آیه ۱۸ و۱۹ یس 🔹قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ (كفّار به انبيا) گفتند: ما (حضور) شما را به فال بد گرفته‌ايم (وجود شما شوم است و مايه‌ى بدبختى ما) و اگر از حرفتان دست بر نداريد قطعاً شما را طرد خواهيم كرد و از طرف ما عذاب دردناكى به شما خواهد رسيد. 🔹قالُوا طائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَ إِنْ ذُكِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (انبيا در پاسخ) گفتند: شومى شما از خود شماست، آيا اگر پند داده شديد (بايد فال بد بزنيد)؟ بلكه شما قومى اسرافكاريد. ___________________________ 💠فال بد يكى از خرافاتى است كه در قديم بوده و امروزه نيز در شرق و غرب هست و هر منطقه و قومى به چيزى فال بد مى‌زنند. اسلام آن را شرك دانسته و با جمله «الطيرة شرك»بحار، ج 55، ص 322. بر آن خط بطلان كشيده و كفّاره‌ى آن را توكّل بر خداوند دانسته است. «كفارة الطيرة التوكل» . كافى، ج 8، ص 198. ❌فال بد آثار شومى دارد، از جمله: سوء ظن به افراد، ركود در كارها، تلقين شكست و احساس حقّارت. بدترين آن، فال بد به مقدّسات و اولياى الهى است. ❌ تكذيب‌ «فَكَذَّبُوهُما»، تحقير «تَطَيَّرْنا بِكُمْ» و تهديد «لَنَرْجُمَنَّكُمْ» از حربه‌هاى كفّار است. ❌ فالگيرى و فال زدن، از آداب و رسوم جاهلى است. «تَطَيَّرْنا بِكُمْ» ❌ كسى كه منطق ندارد به خرافات متوسّل مى‌شود. «تَطَيَّرْنا بِكُمْ» 👈انحراف فكرى مقدّمه‌ى انحراف عملى است. تَطَيَّرْنا بِكُمْ‌ ... لَنَرْجُمَنَّكُمْ‌ ❌ كفر، مايه سنگدلى و جسارت به انبيا است. «لَنَرْجُمَنَّكُمْ» ❌ كفّار كه در برابر منطق و روش پيامبران منطقى ندارند، پس از تكذيب، دست به تهديد مى‌زنند. لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ ... ✅ كار انبيا، غفلت زدايى و توجّه دادن مردم به فطرت سالم است. «ذُكِّرْتُمْ» ❌ يكى از جلوه‌هاى اسراف، سركشى و طغيان است. «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ» 👈 ريشه‌ى بدبختى‌ها طغيان و اسراف است، نه ايمان به خدا و پيامبران. «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ»

ایه ۲۰ ۲۱ یس 🔹وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعى‌ قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ و از دورترين منطقه شهر، مردى با شتاب آمد (و) گفت: اى قوم من! از اين انبيا پيروى كنيد. 🔹اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ از كسانى كه پاداشى درخواست نمى‌كنند و خود هدايت يافته‌اند پيروى كنيد. 👈 حمايت از حقّ، مرز و منطقه ندارد. «جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ» 👈 براى حمايت از حقّ، مسافت طولانى نبايد مانع باشد. «أَقْصَا الْمَدِينَةِ» ✅ گاهى يك تنه بايد حركت كرد و فرياد كشيد. «جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ» حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: در راه حقّ از اندك بودن پيروان نهراسيد. ✅حمايت از حقّ، بايد با شدّت، سرعت، منطق و عاطفه همراه باشد. «يَسْعى‌- يا قَوْمِ‌- هُمْ مُهْتَدُونَ» ✅ شكستن سكوت و فرياد زدن در محيطهاى انحرافى، براى حمايت از رهبرى حقّ مورد ستايش خداوند است. «قالَ يا قَوْمِ» ✅اخلاص در تبليغ، شرط جذب مردم است. «اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُكُمْ أَجْراً» مناديان حقّ نبايد از مردم مزدى بخواهند. 👈 هاديان بايد خود مهتدى باشند. اتَّبِعُوا ... مُهْتَدُونَ‌

