eitaa logo
روستای هزاوه
3هزار دنبال‌کننده
16.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
191 فایل
کانالی برای معرفی روستای هزاوه، فرهنگ، جغرافیا، مشاهیر، تاریخ و اتفاقات ارتباط با ما 👇👇👇👇 👇👇👇👇👇 @Irajahmadihezaveh
مشاهده در ایتا
دانلود
سرو کهنسال عمر این سرو به حدود ۳قرن می رسد و به ثبت ملی هم رسیده است. سنگ نوشته ای در میان شاخه های این درخت قرار داده اند که روی آن ۱۳۱۶ حک شده است. ودر ادامه نوشته: «لعنت خدا و رسوالله برپدر و مادر کسی که شاخه های این سرو را بشکند.» این درخت در محله ی تره زار و در کوچه ی ساداتا قرار دارد. درختی نسبتا مرتفع که از فاصله ی دور هم پیداست. اهالی برای آن ارزش و احترام خاصی قائل هستند. بعلت اینکه برگ این درخت همیشه سبز است در گذشته، هنگام چیدن سفره هفت سین، سعی میکردند یک برگ از این درخت را در یک ظرف آب و درکنار سفره هفت سین قرار دهند، حتی برخی مردم شاخه ای کوچک آن را در گلدانی درون طاقچه می گذاشتند. این مسئله باعث شده بود که شاخه های آن آسیب ببیند. سنگ نوشته ی روی آن هم برای پیشگیری از شکستن و آسیب دیدن درخت بوده است. درخت سرو هزاوه در یک ملک شخصی قرار گرفته و برای دیدن آن نیاز به گذر از کوچه های تنگ و پیچ در پیچ است. در فاصله ی ۴کیلومتری و در روستای داین هم درخت چناری وجوددارد که حدود هزار سال عمر دارد و کنار آن مراسمی مانند پختن و توزیع آش نذری انجام میگیرد. برگرفته از کتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
ویراب رسول بیگ (یا عام رسول) این ویراب قدیمی که تاریخ دقیق ایجاد آن کاملا مشخص نیست متعلق به دوره قاجاریه است. بانی این ویراب رسول بیگ است. سرمنشا اولیه این ویراب درست در زیر مسجد جامع محله میانده، روبروی کوچه ای به همین نام یعنی کوچه سر ویراب است. درخت توتی با عمر بیش از ۲۰۰ سال در کنار در ورودی ویراب قرار دارد. ورودی ویراب با ۱۵ پله و با شیب تندی به آب ویراب می رسد. در گذشته های نه چندان دور خانواده های نزدیک به ویراب از آب آن به عنوان شرب استفاده میکردند. آب ویراب از طریق کوره، پس از گذر از زیر ساختمان فروشگاه سابق روستای هزاوه، وارد حیاط خانه امیرکبیر می شود که به علت شیب زمین که شش یا هفت پله با سطح زمین فاصله دارد، به طور کامل بازسازی شده است. طول مسیر قنات ویراب رسول بیگ حدود ۵۰۰ متر است. این قنات در فصل بهار آب نسبتا خوبی دارد، اما در فصل تابستان آب آن کاهش می یابد. برگرفته از کتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
حمام تاریخی حمام خزینه ای واقع در محله پایین روستای هزاوه از قدیمی ترین حمام های پا برجا در استان مرکزی است. این حمام در خلال سال های ۱۲۱۰تا ۱۲۲۰ هجری قمری، در اواخر دوران زندیه یا اوایل دوره قاجار، ساخته شده است این حمام به حمام حاج ربیع هم معروف است. البته دقیقا مشخص نیست که حاج ربیع، سازنده یا بانی حمام بوده یا اینکه مدیریت آن را به عهده داشته است. مساحت این حمام در حدود ۵۰۰ مترمربع است که کل زیر بنای حمام و الحاقات آن است. دیوارهای قطور آن با آجرهای بیست در بیست سانتی متری ساخته شده است. سقف رختکن، خزینه، حمام گرمه و دو فضای موجود در مجاورت آن از نوع گنبدی و چهار طاقی هستند. ارتفاع بلندترین گنبد تاکف حمام نزدیک به ۵متر می رسد. تنها نور منبع حمام، دریچه های کوچک تعبیه شده در انتهای گنبدی هاست، به همین دلیل حتی در طول روز هم حمام تاریک است. راهروهای پیچ در پیچ، رختکن چهار حجره ای دسشویی، صحن اصلی حمام، نظافتخانه، پاشویه، دو حوض آب سرد و خزینه آب گرم از جمله فضاهای داخلی این حمام است. آتشدان حمام درست در انتهای سمت جنوبی آن ساخته شده است. آجرهایی که در ساختمان حمام به کار رفته درمحوطه ای به فاصله ی صد متری حمام قالب گیری و ساخته شده اند، به همین دلیل محوطه مذکور به باغچه آجری معروف شده است. تا اواخر دهه هفتاد از حمام عمومی محله پایین بهره برداری می شد. درسال ۱۳۷۵ داخل حمام روکش سیمان سفید شد و آجرهای آن درزیر این پوشش قرار گرفتند. با راه اندازی سیستم لوله کشی آب شرب روستای هزاوه، در سال ۱۳۷۹،این حمام بلااستفاده ماند و البته آسیب های جزئی هم به آن رسید. برگرفته از کتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
