‍ 😔💚 🔶 معرفت حضرت ام البنین به امام زمانش 🔶 💠نکته بسیار مهمی که در زندگی حضرت ام البنین درخشان شده وایشان رابه مراتب بلندی از کمالات رسانده است #معرفت وشناخت ایشان نسبت به #امام زمانش می‌باشد چه در دوران زندگانی با #امیرالمومنین و چه در دوران #امام_حسن و #امام_حسین علیهم السلام. 🌀از جمله شواهدی که بر این نکته بسیار مهم دلالت می‌کند این است که ایشان هر #چهار فرزند برومندش را به #کربلا برای فدا شدن در راه حضرت #سیدالشهداء فرستاد؛ باتوجه به اینکه او یک #مادر است و عواطف مادری اجازه نمی‌دهد که فرزندانش او را تنها گذارند ؛ و از سوی دیگر اینکه بجز این چهار فرزند، کس دیگری را در زندگیش در این #دنیا نداشت اما با همه این مسائل به تمام عالم نشان داد که او یک امام #شناس کامل است و درس #امام_شناسی را خوب در #مکتب مولایش امیرالمومنین یاد گرفته است و آنچه برای او مهم است امام زمانش می‌باشد. ❇️نام مبارك آن حضرت #فاطمه ، و كنيه شريفش #ام_البنین است ، و آن حضرت به همین كنيه معروفند. پدر آن حضرت #حزام_بن_خالد ، و مادرشان #ليلى دختر شهيد_بن_ابى_عامر است . ♨️ #امیرمومنان آن حضرت را به #همسرى برگزيد و خداوند چهار پسر به آن حضرت عنايت فرمود: #قمر بنى هاشم حضرت_عباس عليه السلام ، #عبدالله ، #جعفر و #عثمان (عليهم السلام)، كه هر چهار پسر در #كربلا شهيد شدند. ✳️بانوانى كه از كربلا به مدينه مراجعت كردند، در خانه ام البنين عليها السلام #عزادارى مى‌كردند. آن حضرت اگر چه در #كربلا نبود ولى از #ناله و #گریه قرار نداشت و همه روزه به #بقیع مى رفت #مرثیه سرایی میکرد. 🔶ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺯن ها ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻡّ ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ #ﺗﺴﻠﻴﺖ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ : « #ﺩﻳﮕﺮﻣﺮﺍﺍﻡّ_ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ_ﻧﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ...». ❇️امام_باقر علیه السلام می فرماید : «آن #حضرت به بقیع می رفت ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﻭﺍﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ #ﻗﺴﺎﻭﺕ_ﻗﻠﺐ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ». 🔹ﺍﻳﻦ #ﮔﺮﻳﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﺣﻴﺎﺕ ﮔﻔﺖ. 🔴علامه_مامقانی می نویسد : از علوّ مقام امّ البنین علیها السلام همین بس که وقتی بشیر_بن_جذلم خبر شهادت فرزندانش را به او داد، فرمود : « #رگ های قلبم را بریدی ! فرزندانم و هر آنچه در زیر #آسمان است به فدای ابا عبدالله الحسین علیه السلام باد». تاشنیدکه حضرت اباعبدالله رابین دونهر آب سراز بدنش جداکردند،،،باصورت به زمین افتاد 🔹به راستی چه مقامی بالاتر از اینکه انسان در عزای حضرت #سیدالشهدا این گونه باشد و چه خوب حضرت ام البنین این حدیث شریف را معنا کردند که #پیامبر_اکرم در روایتی می‌فرماید:✨ 🔹 #انسان ایمان نمی‌آورد تا اینکه من #رسول_خدا را از خودش بیشتر #دوست داشته باشد و #اهلبیت من در نزد او عزیزتر و دوست داشتنی‌تر از اهل خودش باشد. 🔸در واقع این روایت شریف دلالت می‌کند که نشانه #ایمان عبارتست از اینکه: انسان باید #پیامبر و اهل بیت او را از خودش و اهل و عیالش بیشتر دوست داشته باشد و در غیر این صورت انسان مؤمن نمی‌باشد. و بی شک جناب ام البنین علیها سلام مصداقی بارز برای این حدیث شریف بود. ══━━━✥◈✥━━━══

💌 #رقعه‌ی‌حاجت 🔗چگونه برای #امام زمان(عج) نامه بنویسیم؟ 💟علامه مجلسی نقل مى کند که هر که #حاجتى داشته باشد، آن را در #رقعه اى بنویسد و در #نهرى یا #چاهى عمیق یا #گودال آبى بیاندازد و آن نامه به #حضرت صاحب الزمان (عج) مى رسد.✔ 💟اگر درخواست حاجت از #ائمه اطهار (ع)، وقتى با نیّت خالصانه و صادقانه صورت گیرد، قطعاً سبب بذل #توجه و عنایات خاصّ آنان خواهد شد؛ چون هیچ ارتباطى با #منابع رحمت و فیض الاهی #بدون پاسخ و اثر نمى ماند💯. ♻️اما این به معناى #اجابت خواسته مطرح شده و برآمدن #حاجت نیست؛ زیرا برآمدن یک #خواسته گاهى به جهات مختلف #مصلحت نیست، که در این صورت #برکات و نعمت هاى دیگرى در #دنیا و #آخرت براى او #مقرر مى شود.🌻 🌸🌿نفس #ارتباط با امام زمان (عج) و درخواست از وی آثار سازنده #روحى و #معنوی دارد. این درخواست می تواند بهصورت قلبى یا لفظى و حتى کتبى باشد. 📝نوشتن #نامه کتبى براى حضرت راهى براى ایجاد #ارتباط با او است و در وقت #گرفتارى و حاجت مى توان این کار را #انجام داد و به نحوه خاصّی از #نوشتن نیاز ندارد. 🔖البته #مجلسی (به نقل از مصباح کفعمی) نقل مى کند که هر که #حاجتى داشته باشد، آن را در رقعه و نامه اى بنویسد و در #قبور یکى از امامان (ع) بیاندازد و یا آن را ببندد و #مهر کند و از خاک پاک #گِل بسازد و نامه را در میان آن #بگذارد و در #نهرى 🌊یا #چاهى عمیق یا گودال آبى بیاندازد و آن نامه به حضرت #صاحب الزمان (عج) مى رسد و آن حضرت عهده دار #برآوردن حاجت او مى گردد. و نامه اى که نوشته مى شود با این عبارت است:👇 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ کَتَبْتُ إِلَیْکَ یَا مَوْلَایَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکَ مُسْتَغِیثاً وَ شَکَوْتُ مَا نَزَلَ بِی مُسْتَجِیراً بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ بِکَ مِنْ أَمْرٍ قَدْ دَهِمَنِی وَ أَشْغَلَ قَلْبِی وَ أَطَالَ فِکْرِی وَ سَلَبَنِی بَعْضَ لُبِّی وَ غَیَّرَ خَطَرَ النِّعْمَةِ لِلَّهِ عِنْدِی أَسْلَمَنِی عِنْدَ تَخَیُّلِ وُرُودِهِ الْخَلِیلُ وَ تَبَرَّأَ مِنِّی عِنْدَ تَرَائِی إِقْبَالِهِ لِی [إِلَیَ‏] الْحَمِیمُ وَ عَجَزَتْ عَنْ دِفَاعِهِ حِیلَتِی وَ خَانَنِی فِی تَحَمُّلِهِ صَبْرِی وَ قُوَّتِی فَلَجَأْتُ فِیهِ إِلَیْکَ وَ تَوَکَّلْتُ فِی الْمَسْأَلَةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْکَ وَ فِی دِفَاعِهِ عَنِّی عِلْماً بِمَکَانِکَ مِنَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَلِیِّ التَّدْبِیرِ وَ مَالِکِ الْأُمُورِ وَاثِقاً مِنْکَ بِالْمُسَارَعَةِ فِی الشَّفَاعَةِ إِلَیْهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِی أَمْرِی مُتَیَقِّناً لِإِجَابَتِهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِیَّاکَ بِإِعْطَائِی سُؤْلِی وَ أَنْتَ یَا مَوْلَایَ جَدِیرٌ بِتَحْقِیقِ ظَنِّی وَ تَصْدِیقِ أَمَلِی فِیکَ فِی أَمْرِ کَذَا وَ کَذَا مِمَّا لَا طَاقَةَ لِی بِحَمْلِهِ وَ لَا صَبْرَ لِی عَلَیْهِ وَ إِنْ کُنْتُ مُسْتَحِقّاً لَهُ وَ لِأَضْعَافِهِ بِقَبِیحِ أَفْعَالِی وَ تَفْرِیطِی فِی الْوَاجِبَاتِ الَّتِی لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیَّ فَأَغِثْنِی یَا مَوْلَایَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکَ عِنْدَ اللَّهْفِ وَ قَدِّمِ الْمَسْأَلَةَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی أَمْرِی قَبْلَ حُلُولِ التَّلَفِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ فَبِکَ بَسَطَتِ النِّعْمَةُ عَلَیَّ وَ أَسْأَلُ اللَّهَ جَلَّ جَلَالُهُ لِی نَصْراً عَزِیزاً وَ فَتْحاً قَرِیباً فِیهِ بُلُوغُ الْآمَالِ وَ خَیْرُ الْمَبَادِی وَ خَوَاتِیمِ الْأَعْمَالِ وَ الْأَمْنِ مِنَ الْمَخَاوِفِ کُلِّهَا فِی کُلِّ حَالٍ إِنَّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لِمَا یَشَاءُ فَعَّالُ وَ هُوَ حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فِی الْمَبْدَإِ وَ الْمَآل‏». [1] 🔗آن گاه #بالاى آن نهر جارى یا گودال آب مى آید و بر یکى از وکلاى #حضرت اعتماد و توجه نماید (یعنى به #عثمان بن سعید عمروى یا فرزندش #محمد بن عثمان یا #حسین بن روح و یا #على بن محمد سمرى که از وکلاى خاص حضرت حجت (عج) بوده اند) و📩 سپس نامه خود را در آن نهر و یا چاه و یا گودال آب #بیاندازد که ان شاءالله حاجت او #برآورده مى شود. [2] ((البته نمی توان به صورت قطعی اعلام کرد که این دستور، برگرفته از روایتی از معصومان باشد)) منابع: [1] . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 91، ص 29 – 30، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1404ق. [2] . شیخ عباس، قمی، منتهى الآمال، ج 2، ص 869‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❥•|𔓘حࢪ‌یـم؏شق‌تـا‌شہادتـ ➺@herimashgh