🟨صفحه ۴۴۲ سوره یس🟨 28 - و ‌پس‌ ‌از‌ [شهادت‌] وی‌ ‌بر‌ قومش‌ هیچ‌ سپاهی‌ ‌از‌ آسمان‌ نازل‌ نکردیم‌ و نازل‌ کننده‌ نبودیم‌ 29 - تنها یک‌ صیحه‌ ‌بود‌ و بس‌، ‌که‌ ناگاه‌ همه‌ ‌در‌ جا خاموش‌ و بی‌جان‌ افتادند 30 - ای‌ افسوس‌ ‌بر‌ ‌این‌ بندگان‌ ‌که‌ هیچ‌ فرستاده‌ای‌ ‌برای‌ ‌آنها‌ نیامد مگر ‌آن‌ ‌که‌ ‌او‌ ‌را‌ مسخره‌ می‌کردند 31 - آیا ندیدند ‌که‌ چه‌ بسیار نسل‌ها ‌را‌ پیش‌ ‌از‌ آنان‌ هلاک‌ نمودیم‌ ‌که‌ دیگر ‌آنها‌ ‌به‌ سویشان‌ ‌بر‌ نمی‌گردند [و زنده‌ نمی‌شوند] 32 - و قطعا همه آنان‌ ‌در‌ پیشگاه‌ ‌ما احضار خواهند شد 33 - و زمین‌ مرده‌ برایشان‌ برهانی‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌آن‌ ‌را‌ زنده‌ کردیم‌ و دانه‌ ‌از‌ ‌آن‌ برآوردیم‌ ‌که‌ ‌از‌ ‌آن‌ می‌خورند 34 - و ‌در‌ ‌آن‌ باغ‌هایی‌ ‌از‌ درختان‌ خرما و انگور پدید آوردیم‌ و چشمه‌ها ‌در‌ ‌آن‌ روان‌ کردیم‌ 35 - ‌تا‌ ‌از‌ میوه‌ی‌ ‌آن‌ و آنچه‌ دستانشان‌ ‌به‌ عمل‌ آورده‌ ‌است‌ بخورند آیا سپاس‌ نمی‌گزارند! 36 - پاک‌ ‌است‌ ‌آن‌ [خدایی‌] ‌که‌ همه زوج‌ها ‌را‌ آفرید، ‌از‌ آنچه‌ زمین‌ می‌رویاند و ‌از‌ خودشان‌ و ‌از‌ آنچه‌ نمی‌شناسند 37 - و نشانه‌ای‌ [دیگر] برایشان‌ شب‌ ‌است‌ ‌که‌ روز ‌را‌ [مانند پوست‌] ‌از‌ ‌آن‌ ‌بر‌ می‌کنیم‌ و ‌به‌ ناگاه‌ آنان‌ ‌در‌ تاریکی‌ فرو می‌روند 38 - و خورشید ‌به‌ سوی‌ قرارگاه‌ خویش‌ روان‌ ‌است‌ ‌این‌ تقدیر ‌آن‌ مقتدر داناست‌ 39 - و ‌برای‌ ماه‌ منزل‌هایی‌ مقرر کردیم‌ ‌تا‌ [‌به‌ صورت‌ هلال‌] چون‌ شاخه خشک‌ خرما [باریک‌ شود و] ‌به‌ حال‌ قبلی‌ بازگردد 40 - نه‌ خورشید ‌را‌ سزد ‌که‌ ‌به‌ ماه‌ رسد، و نه‌ شب‌ پیش‌ گیرنده‌ ‌بر‌ روز ‌است‌، و ‌هر‌ کدام‌ ‌در‌ مداری‌ شناورند. 🟨صفحه ۴۴۲ سوره یس🟨

❌دریغا همه رسولان را مسخره کردند! آیه ۳۰ یس يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ اى دريغ بر بندگان! كه هيچ پيامبرى بر آنان نيامد مگر آن كه او را به استهزا گرفتند. ___________________________ 🤔انسانى كه با موضع‌گيرى حقّ، مى‌تواند فريادگر حقّ باشد و با پيروى از انبيا سعادتمند شود، «جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ» چگونه با لجاجت خود را مورد قهر قرار مى‌دهد؟ يا حَسْرَةً ... ❌ لجاجت، كور كردن زمينه‌هاى رشد و قرب و مقدّمه‌ى حسرت‌هاست. «يا حَسْرَةً» ❌استهزاى انبيا، شيوه دائمى كفّار در طول تاريخ بوده است. «كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ»

