یکی از دلایل مبارک بودن ماه رمضان، اینه که شما اگر هر شب بشینی بنویسی چه اشتباهاتی در طول روز انجام دادی
کی بیجا عصبانی شدم
کی بدخلق بودم
کی غیبت کردم
کی به خودم مغرور شدم..
بعد یه مدت دستت میاد، که این دیگه نفس توعه که این معضلات رو داره، شیطان نیست که سختی میندازتت!
حالا شما تصور کن
تا نوزدهم ماه رمضان، قبل از اولین شب قدر، اگر این محاسبهی روزانه رو داشته باشی، دستت باشه کجاها این خودتی که داری خراب میکنی، شناخت داری نسبت به خودت دیگه!
اون موقع میفهمی شب قدر باید از خدا تو چیا کمک بخوای..
رمضان یه دوره فشرده برای بررسی همین بود، یک ماه محاسبه کن، سه شب قدرش رو از خدا کمک بخواه، از ماه بعد تا رمضان سال بعد هم ذره ذره، لنگون لنگون خودت رو بکش تا اشتباهاتت رو به مرور خط بزنی..
برای امروز کافیه،
یه خلاصهی اجمالی بخوام بدم
نماز و روزه و هر عمل عبادتی و ظاهری دیگه، در جای خودشون لازم هستن
اما اگر ما در کنار این کارها، نفس خودمون رو تربیت نکنیم، به هیچ جایی نمیرسیم، میشیم یه موجود باطنا کریه و قبیحی که خودش رو در قالب یک فرد مذهبی پنهان میکنه!
تربیت نفس نه فقط برای اخرت و معاد و.. به درد ما میخوره
بلکه دنیای ما رو میسازه..
دینی به درد میخوره، که اول دنیای من و شما بسازه.
فقط!
لطفا اگر سوالی بود، حتما بپرسید..
و بازخورد بحث رو هم، حتما بدید،
نکات ضعف رو بگید، پیشنهاد بدید..
میخونم و ازتون متشکرم..