حالت مرگ و احتضار را نیز در پی دارد. از عمیق‌ترین و سخت‌ترین حالات گرسنگی است که هم بُعد فردی دارد و هم اجتماعی. آیه‌ای که در آن آمده: > ﴿أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ﴾ — سوره بلد، آیه ۱۴ «یا طعام دادن در روزی که گرسنگی و قحطی فراگیر باشد.» #غزه @monem_ps