چون چاره نیست میروم و میگذارمت ای پاره پاره تن به خدا می‌سپارمت... #خداحافظ‌_ای_برادر_زینب الا يا أهلَ العالمِ إنَّ جدي الحُسينَ قتلوهُ عطشاناً

این کشته فتاده به هامون حسین توست وین صید دست و پا زده در خون حسین توست  این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم ستاره بر تنش افزون حسین توست این رفته سر به نیزه اعدا حسین توست این مانده بر زمین تن تنها حسین توست  این آهوی حرم که تن پاره پاره اش در خون کشیده دامن صحرا حسین توست  این لاله گون عمامه که در خلد بهر او معجر کبود ساخته زهرا حسین توست  این لاله زار ساخته هامون ، حسین توست این کرده خاک ، ماریه گلگون ، حسین توست  این نوح کشتی امده نزدیک جودیش بشکسته و نیامده بیرون ، حسین توست  این یوسف فتاده به چنگال گرگ غم پیراهنش دریده و پر خون ، حسین توست  این کشته نهان شده در خون حسین توست وین جسم چاک ناشده مدفون ، حسین توست  این تشنه فرات که شد تشنه لب شهید وز دیده راند دجله و جیحون ، حسین توست  این رهنمای با دل و دانش که عقل پیر اندر مصیبتش شده مجنون ، حسین توست  این پاره پاره پیکر بی سر، حسین توست این کشته کومراست برادر، حسین توست  این سرخ رو ز خون شهادت که در غمش زهرا سیاه ساخته معجر، حسین توست  این فخر سرروان ، که به قهر از قفا سرش ببریده شمر شوم بد اختر، حسین توست این لؤلؤتر و دُر گلگون حسین توست وین خشک لعل غرقه در خون حسین توست  این هادی عقول که در وادی غمش عقل جهانیان شده مجنون حسین توست  این صید خون تپیده به صحرا حسین توست وین مرغ تیر خورده بر اعضاء حسین توست  این مرهم جراحت دل ها که از ستم بگذشته درد او زمداوا حسین توست  این سرو باغ فاطمه کز تیشه ستم افتاده نخل قامتش از پا حسین توست  این شاه صبر پیشه غم پرور شکیبا کز ما ربوده صبر و شکیبا حسین توست  این بنده خدا و عاشق بی چون حسین توست قلبش دریده و غرقه دریا خون حسین توست  سردار سر به نیزه و تن به دیر و تنور زخم های قلب او شده از تن برون حسین توست ...

🎥 مرثیه‌خوانی شهید حاج قاسم سلیمانی در مسجد روستای قنات ملک در جمع عزاداران حسینی 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🎥 پرچم سرخ حسینی همیشه بالاست 🔸عشق به حضرت حسین(ع) آتشی در دلها افکنده است که هرگز خاموش نمی شود 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🎥عزاداری شیعیان بحرین در شب عاشورا 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🎥عبدالملک بدرالدین دبیرکل انصارالله یمن: " هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة " تنها راه نجات و شکست طاغوت است. 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🎥آئین شام غریبان عاشورای حسینی در حرم مطهر رضوی 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🎥حال و هوای شام غریبان ، عاشقان حسینی در کربلای معلی 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🎥 با اینکه غم داشتیم، صاحب علم داشتیم 🔹 نوحه‌ی روز تاسوعا به یاد علمدار سپاه انقلاب اسلامی شهید حاج قاسم سلیمانی 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi

🏴 لوح | به رهبری حسین ▪️رهبر انقلاب: انقلاب شکوهمند ما از برکات عظیم حادثه‌ی کربلاست. ۱۳۷۲/۳/۲۶ ▫️ #ملت_حسین_به_رهبری_حسین

🔴 چهل روز با حسین(ع) 🔻آیت الله حائری شیرازی: 🔸اول ذی القعده تا آخر آن، قرار ملاقات موسی(ع) در مناجات با خداوند بود. خداوند دهه اول ذی الحجه را هم اضافه کرد تا چهل شب شد: «وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَة، و ما با موسى، سى شب وعده کردیم و با ده شب (ديگر) آن را کامل کردیم و به اين ترتيب، میعاد پروردگارش (با او)، چهل شب تمام شد.» 🔸چه مزیتی در چهل است و دارای چه اثری است؟ انسان به چهل روز مداومت در امری نتیجه می گیرد. «مَنْ اَخْلَصَ لِلّهِ اَرْبَعينَ صَباحا، ظَهَرَتْ يَنابيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلى لِسانِهِ، هر کس چهل روز، خود را برای خدا خالص کند، چشمه های حکمت از قلبش بر زبانش جاری می شود.» مثل چاهی که می کَنند تا به آب برسند. آب در چهل متری زمین است. روزی یک متر می کنند تا روز چهلم به آب می رسند. این چاهی که انسان در خودش حفاری می کند در چهلمین روز به چشمۀ حکمتِ درون می رسد. 🔸از عاشورا چهل روز بر حسین بن علی(ع) و زیارت و محبتش مداومت کنید، روز اربعین به آب می رسید. اربعین روز مزد است. شما در عاشورا زیارت کردید، در اربعین نتیجه می گیرید. از این جهت گفته اند که یکی از علائم مؤمن زیارت اربعین است. 🔸جوجه را هم روز بیست و یکم بر می دارند و این مزد بیست و یک روز صبر کردن است. اگر مرغ حتی یک روز زودتر از روی تخم بلند شود، جوجه ضایع می شود. آن کس هم که می خواهد چهل روز لِلّه باشد، اگر در بین این ایام سرد شود، اربعینش ضایع می شود. 🔻آئینه تمام نما، ص 198 @hizbollahsyberi

