🌸🌷🌸🌷🌸🌷 @hedye110 #رمان_عشق_باطعم_سادگی #قسمت_38😍✋ نفس عمیقی کشید بافشارارومی که به بازوهام اوردمن روازخودش جداکردوبا انگشتش رداشکموگرفت _راستی ممنون بخاطرلباسم تمیزشده بود! نگاهمودوختم به چشاش..نمیدونم چراحس کردم چشاش بهم میگه دوسم داره!به زبون نیاوردومسیرصحبتوتغییرداد.. فقط آروم گفتم_وظیفه ام بود احتیاجی به این همه تشکر نیست _شروع کلاسها خوبه محیا جون صحبتم رو با عطیه تموم کردم و سر چرخوندم تا جواب نفیسه رو بدم _ممنون خوبه هنوز که اولشه ولی خب درسها یک خورده یعنی بیشتر از یک خورده سخته! کلاسهامونم ترم اولی حسابی فشرده است. امیرمحمد _رشته ات انتخاب خودته یا رفتی پیش مشاور تحصیلی؟ نگاهم چرخید روی امیرمحمد _انتخاب خودمه نرفتم مشاوره!حل کردن مسئله های ریاضی حس خوبی به من میده! عطیه دستش و به طرفم نشونه گرفت و رو به بقیه گفت: دیوونه است دیگه ...آخه کی از ریاضی خوشش میاد ؟ -من! نگاه ذوق زده ام و به امیرعلی دوختم که عطیه ابرو باالا انداخت-نه بابا!کی میره این هم راه و ... خب تو هم یکی لنگه این محیایی دیگه! امیرعلی ابروهاش و باالا داد- آها یعنی منم دیوونه ام عطیه لبش و به طرز مسخره ای گزید-بلانسبت داداش من محیا رو گفتم امیرعلی خنده اش گرفته بود ولی سعی میکرد جدی باشه-محیاهم خانوممه دوباره نبینم بهش بگی دیوونه ها! من بیشتر از قبل ذوق کردم ... نگاه پرتشکرم رو به امیرعلی دوختم و عطیه براق شد چیزی بگه که امیرمحمد با خنده پایان داد به این دعوایی که شوخی بود! امیرمحمد_ کار خوبی کردی محیا خانوم آدم باید طبق خواسته خودش انتخاب کنه اگه رشته ات رو دوست نداشته باشی علاقه ات هم به درس خوندن از بین میره! سرم رو به نشونه تایید حرفش تکون دادم اینبار مخاطب امیرمحمد عطیه شد_ خب عطیه خانوم ان شالله امسال که دیگه سخت می خونی یک رشته خوب قبول بشی ؟ عطیه _دارم می خونم دیگه حالا شما دعا کنین اون رشته خوبه رو قبول بشم! امیرمحمد خندید به لحن جسور عطیه ! دیگه به ادامه صحبت امیرمحمدو عطیه توجه نکردم و رو به امیرعلی که کنار من نشسته بودو رفته بود توی فکر گفتم:فردا هم میری؟ با پرسش سربلند کرد که گفتم: کمک عمو اکبرت ؟ لبخند محوی زد_معمولا هر جمعه میرم _میشه یک روز منم باهات بیام؟ چشمهاش گشاد شد_جدی که نمی گی لبهام روبازبونم تر کردم_چرا اتفاقا جدی جدی هستم میون بهت نیشخندی زد_محیا هنوز یادم نرفته روز تشییع جنازه اون مامان بزرگت رو ! قلبم فشرده شد از یاد مامان بزرگ مادریم سوم راهنمایی بودم که فوت شدو و روز تشییع جنازه موقع وداع با دیدن بدن کفن پوشش از حال رفتم و تا یک ماه از وحشت کنار مامانی می خوابیدم که خودش سخت عزادار بود مامان با فوت مامان بزرگ رسما تنها شد بابابزرگ رو قبل دنیا اومدن من از دست داده بود...مثل من تک دختر بودو بافوت مامان بزرگ دودایی بزرگم رو هم دیگه خیلی کم میدیدیم و دیدارهامون رسید به عیدتا عید! گاهی چه قدر دلم تنگ میشد برای مامان بزرگم با اون گیس های سفیدش که همیشه بافته بود! _ولی دوست دارم بیام ! سری به نشونه منفی تکون داد_اصلا نمیشه وارفتم فکر می کردم استقبالم میکنه_چرا نه؟ پس خودت چرا رفتی؟ امیرعلی با مهربونی بهم خیره شد_من فرق می کنم محیا من یک مردم باید بتونم به ترس هام غلبه کنم با لجبازی گفتم : خواهش میکنم فقط یک بار اگه دیدم طاقت ندارم خودم میام بیرون ! امیرعلی_ دوست ندارم بازم برات کابوس شب درست کنم... نمیشه !میدونم ترسویی! اخم مصنوعی کردم و دلخور گفتم: امیرعلی!!!!!!!!! خندید_جونم ؟ گرم شدم از جونم گفتنش و اخمهام باز شد و یادم رفت دلخوریم... 🌸🌷🌸🌷🌸🌷 @hedye110

‌ 🌷مهدی شناسی ۳۸🌷 🔷وقتی بخواهیم از خانه به مسجد برویم،دنبال وسیله ای هستیم که ما را ببرد.یا این وسیله پای سالممان است و یا اتومبیلمان. 🔷یعنی بدون وسیله نمی شود از مبدا به مقصد و غایت رسید. 🔷حالا باید همین قاعده را در باطن بیاوریم؛غایت خداست و مبدا،ما. در این میان باید وسیله برداریم! 🔷اما آیا وقتی که می خواهیم به مسجد برویم،دم در خانه می ایستیم و می گوییم:"قربة إلي المسجد"؟! و ناگهان چشم باز می کنیم و خود را در مسجد می بینیم؟! 🔷خیر!به طور کاملا طبیعی پیش از آن به دنبال وسیله هستیم. 🔷پس چرا نماز که می خوانیم،فقط در لفظ می گوییم دو رکعت نماز برای خدا می خوانم؟!با چه چیز می خوانیم؟کو وسیله مان؟!کجاست؟! 🔷اگر می گوییم غایب است،پس آن قدر باید دم در بمانیم تا وسیله را پیدا کنیم و با آن به سمت مقصد برویم. 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 #مهدی_شناسی #قسمت_38 #کانال_کمال_بندگی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef 🏴🏴🏴🏴