💠استهزاء انبیاء توسط مشرکان💠 ❌مشرکان و صاحبان قدرت و مال چون دعوت انبیای الهی را در برابر خواسته‌ها و تمایلات مادی و شهوانی خود می‌دیدند، پیوسته با آنان دشمنی میورزیدند و یکی از ابزارهایی که همواره برای شکستن اُبَّهت انبیا و رویارویی بارسالت الهی آنان به‌کار می‌بردند، استهزا بود، به‌طوری کهخداوند هیچ پیامبری را نفرستاد جز اینکه با سلاح استهزا به مقابله با او برخاستند: «ما یأتیهِم مِن رسول اِلاّ کانوا‌بِهِ یستَهزِءون ❌آنان  #آیات_الهی و #عذاب_قیامت را به تمسخر می‌گرفتند: «واتَّخَذوا ءایـتی وما اُنذِروا هُزُوا». ❌گاهی #عبادت آنان را مسخره می‌کردند، چنان‌که به‌شعیب(علیه السلام)می‌گفتند: آیا همین نمازت فرمان داده که آنچه پدران ما آن را می‌پرستیدند رها کنیم؟ ❌و زمانی با حالتی تمسخرآمیز به پیامبران می‌گفتند: اگر راست می‌گویید آن عذابی که ما را به آن وعده می‌دهید زودتر بیاورید: «قالوا ائتِنا بِعَذابِ اللّهِ اِن کنتَ مِنَ الصّـدِقین». ❌و گاهی نیز #شخص_پیامبر را به تمسخر می‌گرفتند، چنان‌که قوم نوح هرگاه از کنار او می‌گذشتند او را مسخره می‌کردند: «کلَّما مَرَّ عَلَیهِ مَلاٌَ مِن قَومِهِ سَخِروا مِنهُ». 💠استهزای پیامبر اسلام و مؤمنان💠 پیامبر اسلام نیز همواره در معرض استهزای دشمنان قرار داشت و بلکه آن حضرت بیش از انبیای پیشین در این جهت مورد آزار قرار‌گرفت، چنان‌که آن حضرت فرمودند: هیچ پیامبری مانند من آزار ندید. 🔴#استهزاء_مشرکان: ❌آنان هرگاه آن حضرت را می‌دیدند، با حالتی تمسخرآمیز می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدا او را برای پیامبری فرستاده‌است: «و اِذا رَاَوک اِن یتَّخِذونَک اِلاّ هُزُوًا اَهـذا الَّذی بَعَثَ اللّهُ رَسولا». ❌یا‌می‌گفتند: آیا همین است کسی که خدایان شما را به بدی یاد می‌کند. ❌گاهی پیامبر را با حالتی تحقیرآمیز خطاب کرده، به آن‌حضرت نسبت دیوانگی می‌دادند: «یـاَیهَا الَّذی نُزِّلَ عَلَیهِ الذِّکرُ اِنَّک لَمَجنون». ❌آنان گاهی معجزات آن حضرت را به تمسخر می‌گرفتند و دیگران را نیز به استهزای آن فرا می‌خواندند: «و‌اِذا رَاَوا ءایةً یستَسخِرون». «یستَسخِرون» دعوت کردن دیگران به تمسخر است. 🔴 #استهزاء_اهل_کتاب: ❌ آنان با تغییر و تحریف برخی کلمات، گاهی شخص پیامبر را مسخره می‌کردند؛ مثلاً در پاسخ سخنان آن حضرت به جای اینکه بگویند: شنیدیم و اطاعت کردیم، می‌گفتند: شنیدیم و مخالفت کردیم، به جای کلمه «بشنو» واژه «نشنو» را به‌کار برده و به جای کلمه «انظرنا= مهلت بده» از کلمه «راعنا» که به معنای مهلت دادن و نیز به معنای اغفال بود استفاده می‌کردند و از آن معنای دوم را قصد می‌کردند! ❌آنان گاهی دین و عبادات مسلمانان را مسخره می‌کردند: «و اِذا نادَیتُم اِلَی الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا و لَعِبـًا». 🔴#استهزاء_منافقان : ❌مسلمانان، پیامبر و قرآن و حتی خداوند را مسخره می‌کردند منافقان در مجلس احبار یهود می‌نشستند و با همدیگر قرآن را به تمسخر می‌گرفتند. «و قَد نَزَّلَ عَلَیکم فِی الکتـبِ اَن اِذا سَمِعتُم ءایـتِ اللّهِ یکفَرُ بِها و یستَهزَاُ بِها». قرآن در آیات ۶۵‌ـ‌۶۶ سوره توبه آنان را مذمت کرده و به سبب این کار آنان را کافر شمرده است: «قُل اَبِاللّهِ و ءایـتِهِ و رَسولِهِ کنتُم تَستَهزِءون لاتَعتَذِروا قَد کفَرتُم بَعدَ ایمـنِکم» منافقان در باطن اعتقادی به اسلام نداشتند و هدف برخی از آنان در ادعای اسلام و ایمان تمسخر مؤمنان بود: «و اِذا لَقُوا الَّذینَ ءامَنوا قالوا ءامَنّا و اِذا خَلَوا اِلی شَیـطینِهِم قالوا اِنّا مَعَکم اِنَّما نَحنُ مُستَهزِءون». ❌ زکات و صدقه‌دهندگان را به تمسخر می‌گرفتند؛سالم‌بن‌عمیر انصاری که مسلمانی تهیدست بود به مقدار یک صاع خرما برای صدقه نزد پیامبر(صلی الله علیه وآله)آورد. منافقان گفتند: خدا چه نیازی به خرمای ناچیز او دارد اگر مردی ثروتمند مانند عبدالرّحمن‌بن‌عوف می‌آمد و ۴۰۰۰ درهم صدقه می‌آورد او را نیز مسخره می‌کردند و می‌گفتند: او به قصد ریا آن را می‌پردازد آیه ۷۹ سوره توبه به این دو مورد اشاره کرده است: «اَلَّذینَ یلمِزونَ المُطَّوِّعینَ مِنَ المُؤمِنینَ فِی الصَّدَقـتِ والَّذینَ لایجِدونَ اِلاّ جُهدَهُم فَیسخَرونَ مِنهُم سَخِرَ اللّهُ مِنهُم و لَهُم عَذابٌ‌اَلیم».

