eitaa logo
پیر طریقت
1.3هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
727 ویدیو
48 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هو صوفئی را گذر به کسی افتاد که به امر حجاج بدارش آویخته بودند. گفت: خداوندا، بردباری تو بر ستمکاران، ستمدیدگان را بیش زیان رساند. در خواب دید اما که روز رستاخیز فرا رسیده است. و او خود گوئی به بهشت شده و آن مصلوب را در اعلی علیین بیند. ناگاه منادئی ندا سرداد که: بردباری من بر ستمکاران، ستمدیدگان را به اعلی علیین همی رساند.
هو شیخ نوری در کتاب اذکار گوید: پیشینیان را در زمان مورد نیاز ختم قرآن، عادت گونه گون بود. پاره ای در ده شبش ختم همی کردند. پاره ای هر سه شب یک بار. جمعی هر شبانه روزی یک بار و عده ای بهر شب و روز دو ختم داشته اند. پاره ای نیز به شب و روزی هشت بار قرآن ختم کرده اند، چهار بار به شب و چهار بار به روز. اما آن کسان که قرآن را دو رکعت نماز ختم همی کرده اند، از زیادی قابل شمارش نیستند. از ایشان عثمان بن عفان و تمیم داری و سعید بن جبیر را میتوان برشمرد.
هو ز جام عشق او مستم دگر پندم مده ناصح نصیحت گوش کردن را دل هوشیار می باید
🔅 همه‌چیزدانان مدافعان ✍دو تن از افتخارات عالم تشیع که در هر علمی سرآمد روزگار خود بودند و اند که بقدری در علوم و فنون مختلف سرآمد بودند که به «همه‌چیزدان» مشهور گشته‌اند. 👈از قضا این دو عالم برجسته هر دو با مشرب عرفانی از بزرگان عرفان مانند منصور حلاج به دفاع برخواسته و مقام وی را بالا میدانند. 👈صاحب روضات از سیره نویسان مشهور شیعه که خود از مخالفان حلاج است بیان می‌دارد: 🖊أقول و من جملة المعتذرين عن هفواته الباطلة من علماء الطّائفة هو الخواجه نصير الملّة و الدّين الطّوسى حيث يقول: انّ مراد الحلّاج بقوله «أنا الحق» رفع الإنيّة دون الإثنينية كما قال الشّاعر: بينى و بينك إنّى يزاحمني‌ فارفع بفضلك انّى من البين‌ و شيخنا البهائى حيث حملها على المجاز مستشهدا فيه بقوله: روا باشد أنا الحق أز درختى‌ چرا نبود روا از نيكبختى‌ 📗نام کتاب : روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات نویسنده : الموسوي الخوانساري، محمد باقر جلد : 3 صفحه : 110
هو در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی؟
هو سرور پیامبران، شریف ترین اولین و آخرین، که درود خدا بر او و تبارش باد، در یکی از خطبه های خویش - آن گاه که بر ناقه ی غضباء بود - فرمود: ای مردم، گوئی که مرگ بر غیر ما مکتوب افتاده است و حق بر جز ما واجب گشته! و آن کسان که جنازه ی ایشان تشییع کرده ایم، بزودی نزد ما باز خواهند گشت. آنان را به گور همی سپاریم، و میراثشان چنان همی خوریم که گوئی جاودانانیم. گوئی پند دهندگان را از یاد برده ایم و از هر بلا به پناه اندریم. خوشا حال آن کس که آنچه براه حلال بدست آورده، انفاق کند و با اهل دانش و حکمت هم نشین شود و از اهل ذلت و مسکنت ببرد. خوشا حال آن کس نفس خوار، خلق خوش و سریرت نیک کند و بدی خویش از مردمان به دور دارد. خوشا آن که زیادت مال خویش بخش کند، و زیادت سخن نگهدارد و سنت ویرا کافی بود و بدعت وی را نفریبد.
هو روزی که برفتند حریفان پی هر کار زاهد سوی مسجد شد و من جانبِ خمار من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار حاجی به ره کعبه و من طالبِ دیدار هر در که زنم صاحبِ آن خانه تویی تو هرجا که روم پرتو کاشانه تویی تو در میکده و دیر که جانانه تویی تو مقصودِ من از کعبه و بتخانه تویی تو...
هو ای قاصد جانان تو را صد جان و دل بادا فدا @Molana79
هو در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی؟ @Molana79
هو ‌ عارفی می‌گوید: که روزی دزدان قافله ما را غارت کردند پس نشستند و مشغول طعام خوردن شدند. یکی از آن‌ها را دیدم که چیزی نمی‌خورد به او گفتم که چرا با آن‌ها در غذا خوردن شریک نمی‌شوی؟ گفت: من امروز روزه‌ام گفتم: دزدی و روزه گرفتن عجب است. گفت: ای مرد! این راه، راه صلح است که با خدای خود وا گذاشته‌ام، شاید روزی سبب شود و با او آشنا شدم. آن عارف می‌گوید که سال دیگر او را در مسجد الحرام دیدم که طواف می‌کند و آثار توبه از وی مشاهده کردم؛ رو به من کرد و گفت: دیدی که آن روزه چگونه مرا با خدا آشنا کرد؟! - شیخ بهایی. ‌ @AttarNishabouri
هو چون بت رخ تو است، بت پرستی بهتر چون باده زجام تو است، مستی بهتر از هستی عشق تو چنان نیست شدم کان نیستی از هزار مستی بهتر
هو دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم در قمار عشق ای دل کِی بُوَد پشیمانی @yomolh