دیروز خبری منتشر شد مبنی بر اینکه مجید عشقی، مدیر سازمان بورس وامی میلیاردی را با مصوبه قانونی دریافت کرده و امروز تصویر دیگری منتشر شد که امیر حسین ثابتی می‌توانسته با یک رویه قانونی، وام ۵۰۰ میلیونی دریافت کند که از دریافت آن انصراف داده است. خبری هم چند وقت پیش منتشر شد که بانک‌ها به کارمندان خودشان وام‌های میلیاردی داده‌اند که احتمالا با مصوبات قانونی بوده است. در مجالس قبل هم حواله‌های خارج از نوبت خودرو به برخی از نمایندگان اعطا شد که این هم ظاهراً با رویه‌های قانونی بوده. آنچه مهم است برچیدن این بساط رانتی است. خصوصاً در شرایطی که جامعه #احساس_عقب_ماندن دارد. احساس اینکه مسئولین می‌برند و می‌خورند و او جا مانده است، دارد. احساس اینکه سفره برای کس دیگری پهن شده و خورده نان‌های کنارش برای مردم عادی است، دارد. احساس اینکه بانک‌ها برای وام‌های ازدواج، فرزندآوری، اجاره مسکن، اشتغال و ... تأمین اعتبار نمی‌شوند ولی برای موارد دیگر! اینگونه نیستند. 👈 باید برای این وضعیت فکری کرد و چون رویه قانونی است مجلس و دولت نقش بیشتری در اصلاح این شرایط دارند ... پی‌نوشت: امیدوارم ثابتی این رویه را حفظ کند و باقی نمایندگان و مسئولین نیز چنین مشی‌ای داشته باشند. #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

ماشاءالله به روح‌الله رستمی هم برای بار دوم قهرمان پارالمپیک شد و هم رکورد دنیا رو شکوند 💪🇮🇷 با روح‌الله از نزدیک آشنایی دارم. یه آدم حسابی به تمام معنا. مبارکت باشه 🌹🌹 @hamidkasiri_ir

امشب مدال طلای دوم رو هم گرفتیم 💪💪🇮🇷🇮🇷 دم بر و بچه‌های والیبال نشسته گرم والیبال نشسته به نوعی نماینده ورزش معلولین تو ذهن‌ها شناخته میشه. نماد اراده، نماد قهرمانی، نماد خواستن و توانستن تبریک به هادی رضایی سرمربی تیم که سال‌هاست داره افتخارآفرینی می‌کنه. @hamidkasiri_ir

امشب شب طلایی ایران در پارالمپیک بود. یاسین خسروی هم در پرتاب وزنه طلا گرفت 🇮🇷💪 مدال در دو میدانی واقعا فرق داره. حاصل سال‌ها کار زیرساختی هست فقط امشب ایران بیش از ۱۰ رتبه در جدول مدال‌ها صعود کرد و تا اینجا در جایگاه ۱۴ دنیا قرار گرفته. واقعا ایولا داره 🇮🇷🇮🇷 @hamidkasiri_ir

