🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (20) ✅راه‏هاى درمان غم و اندوه‏ (13) 1️⃣3️⃣شستن سر با سدر 🔸شستن سر به ويژه با سدر نقش بسزائى در رفع حزن دارد 🌸نقل شده است : روزى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم غمناك گرديد، جبرئيل از جانب خدا بر او امر كرد كه سر خود را با سدر بشويد. «مرحوم حاج شيخ عباس قمى» شستن سر با گل ختمى را نيز براى رفع حزن، مفيد دانسته است. (1) 2️⃣3️⃣ شستن لباس‏ شستن لباس و پوشيدن لباس تميز نقش بسزائى در رفع حزن و اندوه دارد. 🌸امام على عليه السلام فرمود: غَسْلُ الثِّيَابِ يَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ الْحُزْنِ‏ ▫️شستن لباس، غم و اندوه را بر طرف مى‏سازد.(2) 🌸و در روايت ديگر فرمود: الَنَّظيفُ مِنَ الْثِّيابِ يُذْهِبُ الْهَمَّ وَ الْحُزْن‏ ▫️لباس تميز پوشيدن، غم و غصّه را از بين مى‏برد.(3) 3️⃣3️⃣استفاده از خوردنى‏هاى نشاط آور 🔹استفاده از بعضى خوردنى‏ها غم‏زداست مثلًا انگور و بعضى از ميوه‏ها به جهت تسكين اعصاب و ايجاد نشاط در حد خود مى‏تواند رفع حزن نمايد. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: يكى از پيامبران از غم و غصه به خدا شكايت كرد، خداوند به او امر نمود كه انگور بخورد. (4) و در بعضى از روايات وارد شده كه براى رفع غم، انگور سياه بخوريد. (5) 🌸در روايتى آمده است كه خداوند به حضرت نوح دستور داد كه انگور سياه بخورد تا اندوهش برطرف شود (6) 🌸و در برخى روايات آمده است خوردن عسل غم را مى‏زدايد. (7) 4️⃣3️⃣پرهيز از يادآورى غم‏ها و غصه‏ها 🔸اكثر افرادى كه شاد نيستند، مهارتى در شمارش موهبت‏هاى زندگى ندارند، امّا مى‏توانند با سرعت مشكلات و نگرانى‏ها را بشمارند. فهرست كردن مشكلات، رنج‏ها و غم‏ها هنر نيست. ▫️كيست كه در زندگانى مشكل و رنجى نداشته باشد البته بى‏خيالى و بى‏فكرى هم ناپسند است و تدبير، آينده نگرى و دور انديشى، مطلوب مى‏باشد. امّا اين كجا و تهيّه ليستى از غصه‏ها، ناكامى‏ها و كاستى‏ها و ارائه آن به اين و آن و غمنامه سرودن و رنجنامه نوشتن و خواندن آنها كجا؟! بعضى پيوسته كمبودها و ضعف‏هاى خود را مطرح مى‏كنند و برخى دايما چيزى به نام «افسردگى، بى حوصلگى و نااميدى» را به خود تلقين مى‏كنند. 🔹اينكه كسى خود را داراى مشكلاتى همچون «اضطراب، نگرانى، ضعف اعصاب، نداشتن روحيّه» و ... معرفى يا وانمود كند، هيچ مايه افتخار (8) نيست. نااميدى و اضطراب، يك بيمارى روحى است. افسردگى و پوچگرايى، يك آفت و عيب است. 🔸اينكه ديگر پُز دادن ندارد كسى با قيافه گرفتن و با اداى متجدد بودن، بگويد: بنده ناراحتى اعصاب دارم، روحم افسرده است، اصلًا زندگى برايم بى معنا شده است، حوصله با مردم جوشيدن را ندارم، به پوچى رسيده‏ام، نمى‏توانم تصميم بگيرم و ... پس اراده، همّت، قدرت انتخاب و نيروى جنگيدن با مشكلات و روحيّه اميدوارى در اوج سختى‏ها و بن‏بست‏هاست كجا رفته است؟ چرا هدفدارى، نشاط و اميدوارى به خود تلقين نمى‏كنيد؟ چرا غمنامه مى‏خوانيد. (9) #داستان : مردى خدمت امام صادق عليه السلام آمد و عرض كرد: پدر و مادرم به قربانت! مرا موعظه كن. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: اگر خداى تبارك و تعالى عهده دار روزى است، پس براى چه غم روزى را مى‏خورى؟ و اگر روزى قسمت شده است، چرا بايد حرص ورزيد؟ و اگر حساب حقّ است، جمع كردن مال چه فايده‏اى دارد؟ و اگر عوض آنچه در راه خدا داده مى‏شود حق است، بخل ورزيدن براى چيست؟ و اگر كيفرى از آتش هست، گناه چه معنا دارد؟ و اگر مرگ حقّ است، شادى يعنى چه؟ و اگر نمايان بودن كارها بر خداوند متعال حقّ است، حيله و مكر براى چيست؟ و اگر گذشتن از صراط، حقّ است، به خود باليدن براى چيست؟ و اگر همه چيزها به قضا و قدر الهى است، اندوه براى چيست؟ و اگر دنيا فانى است، دلبستگى به آن براى چيست؟ ************** ⭕️پی نوشت 1 . نزهة النواظر، محدث قمى، بحث حزن. 2 . بحار الانوار، ج 10، ص 91. 3 . وسائل الشيعه، ج 3، ص 346. 4 . بحار الانوار، ج 76، ص 323. 5 . بحار الانوار، ج 76، ص 84؛ شيخ عباس قمى، نزهة النواظر. 6 . همان، ج 83، ص 9. 7 . همان، ج 66، ص 391. 8. غم و شادى در سيره معصومين عليهم السلام، 1جلد، فتيان - قم - ايران، چاپ: 1، 1393 ه.ش. 9 . از همدلى تا همراهى، ج 3 ص 20. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (21) ✅غم‏هاى پسنديده‏ (1) 🔹حزنى كه انسان را متوجه خدا، آخرت و مسئوليّت‏هاى شرعى و اجتماعى كند، پسنديده است. ▪️حزن از اين كه چرا در انجام تكاليف كوتاهى كرده‏ايم چرا گناه كرده و ... 🔸انسان عاقلى كه مرتكب گناهى شده، اگر متوجّه شود اين عمل موجب شده كه سعادت آخرت را از دست بدهد. در حالى كه مى‏توانست با انجام دادن كار ديگرى سعادت دنيا و آخرت را كسب كند، محزون مى‏شود. 🔸اين گونه حزن‏ها اگر به حّد افراط نرسد مطلوب است. امّا اگر اين حزن‏ها به حدّى برسد كه انسان را از كار و زندگى باز دارد و باعث شود كه فرد تكاليف شرعى خود را انجام ندهد، هيچ فايده‏اى ندارد. 🔸غم و غصه‏اى كه موجب شود انسان در زندگى نتواند درس بخواند، عبادت كند، به اجتماع خدمت كند و ساير فعاليت‏هاى مطلوب را انجام دهد، چه فايده‏اى دارد. 🔹بنابراين حزن هم تا اندازه‏اى مى‏تواند مطلوب باشد و آن زمانى است كه انسان را وادار به جبران گذشته نمايد و تكاليف و كارهاى خيرى كه باعث سعادت آخرت او مى‏شوند انجام دهد. 