خدای مهربان: افسوس که هرکس را به سوی توفرستادم تا به توبگویم دوستت💞دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سُخره گرفتی ... یس آیه ۳۰

خداوند همه‌چیز را زوج آفرید! آیه ۳۶ یس سُبْحَانَ الَّذِى خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَ مِمَّا لَا یَعْلَمُونَ منزّه است خدایى که تمام زوج‏ها را آفرید، از آن چه زمین مى‏ رویاند و از خود مردم و از آن چه نمى ‏دانند. _____________________________ 💠يكى از معجزات علمى قرآن، قانون زوجيّت در همه چيز است، گياهان، انسان‌ها و آن چه كه مردم در آن زمان نمى‌دانستند و امروز مى‌دانند. ✅پيدايش دانه و ميوه، از طريق قانون زوجيّت است. مِنْ ثَمَرِهِ‌ ... خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها 🤔 در هستى موجوداتى است كه نحوه زوجيّت آنها براى بشر ناشناخته است.خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها ... مِمَّا لا يَعْلَمُونَ‌

👈اگر به آیه۳۶یس دقت کنیم، خداوند متعال فرمود همه چیز را «زوج» آفریدم، اما نفرمود که از همه چیز «نر و ماده»ای آفریدم. لذا ما نباید به هر چیزی به دید «جنسیتی» بنگریم. اگر گفته شد عدد دو زوج است، معنایش این نیست که لابد عدد یک زوجه است و آن مذکر و این مؤنث است و لابد از لقاح بین آنها، عدد سه به وجود می‌آید که مؤنث است. یا اگر گفته شد: یک جفت کفش، معنایش آن نیست که باید یک لنگه‌ی آن مذکر باشد و لنگه‌ی دیگرش مؤنث باشد. 👈 «مؤنث و مذکر» از مصادیق زوجیت هستند. به عنوان مثال آنجا که منظور زوجیت جنسیتی انسان است، به تصریح می‌فرماید که از نوع نر و ماده هستند که هر دو از نطفه‌ای که به رَحِم ریخته می‌شود پدید می‌آیند: «وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى * مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى» (النّجم، 45 و 46) و هم اوست كه دو نوع مى‏آفريند نر و ماده * از نطفه‏اى چون فرو ريخته شود. 👈اما «زوج» همیشه و در همه جا به معنای نر و ماده نیست، بلکه به معنای دوتایی شدن نیز هست، یعنی با هم جمع شدن اصناف مختلف و متنوع یک گروه. لذا به هر چیزی که مشابه و قرینه یک دیگر باشند (مثل نر و ماده) زوج گفته می‌شود – به هر دو چیزی که مقارن یک دیگر باشند (مثل یک جفت جوراب، کفش و ...) زوج گفته می‌شود - به هر چیزی که مقارن دیگری و متضاد آن باشد (مثل اقطاب مثبت و منفی یا شب و روز) زوج اطلاق می‌گردد ... و الزامی ندارد که حتماً نر و ماده باشند. «زوج» در بسیاری از آیات معنای اَشکال و انواع نیز می‌دهد. چنان چه ما نیز در زبان فارسی، هر گاه گفتیم زوج یا جفت، منظورمان نر و ماده نمی‌باشد. 💠پس، از نر و ماده گرفته تا جاذبه و دافعه – مثبت و منفی – شب و روز – نور و ظلمت – دنیا و آخرت – بهشت و جهنم – عقل و جهل – سبک و سنگین – گرمی و سردی - مادی و غیر مادی و حتی قبل و بعد و ...، همه زوج یکدیگر هستند و از هر حقیقتی، زوجی آفریده شده است و هیچ یک از آفریده شدگان از این قاعده مستثنی نیستند.««وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ».! ✅ آری؛ تنها آفریدگار است که زوج ندارد، شریک ندارد، مثل و مانند ندارد، ضد ندارد ... و از تمام صفات مخلوقات منزه (سبحان) است.