❌نجوای مخالفان دربارۀ مخالفت با پیامبر(ص)
آیه ۸ مجادله
أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوی ثُمَّ یَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ یَتَناجَوْنَ #بِالْإِثْمِ وَ #الْعُدْوانِ وَ #مَعْصِیَةِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاؤُکَ حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ وَ یَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصِیرُ
آیا نظر نکردی به کسانی که از نجوا نهی شدند سپس به آنچه نهی شده، بازگشته و برای گناه و ستم و نافرمانیِ پیامبر با یکدیگر نجوا میکنند و (با این حال) هنگامیکه سوی تو میآیند، کلماتی برای تحیّت و سلام (وخوشآمد) به کار میبرند که (حتی) خدا با آن تو را تحیّت و سلام نگفته است و در بین خودشان میگویند: (اگر این مرد پیامبر است) پس چرا خداوند ما را به سبب آنچه میگوئیم عذاب نمیکند؟ جهنم برای آنان کافی است که وارد آن میشوند، پس چه بد سرانجام و جایگاهی است.
________________________________
💠از این تعبیر به خوبى استفاده مى شود که قبلا به آنها هشدار داده شده بود که از نجوا بپرهیزند کارى که ذاتاً تولید نگرانى وبدگمانى در دیگران مى کند.
▪«یَصْلَوْنَها» از «صلی» به معنای واردکردن به جایی برای سوزاندن و گداختن است.
❌ نجوا در جمع مؤمنان، منکری است که از آن نهی شده است.
❌یکى دیگر از اعمال خلاف منافقان ویهود اشاره کرده، مى فرماید: «وهنگامى که نزد تو مى آیند تو را تحیّتى (وخوشامدى) مى گویند که خدا به تو نگفته است» (وَاِذا جاؤُکَ حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللهُ
👈به هر تجلیل و تکریم و تمجیدی اعتماد نکنیم. منافقان، آشکارا تجلیل بیش از حد دارند، ولی مخفیانه از نافرمانی پیامبر سخن میگویند.
❌ چاپلوسی و تملّق و تعریف بیش از اندازه، از نشانههای نفاق است. «حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ»
👈 نه تنها گفتار مخفی منافقان را خدا آشکار میکند، بلکه آنچه را در دل دارند و به اصطلاح حدیث نفس میکنند، برملا می سازد. «یَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
💠 آنها نه فقط مرتکب این گناهان بزرگ مى شوند، بلکه آن چنان از باده غرور سرمست هستند که; «در دل مى گویند: (اگر اعمال ما بد است پس) چرا خداوند ما را به خاطر گفته هایمان عذاب نمى کند»؟! (وَیَقُولُونَ فى اَنْفُسِهِمْ لَوْلا یُعَذِّبُنَا اللهُ بِما نَقُولُ).
به این ترتیب هم عدم ایمان خود را به نبوت پیامبر(صلى الله علیه وآله)ثابت کردند وهم عدم ایمان به احاطه علمى خداوند.
👈ولى قرآن در یک جمله کوتاه به آنها چنین پاسخ مى گوید: «جهنم براى آنان کافى است (ونیازى به مجازات دیگر نیست، همان جهنمى که به زودى) وارد آن مى شوند وچه بدفرجامى است» (حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصیرُ).
👈البته این تعبیر نفى عذاب دنیوى را درباره آنها نمى کند.
👈 مهلتهای الهی را نشانۀ رضایت او ندانید. «لَوْ لا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنم
آیۀ ۹ مجادله
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا تَناجَیْتُمْ #فَلا تَتَناجَوْا #بِالْإِثْمِ وَ #الْعُدْوانِ وَ #مَعْصِیَةِ الرَّسُولِ وَ #تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ #التَّقْوی وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ی کسانی که ایمان آورده اید! هرگاه نجوا میکنید، به گناه و ستم و نافرمانیِ پیامبر نجوا نکنید و نسبت به کار نیک و تقوا نجوا کنید و از خدا پروا کنید که به سویش محشور میشوید.