👈در اينجا به برخى از آنها شاره مى‏شود: 1️⃣غم بى توشه بودن‏ ▪️يكى از غم‏هاى سازنده، غم آماده نبودن براى سفر آخرت است. 🌸امام صادق عليه السلام مردى را ديد كه در سوگ فرزندش، سخت بى تابى مى‏كرد. به او فرمود: يَا هَذَا جَزِعْتَ لِلْمُصِيبَةِ الصُّغْرَى وَ غَفَلْتَ عَنِ الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى لَوْ كُنْتَ لِمَا صَارَ إِلَيْهِ وَلَدُكَ مُسْتَعِدّاً لَمَا اشْتَدَّ عَلَيْهِ جَزَعُكَ فَمُصَابُكَ بِتَرْكِكَ الِاسْتِعْدَادَ لَهُ أَعْظَمُ مِنْ مُصَابِكَ بِوَلَدِك‏ ▫️اى شخص داغديده! به خاطر مصيبت كوچكتر بى تابى مى‏كنى و از مصيبت بزرگتر، غفلت دارى، ▫️اگر براى آن راهى كه فرزندت بدان راه رفت، آماده بودى، هرگز براى او اين چنين بى تابى نمى‏كردى و عدم آمادگى تو براى آن سفر، مصيبتش بزرگتر است ازمصيبت ازدست دادن فرزندت.(1) 2️⃣احساس عدم ترقى‏ 🔹بسيارى از افرادى كه غم و اندوه پيدا مى‏كنند، براى «احساس عدم ترقى» است. فكر مى‏كنند ترقى نكرده‏اند و بر اين باورند كه از قافله دور مانده و دوستانشان پيشرفت كرده‏اند اين احساس، موجب غم و اندوه آنها شده است. 🍃ما و مجنون همسفر بوديم در ميدان عشق‏ او به منزل‏ها رسيد و ما هنوز آواره‏ايم‏ *** 🍃هفت شهر عشق را عطّار گشت‏ ما هنوز اندر خم يك كوچه ايم‏ 🔸اگر غم و غصّه، زمينه تلاش و كوشش باشد، مى‏تواند ممدوح باشد؛ 🌸چنانچه امام على عليه السلام فرمود: مَن عَلَت همَّتُهُ طالَت هُمُومُه‏ ▫️هر كه همت بلند دارد، اندوهش طولانى است.(2) بسيارى از پيشرفت‏ها معلول همين نوع از غم و اندوه بوده است، غمى كه به دنبال آن شوق، حركت و تلاش باشد. 3️⃣غم از دست دادن استعدادها و سرمايه‏ها 🔹يكى از غم‏هاى مقدس، غم از دست دادن سرمايه عمر و هدر رفتن وقت‏هاست. در حديث قدسى آمده است: يَا ابْنَ آدَمَ فِي كُلِّ يَوْمٍ تُؤْتَى بِرِزْقِكَ وَ أَنْتَ تَحْزَنُ وَ يَنْقُصُ مِنْ عُمُرِكَ وَ أَنْتَ لَا تَحْزَنُ تَطْلُبُ مَا يُطْغِيكَ وَ عِنْدَكَ مَا يَكْفِيك‏ ▫️اى بنى‏آدم! در هر روز، روزيت مى‏رسد و تو محزون مى‏شوى و از عمرت كاسته مى‏شود ولى محزون نمى‏گردى؟ چيزى را طلب مى‏كنى كه موجب طغيان و نافرمانيت مى‏شود، در حالى كه به اندازه كفايت دارى.(3) 🌸و در روايتى از امام سجاد عليه السلام نقل شده فرمودند: بنى آدم در هر روز سه مصيبت دارد كه از آنها عبرت نمى‏گيرد و اگر عبرت بگيرد، تحمل مصايب و مشكلات دنيا بر او آسان مى‏شود. 🔴مصيبت اوّل او اين است كه هر روز از عمرش كاسته مى‏شود ولى ناراحت نيست، در حالى كه اگر نقصانى در مالش وارد شود، غمگين مى‏شود با اينكه مال دوباره به دست مى‏آيد امّا عمر ديگر به دست نمى‏آيد. 🍃امام خمينى (ره) در اين زمينه شعر زيبايى دارند: افسوس كه عمر در بطالت بگذشت‏ با بار گنه بدون طاعت بگذشت‏ فردا كه به صحنه مجازات روم‏ گويند كه هنگام ندامت بگذشت‏ 🔴دوّم اينكه: روزيش را كاملًا مى‏گيرد، اگر حلال باشد حساب مى‏شود و اگر حرام باشد عقاب مى‏گردد و او به فكر حساب نيست. 🔴سومين مصيبت- كه از همه آنها مهمتر است- اين است كه: هر روزى كه از عمرش مى‏گذرد، يك مرحله به آخرت و قيامت نزديك مى‏شود و او نمى‏داند بهشتى است يا جهنمى. (4) **************** ⭕️پی نوشت 1-امالى صدوق، ص 358؛ عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 5. 2 . تحريرالمواعظ، ص 130. 3 . بحارالانوار، ج 70، ص 167. 4 . ميزان الحكمه، ج 6، ص 37. و ج 5/ 452. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (23) ✅غم‏هاى پسنديده‏ (2) 4️⃣غم دورى از امام زمان عليه السلام‏ 🔸يكى از غم‏هاى معنوى و مقدّس، غم فراق و دورى از امام زمان عليه السلام است كه در بسيارى از دعاها همچون دعاى ندبه، فرج و زيارت آل يس و عهد آمده است و جزو وظايف منتظران حضرت در زمان غيبت است، چنين غمى مى‏تواند در انسان تحول ايجاد كند؛ 🔹زيرا كسى كه در فراق و دورى حضرت محزون است، همواره به ياد آن حضرت است و خود را براى ظهورش آماده مى‏سازد و فكر و ذكرش در مسير آن عزيز غايب از نظر است، چنين شخصى نمى‏تواند در مسير فساد گام بردارد. 🔸در يكى از فرازهاى «دعاى عهد» درباره غم فراق و دورى از امام زمان عليه السلام چنين آمده است: اللّهُمَّ اكْشِفْ هذِهِ الْغَمَّةِ عَنْ هذِهِ اْلُامَّةِ بِحُضُورِه وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ‏ ▫️خداوندا! برطرف ساز اين غم و گرفتگى را با حضور حضرت و تعجيل فرما از براى ما ظهور آن حضرت را.(1) 🍃گفته بودم چو بيايى غم دل با تو بگويم‏ چه بگويم كه غم از دل برود چون تو بيايى‏ (2) 5️⃣حزن در خواندن قران‏ 🌸پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: ▫️إنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ بِالْحُزْنِ فَإِذَا قَرَأْتُمُوهُ فَابْكُوا فَإِنْ لَمْ تَبْكُوا فَتَبَاكَوْا ▫️قرآن با حزن نازل شده است، پس زمانى كه قرآن را مى‏خوانيد، گريه كنيد و اگر گريه هم نمى‏كنيد، با حالت گريه قرآن را بخوانيد.