#تحلیل_حجاب_از_منظر_دموکراسی مقاله آقای محسن مهدیان - روزنامه صبح نو چهارشنبه 7 آذرماه 97 برخی از مروجان و موافقان کشف حجاب ممکن است عاشق غرب و دموکراسی و حقوق بشر و غیره باشند؛ این متن برای آن‌هاست: برداشتن روسری در خیابان معنی‌اش چیست؟ بد نیست یک‌بار حجاب را فرادینی و تنها از منظر دموکراسی تحلیل کنیم. آیا معنی کشف حجاب یعنی ایستادن مقابل احکام است؟ خیر، از این هم بالاتر چون ممکن است برخی لامذهب یا شل‌مذهب باشند. آیا به معنی ایستادن مقابل قانون است؟ خیر، از این هم بالاتر چون ممکن است کسی این قانون را قبول نداشته باشد. پس برداشتن حجاب ایستادن مقابل دموکراسی و جمهوریت است. سوال: این جمله یعنی چی؟ اکثریت این کشور مسلمانند و اسلام دین غالب است. حجاب از احکام دینی است. پس به حکم دموکراسی باید به حقوق اکثریت احترام گذاشت. ممکن است بگویید: «حجاب اختیاری است و بی‌حجاب و باحجاب باید آزاد باشند.» این حرف ظاهر قشنگی دارد اما قرائت دیگری از تقابل #خشن با دموکراسی است. چرا؟ به دو دلیل: جهت اول ایستادن مقابل قانون است. قانون کشور حکم می‌کند حجاب رعایت شود. اخیراً یک حرف جدیدی باب شده است که «حجاب قانونه که باشه؛ قانون غلط چرا باید اجرا بشه؟» پاسخ این‌ است که فرض کنیم غلط باشد، اشکال قانون را نمی‌توان با بی‌قانونی حل کرد! برای اصلاح قانون باید قانونی رفع شود. مثل اینکه کسی بگوید من چراغ قرمز را قبول ندارم و از چهارراه رد شود!! همه چیز دست خود مردم است. تلاش کنند جریانی رأی بیاورد که فلان قانون را اصلاح کند. عبور از چراغ قرمز فقط قانون‌شکنی نیست، تعرض به حقوق مردم است. ممکن است بگویند: «مگه زمان رضاخان کشف حجاب قانونی نبود؟ پس خودتون چرا مقابله کردید؟» پاسخ خیلی روشن است. از قانون مهم‌تر چیست؟ اراده مردم. اراده مردم اسلام است. طبیعی است که اگر حکومتی خلاف اسلام قانون تعیین کند، تاب نیاورند. سخن سر اراده اکثریت مردم است. همه چیز مردم‌اند. قانون «حجاب» با قانون «کشف حجاب» یک تفاوت عمیق و البته ساده دارد: قانون کشف حجاب قانون برآمده از دیکتاتوری بود ولی قانون حجاب برآمده از اراده مردم است. رضا خان با دیکتاتوری اش مقابل دین مردم ایستاد، مردم هم ایستادند. معمولاً به اینجا که می‌رسیم گفته می‌شود «حجاب اختیاری است. موسی به دین خود و عیسی به دین خود» حرف قشنگی است ولی یک دیکتاتوری عمیق درونش نهفته است. این حرف ایستادن مقابل اکثریت است. چرا؟ چون فارغ از تقابل قانونی، یک حرف مهم‌تری وجود دارد و آن تقابل با #دموکراسی و #جمهوریت است. تقابل با مردم است. ایستادن درمقابل اراده دینی مردم است.کشف حجاب تعرض به حقوق اکثریت است که فراتر از تعرض به قانون است. هرچند دقیق‌تر توجه کنیم تعدی به قانون همان تجاوز به حقوق اکثریت است.چرا؟چرا تعرض و دست‌درازی است؟ چرایی را درست ببینید؛ این‌طور وانمود می‌کنند که مخالفت با کشف حجاب به جهت تحریک مردهاست. می‌گویند: «خب مردها تحریک نشوند» این حرف برای تنزل دادن مسأله است. البته قواعد طبیعی و غریزی سر جای خودش قرار دارد و دستوری نیست، ولی علت اصلی این‌دست مسائل نیست. اینکه گفته می‌شود کشف حجاب تعرض به حقوق اکثریت است به جهت این است که شرایط برای دینداری سخت می‌شود. چرا اکثریت باید به مشقت بیفتند که عده‌ای می‌خواهند مقابل اراده دینی مردم باشند؟ مثلاً نگاه به موی زن نامحرم، بدون تحریک هم حرام است؛ یعنی حجاب اختیاری یک نفر، مشقت است برای دیگری. اما ماجرا از این نیز #فراتر است. شهری که قرار است محیط دین‌ورزی و بستر معنویت برای جامعه باشد مستعد بی‌اخلاقی می‌شود. اصل ماجرا اینجاست. شهری که در ظاهر به معصیت گرفتار شد، مضاعف مستعد آلوده‌شدن است. جامعه هم مثل نفس آدم عمل می‌کند. وظیفه یک حکومت ساخت بستری است که «مهیای دینداری» باشد نه «مروج بداخلاقی» اینجاست که تعرض به حقوق اکثریت است خلاصه اگر بر مدار دین نیستیم؛ به قاعده حقوق بشر غربی‌ها بر اراده اکثریت تمکین کنیم. 🎓 دانشگاه حجاب 🎓 🌺 eitaa.com/joinchat/1938161666Cd17b99a872 🌺