______________________
💠نجوا و در گوشی سخن گفتن میتواند احکام متفاوتی داشته باشد از جمله:
آنجا که فاش شدن اسرار، به ضرر اسلام و مسلمانان باشد، نجوا واجب است.
آنجا که سبب ترس و دلهرۀ دیگران شود، نجوا حرام است.
و آنجا که برای کمک به دیگران و سفارش به تقوا باشد، مستحبّ است.
💐بنا به روایتی از امام صادق(ع) گفتن دروغ برای اصلاح بین مردم جایز است. همچنین قرآن نجوا را برای اصلاح میان مردم روا دانسته است
💠موضوع و محتوای گفتار، ارزش آن را مشخص میکند. اگر موضوع نجوا، نیکی و تقوا باشد یک ارزش است ولی اگر گناه و ستم و توطئه باشد حرام است. البتّه گاهی محتوی نیز خوب است، امّا موقعیّت خوبی نیست. مثلًا در جمع مؤمنان دو نفر درگوشی سخن بگویند.
👈همۀ سخنان را نباید آشکار و نهان گفت. گاهی باید نهی از منکر یا امر به معروف، در خفا و پنهان باشد. «تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوی»
❌ مبادا نجوای بد را به جای نجوای خوب قلمداد کنیم. «تَناجَوْا ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ»
👈تقوا و پرهیزکاری و توجّه به معاد، زمینۀ دوری از سخنان نارواست. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ»
❌ #نجوا از شیطان است!❌
نجوای شیطان همان وسوسه هایی است که شیطان آنقدر در گوش انسان می خواند تا او را پریشان خاطر کند.
آیه ۱۰ مجادله
إِنَّمَا #النَّجْوی مِنَ #الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
همانا #نجوا از سوی #شیطان است تا کسانی را که ایمان آوردهاند اندوهگین کند، در حالی که جز به اذن خداوند، هیچ (نجوایی) ضرر رسان نیست، پس باید مؤمنان تنها بر خداوند توکّل کنند.
_____________________________
❌هر گونه سخن آشکار و نهانی که موجب ترس و دلهره در میان مسلمانان گردد، کاری شیطانی است. «النَّجْوی مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا»
آیه ۳ انبیاء
این در حالی است که دلهایشان در لهو و بیخبری فرو رفته است! و ستمگران پنهانی نجوا 👥🔥کردند (و گفتند): «آیا جز این است که او بشری همانند شماست؟! آیا به سراغ سحر میروید، با اینکه (چشم دارید و) میبینید؟!
آیه ۴۷ اسراء
هنگامی که به سخنان تو گوش فرامیدهند، ما بهتر میدانیم برای چه گوش فرا میدهند؛ (و همچنین) در آن هنگام که با هم نجوا👥🔥 میکنند؛ آنگاه که ستمگران میگویند: «شما جز از انسانی که افسون شده، پیروی نمیکنید!»
✅مؤمنان در حفظ و حراست خداوند هستند. «وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً»
👈تلاشهای منافقان، از مدار قدرت الهی خارج نیست. «وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ»
❌جنگ روانی دشمن را خنثی کنیم. «لِیَحْزُنَ ... وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً»
👌داروی شفابخش هر گونه ناآرامی و دلهره، توکّل بر خداوند است. «وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»
👈 توکّل بر خدا کار هر کس نیست؛ ایمان میخواهد. «فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» گرچه خداوند از مؤمنان حمایت میکند، ولی آنان نیز باید بر خداوند توکّل کنند.
❌#نجوای_شیطانی
❌ #حقیقت_اهدف_نجوای_شیطانی_محادین
👈اول: ایجاد حزن در جامعه مؤمنین
اینکه مؤمنین راستین را نا امید و محزون می کند از اینکه جبهه حق در حال شکست خوردن است .
👈دوم :اینکه گروهی از مؤمنین که وارد فضای نجوای جبهه باطل می شوند منکر پیروزی های جبهه حق شده و همه چیز را ناکارآمد و بیهوده می دانند.