(3) 🌸امام على عليه السلام درباره يكى از صفات متقين مى‏فرمايد: پرهيزكاران قرآن را شمرده، شمرده و با تدبر تلاوت مى‏كنند و با آن، جان خويش را محزون مى‏سازند و داروى درد خود را از آن مى‏گيرند. (4) 6️⃣ غم آخرت‏ 🔹يكى از غم‏هاى شايسته «غم آخرت» است و رواياتى در اين زمينه وجود دارد كه به چند نمونه از آنها اشاره مى‏شود: 🌸 امام‏على عليه السلام در قسمتى از نامه‏اش به «عبداللّه بن عباس» مى‏فرمايد: فَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا نِلْتَ مِنْ آخِرَتِكَ وَ لْيَكُنْ أَسَفُكَ عَلَى مَا فَاتَكَ مِنْهَا ▫️بايد خوشحالى تو از چيزى باشدكه درطريق آخرت نايل شده‏اى ▫️وتأسّف تو بايد از امورى باشد كه مربوط به آخرت است و تو از آنها محروم شده‏اى. ▫️خلاصه غم تو بايد بر محروميت‏هاى معنوى و اخروى باشد.(5) 🌸امام على عليه السلام فرمود: مَا بَالُكُمْ تَفْرَحُونَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ وَ لَا يَحْزُنُكُمُ الْكَثِيرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَهُ‏ ▫️چرا براى دستاوردهاى كم دنيا شاد مى‏شويد، ولى براى محروميت‏هاى بسيار اخروى ناراحت نمى‏شويد.(6) 🔸«جابربن عبداللّه انصارى» مى‏گويد: روزى امام باقر عليه السلام از خانه بيرون آمد تا اينكه به من برخورد نمود فرمود: اى جابر من محزون و غمگين هستم. عرض كردم: قربانت گردم! براى چه چيزى غمگين هستى؟ آيا براى دنياست؟ 🌸حضرت فرمود: «نه براى آخرت محزون هستم. اى جابر! كسى كه ايمان خالص در قلبش باشد، ديگر به فكر دنيا و زينت دنيا نيست.» (7) ***************** ⭕️پی نوشت 1 . مفاتيح الجنان، دعاى عهد. 2 . سعدى. 3 . جعفر الهادى، القرآن مى‏احاديث الرسول الاعظم، ص 99؛ مستدرك، ج 1، ص 294. 4 . نهج البلاغه، فيض الاسلام، خطبه همام 1932. 5 . همان، نامه 22؛ بحارالانوار، ج 75، ص 8. 6 . ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه، ج 19، ص 288. 7. تحف العقول، ص 208. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (24) ✅غم‏هاى پسنديده‏ (3) 7️⃣شركت در نماز ميّت‏ 🔹ابوذر (ره) مى‏گويد: پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به من فرمود: صَلِّ عَلَى الْجَنَائِزِ لَعَلَّ ذَلِكَ أَنْ يَحْزُنَكَ‏ ▫️بر اموات نماز بگذار، شايد آن نماز گزاردن بر اموات، تو را محزون نمايد.(1) 8️⃣ياد مرگ‏ 🔸از بهترين عوامل رفع حزن و اندوه، ياد مرگ است؛ زيرا با ياد مرگ، انسان به ناپايدارى مظاهر دنيا اذعان نموده و غبار غم از دل ‏اش زدوده مى‏شود. 🌸پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: أَكْثِرُوا ذِكْرَ الْمَوْتِ وَ يَوْمَ خُرُوجِكُمْ مِنَ الْقُبُورِ وَ قِيَامَكُمْ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ تُهَوَّنُ عَلَيْكُمُ الْمَصَائِب‏ ▫️بسيار به ياد مرگ و زمان خارج شدن از قبرها و روز محشر باشيد تا تحمّل مصايب براى شما آسان شود.(2) 9️⃣ ياد مصايب پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم‏ 🔹يكى از عوامل تسكين آلام و دردهاى روحى انسان، توجه به غم و غصه الگوهاى جاويدان بويژه مصايب پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم است. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: إِذَا أُصِبْتَ بِمُصِيبَةٍ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ بِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله و سلم فَإِنَّ النَّاسَ لَنْ يُصَابُوا بِمِثْلِهِ أَبَدا ▫️زمانى كه مصيبتى براى شما پيش آيد، مصيبت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را به ياد آوريد؛ زيرا مردم مصيبتى مانند مصيبت او رانديده ‏اند.(3) 🔟 غم فقر و گرفتارى ديگران‏ 🔸يكى از غم‏هاى پسنديده غم فقر و گرفتارى ديگران است 🔹در احاديث چنين عملى مورد تأييد قرار گرفته و نشانه‏ هاى مؤمن قلمداد شده است. 🔸شخص مؤمن از اين منظر كسى است‏كه همواره نگران سرنوشت ديگران و اندوهناك كاستى‏هاى آنان است . 🔹چنين كسى كه غم نام و مال خود را ندارد و نگران سود و زيان شخصى خود نيست، بلكه چون خود را بخشى از پيكره اجتماعى مى‏داند خويشتن را در برابر سرنوشت آن، مسئول مى‏شناسد. 🔸او هرگز در پى آن نيست كه گليم خود را از آب بيرون بكشد، بلكه برآن است تا غريق را برهاند . 🔹چنين كسى همواره اندوهناك و نگران‏ است، امّا اين نگرانى عميق او با نگرانى‏هاى روزمره بسيار متفاوت است. 🔸او به دليل آگاهى نسبت به ديگران و احساس مسئوليت شديد، نمى‏تواند خود را به شادى‏هاى گذرا بسپارد و از عمق اندوه خود بكاهد. 🍃هرآن دل راكه سوزى نيست دل نيست‏ دل افسرده غير از مشت گل نيست‏ الهى! سينه‏ اى ده آتش افروز در آن سينه دل و آن دل همه سوز (4) 🔸امام على عليه السلام از ديدن رنج و زحمت مردم، رنج مى‏برد و خود را شريك غم آنها مى‏دانست و مى‏فرمود: أَ أَقْنَعُ مِنْ نَفْسِي بِأَنْ يُقَالَ هَذَا أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ لَا أُشَارِكُهُمْ فِي مَكَارِهِ الدَّهْر ▫️آيا به همين مقدار قانع باشم كه به من اميرالمؤمنين بگويند و بس! امّا با آنان در سختى‏هاى روزگار شركت نكنم و پيشوا و مقتدايشان در تلخى‏هاى روزگار نباشم.(5) ********* ⭕️پی نوشت 1 . مجموعه ورام، ج 1، ص 288. 2 . بحار الانوار، ج 10، ص 95؛ 3 . بحارالانوار، ج 66، ص 398. 4 . شعر از: وحشى كرمانى. 5 . بحارالانوار، ج 33، ص 473. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (25) ✅غم‏هاى پسنديده‏ (4) 1️⃣1️⃣غم مسلمين‏ 🔸يكى از غم‏هاى پسنديده، «غم شكست مسلمانان» است كه كم و بيش براى مسلمانان در تاريخ اسلام بوده است. 