#بررسی_تاثیر_پذیری_خواستگار_از_خانواده سلام علیکم دختری۲۲ ساله هستم وطلبه،خواستگارم حدود۶ ماه از من بزرگترن و ایشون هم طلبه ،من فرزند وسط خانواده هستم و ایشون فرزند آخر خانواده شون ،چند جلسه صحبت کردیم و طبق رفت و آمدی که داشتیم پسر مستقلی هستن از همه نظر و مورد قبول من و خانواده ام هستن،مشکلی که دارم اینه که طبق حرف هایی که برای قرار های آخر زدیم خانواده ایشون هیچ کمکی از لحاظ مالی به ایشون نمیکنن و همه چیز رو به خود ایشون واگذار کردن در واقع فکر میکنم خانواده ایشون خسیس هستن چون طی این چند جلسه حتی شیرینی نیاوردن سوال من اینه که ازدواج با همچین شخصی که حمایتی از طرف خانواده نداره مشکل آفرین نمیشه؟ اصلا باید با همچین شخصی ادامه بدم یا نه؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز 🍀مرحله ازدواج و انتخاب همسر در واقع مهمترین اتفاق زندگی دختر و پسر است و می‌طلبد که در این زمینه پروسه خواستگاری با نهایت دقت و بررسی از هر لحاظ انجام شود. کفویت داشتن در معیارهای اصلی یعنی معیار "اعتقاد" و "اخلاق" بسیار حائز اهمیت است و باید از طریق جلسات خواستگاری و پرسیدن سوالات با روحیات و نظرات یکدیگر آشنا شد. و بعد از آن جهت راست آزمایی صحبت ها باید تحقیقات کامل و کافی از طریق دوست؛ همکار؛ همسایه؛ هم هیئتی و هم مسجدی... انجام شود. تا صحت و سقم حرفهای فرد مقابل سنجیده شود. و نهایتا با مشاوری امین جلسه ای داشته باشند تا بررسی دقیق صورت گیرد. 🍀شما خواهر عزیز نیز باید مراحل خواستگاری را طبق مراحلی که خدمتتان عرض شد پیش ببرید. مرحله تحقیقات مهمترین بخشی است که به شما کمک می‌کند آیا ایشان در گفته هایشان صادق هستند یا خیر.... و علت عدم حمایت مالی خانواده را متوجه بشوید. ممکن هست خانواده ایشان توانایی کمک مالی را واقعا نداشته باشند. اگر بعد از انجام تحقیقات ایشان را فردی معتقد و با ایمان و سالم و مسئولیت پذیر و با جَنَم و جوهره کار یافتید به نحوی که از خانواده اثرپذیری نداشته باشد میتوانید ادامه دهید. البته با توجه به زندگی طلبگی و شرایط اقتصادی می‌طلبد که شما هم سطع توقع و انتظارات را تعدیل کنید و روحیه قناعت داشته باشید. 🦋پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی انتخاب همسر از استاد پوراحمد را تهیه و گوش کنید. و با یک مشاور امین نیز ارتباط حضوری برقرار کنید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#بی_حوصلگی_و_رفتار_تند_در_تربیت_فرزندان سلام، خانمی هستم 29ساله دو فرزندسید پسر دارم، 7ساله و 2سال و نیمه، خیلی رفتارم باهشون بد هست، ب شدت کتک میزنمشون و بد دهنی میکنم، اصلا حس دوست داشتن ندارم نسبت بهشون، ازشون بدم میاد، چون خییلی شلوغ و خرابکار هستن، لجباز و بی ادب، همش بازی های پر سروصدا و میکنن و ب تبع من همدیگه رو میزنن، خیلی ناراحت هستم و نمیتونم ازشون راصی باشم وقتی میفتن، میگم خوب کاریت شد، من محیط اروم رو دوست دارم، دلم میخواد تنها باشم بیشتر، چکار کنم خییلی شلوغ هستن، لطفا راهنمایی بفرمایید، 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی 🌹الحمدلله که پروردگار نعمت مادرشدن را به شما عنایت داشتند. و باید شاکر و قدرشناس این نعمت الهی باشید. 🍀تربیت کار آسانی نیست و باید سختی آن را تحمل کرد چرا که اگر وقت و انرژی می‌گذارید نهایتا نتیجه آن به خودتان برمی‌گردد و فرزندانتان در اثر تربیت صحیح باقیات صالحات شما خواهند شد. صبوری و مدارا کردن دو شاخصه مهم برای تربیت هست. و در این زمینه باید تلاش کرد و دانش و آگاهی لازم رو در خصوص تربیت کسب کرد. خیلی از این مسائل و تنش ها به دلیل ناآگاهی ما هست. وقتی اقتضائات رشد و کودکی را بدانیم خیلی این به اصطلاح شیطنت ها و خرابکاریها برای ما حل می‌شود. و می‌دانیم اگر فضای آرام و امن برای کودکان فراهم کنیم و آزادی لازم در بازی و.... داشته باشند طبیعتا در آینده آنها اثرگذار خواهد بود. و افرادی خردمند و با شخصیت خواهند شد. ▫️همچنان که رسول مکرم اسلام(ص) می‌فرمایند : بازیگوشی و شیطنت کودک در خردسالی نشانگر فزونی عقل او در بزرگسالی است. (منتخب میزان الحکمه :322) اگر قرار باشد کودکی و بازی را از کودک بگیریم و یا مرتب در حال امر و نهی باشیم. و یا دستوری رفتار کنیم نتیجه آن در کودک ما جز لجبازی و پرخاشگری نخواهد بود. 🍀و نکته بسیار مهم اینکه فرزندان به پدر و مادر نگاه الگویی دارند و عینا تکرار کننده رفتار پدر و مادر هستند پس اگر کم صبری؛ رفتار تند و یا کتک و لحن تند ببینند در ارتباط با خواهر برادر کوچکتر و یا سایر همسن و سالان همین گونه رفتار خواهند کرد. پس اگر می‌خواهید فرزندان شما رفتاری شایسته و به دور از جنگ و دعوا داشته باشند اول باید به روی رفتار خودتان تمرکز کنید. طبیعتا این کار سختی دارد چون شما می‌خواهید از آسایش و آرامش خودتان بزنید اما مطمئن باشید اجر بسیار می‌برید و دیدن فرزندانی مودب و با تربیت سختی کار را برای شما شیرین خواهد کرد. خواهر خوبم در این زمینه شما حتما باید کسب مهارت کنید. هر چقدر معرفت و آگاهی خود را نسبت به دوران رشدِ فرزندان بالا ببرید و ضرورت بازی و هیجان را در بچه ها درک کنید. قطعا همراهی بهتری خواهید داشت. ✨سعی کنید اهل برنامه ریزی باشید. ✨برای کارهایتان اولویت گذاری کنید. به نحوی که بتوانید ساعاتی را برای خودتان وقت بگذارید. مثلا زمانی که بچه ها خواب هستند. ✨برنامه مطالعه؛ دیدار با دوستان؛ ورزش و یا پرداختن به کارهای هنری و.... را در برنامه داشته باشید. ✨ البته به شرطی که بخواهید سبک زندگی را به مرور اصلاح کنید. به موقع بخوابید به موقع بیدار شوید. در طول روز اوقات فراغت بچه ها با بازی و فعالیت های مختلف پر شود. 🍀و در آخر این نکته را بدانید که هیچ چیز ارزش این را ندارد که رابطه عاطفی شما و فرزندان را بخواهد خدشه وارد کند. اساس تربیت شما و فرزندان باید برحسب محبت باشد. تمرین کنید تا مادری صبور و مهربان باشید و خواهید دید بسیاری از تنش هایی که با آن روبر هستید به مرور زمان تعدیل خواهد شد. 🦋پیشنهاد میکنم دو مجموعه صوتی "تربیت فرزند از تولد تا 10 سالگی" و "مهارت کنترل خشم" را از کانال تهیه و گوش کنید. راهکارهای بسیار خوبی را به شما ارائه خواهد نمود. انشالله آرامش همراه همه لحظه هایتان باشد و خداوند در امر تربیت صحیح فرزندان یاریتان نماید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#گوشه_گیری_و_افسردگی_فرزند با عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات مردی هستم 37ساله و همسرم30ساله. دختری 8ساله داریم که پرحرف و باهوش است.چند ماهی است که گوشه گیر شده است و دچار افسردگی شده است و اون جنب و جوش و سرزندگی قبلی رو نداره.در طول روز دو سه بار حالت دلتنگی و ناراحتی بهش غلبه میکنه و دوست داره گریه کنه.با این که قبلا شب تنها در اتاقش میخوابید چند وقت هست که نمیتونه و پیش ما میخوابه.هرچی باهاش حرف میزنیم علت اصلی رو پیدا نمیکنیم و هر دفعه یه چیز الکی میگه.پیش مشاور و روانپزشک هم بردمش و براش قرص تجویز کرده.دنبال دلایل و احتمالات این مشکل هستم. نکات قابل عرض اینکه:1.من و همسرم گهگاهی بر سر مسائل کوچک و بزرگ(عقیدتی،حجاب،سبک زندگی ، تعامل و رفت و آمد با فامیل و خانواده و ...) با هم بحث داریم و اکثر اوقات در حضور فرزندم است.2.محل کارم در شهرستان است و آنجا زندگی میکنیم و هر دو سه ماه یکبار به دیدن خویشاوندان می آییم.3.سه بار اقدام به بچه دار شدن کردیم که سقط شده است. 4.هر دو ما تقریبا با اینکه مهربان هستیم ولی تند مزاج و زود عصبی میشویم. 5.تقریبا اکثر خواسته هایی که داره براش برآورده میکنیم البته دختری منطقی هست و اگر چیزی را بگوییم نمیشه اصرار نمیکنه.6.خانواده های ما (دخترعمو و پسرعموهستیم)از نظر مذهبی سطح متوسط هستند و از نظر پوشش کسی چادر نمیپوشد و همسرم به اصرار بنده چادر می پوشد.اکثرا ماهواره استفاده می کنند. در ضمن سوال دوم اینکه با همسرم بر سر یاد دادن نماز و روزه و پوشش فرزندم(زمان و نحوه گفتن) اختلاف سلیقه داریم. با تشکر از شما مشاوران بزرگوار و جناب پور احمدخمینی 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #بیات👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما برادر ارجمند 🌹از اعتماد شما به مجموعه کانال همسران خوب سپاسگزارم و احسنت به روحیه شما که پیگیر مسئله فرزندتون از طریق مشاوره شدید. 🍀دلایلی که شما اشاره کردید در واقع همگی می‌تواند در به وجود آمدن شرایط روحی فرزند شما نقش داشته باشد. قبل از هر چیز پدر و مادر باید فضایی امن و آرام را برای فرزند خود مهیا کنند. وجود تنش و جدل ولو که موقت باشد اما در نگاه فرزندان یک فاجعه هست و آنها در خیال خود تا مرز جدایی و طلاق پیش می‌روند و این مسئله آنها را غرق در ناراحتی می‌کند. و چه بسا در همان لحظات هم پافشاری می‌کنند که دعوا نکنید یا با هم آشتی کنید. چون درونا دچار اضطراب شدند. پس به اتفاق همسر محترم قراری بگذارید که هرگز جلوی فرزندتان بحث و بگو مگو نداشته باشید و این موارد را به زمانی که ایشان حضور ندارد موکول کنید و یا در خلوت خودتان صحبت کنید. 