eitaa logo
حرف حساب
7.1هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
41 ویدیو
14 فایل
برش‌هایی از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم | گروه مطالعاتی هیئت امام جعفر صادق علیه السلام ارتباط با مدیر: @Einizadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ انسانی که خدا دوست دارد 📌 در قسمت نخست دعا(صلوات شعبانیه)، از خدا می‌خواهيم: و با کسانی را که رزق خود را بر آنان تنگ گرفته‌‏ای، روز‏ی‏‌ام گردان...«وَارْزُقْنى‏ مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ...» 🔸 این دعا به ما می‏‌آموزد که اگر و می‌خواهی، در این نیست که همه‌ی خیرها و برکت‏‌ها را برای خود طلب کنی. نه، برعکس، خیر در این است که احساس همدردی داشته باشی و از آن‌چه خدا به تو داده است، کنی. اگر امکانات مالی داری، به کسی که امکانات مالی ندارد، کمک کن. اگر امکانات تجربی و علمی داری، به کسی که به آن‌ها نیاز دارد، آموزش بده. اگر از برخورداری، با همدردی کن. اگر و داری و از تو حرف‏ شنوی دارند و سخن تو را می‏‌پذیرند، کسی را که جایگاه و موقعیتی ندارد و سخن او را نمی‌شنوند و نزد هیچ کس جایگاهی ندارد، یاری کن. باید احساس کنی که تو برادر اویی و او برادر توست. باید درک کنی که خیر کامل در این نیست که خود را از غرق‌شدن نجات دهی و از لذت‌ها و آسایش و ثروت و دانش بهره‌مند باشی. این انسانی نیست که خداوند دوست دارد. 👤 📚 برگرفته از کتاب ؟ 📖 صفحات ۷۶ و ۷۷ ... ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ خیر انفاق، برای خودِ انفاق‌کننده است 📌 اگر در آیه‌ی «وَأَنْفِقُوا خَيْرًا لِأَنْفُسِكُمْ» (و به انفاق بپردازيد كه به خير خودتان است)(تغابن، ۱۶) فرمود: «لانفسكم» و نفرمود: «لكم»، براى اين بود كه مؤمنين را بيشتر خوش‌دل سازد، و بفهماند اگر كنيد، خيرش مال شما است، و به جز خود شما كسى از آن بهره‌مند نمى‌شود؛ چون انفاق، دست‌ودل شما را باز مى‌كند، و در هنگام رفع نيازهاى خود، دست‌و‌دل‌تان نمی‌لرزد. 📚 برگرفته از 👤 📖 اینجا بخوانید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳ انسانی که خدا دوست دارد 📌 در قسمت نخست دعا(صلوات شعبانیه)، از خدا می‌خواهيم: و با کسانی را که رزق خود را بر آنان تنگ گرفته‌‏ای، روز‏ی‏‌ام گردان...«وَارْزُقْنى‏ مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ...» 🔸 این دعا به ما می‏‌آموزد که اگر و می‌خواهی، در این نیست که همه‌ی خیرها و برکت‏‌ها را برای خود طلب کنی. نه، برعکس، خیر در این است که احساس همدردی داشته باشی و از آن‌چه خدا به تو داده است، کنی. اگر امکانات مالی داری، به کسی که امکانات مالی ندارد، کمک کن. اگر امکانات تجربی و علمی داری، به کسی که به آن‌ها نیاز دارد، آموزش بده. اگر از برخورداری، با همدردی کن. اگر و داری و از تو حرف‏ شنوی دارند و سخن تو را می‏‌پذیرند، کسی را که جایگاه و موقعیتی ندارد و سخن او را نمی‌شنوند و نزد هیچ کس جایگاهی ندارد، یاری کن. باید احساس کنی که تو برادر اویی و او برادر توست. باید درک کنی که خیر کامل در این نیست که خود را از غرق‌شدن نجات دهی و از لذت‌ها و آسایش و ثروت و دانش بهره‌مند باشی. این انسانی نیست که خداوند دوست دارد. 👤 📚 برگرفته از کتاب ؟ 📖 صفحات ۷۶ و ۷۷ ... ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ این اُمّ ‌الجرایم را از خودت دور کن! 