🔹يكى از اين غم‏ها، غم مسلمانان در جنگ احد بود كه به دنبال نافرمانى از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و رها كردن تنگه عينين كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به نگهبانى و مراقبت از آن توصيه فرموده بوده روى داد. 🌸قرآن كريم در اين زمينه مى‏فرمايد: إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‏ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ‏ ▫️(به خاطر بياوريد) هنگامى را كه از كوه بالا ميرفتيد؛ و جمعى در وسط بيابان پراكنده شدند؛ و از شدت وحشت،) به عقب ماندگان نگاه نمى‏كرديد، و پيامبر از پشت سر، شما را صدا مى‏زد. 🔹سپس اندوه‏ها را يكى پس از ديگرى به شما جزا داد؛ اين بخاطر آن بود كه ديگر براى از دست رفتن (غنايم جنگى) غمگين نشويد، و نه بخاطر مصيبت‏هايى كه بر شما وارد مى‏گردد.(1) 🔸غم شكست، غم از دست دادن جمعى از افسران و سربازان شجاع، غم مجروحان، غم شايع شدن شهادت پيامبر و ... 🔹امروزه نيز مسلمانان واقعى نمى‏توانند در برابر شكست‏ها و آشفتگى امور مسلمانان قتل و غارت كشورهاى اسلامى بى تفاوت باشند و درد و غم مسلمانان را درد و غم خود مى‏دانند. 2️⃣1️⃣ غم مظلومان‏ 🔹يكى از غم‏هاى سازنده و با ارزش، «غم مظلومان» است. 🔸در زندگى امام على عليه السلام و ديگر معصومان عليهم السلام، موارد زيادى ديده مى‏شود كه براى دفاع از مظلومان، غمگين و غصه‏دار مى‏شدند . 🔹هنگامى‏كه حضرت على عليه السلام شنيد كه به يك زن ذمى، ظلم شده، بسيار ناراحت شد و فرمود: وَ لَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ كَانَ يَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَى الْمُعَاهِدَةِ فَيَنْتَزِعُ حِجْلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلَائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمْتَنِعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِينَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ كَلْمٌ وَ لَا أُرِيقَ لَهُمْ دَمٌ فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا كَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ كَانَ بِهِ عِنْدِي جَدِيراً ▫️به من خبر رسيده است كه مردى از آنان به يك زن مسلمان و يك زن غير مسلمانى كه در پناه اسلام جان و مالش، محفوظ بوده، هجوم برده و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره‏هاى آنها را از تنشان بيرون آورده است در حاليكه آنها هيچ وسيله‏اى براى دفاع جز گريه و التماس كردن نداشته‏اند. ▫️اگر از چنين حادثه دلخراش، مرد مسلمان از شدّت تأسّف بميرد، مورد ملامت نخواهد بود بلكه در نظر من مرگ براى انسان مسلمان به جهت تأثّر از اين فاجعه، امرى است شايسته.(2) 🔸اين كلام، صرف اظهار تأسّف مانند اظهار تأسّف‏هاى صورى كه بعضا ديگران هم در برابر حوادث مشابه مى‏كنند، نيست بلكه اظهار تأسف حضرت، از سر سوز و درد است. او نمى‏خواهد با سخنانش موقعيتى در جامعه براى خود باز كند، ▫️زيرا كسى احتياج به باز كردن موقعيت در جامعه دارد كه شهرت اجتماعى محبوبيت در ميان مردم را هدف زندگى خود قرار داده باشد ▫️و ما مى‏دانيم اين‏گونه هدفگيرى‏ها وتفكرات كودكانه پست‏تر از آن مى‏باشد كه امام على عليه السلام را به دنبالش باشد. ▫️وانگهى راه باز كردن موقعيت در جامعه نياز به سازشكارى‏ها و بازى گرى‏هاى سياسى معمولى است كه روح امام على عليه السلام از آنها بيزار است. *************** ⭕️پی نوشت 1 . آل عمران/ 153. 2 . نهج البلاغه، خطبه 27. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (26) ✅غم‏هاى پسنديده‏ (5) 3️⃣1️⃣غم‏هايى كه بخاطر هم سنخ بودن به انسان مى‏رسد 🔸گاهى غم و اندوه، به طور مبهم به انسان دست مى‏دهد، مثلًا انسان مى‏گويد دلم گرفته، مى‏خواهم گريه كنم، نمى‏دانم چرا شاد نيستم و ... 🔹 شايد يكى از علل اين نوع از غم‏ها، مسأله سنخيت افراد است كه حزن و غمشان يكى مى‏شود، مانند مادرى كه با خنده فرزندى، مى‏خندد و با گريه او محزون مى‏شود وگاهى با فاصله مكانى، چنين حزنى براى انسان ايجاد مى‏شود. 🔸شخصى به امام رضا عليه السلام عرض كرد: گاهى بر انسان غمى عارض مى‏شود و نمى‏داند سبب آن چيست. 🌸حضرت فرمود: اگر چنين حزنى بر انسان عارض شود، بايد بداند كه برادر دينى اش غمگين است و متقابلًا آنجايى كه شادى بى علت بر انسان عارض مى شود، نشانه شادى اوست.(1) 🔸«جابر جعفى» نيز مى‏گويد: در محضر امام صادق عليه السلام بودم كه ناگهان حالت گرفتگى و حزن پيدا كردم. به حضرت عرض كردم: قربانت گردم! چه بسا بدون دليل محزون مى‏شوم به طورى كه خانواده و دوستانم از چهره‏ام مى‏فهمند كه غمگين هستم. 🌸حضرت فرمود: بله اى جابر! خداوند مؤمنين را از طينت بهشتى آفريده و با هم سنخيت دارند؛ اگر يكى از آنها محزون شود، ديگرى هم محزون مى‏شود.(2) 🔸 «ابوبصير» مى‏گويد: به حضور امام صادق عليه السلام رسيدم و عرض كردم: فدايت گردم! يابن رسول اللّه! گاهى محزون مى‏شوم بدون آنكه علت آن را بدانم. امام فرمود: اين حزن و شادى از ناحيه ما به شما مى‏رسد. آنگاه كه حزن و شادى به ما رخ مى‏دهد، به شما هم سرايت مى‏كند.(3) 4️⃣1️⃣محزون بودن در حزن ائمه عليه السلام‏ 🔹يكى از غم‏هاى شايسته، محزون بودن در حزن ائمه معصومين عليهم السلام مى‏باشد. 🌸 امام صادق عليه السلام فرمود: نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبَادَةٌ ▫️نفس محزون به جهت ظلمى كه به ما اهل بيت شده، تسبيح و غصه‏اش براى ما عبادت محسوب مى‏شود. (4) 🌸امام رضا عليه السلام به «ريّان بن شبيب» فرمود: انْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنا فِى الدَّرَجاتِ الْعُلى فَاحْزَنْ لِحُزْنِنا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنا اگر دوست دارى در درجات عاليه بهشت با ما باشى، محزون باش به حزن ما و شاد باش به شادى ما.(5) 🔹«سيد بن طاووس» در مقدمه «لهوف» مى‏گويد: اگر نبود امتثال امر و دستور ائمه عليهم السلام كه در عزاى امام حسين عليه السلام، لباس سياه بر تن و عزادارى كنيم، جاى داشت در مقابل فيض بزرگ شهادت و وصال به حق، لباس شادمانى و سرور بر تن كنيم.(6) ************** ⭕️پی نوشت 1-میزان الحکمه ، ج 74 ، ص227 2-بحارالانوار، ج 74 ، ص265 3-بحارالانوار، ج5 ، ص10 4-وسایل الشیعه ،ج 5، ص 393 5-وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص286 6-لهوف ، ترجمه عقیقی بخشایشی ، ص 19 @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (27) ✅راز تحمّل غم‏هاى بزرگ‏ 🔹ظرفيّت و تحمّل انسان‏ها نسبت به حوادث و ناگوارى‏ها، مختلف است؛ 🔸بعضى با كوچكترين مصيبت، قدرت تحمّل خود را از دست داده و به جزع و فزع مى‏پردازند. 🔸و بعضى تا حدى مى‏توانند در برابر ناگوارى‏ها و مصايب، تحمل نمايند. ▪️در اين ميان، گروهى آن چنان مقاوم هستند كه به راحتى از كوره حوادث بيرون نمى‏روند. ▪️حال سؤال اين است كه راز اين تحمل‏ها چيست؟ ▫️ممكن است دوام دردها و ناگوارى‏ها موجب خو گرفتن با درد و غم و عادى شدن آن باشد و به قول شاعر: چو شد زهر، عادت مضرّت نبخشد به مرگ آشنا كن به تدريج جان را 🔹همان‏طور كه دوام شادى‏ها و لذت‏ها، روح بى تفاوتى را در انسان ايجاد مى‏كند و انسان طعم شيرين آن را احساس نمى‏كند، مانند نعمت‏ سلامتى و ... ممكن است راز اين تحمل‏ها فرا رفتن روح از تأثير عوامل غم باشد كه قطعا چنين روحى، به رشد و تكامل نيازمند است، 🔸اين رشد به صورت محدود از مرتاض‏هاى هندى ديده مى‏شود كه با رياضت‏ها و تمرين‏هاى بسيار، مى‏توانند ضريب تحمّل روحى خود را بالا ببرند. 🔹امّا آنچه به صورت مشروع و وسيع مطرح است، انبيا، اوليا و مؤمنان هستند كه با ارتباط مستمر و دايم با خداوند، مى‏توانند از آن چنان توان روحى برخوردار باشند كه غم‏ها و غصه‏هاى فراوان، كوچكترين خللى در اراده و توان آنها وارد نسازد حتّى تلخى را زيبايى ببيند، ▫️همچون حضرت ايوب، پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم، ▫️حضرت على عليه السلام ▫️و زن‏هايى همچون حضرت زينب عليها السلام كه اسوه‏هاى مقاومت و صبر و بردبارى بودند. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (28) ✅درد و بى دردى‏ 🔹يكى از معيارهاى اصلى انسانيت «درد» داشتن و صاحب درد بودن است. فرق انسان و غير انسان در اين است كه انسان صاحب درد است و يك سلسله دردها را دارد، ولى غير انسان، حيوان باشد يا انسان‏هاى بى دردى كه روح انسانيت ندارند، صاحب درد نيستند، 🔸ابتدا اين مطلب مقدارى عجيب به نظر مى‏رسد چرا كه درد چيز بدى است و انسان بايد آن را از خود دفع كند و از بين ببرد پس چگونه ممكن است معيار انسانيت و ارزش، «درد» داشتن باشد، مگر درد مى‏تواند چيز خوبى باشد؟ 🔹پاسخ اين است كه ميان «درد» و «منشأ درد» تفاوت وجود دارد؛ آنچه بد است وجود ميكروب و وجود بيمارى است كه منشأ درد مى‏شود، مثلًا زخمى در معده يا روده است كه انسان دردش را احسا مى‏كند، آنچه بد است وجود آن زخم در معده است ولى درد، در عين اينكه انسان را ناراحت مى‏كند، موجب آگاهى و بيدارى براى انسان نسبت به خطرى كه جانش را تهديد مى‏كند مى‏باشد. 🔸وقتى سر انسان درد مى‏كند، اين درد حاكى از اين است كه در وجود انسان يك نوع بيمارى و ضايعه‏اى پديد آمده كه بايد هر چه سريعتر به فكر معالجه آن بود. درست مانند عقربه‏اى كه ميزان و مقدار بنزين ماشين را نشان مى‏دهد. و يا آمپرى كه درجه حرارت رادياتور ماشين رانشان مى‏دهد و اين نه تنها بد نيست بلكه خيلى خوب است، چون موجب توجه به خطر احتمالى مى‏شود. 🔸اگر درد در بدن انسان نمى‏بود و انسان احساس درد نمى‏كرد به دنبال رفع خطر و چاره جويى نمى‏رفت، 🔹پس اين درد است كه انسان را به فكر چاره جويى مى‏اندازد بنابراين، احساس درد، با آگاهى و بيدارى برابر است. مولوى در اين باره شعر جالبى دارد: حسرت و زارى كه در بيمارى است‏ وقت بيمارى همه بيدارى است‏ 🔹بعد مى‏گويد: هر كسى صاحب درد و سوز است، به هر اندازه كه در عالم درد وجود دارد در او نيز وجود دارد، زيرا به همان نسبت كه بيدارتر است، پردردتر است و روحش روح همه بدن‏هاست. پس بدان اين اصل را اى اصل جو هركه را درد است او برده است بو هركه او بيدارتر پر دردتر هر كه او آگاهتر رخ زردتر 🔸كسى كه به مقام انسانيت برسد، ارزش درد داشتن و حسّاس بودن را درك مى‏كندو يعنى ناراحتى‏هايى كه متوجه ديگران است و به شخص او مربوط نيست، در او درد ايجاد مى‏كند و غم‏گسار ديگران مى‏شود و به قول سعدى: من از بينوايى نيم روى زرد غم بينوايان رخم زرد كرد 🔸اگر درد ديگران در كسى پيدا شود، از گرسنگى ديگران خوابش نمى‏برد، گرسنگى براى خودش از گرسنگى ديگران آسان‏تر است، اگر خارى در پاى ديگران فرو رود، مثل اين است كه در چشم او فرو رفته است. 🔹به عبارت ديگر، روح‏هاى كوچك فقط درد خود را احساس مى‏كنند و به درد ديگران كارى ندارند و اگر دردمندى به آنها مراجعه كند، با كمال خونسردى مى‏گويند اين درد و مشكل شماست و به من ربطى ندارد. 🔸در حاليكه انسانى كامل است كه درد داشته باشد و اين درد نشان مى‏دهد كه او واقعا خودش را نسبت به انسان‏هاى ديگر مانند يك عضو از اعضاى يك پيكر مى‏داند و به سبب بيمارى يا آسيبى كه بر عضوى از بدن وارد شده بى تابى مى‏كند. بقیه در پست بعد 👇

