eitaa logo
پایگاه اطلاع رسانی استاد سید جلال رضوی همدانی
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
50 فایل
پایگاه اطلاع رسانی استاد حجت الاسلام والمسلمین سید جلال رضوی همدانی 💭 #بیانات (مجموعه بیانات حجت الاسلام رضوی همدانی ✍ #آثار (مجموعه مکتوبات منتشر شده استاد) 🗨 #نصایح (مجموعه توصیه های اخلاقی استاد) #مصاحبه های استاد ارتباط با استاد
مشاهده در ایتا
دانلود
امیر المومنین امام على عليه السلام: حُسنُ الظَّنِّ راحَةُ القَلبِ، وسَلامَةُ الدّينِ خوش‏گمانى موجب راحتی قلب و سلامتی دين است غررالحكم حدیث4816 🆔️ @haj_razavi
هر وقت رزقت کم شد، خواستی زیادتر بشود، از همان اندکی که داری انفاق کن. وقت نداری، پول نداری، بدهکاری، اما از همان مختصری که هست به دیگران ببخش. با صدق دل و خدایی. یک دفعه می بینی در باز شد و روزی سرازیر شد. خدا بیش و کم را کاری ندارد، با انفاق شما رزقت را بیشتر می کند. هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی کین کیمیای هستی قارون کند گدا ‌ ‌ @haj_razavi
✅داستان تشرف علامه حلی ره محضر امام زمان (عليه السلام) شب يود و تاريك. ستاره‌ها در دل آسمان مي‌درخشيدند. دل علامه هم روشن بود. شب جمعه‌اي ديگر بود و او هم چون هميشه يكه و تنها در دل بيابان به شوق زيارت مولايش حسين (عليه‌السلام) مي‌رفت.  مبهوت آسمان بود و عظمت پروردگارش. نفهميد غريبه پياده كي و چطور همراهش شد! به خود كه آمد ديد دارد با او از هر دري مي‌گويد. اما نه، كلام غريبه فراتر از آن بود كه اين طور حيفش كند. عظمت از كلامش مي‌باريد انگار! حسي غريب در وجود علامه چنگ مي‌زد. تصميم گرفت از مسايل علمي بپرسد. هرچه مي‌گفت غريبه بي‌درنگ پاسخ مي‌داد. همه آن مشكلات علمي‌اي را كه جمع كرده بود تا روزي از عالمي جواب بگيرد حالا داشت حل مي‌شد. هنوز سؤال علامه تمام نشده پاسخ غريبه حاضر بود. گويا همه آن سؤالات را از قبل شنيده و حال تنها آماده پاسخ بود. دريايي در دل علامه به تلاطم افتاده بود:«آخر چه طور! مگر مي شود!؟» اما جوابي براي سؤال خود پيدا نمي‌كرد. باز پرسيد، پرسيد و پرسيد، چون تشنه‌اي كه به آب رسيده باشد. اين‌بار غريبه نظري خلاف فتواي علامه داد و او با همه حيرتش نتوانست سكوت كند. به نظرش اين فتوا خلاف اصل و قاعده بود، گفت:«من اين را نمي‌پذيرم، حديثي طبق اين فتوا نداريم.» غريبه لبخندي زد و گفت: «شيخ طوسي در تهذيب حديثي در اين‌باره آورده است.» علامه باز لجاجت كرد، گفت:«نه، به ياد ندارم آن را در تهذيب ديده باشم.» غريبه كه سرشار آرامش بود پاسخ داد:«از اول آن نسخه تهذيب كه داري فلان قدر بشمار، در فلان صفحه و فلان سطر حديث را خواهي ديد.» علامه باز در شگفت ماند، توان حرف زدن نداشت. مات و مبهوت به چهره غريبه نگاه مي‌كرد. خيره شده بود به چشم‌هاي معصومش و زيرلب زمزمه مي‌كرد:«خداوندا! چه عظمتي در اين چشم‌هاست. چيست در اين نگاه كه اين‌طور ذوبم مي‌كند؟ كيست اين غريبه كه هم پايم شده است در دل اين صحرا؟ نكند ... نكند او همان گمشده‌اي است كه سال‌هاست به دنبالش هستم! نكند ...» تنش به لرزه درآمد. تازيانه از دستش به زمين افتاد. نتوانست تحمل بياورد، پرسيد:«آيا در زمان غيبت، ديدار امام عصر ممكن است؟» غريبه خم شد تا تازيانه را از زمين بردارد. دل در سينه علامه نبود ديگر. چه پاسخ خواهد داد، نمي‌دانست. غريبه قد راست كرد و تازيانه را ميان دست‌هاي علامه گذاشت. نگاهي به چهره آرام و بي‌قرار علامه كرد، گفت:«چگونه نمي‌توان ديد حال آن كه دست او ميان دست توست؟!» يكباره آسمان و ستارگانش را همه در برابر خود ديد: گويا خورشيد ميان دستهايش بود كه حرارتش داشت اين‌طور ذوبش مي‌كرد.پرده اشك، چشم‌هاي علامه را پوشاند. تاب نياورد ديگر. خود را از بالاي مركب پايين انداخت تا بر پاي مولايش بوسه بزند. مي‌خواست قالب تهي كند از شوق. جسم‌اش ديگر تاب اين همه التهاب و اضطراب و عشق را نياورد، از هوش رفت. چشم كه بازكرد، خودش بود و يك دنيا حسرت، كاش زودتر شناخته بود آن غريبه آشنا را. به خانه بازگشت. كتاب تهذيب را گشود. آري، حديث همان جا بود. درست همان صفحه و همان سطر. قلم برداشت و با دست لرزان بر حاشيه كتاب نوشت:«اين حديث، آن حديث است كه حضرت ولي‌عصر(عجل الله تعالي فرجه الشريف) خبر آن را به من داد و نشاني آن را با شماره صفحه و سطر كتاب برايم گفت.» چشمش به تازيانه پيش رويش افتاد. آن را به آرامي در دست گرفت. بوسيد، بوييد، چه عطر غريبي مي‌داد آن تازيانه كه بوي نرگس داشت. منابع: 1- حسن جلالي عزيزيان، نگاه سبز، ملاقات با امام زمان(عج)، دفتر نشر مصطفي، ص58. 2- محمدباقر ملبوبي، الوقايع و الحوادث، انتشارات دارالعلوم، ج4، ص10. 3- سيد نعمت‌الله حسيني، مردان علم در ميدان عمل، ص‌ 354. منبع: ماهنامه ي ديدار آشنا- ش 80 ارديبهشت86 ص10کانال سلوک شیعه @haj_razavi. کانال استاد سید جلال رضوی همدانی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
*💔 اربعینی‌ها* *یادتان باشد که ستون به ستون، مدیون قطره قطره خون شهیـــــــدانید* *💔 اربعینی‌ها* *وقتی چشمتان به گنبد زیبای آقا افتاد، یاد کنید از آنانی که با حسرت پشت پیراهن‌هایشان می‌نوشتند* : *🌹یا زیارت یا شهادت* *💔 اربعینی‌ها* *میانِ هروله‌های بین‌الحرمین، یاد کنید از شهـــــــدایی که در آرزوی زیارتِ شش گوشه‌ی اربابـــــ پرپر شـــدند* *💔 اربعینی‌ها* *نمی‌دانم از کدام مرز می‌گذرید اما؛ یاد کنید از شهـــدای مفقودالاثر در مرزهای* *🌹خسروی... مهران… چذابه… حاج عمران…شلمچه…* *💔 اربعینی‌ها* *التمــــــــــــــاسِ دعای فرج برای عزیز دل حضرت زهرا سلام الله علیها فراموش نشود 🌷 را یاد کنیم با ذکر 🌷 🏴 تا 🏴
*اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم باسلام وادب خدمت باسعادت عزیزان وتوفیق دریافتن برکات الهی روز آغازين هفته شمابزرگواران صاحبدل وبااخلاص همراه با سلامتی وطول عمرباعزت وبرکت ومغفرت الهی یارب العالمین *ویژگی های خانواده سعادتمند وحیاتِ طیّبه و عملِ صالح انسان ،درکلام خدا* *شناخت سبک زندگی قرآنی* از نظرِ قرآن، غیر از این زندگی که همه‌ی موجودات و حیوانات و انسانها دارند، یک زندگیِ سطحِ بالاتری هم وجود داره که بهش میگن «حیاتِ طیّبه». «حیاتِ طیّبه» یک زندگیِ واقعی است. یک زندگیِ طیّب و طاهر، پاک و پاکیزه. قرآن می‌فرماید اگر دنبالِ «حیاتِ طیّبه» هستید، راهش اینه: «عملِ صالح». *مَنْ عَمِلَ صٰالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثیٰ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیٰاةً طَیِّبَةً* . هر زن و مردی که عملِ صالحی انجام دهد، در حالی که مؤمن است، قطعاً او را به حیاتِ طیّبه‌ای زنده میداریم. *زندگیِ این دنیا، فانی پذیروناپایدار* دقّت کنیم، می‌فرماید: *لَنُحْیِیَنَّهُ حَیٰاةً طَیِّبَةً* . به «حیاتِ طیّبه» زنده می‌کنیم. یعنی زندگیِ این دنیا، مردگی است. و با «حیاتِ طیّبه» آدم تازه زنده میشه. چون زندگیِ اصلی اونه. امّا راهِ رسیدن به این زندگیِ واقعی و حیاتِ طیّبه چیست؟! عملِ صالح. حالا عمل_صالح چیه؟! یه خورده فکر کنیم، تا حالا هر وقت به ما میگفتن عمل صالح، ما برداشتمون از این کلمه چی بوده؟! بعضی‌ها فکر می‌کنند عمل صالح یعنی کارهای خوب. نخیر!!! هر کار خوبی رو عمل صالح نمیگن. «صالح»، اسم فاعل از کلمه «صُلح» است. مثل: *صَبر و صابر* صابر: کسی است که کارهای او ریشه در صبر داره. *عَدل و عادل* عادل: کسی است که کارهای او ریشه در عَدل داره. *صُلح و صالح* صالح: کسی است که کارهای او ریشه در صُلح داره. «عبدِ صالح» بنده‌‌ای است که اعمالِ او ریشه در صلح داره. «عملِ صالح» عملی است که ریشه در صلح داره، و به پاسِ صُلح انجام میشه. عملی است که صَلاح داره، نه فِساد. کلمه‌ی «صُلح» از اون گوهرهای قرآنی است که کمتر مورد توجّه قرار گرفته. *صلح پایه و اساسِ هستی* قرآن می‌فرماید: *الصُّلحُ خَیرٌ* . صلح، بهترین است. کلمه‌ی صلح و مشتقّاتش صدها بار در قرآن اومده: [صُلح، صالِح، اِصلاح، مُصلح، صالحه، صالحات، صالحون، یصلح، یصلحون،... این نشون‌دهنده‌ی اهمّیت این موضوعه. در این آیه‌ هم می‌فرماید: راه رسیدن به «حیاتِ طیّبه» عملِ صالح است. کسی که خواهانِ زندگیِ واقعی است، خواهانِ صلح است. چون صلح پایه و اساسِ هستی است. صلح، یک طرفند سیاسی اجتماعی نیست، خودِ زندگی است. چون حیات از وحدت و هماهنگیِ نیروهای هستی‌ساز به وجود میاد. بدنِ ما، با صُلحِ بینِ سلول‌ها، بدن شده. با اینکه هر سلولی داستانِ خودش رو داره، امّا به خوبی همدیگه رو پذیرفتند. چون میخوان کنارِ هم زندگی کنند. چون خواهانِ زندگی هستند. هر خِلل و اغتشاش و آشوبی در این پیوند، مساوی است با مرگ و نابودی. در تمامِ عالَم همینطوره. اون چَسبی که همه‌ی عالم رو کنار هم نگه میداره، صلح است. در قرآن غالباً هر جا سخن از «ایمان» هست، به نوعی سخن از «عملِ صالح» هم هست. چون ایمان بدون عمل_صالح، فایده‌ای نداره. اینها دو بالِ پروازِ مومن هستند. *مومن واقعی اهلِ صُلح و اِصلاح* مومن واقعی اهلِ صُلح و اِصلاح است. اهلِ فِساد و درگیری نیست. اهل جنگ و خونریزی نیست. هر جایی که باشه کارش اصلاح‌گری است. مومنِ واقعی دلها رو پیوند میزنه و یکپارچه میکنه. مومنِ واقعی اهلِ تضاد نیست. اهل تفرقه نیست. برداشت‌های زهرآگین رو دور ریخته. پس اهل وحدته. و در «صُلحِ کُل» غوطه‌ور شده. مومنِ واقعی در نگاهش نورِ مدارا و ملاطفت موج میزنه. با تمامِ مخلوقاتِ خدا سرِ صُلح و مدارا داره. مومنِ واقعی مثلِ آب نرم و لطیفه، و تمامِ قدرت و تاثیرگذاری‌اش بخاطرِ همین نرمی است. چنین کسی نگاهش به جهان سرشار از زندگی است، چون به فرموده‌ی قرآن: الصُّلحُ خَیرٌ. «صلح، بهترین است». کسی که اهلِ عمل_صالح نباشه، رنگِ بهشت رو نمی‌بینه. چون جوازِ ورود به بهشت، عملِ صالح است. *لازمه رسیدن به حیات طیبه* کسی که اهلِ عمل_صالح نباشه، در «حیاتِ طیّبه» زنده نخواهد شد، و از اون زندگیِ پاکیزه بی‌بهره است. پس دوست بداریم، و «دوست‌داشتن» رو به دیگران هم یاد بدیم. چرا که این دوست داشتن، «دوست» را داشتن است، و زندگی را پاس داشتن. «حیاتِ طیّبه»، جز با «عملِ صالح» و دوست‌داشتن و مهرورزی و محبت به مخلوقاتِ خداوند، به دست نمیاد. و به قول امام باقر (ع): *هَلِ الدِّینُ اِلّا الحُبّ؟!* آیا دین جز محبت و مهرورزی است؟! . *فلسفه سلام پایانی در نماز* و دقیقاً به همین دلیل هست، که هر روز در پایانِ نماز به بندگانِ صالحِ خدا سلام و درود می‌فرستیم: *«اَلسَّلامُ عَلَینا وَ عَلی عِبادِ اللهِ الصّالِحینَ* »
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
*اللهم صل علی محمدوال محمد وعجل فرجهم باسلام وادب خدمت باسعادت عزیزان وتوفیق فهم وبصیرت جبهه حق ازباطل وپرهیز ازپیروی شیطان در ون وبرون روز یکشنبه شما بزرگواران همراه باسلامتی وطول عمربابرکت وعاقبت بخیری دردنیا وآخرت *یاذالاجلال والااکرام* *کامل پنداریِ خویش و بهتر دانستن خود از دیگران ، بدترین بیماریِ آدمی* *بیماری روحی بشر* از جملۀ مهلک ترین بیماری های روحی بشر ، کامل پنداری خویش و بهتر دانستن خود از دیگران است . این بیماری به طور غالب در بستر خودشیفتگی شکل می گیرد و رشد می کند و تباهی ها به بار می آورد . در نظر چنین انسان هایی ، آن چه از ایشان صادر می شود ، و هر کار و رفتار ، بهترین و زیباترین ، و خالی از نادرستی و کاستی است ؛ به تعبیر قرآن کریم *أَفَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًًا* آیا کسی که کردار بدش در نظرش آراسته شد و آن را نیکو دید همانند کسی است که چنین نیست ؟ *انانیت عزازیل* این بیماری ، همان است که عزازیل را به ابلیس بَدَل کرد و او را با همۀ پیشینۀ عبادتش در جایگاهِ طرد و لعن الهی نشاند و به شیطنت دائمی و محرومیت ابدی گرفتار ساخت . ابلیس از سرِ اَنانیت ، خود را از آدم بهتر خواند و تکبّر ورزید و به تباهی رفت . در آیات مبین خداوند آمده است : *قَالَ أَنَا خَیرٌ مِنهُ خَلَقتَنِی مِن نَارٍ وَ خَلَقتَهُ مِن طِینٍ . قَالَ فَاهبِط مِنهَا فَمَا یَکُونُ لَکَ أَن تَتَکَبَّرَ فِیهَا فَاخرُج إنَّکَ مِنَ الصَّاغِرِینَ* *شیطان ازخوارشدگان* گفت : من از او بهترم . مرا از آتشی آفریدی و او را از گِل