🔻 هدف از آفرینش عالم و فرستادن رسولان و تشریع از سویی و کشمکش و از سوی دیگر، همگی برای انسان تا رسیدن به حد است. در این میان یکی از عوامل مهمی که مانع و موجب انسان و در رأس همه‌ی خطاهاست، است. حب دنیا یعنی شیفتگی به مال و جاه دنیا. اگر انسان بتواند این ام الجرایم را از خود دور کند، زمینه‌ی بسیاری از ترقیات معنوی برای او فراهم خواهد شد. با ، آدمی علاقه و محبتی را که طبعاً به مال دنیا دارد، از خود دور می‌کند. بنابراین، مقصود از انفاق پیش از هر هدفی، کندن حب دنیا از دل‌ها و تزکیه‌ی انسان و رهایی و آزادی او از زنجیرهایی است که مانع پرواز و تقرب او به خدای متعال است. 👤 📚 ، ج۳ 📖 ص ۵۸ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ تعليمات اسلامی به‌منزله‌ی اعضای يک پيکره‌اند 🔻 اسلام آن را که منفک از باشد اصلا قبول ندارد. اگر عکسش را بگویيد، يک آدم پول‌پرست و پول‌دوست اما آماده‌ی خدمت بگويد من به‌جای اين‌که بکنم نماز می‌خوانم، از ما هفده رکعت نماز واجب خواسته‌اند و مجموعا پنجاه‌ویک رکعت خواسته‌اند، من به‌جای اين‌ها صدودو رکعت نماز می‌خوانم، مثلا نماز قضای ديگران را هم می‌خوانم که از من پولی نخواهند. آيا اين قبول است؟ نه. پس بايد به مردم فهماند که تجزيه‌ناپذير و به‌منزله‌ی اعضای يک پيکره‌اند. نماز به‌جای خود، به‌جای خود، به‌جای خود، به‌جای خود، و به‌جای خود، هر کدام بايد موقعشان شناخته بشود. 👤 📚 ج۱ 📖 ص ۵۰ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ شرط رسیدن به تمام کمالات 🔻 وقتی که می‌گوییم: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» مقصود از «بِر»ّ، است؛ مادی یا معنوی، روحی یا جسمی، فکری یا عاطفی. انسان در راه کمال، هر کمالی که باشد، توفیق نمی‌یابد مگر آنکه از برخی چیزهایی که دوست دارد، بگذرد یا آن‌ها را ببخشد. ولی اگر بخواهد همه‌ی آن‌چه را دوست دارد نگاه دارد و و و و خویش را حفظ کند، در نهایت نمی‌تواند به برّ برسد. 🔸 کشاورز را مثال می‌زنیم. زمانی که می‌خواهد گندم فراوان را درو کند، باید از بخشی از آن چشم بپوشد. او از آن‌ها چون بذر استفاده می‌کند و آن‌ها را زیر زمین دفن می‌کند، به این امید که آن‌چه زیر زمین دفن شده، و از آن گذشته است، پس از مدتی به مقدار فراوانی گندم تبدیل شود. در این صورت کشاورز به برّ رسیده است؛ اما پس از آنکه بخش کمی از گندمی را که دوست داشت، کرد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۰۴ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ کاری که خدا با سرمایه‌داران بی‌درد خواهد کرد! 💠 الَّذِینَ یَکْنزُِونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لَا یُنفِقُونهََا فیِ سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ(۳۴) یَوْمَ یحُْمَی‌ عَلَیْهَا فیِ نَارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوَی‌ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنُوبهُُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذَا مَا کَنزَْتُمْ لِأَنفُسِکمُ‌ْ فَذُوقُواْ مَا کُنتُمْ تَکْنزُِونَ(۳۵- توبه) 🔻 کسانی که می‌کنند و از اموال خود به نیازمندان واقعی امتناع می‌ورزند، در این آیات به عذابی سخت تهدید شده‌اند؛ عذابی که در آن این سکه‌ها را در آتش سوزان ، داغ و گداخته می‌کنند و و و آن‌ها را با آن داغ خواهند کرد و در همین حال فرشتگان عذاب به آن‌ها می‌گویند: این همان چیزی است که برای خود جمع کردید و به صورت اندوخته در آوردید و آن را در راه خدا به محرومان انفاق نکردید. اکنون بچشید آن‌چه را برای خود اندوختید و عواقب شوم آن را دریابید. ⁉ اما این‌که چرا از میان تمام اعضای بدن، تنها پیشانی و پشت و پهلو را می‌سوزانند برای این است که آن‌ها با این سه عضو در مقابل محرومان عکس‌العمل نشان می‌دادند: گاهی صورت را در هم می‌کشیدند و زمانی به علامت بی‌اعتنایی از روبه‌رو شدن با آن‌ها خودداری می‌کردند و منحرف می‌شدند و گاهی به آنان پشت می‌نمودند؛ لذا این سه نقطه از بدن آن‌ها را با اندوخته‌هایشان داغ می‌کنند. 📱 از نرم‌افزار ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ نتایج انفاق برای خودمان است 💠 «وَ ما تُنفِقوا مِن خَیرٍ یُوَفَّ اِلیکُم وَ اَنتُم لا تُظلَمونَ» «و هرچه انفاق کنید پاداش آن به شما می‌رسد و بر شما ستم نخواهد رفت.» (بقره، ۲۷۲) 🔻 هر که در آیات کریمه‌ی بیندیشد، به‌خوبی درمی‌یابد که انفاق، به مفهوم قرآنی آن، مشارکت‌دادن کامل دیگران است در آن‌چه خداوند از و و و به انسان بخشیده است. تفکر و درنگ در این آیات روشن می‌سازد که بازگشت نتیجه‌ی به و دوری از و ، تنها منحصر به جزای الهی که در عاید انسان می‌شود نیست، بلکه که از فعالیت‌های انسان برمی‌آید نیز جزای عمل به‌حساب می‌آید. این پاداش، که پیش از است، در قرآن به «جزای ادنیٰ» و پاداش آخرت به «جزای اوفیٰ» یاد شده است. 🔸 کوتاه سخن این‌که فرد یا گروهی که برای ایجاد برای دیگران کوشش می‌کند، در حقیقت، خیرخواهی و نیک‌فرجامی را برای خویش به ارمغان می‌آورد و خطر ستم و هلاکت و نیستی را از خود دور می‌سازد. امروزه پیامدهای مثبت و نتایج اجتماعی چنین رویکردی کاملا روشن و آشکار است. 👤 📚 📖 صفحات ۲۴۳ و ۲۴۴ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ شرط رسیدن به تمام کمالات 🔻 وقتی که می‌گوییم: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» مقصود از «بِر»ّ، است؛ مادی یا معنوی، روحی یا جسمی، فکری یا عاطفی. انسان در راه کمال، هر کمالی که باشد، توفیق نمی‌یابد مگر آنکه از برخی چیزهایی که دوست دارد، بگذرد یا آن‌ها را ببخشد. ولی اگر بخواهد همه‌ی آن‌چه را دوست دارد نگاه دارد و و و و خویش را حفظ کند، در نهایت نمی‌تواند به برّ برسد. 🔸 کشاورز را مثال می‌زنیم. زمانی که می‌خواهد گندم فراوان را درو کند، باید از بخشی از آن چشم بپوشد. او از آن‌ها چون بذر استفاده می‌کند و آن‌ها را زیر زمین دفن می‌کند، به این امید که آن‌چه زیر زمین دفن شده، و از آن گذشته است، پس از مدتی به مقدار فراوانی گندم تبدیل شود. در این صورت کشاورز به برّ رسیده است؛ اما پس از آنکه بخش کمی از گندمی را که دوست داشت، کرد. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۰۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ بهترین وصیت 🔻 بهترین این است که خودِ فرد وصیّ خود باشد. یعنی آن کارهایی که دیگران می‌خواهند برای او انجام دهند، خود او انجام دهد. چرا انسان برای بعد بگذارد؟ انسان بهتر است تا وقتی که زنده است، ببخشد و فرزندانی را که الان احتیاج دارند، تأمین کند تا آن‌ها دعا کنند. 