🔸فصل سوم: قائميت زمينۀ من يظهره اللّهى 🔹ب) غيبت قائم پس از مرگ ابوالحسن على بن محمد سمرى چهارمين نايب امام محمد بن الحسن عسكرى عليه السلام، و انسداد باب نيابت خاصه بنا به نص صريح آخرين توقيع مباركه، در سال ۳۳۱ هجرى قمرى، غيبت كبراى مهدى امام اثنى عشر عليه السلام، آغاز گرديد. اعتقاد به غيبت كبراى امام با همان كيفيت جهانى، اساس انتظار ظهور منجى اسلام و بشريت در مذهب تشيع است. چنين پذيرشى، اساسى ترين منابع اصلى روايت و اصول عقايد شيعه را در قلمرو غيبت قائم عليه السلام، متوجه دو مسئله مهم يعنى: حكمت غيبت، و چگونگى طول عمر امام در طول غيبت، نموده است. كه جهت دستيابى به شناخت تفصيلى آن، لازم است به منابع مذكور در بحث شناخت قائم عليه السلام مراجعه گردد. آنچه در اين وادى، مورد نظر مؤلف مى باشد، بررسى و آشنائى با موضع آثار بهائيت در قبال پذيرش هاى مسلم شيعه و روايات متواتر شيعه مى باشد. 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،ص۲۰۱ #بهائیت #غیبت_قائم https://eitaa.com/ravanedel

🔸فصل سوم: قائميت زمينۀ من يظهره اللّهى 🔹ب) غيبت قائم كتب بهائيان در قبال مسئله: غيبت قائم عليه السلام، نواب اربعه در غيبت صغرى، تحقق غيبت كبرى از سال ۳۳۱ ه. ق، امام حىّ در ايام غيبت از موضعى مشخص و روشن برخوردار است، كه لازم است ذيلًا بى هيچ دخل و تصرفى به قسمتى از تصريحات مسلم زعماى بابى و بهائى كه مبين عقايدشان است، اشاره كنيم: على محمد شيرازى در كتاب: صحيفه عدليه [۱] مى نگارد: «و بعد از آنكه اهل دين به اول سنه بلوغ رسيده، غيبت از براى حجت خود امر فرموده و خلايق را، حتم به اتباع حجت خود فرموده... » و در صفحه ۲۸ كتاب مذكور تصريح مى كند: «و امروز به اراده بقية اللَّه امام عصر عليه السلام است وجود حكما وقع عليه اسم الشي ء... » در كتاب اسرار الآثار [۲] فاضل مازندرانى از تفسير سوره كوثر على محمد شيرازى چنين مى خوانيم: «فاعرف إنّ له كان غيبتان باذن اللَّه، و قد حضر مابين طلعته خلق و لايعلم عدّتهم إلّا من شاء اللَّه و إنّ فى الغيبة الصغرى له وكلاء معتمدون و نوّاب مقرّبون و إنّ مدّتها قضت فى سبعين سنة وأربعة وعدّة أيام معدودة، و إنّ في تلك أيام نوّابه- روحى فداه- عثمان بن سعيد العمرى، و ابنه ابي جعفر محمد بن عثمان، و الشيخ المعتمد به الشيخ أبوالقاسم الحسين بن روح، ثم علي بن محمد السمري و إنّهم كانوا في غيبته الصغرى محال الأمر و مواقع النهي». پس بدان كه محققاً براى او (مهدى عليه السلام به اذن خدا دو غيبت بود و در اين غيبت‌ها گروهى مردم به حضورش بار يافتند و تعداد آنان را جز كسى كه خدا خواهد نمى داند و همانا در ايام غيبت صغرى براى او وكلائى مورد اعتماد و نوابى مقرب بودند و مدت غيبت صغرى هفتاد و چهار سال و چند روز طول كشيد و به درستى كه در اين ايام، نواب امام كه روحم فدايش باد عثمان بن سعيد عمرى و پسرش ابوجعفر محمد بن عثمان و شيخ مورد اعتماد؛ ابوالقاسم حسين بن روح و على بن محمد سمرى بودند و همانا اين اشخاص در غيبت صغراى امام، مقام امر و نهى شيعه را داشتند. ) 📗[۱]: ص ۶. 📗[۲]: ج ۲، ص ۷. 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۰۱-۲۰۲ #بهائیت #غیبت_قائم https://eitaa.com/ravanedel

🔸فصل سوم: قائميت زمينۀ من يظهره اللّهى 🔹ب) غيبت قائم درحاليكه على محمد شيرازى در مطلع دوم از قسمت هفتم كتاب: تفسير سوره كوثر [۱] با جعفر مخالفت و توقيع حضرت قائم عليه السلام را كه در رد جعفر صادر فرموده است ذكر و مورد تأييد قرار مى دهد. از سوى ديگر عباس افندى بى آنكه متوجه دفاعيات پدرش در مورد جعفر كذاب لوحى به خط على محمّد شيرزاى است كه در صفحه ۱۵ كتاب: «قسمتى از الواح خط نقطه اى اولى و آقا سيّدحسين كاتب» مندرج است. در اين لوح، على محمّد شيرازى ضمن مناجات با خدا و گواهى بيگانگى او مى گويد دين آن است كه تو شريعت قرار دادى و كتاب آن است كه نازل نموده اى و رسولان آنهايند كه فرستاده اى و حلال آن است كه حلال ساخته اى و حكم آنكه امر نموده اى و نهى آن است كه نهى فرموده اى و تو حكم مى كنى و بر تو حكم نشود. 📗[۱]: نسخه خطى موجود. 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۰۷_۲۰۸ #بهائیت #غیبت_قائم. http://eitaa.com/ravanedel

🔸فصل سوم: قائميت زمينۀ من يظهره اللّهى 🔹ب) غيبت قائم و در پايان ذكر رسالت محمّد صلى الله عليه و آله و ولايت ائمّه و صلوات بر آنها و ذكر مظاهر بيت الحرام و اسماء حسنى و امثال عليا نموده است. » لوح مذكور كه در آخرين روزهاى سال ۱۲۶۴ ه. ق. نگاشته شده است. مبين روشن و آشكارى است كه على محمّد شيرازى به اسلام و ائمّه دوازده گانه كه آخرين آنها حضرت محمّدبن الحسن عسكرى است، در سال مذكور ايمان داشته و به آن اعتراف مى كرده است. باشد، به نقل از كتاب: تاريخ صدر الصدور [۱] مطالبى نگاشته است كه در رد بيان حسينعلى ميرزا اكتفاء به آن، بحث و نقد را كفايت مى كند. ايشان در مأخذ مذكور مى نويسند: «شيعيان بعد از امام حسن عسكرى سه قسم شدند: قسمى به امامت جعفر نادان تشبث نمودند و او را تهنيت و تبريك به امامت كردند... » نكته ديگر اين است كه اگر حسينعلى ميرزا چنانچه در جزء هفتم كتاب: مائده آسمانى [۲] و در تصريحى ديگر در كتاب اسرار الاثار فاضل مازندرانى [۳] صدق و مظلوميت جعفر را پذيرفته اند؛ چرا دعوى امامت وى را به عنوان دوازدهمين امام گردن ننهاده و على محمد شيرازى را امام دوازدهم و قائم اسلام مى داند؟! 📗[۱]: ص ۱۴۸ 📗[۲]: صص ۷ و ۲۲۰ 📗[۳]: ج ۲، ص ۱۳ 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۰۸_۲۰۹ #بهائیت #غیبت_قائم. http://eitaa.com/ravanedel