آفریدی . فرمود : از آن مقام فرو شو ، تو را نرسد که در آن جایگاه تکبّر نمایی . پس بیرون شو که تو از خوار شدگانی . همچنین در کلام مبین حق آمده است : *« قَالَ فَاخرُج مِنهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ . وَ إِنَّ عَلَیکَ لَعنَتِی إِلَی یَومِ الدِّینِ »* گفت : پس ، از آن مقام بیرون شو ، که تو رانده ای . و تا روز جزا دور باد از رحمت من بر تو باد . *تلاش ابلیس درفریب آدمی* همۀ تلاش ابلیس بر آن است که آدمیان را به بیماری خود مبتلا سازدو در جایگاه اَنانیت ، کامل پنداریِ خویش ، تکبّر و گردنفرازی و گردنکشی قرار دهد و تباه سازد ، چنان که امیرمؤمنان علی (ع) در خطبۀ قاصعه بدان اشاره کرده است : *فَاحذَرُوا عِبَادَ اللهِ أَن یُعدِیَکُم بِدَائِهِ ، وَ أَن یُجلَبَ بِخَیلِهِ وَ رَجِلِهِ* پس بندگان خدا ! بپرهیزید از این که شیطان شما را به بیماری خود مبتلا گرداند ، و با بانگِ خویش برانگیزانَد ، و سوارگان و پیادگان خود را بر سرِ شما کشانَد . *خودشیفتگی انسان* کامل پنداری و خود برتر بینی در هر شکل آن ویران کنندۀ انسانیت انسان و به تباهی بَرَندۀ اوست ، چنان که در آموزه های امام علی (ع) آمده است : *مَا أَضَرَّ المَحَاسِنَ کَالعُجبِ* هیچ چیز مانند خود شیفتگی به خوبی ها زیان نمی رساند . *العُجبُ هَلَاکٌ* خود شیفتگی مایۀ هلاکت است . *کامل پنداری درانسان* من از نژاد برترم ، گوهر من والاتر است ، من نجات یافته و بهشتی ام ، دانشی چون دانش من نیست ، من عقل کل ام ؛ و هر نوع دیگری از کامل پنداری و خود برتر بینی دامی است پهن شده از سوی شیطان . امام علی (ع) در عهدنامۀ مالک اشتر در این باره چنین هشدار داده است : *« إِِیَّاکَ وَ الإِعجَابَ بِنَفسِکَ ، وَ الثِّقَةَ بِمَا یُعجِبُکَ مِنهَا ، وَ حُبَّ الإِطرَاءِ ؛ فَإِنَّ ذلِکَ مِن أَوثَقِ فُرَصِ الشَّیطَانِ فِی نَفسِهِ لِیَمحَقَ مَا یَکُونُ مِن إِحسَانِ المُحسِنِینَ* . تو را سخت پرهیز می دهم از خود شیفتگی ، و اطمینان کردن به چیزی که به خود شیفتگی ات وا می دارد ، و از دوست داشتن چرب زبانی و ستایش ، زیرا چنان حالتی از استوارترین فرصت های شیطان در درون خودش است ، برای این که هر کار نیکی را که نیکوکار کرده است از میان بردارد . *خودشیفتگی یاحماقت* خود شیفتگی ، کامل پنداریِ خویش و بهتر دانستن خود از دیگران ، نشانۀ عقل و کمال نیست ، بلکه ظهور آشکار نابخردی و حماقت آدمی است ، چنان که در هشدارهای امیرمؤمنان علی (ع) آمده است : *العُجبُ عُنوَانُ الحِمَاقَةِ* . خود شیفتگی نشانۀ حماقت است . *بیماری کامل پنداشتن خویش* ای انسان ای متکبّر در جان و روح ! ای گردنفراز ! بدان که هیچ بیماری و دردی بدتر از کامل پنداشتن خود نیست . در پی درمانِ این مهلک ترین بیماری بر آ ، سورۀ فاطر آیه ۸ سورۀ ص آیات ۷۷ و ۷۸ سورۀ اعراف آیات ۱۲و۱۳ نهج البلاغه عهدنامه مالک اشتر
🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴 ⚫️ فضایل و ثواب زیارت امام حسین علیه السلام ♦️ در روایاتی که در کتاب شریف وسایل شیعه نقل شده است چهل مورد از فضایل و ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) آمده است: ۱. روزى را زیاد مى كند. ۲. عمر را طولانى مى كند. ۳. خطرات را دفع مى كند. ۴. گناهان گذشته و آینده را مى آمرزد. ۵. زائر مى تواند پنجاه نفر را شفاعت كند. ۶. حاجات او كنار قبر مستجاب است. ۷. ملائكه براى زوار امام حسین (ع) دعا مى كنند. ۸. نام او را در اعلى علیین مى نویسند. ۹. هنگام خروج از خانه از گناه خارج مى شود. ۱۰. ثواب هزار حج مقبول دارد. ۱۱. ملائكه مأمور حفظ او و مالش هستند تا برگردد. ۱۲. روز قیامت خداوند بهترین حافظ اوست. ۱۳. در قدم اول آمرزیده و در قدمهاى بعدى با توسل به امام مقرب درگاه حق میگردد. ۱۴. به هر درهمى ده هزار درهم در دنیا و آخرت به او عوض مى دهند. ۱۵. در قیامت همه آرزو مى كنند از زوار آن امام حسین علیه السلام باشند. ۱۶. زوار امام حسین علیه السلام در قیامت بر سفره‌هاى نور هستند. ۱۷. زوار امام حسین علیه السلام در جوار پیامبر خدا و امام على و حضرت فاطمه علیهم السلام هستند. ۱۸. زوار امام حسین علیه السلام چهل سال قبل از دیگران به بهشت داخل مى شوند. ۱۹. خداوند مهمات دنیوى زائر را بر آورده مى كند. ۲۰. زائر امام حسین علیه السلام شهید مى میرد. ۲۱. ثواب دو ماه اعتكاف و روزه در مسجدالحرام را دارد. ۲۲. زیارت هر ماه امام حسین علیه السلام ثواب هزار شهید دارد. ۲۳. هر یك قدم كه با پاى پیاده بردارد موجب هزار حسنه و آمرزش هزار گناه و بالا رفتن هزار درجه، براى زائر مى‌شود. ۲۴. هر قدم كه پیاده بردارد ثواب آزاد كردن یك بنده از فرزندان اسماعیل دارد. ۲۵. هر یك روز اقامت نزد حضرت، معادل هزار ماه است. ۲۶. هر قدم كه مى گذارد ثواب یك حج و هر قدم كه بر مى دارد ثواب یك عمره دارد، به شرط آنكه بخاطر ریا و شنیدن مردم و بیهوده نباشد. ۲۷. زیارت سیدالشهداء علیه السلام ثواب هزار شهید از شهداى بدر دارد. ۲۸. زیارت سیدالشهداء علیه السلام ثواب هزار صدقه مقبوله دارد. ۲۹. ثواب هزار روزه به زائر مى دهند. ۳۰. ثواب هزار بنده آزاد كردن دارد. ۳۱. زائر امام حسین علیه السلام اگر از اشقیاء باشد، جزء سعادتمندان نوشته مى شود. ۳۲. ثواب آماده كردن هزار اسب با زین و لجام در راه خدا دارد. ۳۳. زیارت امام حسین علیه السلام، زیارت خداست. @haj_razavi ۳۴. ثواب هزار جنگ همراه با پیامبر مرسل یا امام عادل دارد. ۳۵. ثواب زیارت امام حسین علیه السلام قابل شمارش نیست. ۳۶. زیارت حضرت در عرفه ثواب یك میلیون حج و یك میلیون عمره دارد. ۳۷. زیارت امام حسین علیه السلام بهترین عمل است. ۳۸. خداوند به زائر امام حسین علیه السلام مباهات مى كند. ۳۹. پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام براى او دعا مى كنند. ۴۰. پیامبر صلی الله علیه و آله و ملائكه در قیامت با زائر مصافحه مى كنند و با امام حسین علیه السلام محشور مى‌شود. پایگاه‌های اطلاع‌حجت الاسلام والمسلمین استاد سید جلال رضوی همدانی @haj_razavi 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