هزوشن قسمت اول تمام آتشگاه ها را بر روی تپه هایی با ارتفاع مناسب، نسبت به زمین های اطراف می ساختند. خارج از محل سکونت اصلی و نه با فاصله ی خیلی زیاد تا از دشت های اطراف قابل دیدن و رویت باشد و از گزند آب در امان باشد. چرا؟ چون اگر آتش آتشگاه خاموش می گشت نشانه فرود آمدن یک بلیه و آسیب بود و یمن نداشت تا آتش افروخته می شد هزاران اتفاق بد اعتقاد داشتند که می افتاد. در نزدیکی همین تپه، تپه ی دیگری را مخصوص دفن اموات یا قرار دادن غیر از دفن نمودن اموات لحاظ می کردند که موسوم به تپه های نور می بود.. (چقانور) . این کلمه ترکی نیست بلکه کلمه ای اوستایی ست به معنای تپه و کوه چنانچه در این تپه کاوش هایی انجام گیرد قطعا به این مساله _از دنیای گذشتگاه اهالی_برخورد خواهند کرد. سرزمینی بدین قدمت با چنین پیشینه ی کهن امکان ندارد که پرستش گاه توحیدی نداشته باشد. تپه ی بزرگ و باستانی هزوشن یا هزاوه ی سفلی تقریبا در ابتدای ورودی هزاوه و پس از گذشتن از منطقه ی معروف به قلعه، قرار گرفته است. در این تپه بقایای ساختمان ها و بناهای نسبتا بزرگی دیده می شود که با سنگ و خشت ساخته شده اند. خشت هایی بسیار بزرگتر از خشت های امروزی که گاهی ابعاد آن ۴۰ در ۴۰ سانتی متر هم می رسد. بناها و ساختمان های آن به طور کامل تخریب شده و به مرور به صورت تپه ای درآمده است. از زمان ساخت این بنا و حتی تخریب آن تاریخ دقیقی در دست نیست، اما نوع ساخت آن و معرف آن است که این بنا متعلق به دوره ساسانیان بوده است. به نوعی قلعه ای با کاربرد نظامی و مسکونی بوده. ادامه دارد.... برگرفته از کتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
هزوشن(آتشگاه هزاوه) قسمت دوم در گذشته این تپه بارها توسط افراد سودجو و به صورت غیرمجاز مورد حفاری قرار گرفته وبنا به نقل قول ها آثار و اشیایی بسیار قیمتی در آنجا کشف شده است. پیدا شدن اجسادی در این تپه که دارای سرو فک و اندام بیش از اندازه بزرگ بوده اند و نحوه ی خاکسپاری آن ها که اجساد رو به طلوع آفتاب دفن گردیده اند، باعث شده که اهالی روستا این تپه و اجساد کشف شده را به گبر ها نسبت دهند. این تپه دقیقا در کنار قنات خونی (آب چم) قرار گرفته است. از نکات قابل جالب این است که خانه های موجود در قلعه از داخل حصار قلعه به داخل کوره ی آب قنات خونی دسترسی داشته و بدون نیاز به خروج از قلعه امکان دسترسی به آب را داشته اند، که دلیل آن به خاطر تامین آب اهالی هنگام محاصره ی احتمالی بوده است. این تپه هم اکنون در میان باغ های منطقه هزوشن قرار گرفته است. در واقع بخشی از تپه تبدیل به باغ شده است، به این باغ ها، باغ های پاتپه (پای تپه) و یا گرده تپه می گویند. درقسمت شمال آن باغ های قلعه قرار دارد، در جنوب غربی، منطقه ی چقا (چقانور، چغاناور) ودر جنوب شرقی آن باغ های دشت آور (دشت اوز) قرار دارد. در قسمت جنوب تپه، رودخانه هزوشن قرار گرفته است. ادامه دارد.... برگرفته از کتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