🔸 داریم که کسی وصیت کرد بعد از مرگ، انبار خرمایی را بدهند. بعد از مرگ او این کار را کردند. (ص) زمانی که به آن‌جا رسید، یک عدد خرما در آن انبار مانده بود. فرمود اگر این یک عدد خرما را خود او در زمانی که زنده بود می‌کرد، بهتر از کل انبار خرمایی است که بعد از او صدقه داده شد. چون اسلام به دنبال فرد است، و اینکه او از کنده شود. 👤 📝 #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳ نتایج انفاق برای خودمان است 💠 «وَ ما تُنفِقوا مِن خَیرٍ یُوَفَّ اِلیکُم وَ اَنتُم لا تُظلَمونَ» «و هرچه انفاق کنید پاداش آن به شما می‌رسد و بر شما ستم نخواهد رفت.» (بقره، ۲۷۲) 🔻 هر که در آیات کریمه‌ی بیندیشد، به‌خوبی درمی‌یابد که انفاق، به مفهوم قرآنی آن، مشارکت‌دادن کامل دیگران است در آن‌چه خداوند از و و و به انسان بخشیده است. تفکر و درنگ در این آیات روشن می‌سازد که بازگشت نتیجه‌ی به و دوری از و ، تنها منحصر به جزای الهی که در عاید انسان می‌شود نیست، بلکه که از فعالیت‌های انسان برمی‌آید نیز جزای عمل به‌حساب می‌آید. این پاداش، که پیش از است، در قرآن به «جزای ادنیٰ» و پاداش آخرت به «جزای اوفیٰ» یاد شده است. 🔸 کوتاه سخن این‌که فرد یا گروهی که برای ایجاد برای دیگران کوشش می‌کند، در حقیقت، خیرخواهی و نیک‌فرجامی را برای خویش به ارمغان می‌آورد و خطر ستم و هلاکت و نیستی را از خود دور می‌سازد. امروزه پیامدهای مثبت و نتایج اجتماعی چنین رویکردی کاملا روشن و آشکار است. 👤 📚 📖 صفحات ۲۴۳ و ۲۴۴ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ بهترین وصیت 🔻 بهترین این است که خودِ فرد وصیّ خود باشد. یعنی آن کارهایی که دیگران می‌خواهند برای او انجام دهند، خود او انجام دهد. چرا انسان برای بعد بگذارد؟ انسان بهتر است تا وقتی که زنده است، ببخشد و فرزندانی را که الان احتیاج دارند، تأمین کند تا آن‌ها دعا کنند. 🔸 داریم که کسی وصیت کرد بعد از مرگ، انبار خرمایی را بدهند. بعد از مرگ او این کار را کردند. (ص) زمانی که به آن‌جا رسید، یک عدد خرما در آن انبار مانده بود. فرمود اگر این یک عدد خرما را خود او در زمانی که زنده بود می‌کرد، بهتر از کل انبار خرمایی است که بعد از او صدقه داده شد. چون اسلام به دنبال فرد است، و اینکه او از کنده شود. 👤 📝 #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
انسانی که خدا دوست دارد 🔻 در قسمت نخست دعا(صلوات شعبانیه)، از خدا می‌خواهيم: و با کسانی را که رزق خود را بر آنان تنگ گرفته‌‏ای، روز‏ی‏‌ام گردان...«وَارْزُقْنى‏ مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ...» 🔸 این دعا به ما می‏‌آموزد که اگر و می‌خواهی، در این نیست که همه‌ی خیرها و برکت‏‌ها را برای خود طلب کنی. نه، برعکس، خیر در این است که احساس همدردی داشته باشی و از آن‌چه خدا به تو داده است، کنی. اگر امکانات مالی داری، به کسی که امکانات مالی ندارد، کمک کن. اگر امکانات تجربی و علمی داری، به کسی که به آن‌ها نیاز دارد، آموزش بده. اگر از برخورداری، با همدردی کن. اگر و داری و از تو حرف‏ شنوی دارند و سخن تو را می‏‌پذیرند، کسی را که جایگاه و موقعیتی ندارد و سخن او را نمی‌شنوند و نزد هیچ کس جایگاهی ندارد، یاری کن. باید احساس کنی که تو برادر اویی و او برادر توست. باید درک کنی که خیر کامل در این نیست که خود را از غرق‌شدن نجات دهی و از لذت‌ها و آسایش و ثروت و دانش بهره‌مند باشی. این انسانی نیست که خداوند دوست دارد. 👤 📚 برگرفته از کتاب ؟ 📖 صفحات ۷۶ و ۷۷ 🤝 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f