eitaa logo
پیر طریقت
1.3هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
726 ویدیو
48 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
راه خلوتگه خاصم بنما تا پس از این               مِی خورم با تو و دیگر غم دنیا نخورم
ابویزید بسطامی که در مقام غربت بود چنین می‌پنداشت که مقصود برایش جز با مفارقت از وطن حاصل نمی‌شود. وقتی که در طلب حق از بسطام خارج شد، با مردی از مردان الهی در راهش برخورد کرد و مرد بدو گفت: ای ابایزید! چه چیز تو را از وطنت بیرون آورد؟ گفت: طلب حق. مرد بدو گفت: آن را که می‌طلبی در بسطام گذارده‌ای، ابویزید متنبّه شد و به بسطام بازگشت و خدمت را ملزم گشت تا برایش فتح حاصل آمد. 📚 باب ۲۳۰: بیان غربت ای عشق تو کشته‌ای عارف و عامی را سودای تو گم کرده نکونامی را شوق لب می‌گون تو آورده برون از صومعه بایزید بسطامی را @IbnAarabi
هو و گفت: عبادت ده جزء است. نه جزء گریختن از خلق، و یک جزء خاموشی. 📚تذکرة الأولیاء (ذکر شقیق بلخی) 👤عطار
هو عافیت ده چیز است نه در خاموشی است و یکی در گریختن از خلق هزار حکایت صوفیان
هو ولا يزال الله يُسقط الناس من حولك ، حتى لا يبقى حولُكَ سواه.
◍⃟‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌𖡼هٰٖوٰٖاٰٖلٰٖرحیٰٖمٰٖ𖡼 🕯◍⃟❥ 🪔◍⃟❥ 🕋 کسی که ملازم عزلت شود، بر اسرار وحدانیت الهیه واقف می‌شود که این برای او از معارف و اسرار، اسرار احدیت که صفت است را نتیجه می‌دهد. 🔰 حال عزلت، تنزیه از صفت‌های بشریت برای سالک است چه آن سالک اهل عزلت و کناره‌گیری باشد یا اهل تحقیق و محقق باشد. 💫 بلند مرتبه‌ترین حال‌های عزلت، خلوت است زیرا خلوت، کناره‌گیری از عزلت است پس نتیجه‌ی این کناره‌گیری از نتیجه‌ی عزلت عامه‌ی مردم قوی‌تر هست... عزلت شناخت دنیا را به ثمر می‌آورد.            ┄═༻⃘⃕❀‌❧❃ ⃟░⃟‎‌‌‌‌‎‌ ❃❧༻⃘⃕❀═┄ شیخ اکبر محیی‌الدین ابن عربی 📔 رسائل، رساله‌ی حلیة الابدال، ص ۳۹۰. ❁‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌⃟ ⃟✧🔻کانال محالّ معرفة الله🔻✦‌
هو 🪧📣 🕌 عزلت سببی برای صمت لسان است. پس کسی که از مردم اعتزال می‌کند (کناره می‌گیرد)، کسی را نمی‌یابد که با او گفتگو کند؛ پس عزلت آن را به صمت لسان می‌کشاند. 🪧 عزلت بر دو قسمت است: 🦋 عزلت مریدین و آن (کناره‌گیری) با اجسام از مخالطت با اغیار است. 🦋 و عزلت محققین و آن (کناره‌گیری) با دل‌ها از هستی‌ها است. ادامه دارد...⬇️ شیخ اکبر محیی‌الدین ابن عربی 📖 رسائل، رساله‌ی حلیة الابدال، ص ۳۹۰. @maerefatallah
هو 🕯📢 🕋 [عزلت در حال] پس اما عزلت، پس آن این است که مرید از هر صفت مذموم و هر خُلق پَستی کناره‌ بگیرد. این عزلتش در حالش می‌باشد. 🎐 و اما در قلبش پس آن این است که مرید با قلبش از تعلّق به احدی از خلق الله، از (قبیل) خانواده و مال و فرزند و مصاحب و هر آنچه میان او و ذکر قلبی پروردگارش حتی از خواطرش حایل می‌شود، کناره گیری کند. و برای او همّی غیر از یکی نباشد و آن تعلّقش به الله است. ادامه دارد... شیخ اکبر محیی‌الدین ابن عربی 📔 الفتوحات المکیة، الباب الثالث والخمسون، ص ۲۷۷. @maerefatallah