🌷 #هر_روز_با_شهدا_۳۳۷۸ #و_ماادراک_تکریت؟! 🌷انگار تکریت آخر دنیا بود. شاید هم دورتر، جایی در فضا بین ماندن و مردن، معلق نگه‌مان داشته بودند، نه کسی از وجود ما خبر داشت و نه ما از پیرامونمان اطلاعی داشتیم. شکنجه‌های تکریت در قالب هیچ کتاب و فیلمی نمی‌گنجد. هیچ ذهنی قادر به تصور لحظه‌های کابل و باتوم نیست. مگر آن‌ها که شبانه سر بر دیوار تکریت گذاشته باشند و درد حقارتشان را روی دیوارهای بتونی آن گریسته باشند. زنده ماندن ما تنها اتفاق عجیب تکریت بود. ناصر تقی‌زاده را به قدری سیلی زدند که سرش باد کرد و دو برابر اندازه طبیعی‌اش شد. 🌷علی آمریکایی را که اسرا او را به علی شراب می‌شناختند، نمی‌شود با هیچ کلمه و جمله‌ای توصیف کرد. همیشه مست بود. شراب از چشم‌هایش می‌بارید. چشم‌های خون آلودش را هرگز فراموش نمی‌کنم. قیس، نوفل و عدنان نمونه‌های جهش یافته شمر و خولی بودند. با دیدن آن‌ها و چشیدن طعم کابل‌های ته گرد و باتوم‌های میلگرد دارشان، فاجعه کربلا را راحت‌تر درک می‌کردم. انتظار انصاف و کمی ملاطفت از قومی که با فرزندان پیامبرشان چنان کرده بودند، برای ما که مقابلشان ایستاده بودیم و از آن‌ها کشته گرفته بودیم، چیزی غیر عادی بود. راوی: آزاده سرافراز محمدجواد میانداری از قهرمانان کربلای۴ منبع: خبرگزاری مهر #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات اللهم صل علی محمدوآل محمد وعجل فرجهم