#نقشه_هوایی سه نفر را در نظر بگیرید که دو نفرشان در خلاف جهت یکدیگر حرکت می‌کنند و یکی از آنها سرجای خود ایستاده است. در مسیر آن دو نفر درب‌های رمزدار و معماهایی‌ست که باید حل کنند تا به انتهای مسیر برسند. هر دو "تلاش" می‌کنند و هر دو در این راه "کشف حقیقت"هایی دارند. حال فرض کنید: انتهای یکی از مسیرها گلستانی زیبا و پربار باشد و انتهای مسیر دیگر حیوانات درنده در انتظار. از بین این سه نفر دو نفر "عالم" و یک نفر (آنکه حرکت نکرد) جاهل خوانده خواهند شد. جهت حرکت انسان به علم او معنا و اثر می‌بخشد و قطعا جهل از علمی که انسان را به گمراهی بکشد بهتر است. مثلا قرآن هم میتواند عامل گمراهی باشد اگر جهت حرکت در امتداد ولایت نباشد (ولایزید الظالمین الاخسارا) پس صِرف "کشف واقع" و باصطلاح "علمی بودن" یک گزاره به آن تقدس نمی‌بخشد بلکه جهت حرکتِ کاشف (عالم) است که آن را نافع یا غیرنافع می‌کند هرچند حرکت در مسیر "حق" به کشف "واقع" نزدیکتر است. اما خداوند فرمود: کُلّا نُمدّ هولاء و هولاء یعنی هر دو گروه را حمایت می‌کنیم هم در مسیر رسیدن به جهنم هم در راه بهشت حال سوال اینجاست جهت حرکت در علم یعنی چه؟ آیا به عالم و فعل و نیت او بستگی دارد یا رابطه مستقیم با همان کشف واقعیت‌ها دارد؟ یا اینکه خودِ این جهت حرکت یک واقعیت است و باید کشف شود؟ در حقیقت اینکه کسی با یک نگاه کلان‌تر نقشه هوایی منطقه را نشان دهد یک علم بالاتر است نسبت به کشفِ رمزِ دربها و معماهای جزئی در مسیر. این علمِ کلی، ولایت دارد بر علوم جزئی و در خودش جهت را هم مشخص می‌کند اینجاست که حضرت حق (جلّ و علا) می‌فرماید: نحن هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا در حقیقت پیش‌فرض‌های #شناختی انسان نسبت به خدا، انسان، معرفت و هستی واقعیات و "علومی" هستند که جهت حرکت را در مسیر کشف دیگر واقعیات مشخص می‌کند. العلم نقطة کثّره الجاهلون و صراط مستقیمی وجود ندارد جز: #نقطه_تحت_باء و هو مولانا امیرالمومنین علیه‌السلام #عباسی‌فر ☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi