قشنگ‌ترین ذکر، اظهار فقر است! کفایه را در محضر یکی اساتیدم در قم بودم که ایشان به آیت الله بهاءالدینی خیلی نزدیک بود و یک روز ماجرایی را از ایشان برای ما تعریف کرد و گفت: ایشان دختری حدود ۱۲-۱۰ ساله‌ای داشتند که به یک مریضی مبتلا شد و خیلی هم دکتر و درمان بردند، اما تاثیری نداشت و روزی که دیگر لحظات آخر عمر این دختر بود و او را رو به قبله کرده بودند، آنجا بودم که همسر ایشان به وی گفت: من با این قضیه و مرگ دخترم کنار آمده‌ام و همه راه‌ها را هم رفتیم، اما نتیجه نداد، ولی خیلی دیدم و شنیدم که بالای سر خیلی از غریبه‌ها که رو به قبله شده بودند رفتید و نفسی زدید و شفا یافتند، اما الان می‌ترسم که شیطان یک عمر از این به بعد در گوش من بگوید که شوهرت برای غریبه‌ها کاری کرد، اما برای دخترت کاری نکرد! هر چند توقع هم ندارم، اما می‌خواهم این باب شیطان را ببندم اگر می‌شود بالای سر دخترمان نفسی بزن! بعد از این سخنان، ایشان بالای سر دخترشان رفتند و ما هم فکر می‌کردیم الان ایشان یکی از آن ذکر‌های خاص و مخفی را می‌خواند، اما کنار بستر دخترشان رفتند و آستین‌های خود را بالا زدند و دست هایشان را بالا بردند و گفتند: خدایا ما چقدر ناچیزیم! این را از ته دل گفتند. یک دفعه دخترشان بلند شدند و الان هم هنوز زنده است! این استادمان تعریف کرد که یک روز در خلوت از ایشان پرسیدم جریان چه بود و آن روز چه گفتید؟ که ایشان گفتند: آن روز هر ذکری را می‌گفتم دخترم می‌مرد! اما خدا مرا با اظهار فقر و هیچ بودنم خرید؛ و کلام همسرم هم در من اثری نکرد که برای غریبه‌ها نفس زدی و شفا یافتند و خود را هیچ‌تر دیدم و همین فقر را به خدا عرضه کردم و نتیجه داد! فقر بالاترین ذکر است، با اظهار فقر محض در خانه خدا بروید بعضی مواقع بالاترین و قشنگترین ذکر، فقر است که بگویید من هیچ هستم و خیلی ضعیف هستم! سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: عترتنا، استاد عباس صراف، ۱۴۰۳/۱/۱۲ #ذلت_باطنی #فقر_درونی #انکسار https://eitaa.com/hamim1377