🍀نکته مهم بعدی تنهایی فرزندتان هست. این خلا را باید پر کرد. حضور فرزند دوم خیلی کمک کننده هست. که انشالله با عنایت خداوند و پیگیری و تحت نظر پزشک بودن بتوانید این اقدام را داشته باشید. و یا حضور یک دوست خوب و همبازی همسن و سال هم می‌تواند خلأ تنهایی ایشان را پر کند. در زمینه دوستیابی به فرزندتان کمک کنید. از طریق کلاسهای آموزشی و یا فرزندان همکار خود و.... 🍀اساس رابطه والدین و فرزندان باید بر اساس محبت و مهربانی باشد. و باید تلاش کنید که در عمل نیز این رعایت را داشته باشید. برفرض شما مهربان باشید اما اگر در عمل فرزندتان رفتاری بر خلاف میل شما داشت و بخواهید بر سرش فریاد بزنید ایشان دیگر مهربانی را از شما دریافت نخواهد کرد بلکه تکرار این رفتارها ایشان را نیز تندخو و لجباز می‌کند. پس سعی کنید ارتباطی صمیمانه و با محبت با دخترتان برقرار کنید. برای او وقت بگذارید. و لحظاتی در روز با او بازی کنید. برنامه های مشترک مثل پیاده روی؛ کوهنوردی و خرید و.... با هم داشته باشید. 🍀در زمینه مسائل دینی و پایبندی به اعتقادات باید با همسر محترم به اتفاق نظر برسید. با توجه به اینکه در این زمینه اختلاف نظر دارید سعی کنید با احترام و محبت و مهربانی این مسائل را به همسر گوشزد کنید نه اینکه مدام تذکر و گیر دادن باشد. نحوه بیان را باید سنجید. مثلا در مورد پوشش همسر زمانی که رعایت می‌کند میتوانید بگویید زیبای من بودی دیگه با این پوشش زیباتر هم شدی... قطعا وقتی زن این جمله محبت آمیز را از همسر بشنود انگیزه برای تغییر و همراهی بیشتر پیدا می‌کند. تا اینکه همسر بخواهد مرتب گیر بدهد که چرا موهات بیرونه. چرا چادرت رو نپوشیدی و... پس با احترام و محبت میتوانید زمینه متحول شدن همسر را فراهم کنید. و الگوی مناسبی برای دخترتان باشید.خود شما مقید به رعایت نماز اول وقت و انجام واجبات باشید.خانواده تان بیشتر مهربانی و خوش اخلاقی را از شما دریافت کنند تا روی تند و عصبی شما را... چه بسا که رفتارهای تند و تحقیر آمیز زمینه دلزدگی نسبت به مسائل دینی شده است. ادامه جواب 👇👇👇 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#گوشه_گیری_و_افسردگی_فرزند ادامه جواب 👇👇👇 حضور در اماکن مقدسه و زیارتگاهها و رفتن پای درس علمای اخلاق چه به صورت مجازی و چه حقیقی و تاکید بر لقمه حلال قطعا می‌تواند در زمینه گرایش همسرتان به مسائل اعتقادی موثر باشد. انشالله با توکل بخدا و همت جنابعالی بتوانید شرایط را مدیریت کنید و کمک به حال خوب فرزندتان که در واقع سرمایه زندگی شماست کنید. 🦋پیشنهاد میکنم مجموعه "هنر مردن بودن" و همچنین مجموعه "تربیت فرزند از تولد تا ده سالگی" از استاد پوراحمد را تهیه و گوش کنید. راهکارهای مفید بسیاری به شما ارائه خواهد نمود. همچنین می‌توانید همسر محترم را هم به کانال دعوت کنید و "هنر زن بودن" را نیز به ایشان هدیه کنید. آرزوی توفیق و سعادتمندی برای شما و خانواده محترم دارم. انشالله که خداوند در تربیت فرزند صالح شما را یاری کند. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#فرزند_آوری سلام خدمت استاد بزرگوار..عاقبت بخیر شید. من 21سالمه و شوهرم23سالشون حدودا یک ماه دیگ اولین سالگرد ازدواجمونه...درحال حاضر من دانشجوترم ششم هستم...و تا پایان 1400ب امید خدا تموم میشه...قصد داشتم الانا اقدام کنم بارداری تا سال دیگ بهار دنیا بیاد.. و ینی طول ترم هفتمم حامله باشم.. بنظرتون زوده؟ یا اینکه صبرکنم؟ اذیت میشم.. شاید یهویی شرایط کرونا تغییر کنه و حضوری بشه دانشگاه،مجبور شم برم خوابگاه؟ و اینکه شوهرم فعلا پایه حقوق ثابت دولتی ندارن..ولی خب کارشون داره درست میشه ولی دیرتر... من گیر کردم الان چکار کنم ؟اقدام کنم ایا! 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام خدمت شما خواهر گرامی در خصوص اینکه فرمودین یکسال از زندگی مشترک میگذره و شرایط سنی و مالی رو ذکر فرمودین و حال سوالتون اینه با توجه به این شرایط آیا برای فرزند آوری زود است یا نه؟ باید عرض کنم خیر هر زمان که توانایی جسمی زوجین این امکان را بدهد که برای فرزند آوری اقدام بفرمایند، بهترین زمان است. مسئله مالی هم مهم است اما اگر ما خودمان اهل قناعت باشیم و خیلی به ظواهر و رسومات دست و پا گیر بها ندهیم و همچنین ایمان به رزاقیت و وعده خداوند داشته باشیم، میدانیم که هر آن کس که دندان دهد ، نان دهد. مگر نه اینکه همان خداوندی که ۹ ماه جنین را بدون هزینه شما رزق میدهد و رشد و پرورش او را مهیا می‌سازد، همان خداوند بر طفلی که هنوز متولد نشده، غذایی گرم و مقوی را (شیرمادر) فراهم میسازد، این قدرت را دارد که مابقی عمر بنده اش را هم تامین نماید. 