❌ نجوای کفار و منافقین بر سه محور اثم و عدوان و معصیت رسول است
و هدف نجوایشان این است که مردم را به معصیت و طغیان بر رسول خدا وادار کنند تا مردم علیه امامشان❤️ عصیان و شورش کنند.!!
#استاد_میرباقری
___________________
⚠️۳ استراتژی مهم دشمن: #هراس_افکنی؛ #اختلاف_افکنی و #یاس_آفرینی است.
امام خامنه ای
آیه ۱۱ مجادله
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قِیلَ لَکُمْ #تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ #فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ وَ إِذا قِیلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ
ای کسانی که ایمان آوردهاید! هرگاه به شما گفته شود در مجالس (برای دیگران) جا باز کنید، پس جا باز کنید تا خدا نیز برای شما گشایش دهد و هرگاه گفته شود برخیزید، برخیزید. (بزرگی، به نشستن در جای خاص نیست، بلکه) خدا از میان شما کسانی را که ایمان آورده و کسانی را که صاحب علم و دانشاند، به درجاتی رفعت و بزرگی میدهد و خداوند به آنچه انجام میدهید به خوبی آگاه است.
____________________________
▪«تفسح» به معنای وسعت دادن، گشایش و جا دادن است
▪«انْشُزُوا» به معنای بلند شدن از جای برای احترام به دیگران است.
💠در آیه قبل، عامل حزن و ناراحتی را نجوا بیان کرد، در این آیه، عامل شادمانی و محبت را، جا دادن برای نشستن در مجالس بیان میکند.
💠نقل کرده اند که: پیامبر صلّى اللّه علیه و آله در یکى از روزهاى جمعه در «صفّه» (سکوى بزرگى که در کنار مسجد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله قرار داشت) نشسته بود و گروهى نزد حضرت حاضر بودند، و جا تنگ بود، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله عادتش این بود که مجاهدان بدر را اعم از مهاجر و انصار احترام فراوان مىکرد، در این هنگام گروهى از بدریون وارد شدند، در حالى که دیگران قبل از آنها اطراف پیامبر صلّى اللّه علیه و آله را پر کرده بودند، هنگامى که مقابل پیامبر صلّى اللّه علیه و آله رسیدند سلام کردند، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله پاسخ فرمود سپس به حاضران سلام کردند آنها نیز پاسخ گفتند، آنها روى پاى خود ایستاده بودند، و منتظر بودند حاضران به آنها جا دهند ولى هیچ کس تکان نخورد! این امر بر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله سخت آمد، رو به بعضى از کسانى که اطراف او نشسته بودند کرد و فرمود: فلان و فلانى برخیزید، چند نفر را از جا بلند کرد تا واردین بنشینند (و این در حقیقت نوعى ادب آموزى و درس احترام گذاردن به پیش کسوتان در ایمان و جهاد بود.)
ولى این مطلب بر آن چند نفر که از جا برخاستند ناگوار آمد، منافقان گفتند:
پیامبر صلّى اللّه علیه و آله رسم عدالت را رعایت نکرد! در اینجا آیه نازل شد و قسمتى از آداب نشستن در مجالس را براى آنها شرح داد.
👈شاید جمله «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ» نشانۀ آن باشد که فرمان برپا، به خاطر ورود مؤمنان و دانشمندان است، یعنی به احترام آنان قیام کنید.
👈 جا دادن و احترام به تازه واردان، یک ارزش است. «فَافْسَحُوا ... فَانْشُزُوا»
✅ گشایش در کار دیگران، سبب گشایش خداوند در امور شماست. «فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ» پاداش الهی با عمل متناسب است. گشایش، گشایش میآورد.
