🔹توبه، بالا آوردن معصیت است اگر کسی به غذایی عادت نداشته باشد، به سرعت آن را بالا میآورد یا دفع میکند. مؤمن هم اگر معصیتی از او سر بزند، سریع آن را دفع میکند. منافق هم وقتی عمل صالحی انجام میدهد، به مزاجش نمیسازد، این است که زود آن را نقل میکند و حتی اگر به خودش قول داده باشد که این کار خوب را به کسی نگوید، راحت نمیشود، مگر اینکه بازگو کند. تا وقتی نگفته، یک پیچ و تابی دارد و به محض اینکه ریا از او سر زد، مثل زنی که وضع حمل کرده باشد، آرام میگیرد، چون بارش را بر زمین گذاشته و دیگر چیزی در بساط نیست. مومن هم اگر به کسی ظلم کند، همان حالتی را دارد که مادر در وقت وضع حمل دارد؛ تا عذرخواهی نکند، آرام نمیگیرد. @haerishirazi

🔹عمر دراز، صورتحساب سنگین دارد کهنسالترین فرد ایران هم بشوید، دست بالا 30ـ120 سال عمر میکنید، بعد از این عمر دراز، وقتی که مردید تازه اول بدبختی شماست؛ این 140 سال که نان خدا را خوردید، برای که کار کردید، و کجا رفتید؟ چه گفتید؟ بیایید و بیلان بدهید. فرض کنید مسافرتی رفتهاید و مجبورید مدّتی در هتل اقامت کنید؛ در هتل هرچه بیشتر بخورید، صورتحسابتان سنگینتر است. وقتی هتل میروید، خیلی مانور نمیدهید که آقا یک پرس از این بیاور، یک پرس از آن بیاور، شکلات هم بیاور، ترشی هم بیاور، ماست و اسفناج هم بیاور، چون بعد یک صورت حسابی برایتان میآورد که غذا میشود زهرمار! این چه فایدهای دارد؟ @haerishirazi

🔹شیطان هر کسی همزاد و متناسب با خود اوست. اگر کسی ملاّ باشد، شیطانش هم ملاّست، اگر درس خوانده باشد، شیطانش هم درس خوانده است، اگر متخصص باشد شیطانش هم متخصص است. مثل اینکه آدم قد بلند سایهاش بلند است و آدم قد کوتاه، سایهاش کوتاه. آدمهای باهوش، شیطانشان باهوش است. اینطوری نیست که آدمی باهوش باشد، اما شیطانش خُل. @haerishirazi

🔹ایمان مراقبت میطلبد دانه گندم را تا نکاشتهای، مراقبت نمیخواهد. به محض اینکه آن را بکاری، رسیدگی باید شروع شود. انسان اگر در راه خدا افتاد، تازه اول مراقبت است، اول خطر است، بههمین سبب است که افراد سالم، وقتی منحرف میشوند، بد منحرف میشوند و خطرناکتر خواهند بود. @haerishirazi

🔹عمر مهمتر است یا پول تلفن؟ وقتی به شهرستان تلفن میزنید برای اینکه هزینه تماس کمتری برایتان بیفتد مختصر و مفید صحبت میکنید! ارزش عمر بیشتر است یا پول تلفن؟ باید در حرف زدن خیلی بخیل بود و کم صحبت کرد تا عمرمان بیهوده هزینه نشود. @haerishirazi

🔹امام هادی علیه السلام میفرماید: «النَّهَارِاَلسَّهَرُ أَلَذُّ لِلْمَنَامِ وَ اَلْجُوعُ يَزِيدُ فِي طِيبِ اَلطَّعَامِ» “شب زندهداری خواب را لذیذ و گرسنگی، خوبی طعام را زیاد میکند“. به همین دلیل وقتی سیر هستیم بهترین غذا برایمان لذیذ نیست و کسی که خستگی و بیخوابی نداشته، اگر بدنش بر نرم‌ترین تشکهاو سر بر نرمترین بالشها داشته باشد، باز لذتی احساس نمیکند. اما کسی که مدتی بیدار نشسته، خواب برای او لذیذ است، هر چند بر روی خاک و سر بر سنگ باشد. در دنیا احساس لذت، احساس خروج از کمبود است. به این جهت کسی که چند روز گرسنگی کشیده، نان خشک در دهان او از هر غذایی که دیگران میخورند لذیذتر است. یعنی لذت را نباید در کیفیت غذا جست، لذت مربوط به ذائقه انسان است. لذت آخرت از این نوع نیست. زیرا آنجا عدم و کمبود نیست. @haerishirazi