💠 طب برتر 💠 📝 قسمت سوم 🔸 امام صادق عليه السّلام در پاسخ پرسش های شخصی می فرمایند: «بيشتر اطبّاء معتقدند انبياء علم #طب نمی دانستند!! ما با اين افراد كه با قياس پنداشته اند؛ علمى را انبياء نمی دانند چه كنيم؟ انبيايى كه حجّت ها و معتمدين خدا بر مردم و در زمين، و خزّان #علم و ورثه حكمت حضرت حقّ و راهنمايان به سوى او و داعيان به طاعت پروردگارند؟!! سپس من پى بردم كه مذهب بيشتر ايشان خوددارى از راه انبياء و تكذيب كتاب هاى آسمانى است. و همين مرا درباره اینان و علمشان بی رغبت و بی اعتنا ساخته.» 🔸شخص پرسيد: چگونه به قومى بی اعتنايى می کنید كه خود مربّى و بزرگشان هستید؟ 🔸امام فرمودند: «من در برخورد با طبيب ماهرى از او پرسش هايى می كنم، می بينم هيچ سر رشته اى بر حدود #نفس و تأليف بدن و تركيب اعضاء و مجارى اغذيه در جوارح و مخرج نفس و حركت زبان و مستقرّ كلام و نور ديده و انتشار ذكر و اختلاف شهوات و ريزش اشك و مجمع شنوايى و مكان #عقل، و مسكن #روح و مخرج عطسه، و برانگيختن غم ها و اسباب شادي ها، و از علّت لالى و كرى ندارد، جز همان مطالبى كه مورد پسند خودشان بوده است و علّت هايى كه ميان خود تجويز كرده اند!» 📚 [الإحتجاج / ترجمه جعفرى، ج2، ص: 223] 🔸 شيخ مفيد رحمة الله مى فرمايد: «#طب، (دانشى) است درست، كه آگاهى از آن، امرى ثابت است و راه دسترس بدان نيز #وحى است. آگاهان به اين دانش، آن را تنها از پيامبران بهره گرفته اند؛ چه آن كه نه براى آگاهى يافتن از حقيقت بيمارى، جز به كمك سمع (ادله نقلى)، راهى هست، و نه براى آگاه شدن به #درمان، راهى جز توفيق. بدين سان، ثابت مى شود كه يگانه راه اين آگاهى، شنيدن از همان خدايى است كه به همه نهفته ها آگاه است.» 📚 [تصحيح اعتقادات الإمامية، ص: 144] 🔹 ادامه دارد... #طب_برتر @hayatt_ir

⁉️ چرا در اتفاقات گوناگون، حال قلبمان با خدا و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) عوض می‌شود؟ مثلاً یک لحظه به خدا یقین و توکل داریم، اما لحظهٔ دیگر پر از ترس، به دیگران امید می‌بندیم؟ 🔑 دلیل این تغییرات، جولان #ذهن حسابگر است که در قلب اثر می‌گذارد و آن را به چون و چرا می‌اندازد. وگرنه #قلب وقتی به چیزی باور دارد، نسبت به آن دچار تغییر و تحول نمی‌شود. ذهن، تحمل سختی‌ها و ناملایمات را ندارد و خیلی از اتفاقات دنیا با محاسباتش جور درنمی‌آید. طبق محاسبات ذهن، همیشه همه چیز باید مطابق میل فرد باشد؛ وگرنه اوضاع درست نیست. برای همین وقتی مشکلی پیش می‌آید، #اعتراض می‌کند، مضطرب و دل‌سرد می‌شود و به هر راهی دست می‌زند تا وضعیت را مطابق میلش درست کند. این در حالی است که دنیا با تمام فراز و نشیب‌هایش مخلوق خداست و همهٔ پدیده‌ها و اتفاقات آن، بستری است که برای تربیت #نفس ما قرار داده شده. فرقی ندارد خدا با جمالش به ما رو کند یا با جلالش؛ «هرچه از دوست رسد، نیکوست». یا مثلاً آنجا که توفیقی به انسان می‌رسد، ذهن به او القا می‌کند که نتیجهٔ کارهای خوب خودش بوده و آن‌قدر خوشحال می‌شود که می‌خواهد همهٔ عالم را خبر کند. برعکس وقتی نقص او برایش باز می‌شود، ذهن سریعاً خود را راندهٔ درگاه الهی می‌پندارد و با دل‌سردی و کلافگی، به این در و آن در می‌زند تا با چند نفر درددل کند و از چند نفر #مشاوره بگیرد تا بتواند عیبش را برطرف کند! برعکس، کسی که معیار حرکت نفسش را ذهن قرار ندهد، حال قلبش در تمام شرایط یکسان است. در هر شرایطی وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. اما بالا و پایین نمی‌شود و طلب و #یقین و توکلش در سختی و آسانی فرق نمی‌کند. ♻️ @hayatt_ir

⁉️ نخوردن و نياشاميدن در هنگام روزه، چه فايده‌ای دارد؟ اصلاً چرا باید روزه بگیریم؟ 🔑 در روزه‌داری، مسئله فقط نخوردن نیست. این است که با نخوردن، جسم خود را عادت دهیم که مطیع باشد، نه اینکه حاکم ما شود و به ما فرمان دهد. #نفس ناطقهٔ ما به دلیل ارتباط با روح الهی، خودش نیاز بدن را می‌داند و درست و به‌موقع برای رفع آن اقدام می‌کند. اما اگر از بدن فرمان بگیرد، دیگر آن فرمان براساس هوی و لذت‌های کاذب است، نه براساس نیاز. اینجاست که نفس از عالم #روح، پایین کشیده می‌شود و تحت تأثیر بدن قرار می‌گیرد. مثلاً اگر طبق فرمان #بدن، غذا بخوریم،‌ هرطور شده می‌خواهیم گرسنگی‌مان را برطرف کنیم. حتی ممکن است حقّ دیگران را بخوریم یا به غذای ناپاک و #حرام هم تن دهیم. اما اگر به فرمان نفس ناطقه باشد، وقتی غذای پاک و #حلال نبود، گرسنگی را قدری تحمل می‌کنیم تا از راه درست سیر شویم. اگر با #معرفت به این حقیقت، گرسنگی را تحمل کنیم، تا پایان ماه مبارک، از اسارت تن رها می‌شویم؛ یعنی می‌خوریم، ولی طبق آنچه نفس ناطقه به تبع روح به ما دستور می‌دهد. درواقع #روزه، تمرینی است برای عبور از جاذبه‌های تن و افطار به جاذبه‌های روح؛ و این همان عبودیتی است که برای رسیدن به آن، خلق شده‌ایم. ♻️ @hayatt_ir