👈 رعایت آداب اجتماعی، حتّی در نشست و برخاست، مورد سفارش اسلام است. «فَافْسَحُوا ... فَانْشُزُوا»
👈 گاهی لازم است به احترام ورود بزرگان و دانشمندان به اهل مجلس گفته شود که برخیزید. «انْشُزُوا فَانْشُزُوا»
👈 جا دادنها و بلند شدنها، خالصانه و برای خدا باشد نه به انگیزههای دیگر. «وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ»
👈 در نشست و برخاستها، خدا را فراموش نکنیم. «وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ»
🍃🌸احترام به پیش کسوتان در مجالس در تعقیب دستورى که در آیات گذشته در مورد ترک نجوا در مجالس، و محدود ساختن آن به موارد معین آمده، در این آیه یکى دیگر از آداب مجلس را بازگو کرده، مىفرماید: «اى کسانى که ایمان آوردهاید! هنگامى که به شما گفته شود:
مجلس را وسعت بخشید (و به تازه واردها جا دهید) وسعت بخشید» (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ فَافْسَحُوا).
👈که اگر چنین کنید: «خداوند (بهشت را) براى شما وسعت مىبخشد» و در این جهان نیز به قلب و جان و رزق و روزى شما وسعت مىدهد (یفسح الله لکم).
و از آنجا که گاهى مجلس آن چنان مملوّست که بدون برخاستن بعضى جا براى دیگران پیدا نمىشود، و یا اگر جائى پیدا مىشود مناسب حال آنها نیست در ادامه آیه مىافزاید: «و هنگامى که گفته شود: برخیزید برخیزید» (و اذا قیل انشزوا فانشزوا).
👈نه تعلل جوئید و نه به هنگامى که بر مىخیزید ناراحت شوید، چرا که گاه تازه واردها از شما براى نشستن سزاوارترند به خاطر خستگى مفرط، یا کهولت سن، و یا احترام خاصى که دارند، و یا جهات دیگر.
👈سپس به بیان پاداش انجام این دستور الهى پرداخته مىافزاید: اگر چنین کنید «خداوند کسانى را که ایمان آوردهاند و کسانى را که علم به آنها داده شده درجات عظیمى مىبخشد» (یرفع الله الذین آمنوا منکم و الذین اوتوا العلم درجات).
👈اشاره به این که اطاعت این دستورات دلیل بر ایمان و علم و آگاهى است، و نیز اشاره به این که اگر پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله به بعضى دستور داد از جا برخیزند و به تازه واردان جا دهند براى یک هدف مقدس الهى و احترام به پیشگامان در ایمان و علم بوده است.
و از آنجا که گروهى این آداب را با طیب خاطر و از صمیم دل انجام مىدهند، و گروه دیگرى با کراهت و ناخشنودى، یا براى ریا و تظاهر، در پایان آیه مىافزاید:
«و خداوند به آنچه انجام مىدهید آگاه است» (و الله بما تعملون خبیر).
✅آری!این آیه نشان مىدهد آنچه مقام آدمى را نزد خدا بالا مىبرد، دو چیز است:#ایمان و #علم.
💐رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود:
به بزرگان احترام بگذاريد؛زيرا احترام گذاردن به بزرگان موجب بزرگداشت خداوند است،و هر كه به بزرگان احترام نگذارد از ما نيست.
💐امام على عليه السلام : اگر كسى را گرامى بدارى، در حقيقت خودت را گرامى داشته اى و حيثيت خويش را با آن آراسته اى. بنابراين، به خاطر خوبى و احترامى كه به خودت كرده اى، از ديگرى انتظار سپاسگزارى نداشته باش.
🍃🌸آداب ورود به مجلس و نشستن
1. امام صادق عليه السلام فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله در بيشتر اوقات رو به قبله مىنشست».
2. «هرگاه حضرت رسول صلى الله عليه و آله وارد مجلس مىشد، هرجا كه به درگاه نزديكتر بود مىنشست».
3. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «هرگاه كسى به خانه ديگرى برود، هرجا كه صاحب خانه تعيين مىكند بنشيند، زيرا صاحب خانه نيك وبد خانهاش را بهتر مىشناسد».
4. حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود: «از نشانههاى فروتنى آن است كه انسان راضى شود به نشستن در جايى كه پايينتر از جايگاه شايسته اوست وبه هر كس برسد سلام كند ومجادله را ترك گويد ـ هر چند حق با او باشد ـ ودوست نداشته باشد او را به پرهيزگارى ستايش كنند».
5. از امام حسن عسکرى عليه السلام فرمود: «هر كس راضى شود به نشستن در جايى كه مناسبِ شرف او بالاتر از آن باشد، خدا وملائكه پيوسته بر او درود مىفرستند تا برخيزد».
6. حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود: «هرگاه انسان وارد مجلسى شود كه مردم در جاى خود نشستهاند، اگر كسى از جاى خود برخاست وبه او تعارف كرد كه در جايش بنشيند اجابت كند كه آن كرامتى است كه به او شده است. واگر كسى براى او جا باز نكرد، هرجا كه وسيعتر است بنشيند».
7. امام صادق عليه السلام فرمود: «سزاوار نيست مؤمن بنشيند مگر پايينتر از گروهى كه نشستهاند، زيرا ايجاد مزاحمت براى مردم نشانه سبكى عقل است».
8. از حضرت على عليه السلام فرمود:«مبادا بر سر راه بنشينيد».
🔻صفحه ۵۴۴ سوره مجادله 🔻
12 - ای اهل ایمان، هر گاه بخواهید که با رسول سخن سرّی گویید (یا سؤالی کنید) پیش از این کار باید مبلغی صدقه دهید که این صدقه برای شما بهتر و پاکیزهتر است (که شما را از سؤالات بیجا بر کنار و از بخل و لئامت پاک میگرداند) و اگر (از فقر) چیزی (برای صدقه) نیابید در این صورت خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
13 - آیا از اینکه پیش از راز گفتن با رسول صدقه دهید (از فقر) ترسیدید؟ پس حال که اداء صدقه نکردید و خدا هم شما را بخشید اینک نماز به پا دارید و زکات بدهید و خدا و رسول او را اطاعت کنید، و خدا به هر چه کنید آگاه است.
14 - آیا آن (منافق) مردمی را ندیدی که با (یهود) قومی که خدا بر آنها غضب کرده است دوستی کردند؟ آنها به حقیقت نه از شما مسلمین و نه از فرقه یهودند و به دروغ قسم یاد میکنند (که ما اهل ایمانیم) در صورتی که خود میدانند.
15 - خدا بر آنها عذابی سخت مهیّا کرده، زیرا بسیار زشت کردارند.
16 - آن مردم منافق سوگند و قسمهای خود را سپر قرار دادند پس (خلق را) از راه خدا بازداشتند، پس بر آنها کیفر عذاب ذلّت و خواری خواهد بود.
17 - و هرگز مال و فرزندان، آنان را از (عذاب قهر) خدا ابدا نرهاند، آنها اهل آتش دوزخند و در آن همیشه معذّبند.
18 - روزی که خدا همه آنها را (برای انتقام) برانگیزد پس چنان که برای شما قسم یاد میکنند برای خدا هم به دروغ سوگند میخورند و میپندارند که اثری بر آنها خواهد داشت. الا (ای اهل ایمان) بدانید که آنها بسیار مردم دروغگویی هستند.
19 - شیطان بر (دل) آنها سخت احاطه کرده که فکر و ذکر خدا را به کلی از یادشان برده، آنان حزب شیطانند، الا (ای اهل ایمان) بدانید که حزب شیطان به حقیقت زیانکاران عالمند.
20 - آنان که با خدا و رسول او عناد و مخالفت میکنند آنها در میان (خلق) خوار و ذلیلترین مردمند.
21 - خدا (در لوح محفوظ) نگاشته و حتم گردانیده که البته من و رسولانم (بر دشمنان) غالب شویم، که خدا بسیار قوی و مقتدر است.
🔻صفحه ۵۴۴ سوره مجادله 🔻