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (29) ✅نقش #حزن و #غم_سازنده‏ 🔹«حزن و غم»، انعكاس ناخوشنودى انسان است از وضعيت نامناسب خود، چه در حزن‏هاى پسنديده و چه در حزن‏هاى ناپسند، 🔵امّا حزن‏هاى پسنديده فوايد و بركاتى را در پى دارد كه ذيلًا به برخى از آنها اشاره مى‏شود: 1️⃣پاكسازى درونى‏ 🌸حضرت داوود عليه السلام به پروردگار عرض كرد: إِلَهِي أَمَرْتَنِي أَنْ أُطَهِّرَ وَجْهِي وَ بَدَنِي وَ رِجْلِي بِالْمَاءِ فَبِمَا ذَا أُطَهِّرُ لَكَ قَلْبِي قَالَ بِالْهُمُومِ وَ الْغُمُوم‏ ▫️خداوندا! به من امر كردى تا صورت، بدن و پايم را با آب بشويم، پس با چه چيزى قلبم را بشويم؟ 🌸خداوند فرمود: به وسيله اندوه و حزن.(1) زيرا حزن، انسان را بر آن مى‏دارد كه همواره در حال خويش بينديشد و از خويشتن راضى نباشد، به همين جهت مى‏توان حزن را عاملى براى‏ پاكسازى خود محسوب نمود. و شايد به همين جهت باشد كه از ويژگى‏هاى متّقين و مؤمنين داشتن حزن و غم ذكر شده. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: مؤمن دائما مبتلا به غم و اندوه مى‏شود تا گناهان او از بين برود. (2) 🌸همچنين فرمود: إِنَّ الْمُؤْمِنَ يُمْسِي وَ يُصْبِحُ حَزِيناً وَ لَا يَصْلُحُ لَهُ إِلَّا ذَلِك‏ ▫️مؤمن شب و صبح محزون است واصلاح نمى‏كند (و به‏كمال نمى‏رساند) او را مگر حزن.(3) 2️⃣بيدارى از غفلت‏ها 🔹حزن، نقش خاصّى در بيدارى از غفلت‏ها در انسان دارد و با انديشه و فكر مى‏توان به فكر جبران ضعف‏ها و كمبودها افتاد. 🔸پنهان كردن غم‏ اگر دل شما مالامال از حزن سبز و مقدس است، بر چهره مردم لبخند بزنيد، به قول حافظ: با دل خونين لب خندان بياور همچو جام‏ نى گرت زخمى رسد آيى چو چنگ اندر خروش‏ 🌸امام على عليه السلام در فرازى از صفات مؤمنين مى‏فرمايد: الْمُؤْمِنُ بُشْرُهُ فُى وَجْهِهِ و حُزْنُهُ فى قَلْبِهِ‏ ▫️مؤمن، شاديش در چهره و اندوهش در درون قلبش مى‏باشد.(4) 🔸و خود آن حضرت با وجود اينكه دلش دريايى از غم بود، هميشه چهره‏اش آن چنان شاد و با نشاط بود كه دشمنانش به او طعنه مى‏زدند و مى‏گفتند او شوخ طبع است! 🔹در عين حال آن حضرت شب‏ها در بيرون شهر سر در درون چاه مى‏كرد و غم‏هاى دلش را با چاه مى‏گفت تا هيچ كس شكايت او را نشنود. ************* ⭕️پی نوشت 1 . بحار الانوار، ج 70، ص 157. 2 . بحارالانوار، ج 76، ص 242. 3 . همان، ج 69، ص 71. 4 . نهج البلاغه فيض الاسلام، قصار 333. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (30) 🔵غم‏هاى معصومين عليهم السلام‏ (1) 🔹ائمه معصومين عليهم السلام نيز غم و اندوه داشته و دارند، امّا غم‏هاى آنها غم‏هاى مقدس و سازنده است. در اينجا به چند نمونه از غم‏هاى آنها اشاره مى‏شود: 1️⃣غم گمراهى و جهل امت‏ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم براى گمراهى و جهل امت، محزون مى‏شد به طورى كه قرآن كريم در اين باره مى‏فرمايد: فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً ▫️(اى رسول ما!) نزديك است كه تو اگر امت به قرآن ايمان نياورند، جان عزيزت را از شدت حزن و تأسف بر آنان هلاك سازى.(1) 🔸يا أَيُّهَا الرَّسُولُ لا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ ... ▫️اى پيغمبر! غمگين از آن مباش كه گروهى از آنان كه با زبان اظهار ايمان مى‏كنند و به دل ايمان نياورده اند.(2) 🔹و همچنين غم فقدان حضرت خديجه عليها السلام و ابوطالب عليه السلام در سال دهم بعثت به طورى كه آن سال را «عالم الحزن» ناميدند. 2️⃣غم طعنه‏ها و زخم زبان‏هاى دشمنان‏ (3) 🔸حضرت زهرا عليها السلام بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم هم براى فراق پدر و هم براى انحراف خط رهبرى، لحظه‏اى آرام نبود و هميشه محزون و گريان بود و روزها به «بيت الاحزان» مى‏رفت و در آنجا براى مظلوميت على عليه السلام اشك مى‏ريخت و با گريه‏هاى خود، پرده از ظلم‏هاى غاصبين برمى‏داشت. 🔹امام على عليه السلام از فراق پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم وحضرت زهرا عليها السلام و مصايبى كه براى دين و امت اسلامى بعد از پيامبر، وارد گشت هميشه اندوهگين بود؛ چنانچه خود درباره گوشه‏اى از غم‏ها و اندوه‏هاى خويش چنين مى‏فرمايد: فَصَبَرْتُ وَ فِي الْعَيْنِ قَذًى وَ فِي الْحَلْقِ شَجًا أَرَى تُرَاثِي نَهْباً ▫️صبر كردم (در برابر غصب خلافت) ولى به كسى مى‏ماندم كه خاشاك چشمش را پركرده و استخوان، راه گلويش را گرفته و با چشم خود مى‏ديدم ميراثم را به غارت مى‏برند.(4) 🔸و درباره فراق حضرت فاطمه عليها السلام فرمود: أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَد ▫️اما اندوهم هميشگى است.(5) 🔹حضرت سجاد عليه السلام براى شهادت امام حسين عليه السلام و يارانش، همواره محزون و گريان بود، تا جايى كه غلام آن حضرت گفت: اى فرزند پيامبر! جانم به فدايت! مى‏ترسم با اين وضع، جان خود را از دست بدهى. 