حرم: #داستان_شب فرهاد_میرزا حاج فرهاد میرزا، پسر عباس میرزا -ولیعهد فتحعلی شاه و عموی ناصرالدین شاه- از دانشمندان نامی اسلام است در سال ۱۳۰۰ هجری صحن و رواق و گنبد و تزئینات #حرم و #صحن_مقدس #حضرت_موسی_بن_جعفر_علیهما_السلام را به هزینه خود تعمیر نمود. بعضی به او اشکال کردند که شما از جمله‌ی علمائید و مؤلف کتب قمقام و #جام_جم و غیره می‌باشید؛ چرا یکصد هزار تومان (معادل یکصد هزار مثقال طلا) از اموال خود را در راه #ساخت_حرم، مصرف نمودید؟ پاسخ گفت: #ثروتمندان، دارایی خود را در #بانکها ذخیره می‌کنند و من دارایی خود را در #بانک #حضرت_موسی_بن_جعفر و #حضرت_جواد_علیهما_السلام و در بانک #حضرت_سید_الشهدا_علیه‌السلام و در #کتاب_قمقام، پس انداز کرده‌ام. فرهاد میرزا در سال ۱۳۰۵ در تهران مریض شد و چون در وقت احتضارِ وی، اکثر بزرگان در اطراف او جمع شدند، فرمان سکوت داد و گفت: از جمله وصایای من این است که: پس از مرگم، مرا غسل و کفن کنید و به هر تشریفاتی که مایلید در تهران و شهرهای دیگر #تشییع نمایید و مرا در #کاظمین، در حجره‌ی شخصیای که در #صحن_حضرت_موسی_بن_جعفر_علیه‌السلام برای خود ساخته‌ام دفن نمایید و به فرزندان خود گفت: میدانم که اگر مردم مطلع شوند، در #بغداد برای من تشییع بینظیری بر پا خواهد شد، در این صورت من از #حضرت_موسی_بن_جعفر_علیه‌السلام #خجالت_می‌کشم و دوست دارم تشییع من مثل تشییع #موسی_بن_جعفر_علیه‌السلام #غریبانه باشد! لذا هنگامی که به نزدیک بغداد رسیدید، جنازه‌ی مرا بر روی تخته پارهای بگذارید و آن را چهار نفر حمال #بدون_هیچ_تشریفاتی بردارند و به صورت یک نفر غریب دفنم کنید. فرزندان به دستور او عمل کردند، اما همین‌که به بغداد رسیدند، دیدند که به یک‌باره از سمت کاظمین جمعیت زیادی با عَماری و پرچمها به استقبال جنازه آمدند. فرزندانِ آن مرحوم سفارش آن بزرگوار را به مردم گفتند، اما متولی باشی(متولی حرم) گفت: این دستور حضرت موسی بن جعفر(ع) است. آن حضرت در خواب به من امر کردند که با جمعیت و تشریفات بروید و جنازه حاج فرهاد را بگیرید و با عزت تمام تشییع کنید. [#مردان_علم_در_میدان_عمل، ج۲، #سید_نعمت_الله_حسینی [با اندکی تلخیص] #ستارگان_درخشان، ج ۹ ص ۱۱ #منتخب_التواریخ و #زندگانی_چهارده_معصوم #عماد_زاده، ص ۳۶۶؛ #رجال_اسلام، ص ۲۹۹ #احسن_الودیعه_و_فارسنامه، #علی_فلسفی، ج ۲، ص۱۱۸] @haram110