🌟امام حسن علیه السلام می فرمایند: بدانید که خداوند شما را بیهوده نیافریده و به خود رهایتان نکرده است. مدت عمر شما را رقم زده و روزی هایتان را میان شما قسمت کرده است تا هر خردمندی جایگاه خود را بشناسد و بداند که هر آنچه برایش مقدر شده است به او می رسد و آنچه برایش مقدر نشده، هرگز به او نخواهد رسید. و در خصوص شرایط تحصیلی تان، باید عرض کنم اولا با چه اطمینانی از لحظه اقدام به بارداری را مقارن با موفقیت در تشکیل نطفه محاسبه می نمایید؟ این احتمال را هم در نظر داشته باشید که چه بسا از زمان اقدام تا تشکیل یک بارداری چندین ماه طول بکشد. و هم اینکه بالاخره فرزند آوری جهاد زنان است، و جهاد بدون سختی و اذیت شدن معنا ندارد. و در محاسبات و برنامه ریزی های ریز و دقیق این چنینی نمی گنجد. بهتر است با توکل و اعتماد به پروردگار، در صورتی که انشاالله مسئله جسمی نباشد، این ظرفیت روحی را در خود ایجاد کرده و با طلب خیر و صلاح ، جهت فرزندآوری اقدام داشته باشید. و انشالله خداوند با فرزندانی مهدوی و یار امام زمانی دامنتان را سبز نماید. 🌺 موفق و سربلند باشید. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob

#عصبانیت_پدر سلام من خانمی۳۰ساله هستم ده ساله ازدواج کردم دو فرزند ۸ و۴ ساله دارم همسرم مرد زحمت کشی است و خیلی من و بچها رو دوست داره و خیلی احساسی و مهربونه و تو زندگیش سختی زیاد کشیده پدرو مادرش از هم جداشدن،، ولی متاسفانه خیلی زود عصبانی میشه و دادوبیداد راه میندازه من اکثر اوقات تو دعوا سکوت میکنم که کمتر بچها اذیت بشن ولی احساس میکنم همسرم از این اخلاق من سواستفاده میکنه و خودشو کنترل نمیکنه دکتر و مشاوره هم نمیره، اکثر دعواهاش بخاطر مسائل خیلی جزئی و مسخره که واقعا ارزششو نداره، خیلی دارم داغون میشم تپش قلب پیدا کردم دخترم خیلی میترسه بدون من با باباش جایی نمیره خواهش میکنم بگین چکار کنم آیا طلاق راه حل مناسبیه دوست ندارم بچهام عصبی بشن و دچارمشکل روحی بشن فقط نگران بچهامم ،خودشم خیلی زود پشیمون میشه و معذرت خواهی میکنه و میگه دست خودم نیست،ممنون از کانال خیلی خوبتون🌹🌹 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بانوی گرامی این که نقاط قوت همسرتون را میبینید و به آن اذعان میکنید بسیار عالی است و حقیقتا جای تقدیر دارد. همچنین این خیلی خوب هست که شرایط سخت همسر در کودکی و ... را درک میکنید. طبیعتا جر و بحث و مشاجرات پدر و مادر جلوی فرزندان به آن ها آسیب جدی میرساند و متوجهم که خود شما هم از این قضیه رنج میبرید، در این راستا به نکات زیر توجه جدی داشته باشید: اول اینکه از بروز موقعیت هایی که موجب عصبانیت همسر میشود سعی کنید حتی الامکان پیشگیری کنید، طبیعتا بعضی از موقعیت ها حتی ممکن هست ناخواسته پیش بیاد،اما بعضی از آن ها با مهارت و توجه قابل پیشگیری هست، مثلا سرگرم کردن بچه ها و جلوگیری از سر و صدا کردن زیاد آن ها وقتی پدر خسته هست و مثلا تازه از سر کار آمده و نیاز به آرامش داره یا زمانی که از مسئله ای ناراحت و دلخور هست، همچنین اگر زمانی همسر روی مسئله ای تاکید داره یا درخواست جدی داره، پاسخ اولتون به ایشون چشم باشه و سپس بعد از گذشت مدتی مخالفت خودتون را با دلیل و پیشنهاد جایگزین آن بیان بفرمایید. سعی کنید حتما مهارت های انتقاد به همسر و چگونگی تعامل با ایشان را با استفاده از صوت ها و کتاب هایی که مکررا در گروه معرفی شده اند افزایش دهید، مثلا انتقال مطلب بین دو مطلب مثبت یا انتقادات به شکل غیر مستقیم مثلا شخصی هست که این ویژگی ها را داره...حتی میتونه گفته بشه چقدر خوب هست که شما مثل او نیستید...!!در این حالت مرد تمام تلاش خودش را میکنه که دارای اون ویژگی ها نباشه، بهتر هست در مواردی که همسرتون با ارامش و منطقی با مسئله برخورد میکنند حتی اگر بسیار کم باشه یا جایی که ممکن بوده عصبانی بشوند اما نشدند و خوب یا معمولی با مسئله برخورد کردند را خیلی پررنگ کنید، از ان ابراز رضایت و خشنودی کنید و از همسرتون به اون خاطر تعریف کنید و به نوعی او را تشویق کنید، این مورد باعث میشود ایشون به شکل ناخودآگاه بیشتر تمایل به برخورد با آرامش داشته باشند. از طرفی خود شما سعی کنید فعالیت هایی از قبیل ورزش، نرمش های آرامش بخش، خواندن کتاب های مفید، گوش کردن به صوت ها و سخنرانی های مفید و همچنین معاشرت با دوستان مومن و متدین را پیگیری کنید