﷽
----
تهدید!
زندگی بچهدارها رو که نگاه کنی، میبینی اکثراً خالی از این طعم تلخ و بوی بد نیست!
تهدید کردن خودشو بدجوری جا داده تو روشهای روزمره تعامل و تربیت ما با بچهها.
خانواده سنتی و جدیدم نداره، فقط ظاهرش فرق کرده.
قبلاً میگفتن دست به فلان چیز بزنی، پشت دستتو قاشق داغ (😰) میذارم، کتک میخوری، بیرونت میکنم
الان، متوسط تر ها میگن فلان کنی، از فلان چیز(تلویزیون، پارک، کتاب خوندن…) محرومت میکنم
سطح بالاترها هم میگن اگر فلان کنی، باهات حرف نمیزنم، نگاهت نمیکنم.
قبول دارید همهش تهدیده؟
قبول دارین همهش پیشبرد هدف با ایجاد رعب و حس ناخوشاینده؟
قبول دارین حتی شاید همون قاشقِ داغ بهتر از ناامنی روانی و عاطفیِ تهدیدهای امروزیه؟
.
.
.
خب،
منم،
بله…!
یه روز به خودم اومدم : بسسسه!
گفتم بیا و تلاش کن و حذفش کن؛ دیدم خیلی نمیتونم. خیلی استفاده میکنم از "اگر فلان کنی فلان شود"،
"این کارو نکن وگرنه…"، "اون کارو بکن وگرنه…"
با خودم گفتم باشه، حالا که نمیتونی یهو این گزاره رو پرت کنی بیرون از تعاملت، بیا قسمت اول جمله رو نگه دار، قسمت دومشو تغییر بده. به جای اینکه یه سری نتیجه خشمگين و خط خطی رو بذاری بخش دوم، نتیجه محسوس و عینی بخش اول رو بگو. یعنی فقط نتیجه منطقی بخش اول رو بیان و #توصیف کن!
يعنی چی؟
يعنی باشه، عصبانی میشی و میگی”اگر اسباب بازیتو جمع نکنی،😡“
همینجا واستا🖐️
ادامه ش رو نگو "دیگه باهات بازی نمیکنم"؛
بگو:”اسباب بازی هات گم میشن و دیگه نمیتونیم باهم بازی کنیم ها😢😊“
وقت خوابوندنشون نگو "هرکس حرف بزنه و نخوابه، فردا از پویا محروم میشه!😡" ، بگو "هرکی نخوابه، فردا وقتی بقیه دارن پویا میبینن خوابه و نمیتونه برنامه هایی که دوست داره رو ببینه"
و مثالهای زیاد دیگه… کافیه فقط ۲۴ساعت به رفتار و گفتارمون دقت کنیم تا متوجه حجم بالای تهدیدهامون بشیم…
#مادرآگاه #تربیت_فرزند #تهدید #تهدیدکودک #بوی_گند_تهدید
#مادری_بدون_روتوش
#مادر_ناکامل #مادر_خطا_دار
پینوشت:
۱- منکر جایگاه داشتنِ تنبیه در تربیت و اینکه محروم کردن کودک از چیزی، از تنبیه های مناسبه، نیستم. عرضم روی تهدیده. مدام تهدید! حجم تهدیدهامون گاهی خیلی زیاده
اصلاً بس کنیم انقد گیر دادن به بچهها و تحت نظر گرفتن و هی دستور و درخواست و توقع و محدودیت و خط کش! خفهشون کردیم! خودمونم له شدیم…
۲- تهدید #شجاعت رو از کودک میگیره، اعتماد به نفس کودک رو تخریب میکنه، کودک رو شرطی بار میاره
تهدید کودک وقتی از حد میگذره روح حاکم بر روابط شما با فرزندتون رو تحت تأثیر قرار میده تعامل سازنده رو ازتون میگیره. بعد یه مدت دیگه حنا تون رنگی نداره و بچه جَری میشه. تهدید مثل جوز هندی ه! تو بعضی غذاها برای طعم بخشی خوبه اما دوز سمی ش خیلی پایینه و باید در مصرف ش احتیاط کرد.
۳- تهدید با آگاهی بخشی به فرزندان در مورد قوانین و امور لازم متفاوت ه. واضح ترین تفاوت ش لحن گفتار و حسی ه که شما پشت کلمات دارید!