🔴 پدیده‌ای به نام انفجار ابلهان «اگر شما برای هدایت و اداره یک مجموعه، یک دلقک را دعوت به کار کنید، قطعا در ادامه با سازمانی پر از دلقک مواجه خواهید.» استیو جابز گای کاوازاکی نظریه‌پرداز ژاپنی شرکت اپل از پدیده‌ای صحبت می‌کند که استیو جابز آن را به نام "انفجار ابله‌ها" در یک نظام سازمانی یا اجتماعی نامگذاری کرده. او می‌گوید وقتی مدیری با استاندارد و مهارت سطح بالا یا A انتخاب می‌شود، این مدیر به جهت برخورداری از عقلانیت، نخبگی و هوش زیاد، اطراف خود را عمدتاً از نیروهای متخصص با سطح استاندارد A و به ندرت از نیروهای سطح B (برخوردار از نخبگی و هوشمندی پایین‌تر) پر می‌کند. برعکس، اگر شما شروع به پایین آوردن استانداردهای خود کنید و به رهبران و مدیران سطح B اجازه ورود به سازمان‌تان را بدهید، آنها عمدتا Cها را جذب خواهند کرد، زیرا می‌خواهند بر آنها مستولی باشند و نسبت به آن‌ها احساس برتری داشته باشند و این فرآیند ادامه پیدا می‌کند تا سرانجام به حاکمیت فراگیر Yها (دلقک‌ها، ابله‌ترین‌ها و شارلاتان‌های بزرگ) بر سازمان یا جامعه  ختم می‌شود. بر این اساس وقتی مقام مهمی را به یک کوتوله دلقک و ابله می‌سپارید، پس باید انتظار داشته باشید در ادامه موجی از ابله‌ها بر سرنوشت سازمان سوار شوند. به این پدیده انفجار دلقک‌ها یا انفجار ابلهان می‌گویند. زیرا وقتی پدیده انفجار دلقک‌ها و ابله‌ها در یک مجموعه ظهور پیدا می‌کند، دلقک‌های سطح پایین‌تر همواره تلاش می‌کنند دقیقاً چیزی را بگویند که مورد خوشایند دلقک‌های بالا دستشان باشد. ✍کرم‌اله دانش‌فرد پی‌نوشت: یکی از ویژگی‌های سازمان‌های موفق این است که همیشه به دنبال بهترین‌ها می‌گردند و درب‌های سازمان‌شان به روی آن‌ها باز است. مراقب سازمان‌مان باشیم ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

🔴 سیادت کودک به معنای رها بودنش نیست! امیر و آقا بودن بچه معنایش این نیست که هیچ چیز به او نگویید. شما تا هفت سال اگر می‌خواهی به بچه دستور بدهی بده ... خیرخواهیت را می‌گویی، تذکرت را می‌دهی ... اما به نحوی که داری با بزرگتر از خود صحبت می‌کنی! آنطور بگویید که گویی به امیر می‌گویید! [کم، گزیده و با احترام] او را بچه فرض نکن! سلطان فرضش کن ... و در ملأ عام نگو تا سبک نشود. برخی گمان می‌کنند این احترام به کودک او را لوس می‌کند یا بی‌ادب می‌شود، اما رفتار دور از ادب کودک نتیجه‌ی محبت و احترام نیست!! بلکه نتیجه‌ی یک دوره بی‌اعتنایی و فقدان محبت اولیه است و حالا که می‌خواهند به او احترام کنند، ظرفیت ندارد. لذا اگر از ابتدا محبت و احترام کنند، فاقد ادب و یاغی نمی‌شود ... 📚 آیت الله حائری شیرازی، راه رشد #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