که کمک زیادی به تخلیه هیجانات منفی و کسب نشاط و انرژی میکنند. با بچه ها هم در این باره با زبان خودشون صحبت کنید، همان طور که در صوت های تربیت فرزند بیان شد، با آن ها حرف بزنید، ابتدا ویژگی های مثبت پدر را بگویید و از علاقه پدر به ایشان صحبت کنید و بعد بگویید پدر در مقابل این همه ویژگی مثبت یک ویژگی منفی هم دارد و آن هم همین مورد هست، در این باره هم قصد اذیت کردن شما را ندارد، حتی ممکن هست بعضی جاها دست خودشون نباشد و بعد هم از این کار پشیمان میشوند و ... چون شما را خیلی دوست دارند،فضای ذهنی برای بچه ها در حد سن خودشون ایجاد کنید تا بتوانند از کنار این رفتار پدر با ببخشش عبور کنند و حتی او را درک کنند. در زمان هایی که همسر پشیمان میشوند و عذرخواهی میکنند، اولا با هم صحبت کنید و قرار های سفت و محکمی بگذارید حتی برای عدم اجرای آن توسط هر کسی هم ایشان و هم خودتان جریمه قرار دهید،این که اولا در شرایط اوج عصبانیت اصلا هیچ اقدامی یا صحبتی نسبت به کسی که از دستش عصبانی هستید انجام ندهید چه همسر و چه فرزندان،اگر نمیتوانید خود را کنترل کنید سریعا محیط را ترک کنید تا کمی آرام تر شوید و بعد از آن صحبت و ... را داشته باشید. نکته دوم این که هرگز و هرگز جلوی بچه ها با هم مشاجره نداشته باشید و هر موقع از دست هم عصبانی بودید یا به اتاق دیگری بروید حالا یا با اشاره یا صدا کردن و حداقل دور از چشم آن ها این کار را انجام دهید. در همین شرایط پشیمانی همسر هم سعی کنید ایشان را با زبان و لحن خوب و بدون اینکه منجر به تحقیر و شکستن ایشون به خصوص جلوی فرزندان بشود...

ادامه... متقاعد کنید که از مشاوره های مطمئن استفاده کنند یا صوت های مدیریت خشم را گوش کنند یا هر منبع دیگری که اموزش های مدیریت خشم را در اخیارشون قرار میدهد. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#نارضایتی_از_شرایط_زندگی سلام خدمت استاد بزرگوار. من 22سالم هست ودوساله که ازدواج کردم، مدتی بعد از عروسی باردارشدم، درحالی که دوست داشتم تا چند سال زندگی دونفره داشته باشم و بیشتر به آشپزی وکارهای موردعلاقم بپردازم، چندین بار تصمیم گرفتم بچه روسقط کنم اما همسرم مخالف بود ومیگفت باید شاکر باشیم که تو زندگی جلو افتادیم(همسرم خیلی موافق بچه هستند)، الان پسرم یک سالش شده و با اینکه زندگی رو نمیتونم ی لحظه بدون پسرم تصور کنم، اما همش میگم کاش دیرتر باردار میشدم، همین موضوع باعث شده اصلا احساس خوشتبختی نداشته باشم درصورتیکه که همسرم ازنظر ایمان اخلاق و شغل دقیقا فرد مورد نظر خودم هست. مدتی هست که پسرم بشدت بیقراری میکنه و دشتاش رو مشت، بدنش رو سفت میکنه و جیغ میزنه و گریه میکنه و همه چیز رو پرت میکنه و اکثر مواقع گریه میکنه و مدام تمایل به بیرون رفتن داره، این رفتار برای نوزاد13ماهه طبیعی یا بخاطر حس من عصبی شده؟ لطفا بگید چکار کنم، واقعا از این شرایط خسته شدم😭 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بانوی گرامی خدا را صد هزار مرتبه شکر که به دلایل کم اهمیتی که همیشه وقت برای انجام آن هست، مرتکب گناه کبیره و قتل یک انسان نشدید! متاسفانه سقط جنین در جامعه ما تبدیل به امر عادی شده و قبح آن از بین رفته در حالی که حقیقت آن چیزی به جز کشتن یک انسان بی گناه نیست....جنین در رحم زن حکم یکی از اعضای بدن زن را ندارد که او بتواند به راحتی از بدنش خارج کند، جنین در ماه های ابتدایی یک انسان بالقوه و در ماه های آخر یک انسان بالفعل است، که خداوند به او حیات داده و گرفتن این حیات همان قتل عمد است، مگر در شرایط خاص که شر بزرگتری وجود داشته باشد... حالا که لطف خدا شامل شما شده و از این چالش خطرناک عبور کردید و خدا نعمت خودش را به شما ارزانی داشته، پس باید برای این شرایط روانی خود فکری جدی بکنید، خواهر عزیزم توجه داشته باشید در نظام توحیدی که به گفته قرآن برگی بدون اذن خدا از درخت نمی افتد، قطعا انسانی هم بدون حکمت و خواست خدا متولد نمیشود، چه بسا لفظ بارداری ناخواسته،لفظ درستی نباشد و به جای آن بهتر است از لفظ بارداری "خداخواسته" استفاده کرد، و قطعا خدا برای هیچ کدام از بندگانش بد نمیخواهد، گر چه ممکن هست آن ها متوجه خیری که در بعضی از امور هست نشوند، همان طور که در قرآن هم بیان میکند که چه بسا از چیزی کراهت دارید، ولی خدا در آن خیر کثیری برای شما قرار داده است... درک میکنم که برنامه هایی داشتید که دوست داشتید پیش از بارداری به آن ها عمل کنید یا احساس میکنید از بعضی از برنامه های مورد علاقتون جا میندید و