🌸امّا آن حضرت مى‏فرمود: ▫️من از غم شديد خويش به خداوند شكايت مى‏برم، ▫️آخر من چيزى را مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد، ▫️من هر گاه وضع قتلگاه فرزندان فاطمه عليها السلام را به ياد مى‏آورم، در غم و اندوه جانكاهى قرار مى‏گيرم و اشك چشمم سرازير مى‏شود. 🌸و مى‏فرمود: 🔸يعقوب تنها يك فرزندش مفقود شد، آن همه گريه كرد بطوري كه چشمانش نابينا گرديد و من شهادت پدرم و جماعت اهل بيتم را با چشمان خود ديدم. (6) 🌸امام رضا عليه السلام فرمود: روش هميشگى پدرم اين بود كه هرگاه ماه محرم مى‏رسيد، پيوسته اندوهناك بود و خنده‏اى در چهره نداشت تا دهه عاشورا سپرى شود. (7) 🌸حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه نيز در سوگ امام حسين عليه السلام و شهداى كربلا همواره محزون و گريان است؛ چنانچه در زيارت ناحيه مقدسه آمده است: فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُوُرُ وَعاقَنى عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدُورُ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَكَ مُحارِبا وَلِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ مُناصِبا فَلأَنْدُبَنَّكَ صَباحا وَمَساءً وَلَابْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما ▫️اگر زمانه حضور مرا تأخير انداخت و مقدرات، مرا از يارى تو بازداشت و در ركاب تو نتوانستم بجنگم، ▫️اكنون روز و شب براى مصايب تو ناله سرمى‏دهم و به جاى اشك، خون مى‏گريم.(8) و درباره همه ائمه معصومين عليهم السلام چنين اندوهى نقل شده است. ************ ⭕️پی نوشت 1 . كهف/ 6. 2 . مائده/ 41. 3 . يس/ 76، انعام/ 33. 4 . نهج البلاغه، خطبه 3. 5 . همان، خطبه 202. 6 . بحارالانوار، ج 12، ص 264 و ج 46، ص 110. 7 . وسائل الشيعه، ج 10، ص 394. 8 . بحار الانوار، ج 101، ص 320. @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (31) ✅غم‏هاى معصومين عليهم السلام‏ (2) 3️⃣ حزن در اعياد 🔸 #داستان «عبداللّه بن ذبيان» مى‏گويد: امام باقر عليه السلام فرمود: «اى عبداللّه! عيدى نمى‏آيد الّا اينكه من محزون مى‏شوم براى آل محمد صلى الله عليه و آله و سلم». عرض كردم: چرا؟ فرمود: «چون مى‏بينم حقشان در دست ديگران است». (1) 4️⃣ غم از دست دادن ياران‏ 🔹معصومان عليهم السلام براى از دست دادن ياران خود، محزون مى‏شدند؛ ▫️مانند غم پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم براى از دست دادن حضرت ابوطالب، حضرت خديجه ▫️و يا غم از دست دادن حضرت حمزه سيدالشهدا در جنگ احُد. ▫️و حزن حضرت على عليه السلام براى از دست دادن يارانى چون عمار ياسر، مالك اشتر و محمد بن ابى بكر، ▪️هنگامى كه خبر شهادت محمد بن ابابكر به گوش حضرت على عليه السلام رسيد، حضرت فرمود: إِنَّ حُزْنَنَا عَلَيْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا بَغِيضاً وَ نَقَصْنَا حَبِيبا ▫️اندوه ما براى محمد بن ابوبكر به اندازه شادى شاميان است چرا كه آنها دشمنى را از دست دادند و ما دوستى را.(2) 🔸«عمار ياسر» يكى از ياران مخصوص پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و حضرت على عليه السلام بود و هرگز در كوران‏هاى حوادث عصر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و بعد از آن، نلغزيد و چون كوهى استوار در حفظ پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و حضرت على عليه السلام باقى ماند. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم درباره عمار فرمود: ايمان، سرتا پاى عمار ياسر را فرا گرفته، و با گوشت بدنش آميخته شده است. 🌸روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به عمار ياسر فرمود: سَتَقْتُلُكَ الْفِئَةُ الْباغِيَةُ ▫️به زودى گروه متجاوز (سپاه معاويه) تو را مى‏كشند.(3) او در زمان خلافت امام‏على عليه السلام از سرداران سپاه آن‏حضرت در جنگ جمل و صفين بود. وى در يكى از روزهاى جنگ صفين، به ميدان شتافت و با دشمن جنگيد، سرانجام بر اثر ضربه نيزه يكى از دشمنان، از پشت اسب به زمين افتاد و به شهادت رسيد. وقتى كه شب فرا رسيد، امام على عليه السلام در كنار كشته‏ها مى‏گشت، چشمش به پيكر به خون طپيده عمّار افتاد، منقلب شد و قطرات اشك از ديدگانش جارى گشت، در كنار پيكرش نشست، سر عمار را به بالين گرفت و با قلبى آكنده از اندوه و چشمى پر از اشك، اشعارى را خواند كه معنايش چنين است: ▫️اى مرگ! چه بسيار موجب جدايى اجبارى مى‏شوى، ▫️چرا كه براى من هيچ دوستى، باقى نگذاشتى. ▫️اى مرگ! قطعا سراغ من نيز مى‏آيى، مرا راحت كن كه همه دوستانم را از دستم گرفتى، ▫️تو را نسبت به اين دوستانم تيزبين مى‏بينم كه گويى چراغ به دست، دنبال آنها مى‏گردى. به اين ترتيب، حضرت على عليه السلام نسبت به دوستان مخلص و باوفايش، اظهار محبت مى‏كرد و صميمانه به آنها درود مى‏فرستاد. (4) 🔹چنين قضايايى درباره ساير ائمه معصومين عليهم السلام فراوان است. خصوصا درباره امام حسين عليه السلام نسبت به ياران باوفايش، امّا به خاطر پرهيز از اطاله كلام به موارد فوق اكتفا مى‏شود. 5️⃣غم ائمه عليهم السلام براى شيعيان‏ 🔸 #داستان «ابو سعيد خدرى» از «رميله» نقل مى‏كند كه در زمان امام على عليه السلام تب شديدى گرفتم و در بستر افتاده بودم تا اينكه روز جمعه، حالم مقدارى بهتر شده بود، به نظرم رسيد كه بروم در نماز جماعت امام على عليه السلام شركت كنم، به مسجد رفتم و بعد از نماز جماعت، امام على عليه السلام به منبر رفت، در اين لحظه باز بيمارى من عود كرد و بعد از منبر كه امام على عليه السلام به خانه خويش رفت، من نيز همراه حضرت وارد خانه حضرت شدم، امام فرمود: یَا رُمَیْلَةُ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ وَ لَا مُؤْمِنَةٍ یَمْرَضُ إِلَّا مَرِضْنَا لِمَرَضِهِ، وَ لَا یَحْزَنُ إِلَّا حَزِنَّا لِحُزْنِهِ، وَ لَا دَعَا إِلَّا أَمَّنَّا عَلَى دُعَائِهِ، وَ لَا شَکَا إِلَّا دَعَوْنَا لَهُ ▫️«اى رميله! چگونه مى‏بينم تو را، ▫️اى رميله! مؤمنى نيست كه مريض شود الّا اينكه ما هم بخاطر مريضى او مريض مى‏شويم ▫️و مؤمنى محزون نمى‏شود الّا اينكه ما هم به حزن و اندوه او محزون مى‏شويم ▫️و دعا نمى‏كند الّا اينكه ما از خدا براى او طلب استجابت دعا مى‏كنيم. ▫️و ساكت نمى‏شود الّا اينكه ما براى او دعا مى‏كنيم». 🔹رميله مى‏گويد: به حضرت عرض كردم يا اميرالمؤمنين! فدايت شوم! اين توجّهات و عنايات مخصوص آنهايى است كه در خانه شما هستند يا شامل افراد ديگرى كه از پيروان شما هستند و در اقصى نقاط عالم مى‏باشند نيز مى‏شود؟ ▫️حضرت فرمود: «اى‏رميله! مؤمنى از نظر ما غايب نيست چه در مشرق و چه در غرب».(5) ************** ⭕️پی نوشت 1 . همان، ج 5، ص 137. 2 . بحارالانوار، ج 33، ص 592. 3 . دررالاخبار، با ترجمه، ص 164. 4 . داستان دوستان، ج 1، ص 183. 5 . إرشاد القلوب إلى الصواب (للدیلمی) / ج‏2 / 282 @hal_khosh

🔵#غم_در_سیره_وگفتار_معصومین_علیهم_السلام (32) ✅غم‏زدايى‏ 🔹يكى از ارزش‏هاى الهى انسان مسلمان، «غم‏زدايى از غمگينان» است كه در مباحث اخلاقى و تربيتى به مناسبت‏هاى گوناگونى چون قرض، عيادت مريض، كارگشايى، شوخى و ... بيان شده است. 🍃تا توانى رفع غم از خاطر غمناك كن‏ در جهان گرياندن آسان است، اشكى پاك كن‏ ** 🍃تا توانى دلى به دست آور دل شكستن هنر نمى‏باشد ✳️در اين‏جا به چند نمونه از غم‏زدايى‏ها اشاره مى‏شود: 1️⃣عيادت مريض‏ عيادت و دلجويى از بيمار، يكى از ابعاد غم‏زدايى است كه در فرهنگ اسلامى، جايگاه خاصى دارد. 🌸امام على عليه السلام فرمود: عيادت بيمار از بهترين حسنات است. (1) پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: مَنْ سَعَى لِمَرِيضٍ فِي حَاجَةٍ قَضَاهَا أَوْ لَمْ يَقْضِهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّه‏ ▫️كسى كه براى رفع حاجت بيمارى، تلاش كند، چه بتواند آن را برآورده سازد و چه نتواند، از گناهانش خارج مى‏شود مانند روزى كه از مادر خويش متولد شده است.(2) 🌸و در روايت ديگر از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: مَنْ عَادَ مَرِيضاً شَيَّعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِه‏ ▫️كسى كه عيادت كند بيمارى را، هفتاد هزار نفر از ملائكه او را مشايعت مى‏كنند و براى او استغفار مى‏كنند تا به خانه خويش بازگردد.(3) 🔸امام حسين عليه السلام روزى به خانه «اسامه» رفت در حالى كه سخت بيمار بود، اسامه از اوضاع نابسامان و غم و اندوه خود بسيار شكايت كرد. حضرت پرسيد: «غم و اندوه تو براى چيست؟» اسامه گفت: براى شش هزار درهم بدهى كه دارم. امام حسين عليه السلام فرمود: «نگران قرض خود مباش، من بدهى تو را پرداخت مى‏كنم.» اسامه گفت: ولى حال من بسيار وخيم است و مى‏ترسم بميرم و بدهى‏ام پرداخت نشده باشد. حضرت فرمود: «تو نخواهى مرد تا من آن را ادا كنم». همان وقت، امام حسين عليه السلام از خانه او بيرون آمد و از پول غنايمى كه خليفه براى او فرستاده بود، براى اسامه فرستاد.» (4) 2️⃣همدردى با مصيبت زدگان‏ آنچه كه مى‏تواند ناراحتى درونى شخص مصيبت‏زده و داغديده را تا اندازه‏اى تسكين بخشد، «همدردى با اوست»، لذا در روايات بسيار بدان سفارش شده است. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: مَنْ عَزَّى مُصَاباً كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْتَقِصَ مِنْ أَجْرِ الْمُصَابِ شَيْئا ▫️كسى كه مصيبت‏زده‏اى را تسليت گويد، پاداش او مانند جزاى شخص مصيبت‏زده است، بدون اينكه چيزى از او كم شود (با توجه به اينكه شخص داغديده داراى اجر بسيار مى‏باشد).(5) بديهى است اشخاص مصيبت ديده كه چند روزى داراى خاطر بسيار پريشان و افسرده هستند، كمتر به فكر خود و طعام خويش مى‏باشند، لذا اسلام دستور داده كه تا سه روز، همسايگانشان براى آنان غذا آماده نموده و براى آنها ببرند. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: يَنْبَغِي لِجِيرَانِ صَاحِبِ الْمُصِيبَةِ أَنْ يُطْعِمُوا الطَّعَامَ عَنْهُ ثَلَاثَةَ أَيَّام‏ ▫️سزاوار است همسايگان، شخص مصيبت‏زده را تا سه روز اطعام نمايند.(6) الْأَكْلُ عِنْدَ أَهْلِ الْمُصِيبَةِ مِنْ عَمَلِ أَهْلِ الْجَاهِلِيَّةِ وَ السُّنَّةُ الْبَعْثُ إِلَيْهِمْ بِالطَّعَامِ كَمَا أَمَرَ بِهِ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله و سلم فِي آلِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع لَمَّا جَاءَ نَعْيُه‏ ▫️غذا خوردن نزد مصيبت‏زدگان (و مزاحم آنها شدن) از كارهاى عصر جاهليت است و روش اسلام اين است كه براى افراد مصيبت‏زده طعام برده شود؛ همانطور كه پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم درباره خانواده جعفر بن ابى طالب چنين دستور داد.(7) ادامه👇