🔴 رطب‌خورده، منع رطب کِی کند؟! روزی زنی دست پسرش را گرفت و با گریه و اندوه به دیدن پیامبر اکرم (ص) در مسجد رفت. وقتی وارد مسجد شد حضرت را در حال رکوع می‌بیند. مدتی منتظر می‌ماند تا نماز و عبادت ایشان تمام شود. به محض پایان یافتن عبادت ایشان مردم حاضر در مسجد، برای راهنمایی و سوالاتی که داشتند نزد ایشان رفتند. آن زن نیز با پسرش نزد پیامبر (ص) نشستند و چون نوبت به او رسید، با چشمانی گریان به حضرت گفت: ای پیامبر خدا، این پسرم که با من است هر روز مرا حرص می‌دهد و اصلاً به حرف من گوش نمی‌دهد. من او را به اینجا آوردم تا با او صحبت کنید، بلکه از شما حرف‌شنوی داشته باشد. پیامبر اکرم از زن پرسید: «این بچه چه اشتباهی کرده است؟» زن گفت: «پسرم از خوردن خرما بسیار لذت می‌برد، به همین دلیل خرما زیاد می‌خورد و چند روزی حالش خوب نیست، اما همچنان زیاد خرما می‌خورد و من هر چقدر که او را از این کار منع می‌کنم گوشش بدهکار نیست. لطفا با این پسر صحبت کنید تا از زیاده‌روی در خرما خورد پرهیز کند.» حضرت محمد (ص) به آن زن فرمود: «خواهرم؛ لطفاً به خانه برگرد و فردا دوباره پیش من بیا تا فرزندت را نصیحت کنم.» زن کمی تعجب کرد و سپس با خود گفت که حتما خواهش پیغمبر حکمتی دارد. سپس به خانه خود بازگشت و منتظر ماند تا فردا دوباره نزد پیامبر برود. روز بعد زن دست پسر را گرفت و نزد حضرت محمد (ص) رفت. پیامبر کنارشان نشست و به پسرک گفت: «عزیز من سعی کن برای بهبودی مدتی خرما نخوری. شما باید سالم باشید تا بتوانید هر چقدر که می خواهید خرمای خوشمزه بخورید و با دوستان خود بازی کنید.» پسر خیلی از لحن پیامبر (ص) خوشش آمد و گفت که مادرم با تندی صحبت می‌کرد و هیچ وقت به من توضیح نداد که چرا خرما نخورم. شما چقدر مهربان هستید. حرف‌هایتان مرا تحت تاثیر قرار داد. از امروز سعی می‌کنم خرما نخورم تا حالم کاملا خوب بشود. مادر پسر به پیامبر گفت: خیلی ممنون که پسرم را راضی کردید خرما نخورد، اما چرا دیروز که خدمتت رسیدیم با او صحبت نکردی؟ من هر چقدر فکر کردم دلیل سخنان شما را متوجه نشدم. حضرت با لبخندی فرمودند: «دیروز که این بچه را نزد من آوردید، من خودم خرما خورده بودم و اگر نصیحتش می‌کردم هیچ اثری نداشت. نصیحت زمانی تأثیر دارد که خود شخص هم آن کار را انجام ندهد. رطب خورده منع رطب چون کند؟» (منبع: مرتضی مطهری، امامت و رهبری، ص ۲۱۶) ------------------ اما بعد؛ مصادیق این رطب خوردن و منع رطب کردن در جامعه ما بسیار زیادند. هم در حکمرانی، هم در جامعه نخبوی و هم در بین عموم مردم. هم در سیاست، هم در اقتصاد و هم در اجتماع! از قضا همین رویکرد، اظهارات و رفتارهای متناقض است که برای مردم مسئله‌ساز شده و بعضاً جزو مسائل حل نشده باقی مانده. 👈 سعی می‌کنم کم‌کم به برخی از این موارد اشاره کنم ... به عنوان نمونه؛ کسانی می‌توانند صحبت از #همگرایی در جامعه کنند که جنس فعالیت خودشان در سالیان و ماه‌های گذشته، موجب افتراق در جامعه، خصوصاً جامعه مؤمنین نشده باشد. پی‌نوشت: صحبت‌ها و کنش افراد در مورد نگاه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی در جامعه، در مورد مردم، در مورد دولت و مجلس قبل، در مورد سلامت جامعه، در مورد مسئله و نامسئله‌های مختلف در جامعه موجود است و فراموش نمی‌شود. مردم می‌بینند و قضاوت می‌کنند که آیا رطب خورده می‌تواند منع رطب کند یا خیر ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

🔴 فهم مسئله مقدم است بر #حل_مسئله! 🔴 مدال طلای صادق بیت سیاح پرید! توماس جی واتسون، مدیرعامل اسبق ابرشرکت IBM که توانست در دوران مدیریت خود (از ۱۹۱۴ تا ۱۹۵۶) این شرکت را به یک قدرت بین‌المللی تبدیل کند، معتقد بود یکی از مشکلاتی که بسیاری از ما داریم این است که #صورت_مسئله را درست تعریف نمی‌کنیم. وقتی نمی‌دانیم دقیقاً با چه مشکلی روبه‌رو هستیم، سؤالاتی را از خودمان می‌پرسیم که به‌جای رسیدن به جواب، ما را به بی‌راهه می‌برند. پس قبل از اینکه دنبال راه‌حل بگردیم، سعی کنیم اول مسئله را دقیق و درست بفهمیم و از این طریق به سوالات بهتر و راه‌حل‌های کارآمدتری برسیم. اما بعد؛ یک خطای فردی یا سیستمی در روز گذشته موجب شد که مدال طلا و رکورد پارالمپیک از دست کاروان ایران خارج شود. هم ورزشکار متضرر شد و هم کل کاروان ایران ... بیت سیاح دو کارت زرد گرفت. یکی بابت شادی بعد از پرتاب نیزه که بریدن گردن را نشان می‌داد و طبق قوانین ترویج خشونت محسوب می‌شد و مستحق کارت زرد بود. و دیگری بابت نشان دادن پرچم سیاه یا ام‌البنین که این هم طبق قوانین ممنوع بود و کمیته مسابقات آن را حرکتی سیاسی تشخیص داد. همه‌ی ما بابت ارادت بیت سیاح به اهل بیت بسیار خوشحال شدیم و این جنس ابراز ارادت‌ها برای ما محترم و باارزش است. در این تردیدی نیست، اما قانون مسابقات مدال را از او گرفت. این قوانین بعضاً سخت‌گیرانه، ظالمانه و شاید اعمال آن‌ها هم باسلیقه باشد اما به هر حال آنچه انجام شد مطابق با قوانین مسابقات بود. باید یاد بگیریم وقتی در زمین دیگری بازی می‌کنیم، باید قوانین آن را رعایت کنیم. در میادین و مسابقات بین‌المللی کارها با سلام و صلوات و عذرخواهی پیش نمی‌روند، قوانین حکم‌فرما هستند، هر چند این قوانین ظالمانه باشند‌. اینجا جایی نیست که خطای شناختی ایجاد کنیم. فهم درست از مسئله نیاز است تا جلوی خطاهای آتی گرفته شود. در ایران شما می‌توانی عکس دختر شیطانی را روی ران پایت تتو کنی و برخلاف قوانین آن را جلوی چشم همه به نمایش بگذاری و در نهایت با یک عذرخواهی همه چیز را ختم کنی! اما در مسابقات بین‌المللی اینچنین نیست. قوانین حکم‌فرماست، هر چند ظالمانه باشند. یا ما وارد این فرآیند می‌شویم و به قوانین آن ملتزمیم یا وارد نمی‌شویم. یک بام و دو هوا نمی‌شود. این چیزی است که بارها حداقل در ورزش چشیده‌ایم. از ورود زنان به استادیوم گرفته تا جابجا کردن مکان تندیس حاج قاسم. از محرومیت آل‌کثیر بابت شادی بعد از گل تا محرومیت فدراسیون فوتبال بابت دخالت دولت در برکناری رییس فدراسیون. جان کلام اینکه یکی بی‌توجهی از سوی ورزشکار و مسئولین کاروان ایران در عدم توجیه ورزشکار، هم او را متضرر کرد، هم کل کاروان ایران را! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

این تصویر کارنامه‌ی حسن روح‌الامین، نقاش و طراح برجسته کشورمون هست. استاد روح‌الامین این تصویر رو منتشر کرده و براش متنی نوشته که واقعا خواندنی و پرنکته است. توصیه می‌کنم حتما متن زیر رو بخونید 👇👇

🔴 غافل! نوشته حسن روح‌الامین زمستان سال۱۳۷۶ بود، کلاس دوم راهنمایی بودم، در مدرسه‌ای که مدیر به اصطلاح خوش‌فکری داشت که در اواسط سال تحصیلی اومده بودن بر اساس نمره‌ی امتحانات، انضباط و کارنامه‌ی شبانه‌ای هر شب که توسط والدین پر می‌شد (که در اون مثلاً ساعت خواب بعد از ساعت ۹ تخلف محسوب می‌شد) به دانش‌آموز درجه و رتبه می‌دادند. به این صورت که دانش‌آموز عالی و درس‌خون و پسر خوب می‌شد (ساعی) دانش‌آموزی که مستعد بود و محتاج به تلاشی بیش‌تر می‌شد (کوشا) و زباله‌های مدرسه هم می‌شدند (غافل) پس چی شد؟ به‌ترتیب شأنیت: ساعی، کوشا، غافل. پس از تعیین سطح توسط شورای مدرسه شما کارت خودت رو باید به جلوی لباست با سنجاق وصل می‌کردی و اگر جوری قرار می‌گرفت که دیده نمی‌شد تخلف محسوب می‌شد! مثل پلاک ماشین، حالا شما حساب کنید نوجوونی که عرض شونش ۴۵ سانته یک کارت پرس‌شده‌ی مثلا ً ۱۸ سانتی رو روی سینه‌ش که سطح و شأن اجتماعی‌ش رو نشون می‌داد باید نگه می‌داشت. من توی درجه‌بندی توی دسته‌ی (غافل) قرار گرفتم. روزهای اول خیلی باهاش کلنجار رفتم تا دیده نشه، مثلاً پشت کارت غافل کارت دانش‌آموزی‌م رو می‌ذاشتم و می‌چرخوندمش به سمت کارت دانش‌آموزی‌ تا کم‌تر آبروریزی بشه که اینجا هم با برخورد خشن ناظم مواجه می‌شدم که چرا کارتت پیدا نیست ... چند هفته گذشت دیدم نمیشه باید خودم رو از این ذلت نجات بدم با کلی تلاش و زود خوابیدن و چند امتحان نمره بالاتر گرفتن شایسته‌ی درجه‌ی کوشا شده بودم که وقتی رفتم برای تعویض کارت کسی پاسخگو نبود، متوجه شدم که سیاست عوض شده رتبه‌بندی این جوری شده بود؛ به ترتیب از عالی به نازل: (ممتاز) (ساعی) (کوشا) اینجوری عملاً همون غافل محسوب می‌شدم. این خاطرات رو مدت‌ها بود می‌خواستم بگم. یک بار یادمه توی مدرسه دارالفنون، دوستانی از آموزش و پرورش محبت کرده بودند و برای من نکوداشتی گرفته بودند. با لوح کاغذ A4 و از من خواستن که بیام بالا و صحبت کنم. من حوصله نداشتم ولی برای اینکه نگن متکبری، رفتم اونجا و گفتم زمانی که من بچه بودم و به مدرسه می‌رفتم هیچ احساس احترامی دریافت نمی‌کردم. از دم در مدرسه که وارد می‌شدم در سطل اشغال، تخته سیاه، میزها، معلم، دانش‌آموزها، همه و همه بهم با زبون بی‌زبون می‌گفتن خاک بر سرت کنن، ریاضی بلد نیستی، زبانت خوب نیست، دیکته بلد نیستی، اما هیچ وقت کسی نیومد بگه چقدر خوب طراحی می‌کنی حتی معلم هنر! حالا شماها هر چی به من بگید استاد هنرمند فلان و چنان من، همون حرفای بچیگیم رو باور دارم همون خاک بر سرت رو! آدم‌ها در کودکی همان آدم‌های بزرگسالی‌ان با تجربه‌ی کمتر. وقتی در اول دوران حیات من رو به اسمی بخوانی من با همون اسم خودم می‌شناسم. تصویر پست هم کارنامه سال آخر هنرستان من هست، سال ۱۳۸۲ و حالا در سن نزدیک به چهل سالگی وقتی یه نفر تحقیرم می‌کنه و نادیده‌ام می‌گیره برام یادآور دوران نوجوانی و باورهای پایه‌ای هست که توی اون دوران به مغز استخونم رسوخ کرد و به خودم میگم در گوشی راست میگه .‌‌.. #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

یک مطلب مهم آماده کرده بودم و میخواستم بگذارم که گفتم نیمه شب احتمالا تلف بشود و با دقت خوانده نشود. صبح مطلب را می‌گذارم. ممنون که با دقت می‌خوانید ...

🔴 زرنگ‌ها! نعمت‌الله فاضلی حدود ۲ سال قبل مطلبی نوشته بود تحت عنوان #زرنگ‌ها. به نظرم رسید بازخوانی آن در این روزها جالب و قابل استفاده باشد. هم برای جریان خودی! قابل بازخوانی است و هم برای جریانات رقیب. بخش‌هایی از آن را با دستکاریِ حداقلی، اینجا می‌گذارم 👇👇 زرنگ‌ها نیروی اصلی و گرداننده گفتمان #عمل‌گراییِ_کور هستند. عمل‌گراییِ کور فضای سازمان‌ها و دانشگاه‌ها را برای شکل‌گیری و رشد «زرنگ‌ها» باز می‌کند. زرنگ‌ها، منطقِ گفتمانیِ عمل‌گراییِ کور را می‌شناسند و خود را با این منطق سازگار می‌کنند. فرامرز رفیع پور در کتاب «دریغ است ایران که ویران شود» (۱۳۹۳)  برای هشیارسازی حکومت، شرح مفصلی از ظهور و گسترش «زرنگی» و «زرنگ‌ها» در ایران پساانقلاب می‌دهد. رفیع‌پور به درستی استدلال می‌کند «زرنگ‌ها» لزوما افراد باهوش و خلاقی نیستند، آن‌ها همین «میان‌مایه‌ها» و متوسط‌الحال‌هایی هستند که از قضا فاقد نبوغ، درخشش‌های فردی و قابلیت‌های ممتاز ویژه‌اند. «زرنگ‌ها» توانسته اند زرنگی را به صورت یک #ارزش_اجتماعی درآورند. آن‌ها فرصت‌طلبی‌ها و سودجویی‌ها و رانت‌خواری‌های‌شان را، و این که توانسته‌اند سیستم را فریب دهند و بر خَرِ مراد سوار شوند، به حساب زرنگی‌شان می‌گذارند. زرنگ‌ها می‌دانند سیستم از آن‌ها «کارآیی موثر» نمی‌خواهد بلکه آن‌ها باید مدام #وفاداری‌شان به ایدئولوژی رسمی را نشان دهند. شیوه خاص مدیریت بدن، طرز سخن گفتن و ارائه کارنامه و تولید آمار و اطلاعات، مهارت‌های زرنگ‌هاست. زرنگ‌ها گاه خوش‌خلق‌اند، حتی زیاده از حد! زرنگ‌ها، گاه میانه‌رو و معتدل می‌شوند و گاه تندرو؛ همه چیز به #منطق_موقعیت و منافع شخصی‌شان بستگی دارد. عمل‌گراییِ کور از افراد #فعالیت_بیشتر می‌خواهد نه #کیفیت_بهتر. زرنگ‌ها، می‌دانند به تعبیر خودشان «چگونه کارها را اول راه بیندازند و بعد جا بیندازند». زرنگ‌ها، می‌دانند به جای «رقابت» چگونه با دسته‌ای «رفاقت» کنند و موقعیت‌ها و فرصت‌ها را از آن خود نمایند. زرنگ‌ها، خلاقیت ندارند اما می‌کوشند نقابی از هوش و استعداد برای خود بسازند. افراد خلاق و اصیل در سیستم‌های عمل‌گراییِ کور حضور دارند اما اغلب حاشیه و دور از متن روابط قدرت‌اند؛ و گاه با #برچسب‌های_ایدئولوژیکی که زرنگ‌ها برای‌شان ساخته‌اند کاملاً منزوی شده‌اند. جمعیت زرنگ‌ها به مرور افزایش یافته و منافع و موقعیت آن‌ها ایجاب می‌کند تا گفتمان عمل‌گراییِ کور تقویت شده و تداوم یابد. زرنگ‌ها، مانع تأثیرگذاری در راه اصلاح سیستم و ظهور گفتمان تازه هستند. زرنگ‌ها نیازمند ظاهرگرایی و نمادگرایی و مناسک‌گرایی‌اند، زیرا این‌ها رویه‌های حافظ منافع زرنگ‌های میان‌مایه و متوسط‌الحال است. #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4