ناراحتید، اما در واقع هیچ ترتیب و زمان از پیش تعیین شده برای شغل، تحصیل، فرزندآوری و پرداختن به کار های مورد علاقه وجود ندارد، ممکن هست یکی از آن ها برای فردی زود تر و برای فرد دیگر دیر تر اتفاق بیافتد،ممکن هست فردی ابتدا فرزددار بشود بعد به امور دیگر بپردازد و فرد دیگر اول به کار های خود بپردازد و بعد فرزنددار بشود. هیچ ترتیب خاص یا حتی ارجحی وجود ندارد، هر کس داستان زندگی خودش را مینویسد و کسی این وسط برنده است که از لحظه لحظه زندگی استفاده میکند و لذت میبرد و خدا را شاکر است. میتوانید بعد از به قول معروف از آب و گل درآمدن فرزندتون یا نهایتا شروع سن مدرسه،بسیاری از فعالیت های خود را پیگیری کنید، گرچه همین الان هم قطعا با برنامه ریزی صحیح میتوانید هم به کودک خود رسیدگی کنید و هم برخی از برنامه های خود را دنبال کنید، با این کار ممکن هست جسم شما خسنه شود اما این افکار منفی و احساس دور شدن از کار های مد نظرتون در شما کم رنگ و کم رنگ تر میشود، رضایت از زندگی و روابط شما با فرزندتون بهبود پیدا میکند. همین الان هم میتوانید در ساعت های فراعت یا خواب فرزند هر چند کم باشه، فعالیت هایی که میتوان انجام داد را قرار دهید یا فعالیت های زمان بر را به چند قسمت تقسیم کنید و طی چند روز انجام دهید، توصیه میکنم حتما حتما صوت های رضایت از زندگی و تربیت فرزند استاد پوراحمد را گوش دهید. در ارتباط با رفتار های فرزند، ممکن هست حاصل ترکیبی از اتفاقات طبیعی رشد و نوع حس منفی شما نسبت به فرزند و طبیعتا تاثیری که بر رفتار های شما میگذارد، باشد. چه بسا اتفاقاتی طبیعی است که برای هر بچه ای رخ میدهد اما شما به علت پیش فرض های منفی آن ها را خیلی سخت و منفی تلقی میکنید. در نظر داشته باشید که ایشان خود اراده ای در به دنیا آمدن نداشته و خودش انتخاب نکرده که به دنیا بیاید، پس تقصیری در ایجاد این حس های منفی در شما ندارد و مجازات کردن بی گناه هم کاری بسیار غلط است، این احساس نارضایتی حاصل انفعال و برخی باور ها و تراشیدن باید های بی جا و عدم انعطاف پذیری است که قطعا میتوانید آن ها را جدای از فرزند خود اصلاح کنید...

ادامه... تا هم حال خودتان بهتر شود و هم روابط شما با فرزند ان شالله اصلاح شود. و قطعا میتوانید این اصلاح را به وجود آورید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#گفت_و_گو_با_همسر با سلام خانمی ۲۳ساله هستم من حدود دوسال میشه که از عقدم میگذره ابتدای ازدواج همسرم دانشجو بودن اما الان به علت اینکه رشته و دانشگاهشون رو دوست نداشتن مرخصی گرفتن تا دوباره کنکور بدن یعنی در واقع الان نه دانشجو ان و برای کنکور هم نمی‌خونن(با توجه به اینکه یک ماه بیشتر نمونده)از اون طرف کار هم نمیکنن (نه اینکه نخوان اما سردرگمن که چیکار کنن)از طرفی من واقعا خسته شدم از دوران عقد و دوست دارم هر چه سریعتر برم سر خونه و زندگی خودم اما به همسرم غر نمیزنم و این مسئله رو به روشون نمیارم و ..و هم توقعات خودم رو برای آغاز زندگی به پایین ترین حد ممکن رسوندم سوال من اینه الان باید چیکار کنم؟؟همسرم تمام وقتشون رو تلف می‌کنن متاسفانه😔😔 و واقعا خسته شدم از این وضع. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بانوی گرامی تلاش شما در این جهت که صبر و شکیبایی در زندگی به خصوص در ارتباط با همسر محترم دارید و از هر کاری که احساس میکنید موجب دلخوری بینتون میشود خودداری میکند واقعا جای تقدیر و تحسین دارد. اما توجه داشته باشید صحبت کردن درباره مسائل زندگی و برنامه ریزی برای آن، الزامی ندارد در قالب غر زدن یا، به شیوه منفی و با لحن بد باشد، بلکه میتوان به شیوه درست صحبت خود را بیان کرد تا هم تاثیر بیشتری داشته باشد هم کمترین دلخوری و پیامد منفی را به همراه داشته باشد، فقط نیازمند کسب مهارت هست اما اگر فرد مدام حرف ها و خواسته های خودش را در دلس بریزه و بیان نکنه،این ها همه تلمبار میشه و یک باره به شکل انفجار بروز میکند که به شدت روابط را تحت تاثیر قرار میدهد. اگر همه جنبه های رابطه مثل روابط عاطفی، احترام متقابل و ... مثبت باشه ، حتی جاهایی نیاز هست که خانم برای پیشبرد زندگی غر هم بزنه که در صوت های هنر زن بودن مفصل توضیح داده شده است. در این مورد به نظر میرسه همسر شما دچار نوعی سردرگمی شدند که ممکن هست علت های متفاوتی داشته باشد، این علل باید شناسایی بشوند، ممکن هست احساس ناتوانی میکنند و فکر میکنند نمیتوانند از پس امور خودشون بر بیایند، ممکن هست نگرانی بیش از حد درباره آینده و تشکیل زندگی مستقل ،اون قدر ذهن ایشون را مشغول کرده که تمرکز ندارند و نمیتوانند کار هایی که مد نظرشون هست را انجام بدهند و ...بنابراین این جا اولا درک همسر و دوم بیان مطالبه به شیوه درست و در کنار ان حمایت و اطمینان بخشی شما میتواند بسیار موثر باشد، خانم ها میتوانند با حمایت خود به همسرشون نیرو و انگیزه عجیبی برای انجام کار ها و امور زندگی بدهند و متقابلا میتوانند این نیرو و انگیزه را با سرزنش و تحقیر مدام یا مقایسه او با دیگران و ... کاملا از همسر خودشون بگیرند.پس این جا نقش شما بسیار اهمیت دارید،میتوانید با حمایت از همسر، به او در روشن کردن مسیر پیش رو کمک کنید و حتی اگر بار روی دوش ایشان زیاد هست بخشی از آن -و نه همه آن را- شما به عهده بگیرید یا برای انجام آن برنامه ریزی کنید و به همسر اطمینان دهید که با هم دیگر میتوانید زندگی خوبی بسازید و از پس کار ها بر بیایید. اما الویت دیگر نیز کسب توانمندی برای گفتن حرف خود به شیوه درست هست و نه کتمان آن، برای این مقصود، توصیه میکنم علاوه بر گوش دادن صوت های هنر زن بودن، این دو کتاب را هم مطالعه بفرمایید؛ ۱. پیام ها(مهارت های ارتباطی) از متیو مک کی ترجمه محمد علی رحیمی ۲.رقص خشم از نشر چشمه ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#بی_اعتمادی_همسر سلام خداقوت من۲۴سالمه وهمسرم۲۹سال.هردوازخانواده مذهبی هستیم سه سال ازدواج کردیم من متاسفانه دوسال پیش درگیرخوندن رمان مجازی شدم وبااین که میدونستم شوهرم خیلی مخالفن پنهانی چندماه میخوندم طی بحثی که پیش اومدکلااون قضیه کنارگذاشتم وتقریبایک سال خورده ای اصلارمان نمیخونم ولی بی اعتمادی که ایجادشده هنوزهست بخصوص وقتی گوشی دستمه اگرناخواسته وقتی میان گوشی زمین بزارم یاازبرنامه ای خارج بشم خیلی وقتهابحث پیش میگیره من توضیح میدم وازاین که گوشی نگاه میکنن هیچ منعی نمیکنم ولی اون شک واتهام هنوزهست ببخشیدطولانی شد لطفاراهنماییم کنین.ممنونم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بزرگوار در این شرایط که همسر بی اعتمادی دارند، اولا سعی کنید هیچ کاری را حتی کار هایی که به ن،ر خودتون ایراد چندانی ندارند،پنهانی از ایشون انجام ندهید، در فضای خانه مطرح کنید و سعی کنید دلایل خودتون را برای طرف مقابل توضیح دهید،حتی اگر دلخوری کمی به وجود بیاید ترجیح دارد به اینکه طرف مقابل بعدا خودش بفهمد که شما کاری را بدون اطلاع او انجام دادید، در ان شرایط او هزاران فکر بدتر میکند که نمیتوانید خلافش را به او اثبات کنید. بهتر هست که گوشی شما رمز نداشته باشد، البته ما به همه همسران توصیه میکنیم که گوشی همسر خودشون را چک نکنند اما وقتی چیزی برای پنهانکاری وجود ندارد، شما میتوانید برای گوشی خود رمز نگذارید یا رمز آن را به همسر نیز بدهید،در مقابل چک کردن های ایشان واکنش خاصی نشان ندهید،یا مقاومت نکنید ، سعی کنید خونسرد و به اصطلاح بی خیال باشید. همچتین هرگز به ایشان در مورد مسئله خدای نکرده دروغ یا خلاف واقع نگویید، هر چقدر هم که ممکن هست ایشان ناراحت یا عصبانی بشود، راستش را به ایشان بگید چون عصبانیت یا ناراحتی اون لحظه زودگذر و مقطعی هست اما بدبینی ناشی از دروغ، یک عمر زندگی مشترک را درگیر خواهد کرد... در مورد رفتار هایی که چالش برانگیز هست به توافق برسید و به این توافق حقیقتا پایبند باشید،اگر همسر شما با خواندن رمان های مجازی مخالف بودند و شما این موضوع را میدانستید طبیعتا نباید این کار را انجام میدادید، اگر به دنبال اعتماد هستید،خودتون هم باید وفای به عهد داشته باشید. از گفت و گو اجتناب یا فرار نکنید،شیوه های درست گفت و گو را یاد بگیرید و اگر در مواردی مخالف نظر همسرتون هستید،به جای پنهانکاری و ... نظر یا زاویه نگاه متفاوت خودتون را به شیوه درست با همسر در میان بگذارید. در مورد مسائلی که در گذشته پیش اومده به طرف مقابل بگویید که قصد ناراحت کردن یا زیر قول زدن نداشتید، بلکه دیدگاه متفاوتی در اون مسئله داشتید که بهتر بود قبل از انجام آن کار با هم سرش صحبت میکردید و به توافق میرسیدید، اما این کار را در آینده حتما انجام خواهید داد و زمانی هم که سر مسئله ای به توافق رسیدید حتما به آن پایبند باشید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#ارتباط_پیش_از_ازدواج #خودمختاری_کودک سلام و عرض ادب 1.باپسر18ساله که همسرایندشوانتخاب کرده چطورباید برخوردکرد مثل اینکه چندساله باهم ارتباط تلفنی ودیدن دارن. به هم کادو میدن.تشکر از زحماتتون 2.