۴- امیدوارم هیچکدومتون با این متن من همذات پنداری نکنید و بگید واااا، چی داره میگه🤔 من که هرچی میگردم میبینم تهدید جایی نداره تو تعاملم (در این صورت بهتون غبطه میخورم💚)
🖋هـجرٺــــ
بله https://ble.im/hejrat_kon
ایتا @hejrat_kon
اینستاگرام @dr.mother8
#نشر_فقط_بامنبع
﷽
----
بالاتر از عالی چیزی نیست!
بعد از "تو فوقالعاده ای!"، "نقاشیت عالی شده!" چی میشه به بچه گفت؟
و کودک تلاش کنه که به چه چیز بالاتری برسه؟
#تشویق و #تحسین های ما گاهی بیش از حد، یا بهتر بگم، نادرسته.
بله؛ نقاشی، کاردستی، دستخط، شعر یا اولین غذای مستقل فرزندمون خیلی خوب شده. اما با یک تشویق اغراقآمیز -یا نه، واقعاً از دل برآمده- ادامه کار چیه؟
کودک کار خودش رو به خوبی انجام داده، یک محصول زیبا ایجاد شده،
حالا کارِ درست من والد چیه؟
تحسین؟
و تحسین؟
و باز هم تحسین؟
با چند جمله تکراری؟
عالیه😍بهت افتخار میکنم😊بهترینی👍؟
خب
شاید خیلی بد نباشه🤔
ولی…کافی نیست!
روش برتر، و روش *#رشددهنده* نیست!
حتی گاهی…محدودکننده است!
خب! "من بهترینم! من بهترین دستخط کلاس رو دارم! من هنرمند بزرگی هستم! من مؤدب ترین بچه روی زمینم! من خلاق ترین بچه کل مدرسهام! من نابغهام!"
و بعد؟؟
این جملات متداول روزمره دنیای #والدگری ما،
راهی رو برای بچهها باز میکنه
یا یک ماجرا رو تموم میکنه؟
بعد از یک نقاشی فوقالعادهی بینظیر، چی هست؟ یک نقاشی بینظیرتر؟ و مدام افزایش غلظت تحسین؟
🌱🌿
راستش بنظر، بهتره که" #تحسین_توصیفی " رو جایگزین تشویق های کلی کنیم
اون چیزی که میبینیم رو *#توصیف* کنیم، نه *#ارزیابی*
🌱
-: مامان، نقاشیم رو ببین!
-: اوووم😍 یه طوطی اینجاست! با پرهای رنگارنگ، شبیه همون چیزی که تو جنگل هست! که به دقت طراحی و رنگآمیزی شده؛ تناسب سر و بدنش نظرم رو جلب کرد! خب، با یه زمینه خلاقانه از رنگین کمان های تودرتو… وای! یه لحظه آرزوکردم اونجا باشم و سُرسره بازی کنم!
🌱
"تو خیلی راستگو و شجاع هستی😍" ❌
"از ته دل خوشحال شدم که وقتی پرسیدم کی لیوان شربت رو ریخته رو فرش، گفتی من؛ این کار شجاعت زیادی میخواد😊" ✅
🌱
توصیف نتیجه، موفقیت یا موقعیت، به کودک پیام مهمی میده: دقت و دیده شدن جزئیات!
یک توجه واقعی+پرهیز از غلو برای دل خوش کنی!
یعنی دقیقا همون *#انگیزه ادامه راه*
علاوه براین وقتی به جای توصیف، یک تشویق کلی میکنیم ناچار عیوب کار رو نادیده گرفتیم.
همچنین گاهی تو تشویق اغراقآمیز، کودک رو دچار اضطراب پنهان میکنیم:
ما: "تو بخشنده و مهربون ترینی عزیزم😍"
ذهن کودک: "من هیچ وقت حق ندارم وسیله ای رو به دوستم ندم😥 من همیشه باید مهربونی کنم😰"
اضطرابِ فاصله گرفتن از اونچه که والد گفته یا تصویر کرده، به کودک فشار میاره. اون نمیتونه همیشه "ترین" یا صاحب همیشگی خرواری صفت خوب باشه!
و نکته آخر:
اهل گل و گلدون میدونن: بیشتر گیاهان در اثر آبیاری زیاد ازبین میرن. تشویقهای بیش ازحد و مخصوصاً اغراق آلود #فرزند مارو میپوسونه.
🖋هـجرٺــــ
بله https://ble.im/hejrat_kon
ایتا @hejrat_kon
اینستاگرام @dr.mother8
#نشر_فقط_بامنبع
با استفاده از کتاب "کودک خانواده انسان"