هزوشن(آتشگاه هزاوه) قسمت آخر قلعه در زمان خود به گونه ای ساخته شده است که از طرف مهاجمین امکان پرتاب سنگ و از کوه های اطراف به آن دسترسی وجود نداشته باشد. اتاق های نسبتا بزرگ داخل تپه که در حال حاضر فقط دیوارهای آن قابل دیدن هستند و نیز وجود زاغه وراه های تنگ و باریکی که امکان تردد انسان به حالت ایستاده درآن ها وجود نداشته است، از ویژگی های این بنا است. در قدیم حتی، از وجود حمام و آب انبار و... در این تپه روایت شده که در حال حاضر به طور کامل تخریب گردیده اند. راجع به این تپه گفته هایی شبیه به افسانه هم وجود دارد ازجمله: سنگی که صد نفر هم قادر به تکان دادنش نبودند، وجود شهری در داخل تپه، وجود جوی های متعدد آب در داخل قلعه که از قنات خونی منشعب شده، وجود گنج و طلا درتپه، کاوش ژاندارمری در در سال های قبل از انقلاب در تپه و استخراج زنجیره های بزرگ طلا و انتقال آن به تهران و غیره. در هر صورت، فارغ از این گفته ها، این تپه ارزش تحقیق و تفحص تاریخی بیشتری دارد، اگر چه در سال ۱۳۸۷ این تپه ثبت ملی شد اما به هیچوجه از تعرض در امان نمانده است. بنایی که در دوره اشکانیان و یا ساسانیان ساخته شده و هم اکنون تبدیل به تپه ای با تن چاک چاک شده است. حفظ این تپه ی باستانی نیاز به همت عموم اهالی و طبیعت گردان و نیز اداره ی کل میراث فرهنگی دارد. برگرفته ازکتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
هزوشن(آتشگاه هزاوه) قسمت آخر قلعه در زمان خود به گونه ای ساخته شده است که از طرف مهاجمین امکان پرتاب سنگ و از کوه های اطراف به آن دسترسی وجود نداشته باشد. اتاق های نسبتا بزرگ داخل تپه که در حال حاضر فقط دیوارهای آن قابل دیدن هستند و نیز وجود زاغه وراه های تنگ و باریکی که امکان تردد انسان به حالت ایستاده درآن ها وجود نداشته است، از ویژگی های این بنا است. در قدیم حتی، از وجود حمام و آب انبار و... در این تپه روایت شده که در حال حاضر به طور کامل تخریب گردیده اند. راجع به این تپه گفته هایی شبیه به افسانه هم وجود دارد ازجمله: سنگی که صد نفر هم قادر به تکان دادنش نبودند، وجود شهری در داخل تپه، وجود جوی های متعدد آب در داخل قلعه که از قنات خونی منشعب شده، وجود گنج و طلا درتپه، کاوش ژاندارمری در در سال های قبل از انقلاب در تپه و استخراج زنجیره های بزرگ طلا و انتقال آن به تهران و غیره. در هر صورت، فارغ از این گفته ها، این تپه ارزش تحقیق و تفحص تاریخی بیشتری دارد، اگر چه در سال ۱۳۸۷ این تپه ثبت ملی شد اما به هیچوجه از تعرض در امان نمانده است. بنایی که در دوره اشکانیان و یا ساسانیان ساخته شده و هم اکنون تبدیل به تپه ای با تن چاک چاک شده است. حفظ این تپه ی باستانی نیاز به همت عموم اهالی و طبیعت گردان و نیز اداره ی کل میراث فرهنگی دارد. برگرفته ازکتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage
هزوشن(آتشگاه هزاوه) قسمت آخر قلعه در زمان خود به گونه ای ساخته شده است که از طرف مهاجمین امکان پرتاب سنگ و از کوه های اطراف به آن دسترسی وجود نداشته باشد. اتاق های نسبتا بزرگ داخل تپه که در حال حاضر فقط دیوارهای آن قابل دیدن هستند و نیز وجود زاغه وراه های تنگ و باریکی که امکان تردد انسان به حالت ایستاده درآن ها وجود نداشته است، از ویژگی های این بنا است. در قدیم حتی، از وجود حمام و آب انبار و... در این تپه روایت شده که در حال حاضر به طور کامل تخریب گردیده اند. راجع به این تپه گفته هایی شبیه به افسانه هم وجود دارد ازجمله: سنگی که صد نفر هم قادر به تکان دادنش نبودند، وجود شهری در داخل تپه، وجود جوی های متعدد آب در داخل قلعه که از قنات خونی منشعب شده، وجود گنج و طلا درتپه، کاوش ژاندارمری در در سال های قبل از انقلاب در تپه و استخراج زنجیره های بزرگ طلا و انتقال آن به تهران و غیره. در هر صورت، فارغ از این گفته ها، این تپه ارزش تحقیق و تفحص تاریخی بیشتری دارد، اگر چه در سال ۱۳۸۷ این تپه ثبت ملی شد اما به هیچوجه از تعرض در امان نمانده است. بنایی که در دوره اشکانیان و یا ساسانیان ساخته شده و هم اکنون تبدیل به تپه ای با تن چاک چاک شده است. حفظ این تپه ی باستانی نیاز به همت عموم اهالی و طبیعت گردان و نیز اداره ی کل میراث فرهنگی دارد. برگرفته ازکتاب هزاوه خاستگاه امیران نوشته ی ایرج احمدی هزاوه @hezavegram https://eitaa.com/hezavehvillage