با دختر 2.5 ساله ای که بر حرف خود اصرار بیش از حد دارد چطور باید برخورد کرد. مثلا اگر از پله دستشو بگیریم و پایین بیاریمش برمیگرده و دوباره همون پله رو خودش تنها میاد. با توجه به اینکه پدر و مادر سعی کردندحس استقلال طلبی کودک حفظ شود لطفا راهنمایی بفرمائید که چطور تعادل برقرار بشه. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بانوی گرامی در ارتباط با پسر ۱۸ ساله، در نظر داشته باشید که اگر غفلت از سوی والدین رخ داده و روابط مدتی هست که برقرار بوده، نمیتوان به صورت دفعی از ایشان خواست به این رابطه پایان دهند یا کلا از فکر ازدواج بیرون بیایند،اولا ازدواج در سنین پایین به شرط شکل گیری بخشی از آمادگی ها و واقع بینی در زندگی، نه تنها بد نیست بلکه فرصت ها و تجارب ویژه ای را در اختیار فرد قرار خواهد داد، کاری که میتوانید در این زمینه انجام دهید، جدی گرفتن مسئله ازدواج ایشان و کمک و حمایت برای ازدواج درست و کسب آمادگی ها و در مواردی مطالبه ی آن آمادگی یا اقدام از طرف پسر هست. طبیعتا کسی که در سن پایین ازدواج میکند تا حدی مورد حمایت خانواده قرار میگیرد اما هر خانواده ای بدون استقلال از دیگر خانواده ها و والدین ، از هم میپاشد پس هر دو نفر باید خود را برای شکل دهی و حفظ این استقلال کاملا آماده کنند. این آمادگی ها در دو محور مورد بحث هست، یکی آمادگی های بیرونی و مادی مثل کسب درآمد( پسر در سن پایین حتی اگر نتواند همه درآمد لازم برای زندگی اش را به دست بیاورد، حداقل اندک درآمد مستقلی باید داشته باشد، وگرنه از جهات مختلف،با چالش هایی مواجه خواهد بود.)، تعیین و تکلیف بحث سربازی، تلاش برای مهیا شدن شرایط شروع زندگی و ...، و بخشی از شرایط هم مربوط به خود شخص و نحوه نگرش و رفتار اوست، مثل کسب توانمندی تعامل درست با همسر، کسب توانمندی مدیریت مالی زندگی، داشتن نقشه راه و برنامه برای آینده ی زندگی از جهت زندگی مشترک،تحصیل، شغل و ...، کسب اطمینان از انتخاب درست و داشتن دلیل و استدلال منطقی برای این انتخاب علاوه بر علاقه و ایجاد عاطفه، به این جهت که زمانی که فرد وارد محیط های بزرگتر به لحاظ تحصیلی یا شغلی میشود و با افراد بیشتری مواجه میشود و احیانا فردی بهتر از همسر خود در بعضی از جهات میبیند، مثلا زیباتر یا دارای پایگاه اجتماعی بهتر و ... دچار شک و تردید یا خدا نکرده پشیمانی از ازدواجش نشود! بنابراین بهتر است با ایشان صحبت شود و فراهم کردن شرایط و تعیین کردن تکلیف این رابطه از ایشان مطالبه شود، از طرفی در ارتباط با آمادگی های درونی بهتر است ایشان محک زده شود مثلا یک ماه مدیریت مالی خانواده به عهده ایشان گذاشته شود تا بتواند عملکرد خود را بسنجد. از طرفی بهتر هست طرف مقابل ایشان نیز کاملا بررسی شود، بنابراین توصیه میکنم حتما صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش دهید و حتی الامکان با خود آقا پسر و مراحل بیان شده را اجرا فرمایید از مشخص کردن ملاک ها و تطبیق فرد و خانواده او با این ملاک ها،تا تحقیق کامل و جامع به شکلی که در صوت ها بیان شده ومرحله سوم مشاوره پیش از ازدواج،اگر طرف مقابل را مناسب نیافتید و خودتان نتوانستید ایشان را قانع کنید ، تین مرحله اهمیت ویزه ای پیدا میکند،مشاوری امین و با تجربه و مومن و قابل اعتماد در این زمینه میتواند کمک زیادی به شما بکند. از طرفی در نظر داشته باشید که قطعا هیچ فردی کامل و بدون عیب و نقص نیست اما بهتر هست هر دو طرف پیش از ازدواج به نقاط ضعف و قوت هم آگاه شوند تا با چشم باز و آماده برای مواجهه با چالش ها وارد زندگی مشترک شوند و بعد از شروع زندگی زیر یک سقف با مشاهده کوچکترین نقطه ضعفی از طرف مقابل دچار سرخوردگی و پشیمانی از ازدواج نشوند. ۲. در مورد دوم، خیلی خوب هست که والدین سعی میکنند استقلال خواهی فرزند حفظ شود و در این جهت حتما باید توجه داشته باشند که تمایل به خودمختاری توسط کودک،امری طبیعی متناسب با دوره رشدی کودک و اتفاقی ضروری در رشد اوست. تقریبا از سن دو سالگی کودک به دنبال این هست که خودش تصمیم بگیرد و خودش کار ها را انجام دهد، جمله آشنای در این سنین در مواجهه با موقعیت های مختلف این هست: (نه! خودم میخواهم انجام دهم...) اهمیت این دوران به این جهت هست که شکل گیری استقلال و باور به این که خودم میتوانم از پس کار هایی بر بیایم ، ریشه در این دوران رشدی دارد و اگر والدین در این دوران درست عمل کنند،تا پایان عمر برای فرد مفید و اثرگذار خواهد بود و او میتواند در بزرگسالی فردی توانمند و خودکارآمد باشد که میتواند زندگی و امور خود را به خوبی مدیریت کند...