📝من و پسرک فال فروش و قاسم سلیمانی و احمدشاه مسعود! 🔻روی صندلی قطار مترو داشتم با موبایلم ور می‌رفتم که پسرک فال فروش، موقع رد شدن، صفحه‌ی گوشی‌ام را دید. کنارم ایستاد، پرسید عکس کی بود روی گوشی‌ت؟ من هنوز جواب نداده بودم و مشغول تعجب کردن بودم که باز گفت: روشن می‌کنی گوشی‌تو که باز ببینم عکس رو؟ روشن کردم و گفتم: بله، عکس قاسم سلیمانی‌ست. با دقت نگاه کرد. گفت: چرا عکسش رو گذاشتی اینجا؟ دوسش داری؟ 🔻راستش خنده‌م گرفت؛ گاهی چقدر توضیح دادن بدیهیات سخت است. خصوصاً وقتی با ادبیات سیاسی خو گرفته‌ای و حالا سوال سیاسی را بی مقدمه، یک پسرک‌ ده ساله می‌پرسد که نمی‌دانی چقدر با فضای ملی و سیاسی آشناست. گفتم بله، دوستش دارم. و پسرک خودش کار من را راحت کرد وقتی گفت: شماها قاسم سلیمانی رو دوست دارید، چون کشورتون رو نجات داده... تازه به چشم‌هایش دقیق شدم؛ از پشت ماسک که صورتش معلوم نبود. اما چشم‌های بادامی‌اش نشان می‌داد که اهل افغانستان است. گفتم: خودت که بلدی ماشاالله. گفت: خواهرم یادم داده، ما هم داریم از این آدم‌ها، یک نفر که کلاه پنجشیری سرش می‌گذاشت (و دستش را برد بالا و دور سرش چرخاند که مدل کلاه را نشانم بدهد، لابد با خودش می‌گفت این چه می‌داند کلاه پنجشیری چیست!) فهمیدم احمدشاه مسعود را می‌گوید، ولی اسمش را یادش رفته بود. گفتم: احمدشاه مسعود؟ ذوق کرد و برق چشم‌هایش را دیدم از اینکه منِ ایرانی، احمدشاه مسعودِ آنها را می‌شناختم. انگار می‌خواست جلوی عکس قاسم سلیمانی روی گوشی من پز بدهد که بعله، افغانستان هم از این مردانِ مرد دارد. چه می‌دانست که من مدتی را با کتاب خاطرات همسر احمدشاه مسعودشان زندگی کرده‌ام. (احمدشاه مسعود به روایت صدیقه مسعود) 🔻مسافرهای کمی توی قطار بودند و متعجب از دیالوگ‌های بین من و پسرک فال فروش، نگاه‌مان می‌کردند. گفتم: احمدشاه مسعود را هم کشتند. فکر کنم تو هنوز بدنیا نیامده بودی. گفت: بله، خواهرم به من گفته، و گفته که می‌خواست کشورم رو نجات بده، با بمب کشتنش... 🔻گفتم: متولد تهرانی؟ گفت: من افغانی‌ام‌ها. گفتم: متوجه شدم، ولی ایران به دنیا اومدی؟ گفت: نه، افغانستان. دو ساله‌م بود که اومدیم اینجا. 🔻پسرک هنوز فخر فروشی‌اش تمام نشده بود انگار. گفت: تو گوشیت می‌زنی احمدشاه مسعود که بالا بیاد و ببینم؟ گفتم: بله. دسته‌ی فال‌هایش را گذاشت کنار من و گفت: خواهرم واگن بغلی‌ست، برم بگم این ایستگاه پیاده نشه. تا بیاید، احمدشاه مسعودش روی گوشی من بالا آمده بود. و از بخت او، سومین عکس، تصویری فتوشاپی از احمدشاه مسعود و قاسم سلیمانی کنار هم بود تا من حرف پسرک‌ را در همسانی قهرمانان‌مان باور کنم. ذوق کرد، فخر فروشی زیبایش کامل شده بود و غرور ملی در چشم‌هایش هویدا؛ احمدشاه مسعودِ آنها، کنار قاسم سلیمانیِ ما. ما و آنهایی که دروغین است؛ ساختگی‌ست: هر کجا مـرز کشیدند، شما پُل بزنید حرف تهران و سمرقند و سرپُل بزنید مشتی از خاک بخارا و گِل از نیشابور با هم آرید و به مخروبـه‌ی کابل بزنید داشتیم به ایستگاه فردوسی می‌رسیدیم و باید پیاده می‌شدم. فقط رسیدم که از پسرک خواهش کنم یاد گرفتن سواد را جدی بگیرد و او هم سعی کرد قول بدهد. 🔻بچه‌های این سرزمین، قهرمان دارند، اگر تروریست‌ها و حامیان‌شان بگذارند. پسرک روزم را چراغانی کرد، از او فالی خریدم و پیاده شدم، اما بعد دلم سوخت که کاش گفته بودم خواهرش بیاید و این معلمِ قهرمان‌شناسیِ پسرک را می‌دیدم. حواسم رفت پی ظلمی که دولت‌های مستکبر برای کودکان این منطقه رقم زده‌اند و از دیدن خواهرش جا ماندم. این کودکان‌ هر کدام یک قهرمان هستند، اگر کسی هر روز برایشان طالبان و القاعده و داعش و چه و چه نسازد و به جان زندگی‌شان نیندازد. پسرک بلد بود سیاست را؛ وطن‌پرستی اول و آخر سیاست است. 📍پی‌نوشت: می‌دانم سردار سلیمانی قابل قیاس با هیچ مجاهدی نیست، و می‌دانم نقدهایی به عملکرد احمدشاه مسعود وارد است؛ اما تحلیل سیاسی که ننوشتم؛ پای غرور ملی پسرکی ده ساله ماندم. پای درس قهرمان‌شناسی و وطن‌پرستی. حاج قاسم هم خودش را سرباز می‌دانست، همین. روزنامه‌ی جوان ۹ مهر ۹۹ #کبری_آسوپار 🏴🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi