💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍 🤍💚🤍 💚🤍 🤍 ✨﷽...✨ #رمان_آدم_و_حوا📖 #قسمت_سیصد_و_هفتاد_و_دوم یه روزي قرار بود اونجا خونه ي من باشه . حالا نصیب کی می شد ؟ ملیکا ؟ نگاه که از ساختمون گرفتم ، امیرمهدي رو متوجه خودم دیدم . یه نگاه به طبقه ي دوم انداخت و یه نگاه به من. بعد هم بدون کوچکترین تغییري تو چهره ش رفت به سمت کارگرایی که داشتن اسباب ها رو از کامیون ها بیرون می آوردن . وارد خونه که شدیم شروع کردیم از روي نوشته هاي روي کارتن ها ، اونا رو بذاریم جایی که وسایلش اونجا باید چیده می شد . ساعت دوازده و نیم بود و تازه شروع کرده بودیم . هر کس سعی داشت یه طرف کار رو بگیره که تا شب ، حداقل وسائل بزرگ سر جاي خودشون قرار بگیرن و فقط کارهاي جزئی و خرده کارها باقی بمونه . باز هم امیرمهدي با بی توجهیش عذابم میداد . باز هم انگار نه انگار که منم اونجا بودم . چندین بار نگاهش کردم اما حواسش به من نبود و کار خودش رو انجام می داد . دونه هاي عرق روي صورتش بارها پام رو شل کرد که با برداشتن دستمال کاغذي به سمتش پرواز کنم و پیشونی خیس از گرما و خستگیش رو پاك کنم . اما ندید گرفتنم از طرفش ، بال پروازم رو شکسته بود و جونی برام نذاشته بود . خودم رو با کمک کردن سرگرم کرده بودم . ملیکا همراه زن عموي امیرمهدي و طاهره خانوم تو آشپزخونه بودن و کارتن ها دونه به دونه باز می کردن تا بتونن چیدمانش رو شروع کنن . سرشون گرم بود البته به غیر از ملیکایی که مثل من هر چند دقیقه یکبار نگاهش به سمت امیرمهدي می رفت . یعنی بیشتر از من عاشق بود ؟ هر چی بود که من تاب تحمل نگاه هاش رو نداشتم و همین نگاه هاش اعصابم رو خط خطی می کرد . آقاي درستکار و عموي امیرمهدي وسط هال بودن و کارهاي اون قسمت رو انجام میدادن . زمین تمیز می کردن و با پهن کردن فرش ، قصد داشتن چیدمان هال رو شروع کنن. امیرمهدي و رضا و مهرداد هم هنوز در حال آوردن کارتن هاي وسائل بودن . من و رضوان هم تو اتاق نرگس کمکش میکردیم . از اتاقی که متعلق به نرگس شده بود به راحتی داخل هال دید داشت . بعد از اینکه رضا ، قاب تخت نرگس رو وصل کرد ، شروع کردیم به چیدن بقیه ي اتاق . کار چندانی نداشت 💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem