eitaa logo
هنرستان
2.3هزار دنبال‌کننده
10.4هزار عکس
1.2هزار ویدیو
16 فایل
#رسانه_هنرستان رسانه فرهنگ و هنر با عضویت در #هنرستان از برنامه‌های فرهنگی هنری (سینما، تئاتر، شعر، کتاب، عکاسی، خوشنویسی، تجسمی، نگارخانه، صنایع‌دستی و ...) استان قم باخبر شوید. ارتباط با مدیر: @hani_ahmadzadeh رسانه "هنرستان" @honarestan_net
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 فواید ویرایش 🖌 ویرایش از چند جهت برای خواننده و نیز خود ویراستار سودمند است؛ به اختصار به آن‌ها اشاره می‌کنم: 🔹 ازدیاد علاقه به کتاب: ویراستار با ذوق و دانش خود در امر مهندسی کتاب، می‌کوشد شوق خواننده را بیشتر کند. اثر آشفته و پرغلط، حوصله خواننده را سر می‌برد و از انرژی و علاقه او می‌کاهد. 🔸 بالا رفتن سطح معلومات خود ویراستار: خدمت‌گزاران واژه‌ها و جمله‌های کتاب،در قبال خدمت به مولفان و آثارشان، از معلومات آنان نیز بهره می‌گیرند و در این مسیر، استادان بی‌‌مزد و مواجبی دارند. ◽️ نیک‌نامی: نام و خاطره نیکی که از ویراستار در ذهن صاحبان اثر، ناشران و خوانندگان در ازای محصول خوب می‌ماند، غیر قابل انکار است. 🔻 تامین معاش: ویراستاری، حرفه و شغل فرهنگی است و ویراستار در کنار خدمت به اهالی کتاب و فرهنگ، گوشه‌ای از اقتصاد خانواده‌اش را هم تامین می‌کند. ✍ ابوالفضل طریقه‌دار 🔸 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
💠 لذت ویرایش 🔵 ویراستاری، شغل و حرفه‌ای است که برخی علاقه‌مندان اندیشه و  فرهنگ، به انگیزه‌ گذران زندگی و نیز خدمت به کتاب، در این عرصه به فعالیت می‌پردازند. اما همه آنان از این حرفه خود لذت نمی‌برند. 🔴 برخی فقط به همین دل‌خوشند که شغلی دارند و معاش آن‌ها از برکت «کتاب» تامین می‌شود. بعضی هم با این‌که‌ در کار ویرایش و مهندسی کتاب، توانا هستند، این حرفه را اصلا دوست ندارند و فقط چون شغل دیگری نیافته‌اند به آن وارد شده‌اند. ⚫️ از دلایل بی‌علاقگی یا تنفرشان این است که چرا ما باید چرخ شهرت دیگران را روغن‌کاری کنیم. خودمان بهتر می‌توانیم پژوهش کنیم و بنویسیم. اینان مترصدند تا شغل دیگری بیابند و از جرگه ویراستاران بگریزند. ⚪️ اما دسته بعدی، ویراستاران عاشقی هستند، که می‌کوشند با آرایش‌گری‌های هنرمندانه و عالمانه، جمال معشوق را زیباتر و کم‌عیب‌تر  و خواستنی‌تر کنند، سپس در کنار معشوق می‌نشینند و از این که گلی را در گلستان فرهنگ و اندیشه، باطراوت ساخته‌اند، لذت فراوان می‌برند. 🔘 تلاش‌های محمد پروین گنابادی، دکتر غلامحسین یوسفی، علی‌اکبر غفاری، احمد سمیعی، اسماعیل سعادت، شمس‌الدین ادیب سلطانی، عبدالحسین آذرنگ، مهندس حسین معصومی همدانی، کریم امامی، و چند تن از اساتید  برجسته دیگر، از دسته سوم است. در برابر این عاشقان گمنام، سر تعظیم فرود می‌آوریم. ✍ ابوالفضل طریقه‌دار ♨️ قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
💢 زمان مناسب برای آموزش نگارش و ویرایش 🔹 بهترین زمان برای آموختن نویسندگی و ویراستاری، دوران مدرسه است. اگر معلمان و فرزندان ما - درهر رشته‌ای که هستند - به انشا، املا و ادبیات اهمیت دهند، آثار قلمی معیار و فاخر در آینده بیشتر خواهد شد. 🔹 متاسفانه در روزگار ما که گوشی همراه و رایانه، همه جا به‌آسانی در دسترس است، دانش‌آموزان و دانشجویان، تکالیف خود را از «علامه گوگل» می‌گیرند و هیچ زحمتی در نوشتن چند سطر نمی‌کشند. 🔹 نتیجه چنین سستی‌ها همین می‌شود که بیشتر تحصیل‌کردگان ما از نوشتن یک نامه یا متن، عاجزند و مولفان هم، کتاب‌های بسیار پرغلط می‌نویسند. 🔹 دکتر علی‌اشرف صادقی - زبان‌شناس برجسته و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی - می‌گوید: ‌در کشورهای پیشرفته، به زبانشان خیلی توجه می‌کنند. تقریبا یک نفر که دوره دبیرستان را به پایان می‌برد، می‌تواند خوب بنویسد. 🔹 اگر نامه‌ای هم می‌نویسد، شسته و رفته است، یا اگر بخواهد موضوعی را در دو - سه صفحه نگارش کند، آن را خوب می‌نویسد؛ درحالی که به جرئت می‌توان گفت که در میان فارغ‌التحصیلان ما، از هر پنجاه نفر، پنج نفر می‌توانند درست بنویسند. 🔹 دکتر صادقی ادامه می‌دهد: «کارهایی که ویراستاران می‌کنند، هنری است که باید در دبیرستان، تعلیم داده شود.» (کیهان،۲۸ دی‌ماه ۱۳۶۸، ص۶) ابوالفضل طریقه‌دار کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
💢مهم‌ترین سرمایۀ ویراستار 🔹 سال‌ها پیش در کلاس ویرایش دربارۀ توانایی‌ها و رسالت ویراستار سخن می‌گفتم که از گوشۀ کلاس صدایی برخاست: - شما برای ویراستار بیش از ده شرط و صفت شمردید. به نظرتان کدام مهم‌تر است؟ دانش عمومی ویراستار؟ آگاهی‌های زبانی او؟ آشنایی او با موضوع متن؟ دقت؟ سرعت؟ تعهد؟ ذهن مبتکر؟ دانسته‌های دستوری و بلاغی؟ ذوق سرشار؟ انگیزۀ اصلاح‌گری؟ تجربه؟ کدام؟ 🔹 اندکی اندیشیدم تا پاسخی درخور دهم. سپس گفتم: مهم‌ترین صفت و سرمایۀ ویراستار، عشق اوست؛ زیرا ویراستار کسی است که همۀ سرمایه‌های مادی و معنوی خویش را همچون آب روان، در پای نهال دیگران می‌ریزد؛ اما سهمی از برگ و بار آن ندارد و نمی‌خواهد. 🔹 او کار دیگران را کار خویش می‌داند؛ اگر چه در روزگاری می‌زید که مردم بار خویش را هم بر گردۀ دیگران می‌گذارند. عشق است که قلم را به دست او می‌دهد تا از صخره‌های بی‌قواره و زمخت، تندیس‌های چشم‌نواز بیرون آورد. 🔹 او از افقی به متن می‌نگرد که نویسندۀ متن از آن غافل است. اگر نویسنده جنگل را می‌بیند، ویراستار یک‌یک درختان را‌، بل یک‌یک شاخه‌ها و برگ‌ها را. متن بیمار را تیمار می‌کند و قلم وحشی را رام و بندهای بی‌بند و بار را به سامان. 🔹 و این همه، جز به معجزۀ عشق و مهربانی، ممکن نیست. ویراستار، دایۀ مهربان‌تر از مادر است؛ آن قدر مهربان که گاهی مادر را هم شگفت‌زده می‌کند. 🔻 رضا بابایی، «کتاب طریق ویرایش» 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 اعتدال‌گرایی در ویرایش 🔹 افراط و تفریط در ویرایش نکوهیده و اعتدال و میانه‌روی در آن ستوده است. از همین رو، ویراستار نباید آن گونه به ویراستِ اثر پردازد که پدید آورنده احساس کند نوشتۀ وی، به جای اصلاح و حتی جراحی، مُثله و سلاخی شده است. 🔹 مثلاً ویراستار باید توجه کند که نشانه‌های سجاوندی (نقطه‌گذاری) بجا و معتدلانه و در حد نیاز به کار گرفته شوند؛ زیرا تمرکز خواننده نباید از فهم متن و محتوا به سوی نشانه‌ها معطوف شود و حتی چشمان وی را آزار دهد. 🔹 به نمونه‌ای از زیاده‌روی و رعایت نکردن اعتدال در متن زیر بنگرید که منتشر نیز شده است. ویراستار، متن را با "نه ویرگول" فربه و آماس کرده است و ویراستاری را با ویرگولاستاری اشتباه گرفته و ویرگول‌کدۀ ناپسند، ناخوشایند و حتی چشم‌آزاری را پدید آورده است: «هنگامی که برای نخستین بار، کتاب…، برای چاپ، آماده می‌شد، فرصت کافی در اختیار نبود، تا بتوانم، از جمع فرهیختگانی که، در تهیه و چاپ این اثر، مرا همراهی کرده‌اند، سپاسگزاری کنم.» 🔹 اکنون همین نوشته را با رعایت اعتدال و به کار گیری فقط "سه ویرگول" بخوانید: «هنگامی که برای نخستین بار کتابِ … برای چاپ آماده می‌شد، فرصت کافی در اختیار نبود تا بتوانم از جمع فرهیختگانی که در تهیه و چاپ این اثر، مرا همراهی کرده‌اند، سپاسگزاری کنم.» 🔻 عبدالرحیم موگِهی 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢وحدت روش در ویرایش 🔹 رعایت وحدت روش از مهم‌ترین اصول ویرایش و از بهترین راه‌های تشخیص ویراستار فرادست از ویراستار فرودست است. 🔹 رعایت این اصل یعنی هر نظریه یا شیوۀ ویرایشی را که ویرایشگر طبق دلیل و ضابطه پذیرفته است، حتی اگر نزد دیگران هم نادرست باشد، آن را همواره و به طور یکسان در سراسر نوشته به کار بندد. 🔹 این کاربست نیز به گونه‌ای باشد که متن از جنبۀ ویرایشی کاملاً یکدست و یکنواخت به چشم آید و ناهمسان و ناهمگون جلوه نکند. 🔹 مثلاً اگر ویراستار طبق هر دلیل و ضابطه‌ای «هاء جمع» را جدا می‌نویسد، باید این شیوه را به طور یکسان در سراسر نوشته به کار گیرد. بنابراین، نباید به گونه‌ای ویرایش کند که در جایی از متن، جمعِ کلمۀ «کتاب» به شکل «کتابها» و در جای دیگری به شکل «کتاب‌ها» یا «کتاب ها» نمود یابد. 🔹 یا چنان چه ویراستار در آغاز پاورقی، نام پدید آورنده را می‌آورد و بر نام کتاب مقدم می‌کند، لازم است که این شیوه را در تمام پاورقی‌های نوشته به طور یکسان به کار گیرد. پس آن سان ویرایش نکند که در یک پاورقی، نام پدید آورنده و در پاورقی دیگری، نام کتاب در آغاز آن قرار گیرد. 🔹 دانستنی و به یاد سپردنی است که التزام به رعایت وحدت روش با به کارگیری استثنائات ویرایشی منافات و ناهمخوانی ندارد؛ البته به شرط آن‌ که استفاده از استثنائات نیز طبق دلیل‌ و ضابطه‌های ویرایشی باشد و در خودِ موارد استثنا نیز وحدت روش رعایت شود. 🔻 عبدالرحیم موگِهی (شمیم) 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 ضابطه‌مندی در ویرایش 🔹 شماری از ویراستاران برای شیوۀ ویرایشی‌شان دلیل ندارند و طبق ضابطۀ خاصی ویراستاری نمی‌کنند. برای مثال، چنان چه از آنان پرسیده شود که چرا نشانۀ «هاء جمع» را به کلمۀ پیش از خود، متصل می‌کنید یا نمی‌کنید، نه برای آن دلیل دارند، نه برای این. 🔹 یا اگر از آنان سؤال شود که چرا سه واژۀ مرکّب «گفت‌وگو»، «جست‌وجو» و «شست‌وشو» را بدون حرف «واو» و به شکل «گفتگو»، «جستجو» و «شستشو» می‌نویسید، ولی سه واژۀ مرکّب «ساخت‌وساز»، «پخت‌وپز» و ‌«دوخت‌ودوز» را با «واو» می‌نویسید و به شکل «ساختُساز»، ‌«پختُپز» و «دوختُدوز» و بدون «واو» نمی‌نویسید، پاسخی مستدل ‌و ضابطه‌مند ندارند؛ در حالی که هیچ تفاوتی میان این شش مثال وجود ندارد و همه از نظر دستوری، ترکیبی عطفی از بُن ماضی و بُن مضارعِ یک ریشه از فعل هستند. 🔹 با توجه به ‌آن چه گفته شد، اگر هر یک از ویراستاران، برای شیوۀ ویرایشی خود، دلیل و ضابطه داشته باشند، می‌توانند از طریق گفت‌وگو دربارۀ دلیل‌ها و ضابطه‌ها به توافق‌هایی دست یابند و از اختلاف‌ نظرها و سلیقه‌ها در ویرایش بکاهند. 🔻 عبدالرحیم موگِهی (شمیم) 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 عرف‌نگری در ویرایش 🔹 زبان وسیلۀ انتقال پیام و عامل ارتباطات عرفی و اجتماعی است. بنابراین، در ویرایش باید شیوه‌هایی را به کار گرفت که بر خلاف پذیرش عرفی نباشد. 🔹 مثلاً املای درست عدد «۱۰۰» به شکل «سد» است. به ‌همین علت، گفته می‌شود که «سدۀ اول، سدۀ دوم و …»؛ اما چون این شکل املایی، هم بر خلاف پذیرش عرفی و هم ممکن است با واژۀ «سد= آب‌بند و سیل‌بند» اشتباه شود، عدد «۱۰۰» را به‌ همین شکل کنونی آن، یعنی «صد»، می‌نویسند. 🔹 همچنین ویراستارانی که مبنای آنان در نگارش کلمات مرکّب، مانند گلخانه و کتابفروشی، پیوسته‌نویسی است، در کلمات مرکّب دیگری، همچون مصیبت‌دیده و سیاست‌پیشه، این مبنا را به کار نمی‌گیرند؛ زیرا پیوسته‌نویسی این دو کلمه را، به شکل مصیبتدیده و سیاستپیشه، بدنما و دشوارخوان و بر خلاف پذیرش عرفی می‌دانند. 🔻 عبداالرحیم موگِهی (شمیم) 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 مخاطب‌شناسی در ویرایش 🔹 نوشته‌ یا دارای مخاطب عام است یا خاص. پس ویرایش (از این منظر) نیز بر دو گونه است: عام یا خاص. از همین رو، لازم است که ویراستار، این تفاوت را در نظر داشته باشد و با توجه به آن، ویرایش نوشته را انجام دهد. 🔹 برای نمونه، ویرایش متنی که برای بزرگسالان نوشته شده، با ویرایش متنی که مخصوص خردسالان به نگارش در آمده، کاملاً متفاوت است؛ زیرا ویژگی‌های ذهنی و سطح علمی و فکریِ خردسالان به طوری است که تا حد امکان، مثلاً باید از نوشتن جمله‌های طولانی و نَفَسگیر برای آنان پرهیز کرد. 🔹 به همین سبب، اگر جمله‌ای طولانی و بدین سان برای دانش‌آموزان پایان مقطع دبستان نوشته شده باشد: - نیما از این‌ که نتوانسته بود درس‌هایش را خوب بخواند و شب پیش از امتحان هم خوب مطالعه نکرده بود و نمره‌اش کم شده بود، بسیار ناراحت بود. 🔹 ویراستار فرادست و باتجربه‌ای که مخاطب‌شناس است، این متن را برای آنان به چهار جملۀ کوتاه تبدیل می‌کند: + نیما نتوانسته بود درس‌هایش را خوب بخواند. شب پیش از امتحان هم خوب مطالعه نکرده بود. در نتیجه، نمره‌اش کم شده بود. برای همین، بسیار ناراحت بود. 🔻 عبدالرحیم موگِهی (شمیم) 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 سَبْک‌شناسی در ویرایش 🔹 برخی از نویسندگان در نوشته‌هایشان دارای سبک و زبان و حتی واژگان خاص و خارج از زبان معیار هستند. پس ویرایشگر هنگام ویرایش این گونه آثار نباید در سبک و زبان نوشتاری آن دست بَرد و دخل و تصرف کند. 🔹 برای نمونه هنگامی که پدید آورنده‌ در نوشته‌اش به جای سه واژۀ «همواره»، «بالا» و «پایین»، از واژه‌های ادبیِ «هماره»، «فرازین» و «فرودین» استفاده کرده است، ویراستار دانا و زبردست می‌داند که نباید واژگان ادبیِ نوشته‌ را تغییر دهد. 🔹 یا بعضی از اهل قلم سَره‌نویس هستند و از واژه‌ها و عبارت‌های غیر فارسی استفاده نمی‌کنند. مثلاً می‌نویسند: - در فراگشتِ فراهماییِ رشته‌های تَشنیکی و مهرازی، رخدادی شگفتانه دیده شد. در این صورت، ویراستار حرفه‌ای می‌داند که در سبک سره‌نویسیِ عبارت پیشین نباید دست بَرد و دخل و تصرف کند. 🔹 در نتیجه، کلمۀ «فراگشت» را به «فرایند»، «فراهمایی» را به «کنفرانس»، «تشنیکی» را به «فنی»، «مهرازی» را به «معماری»، «رخداد» را به «اتفاق»، و «شگفتانه» را به «عجیب» تغییر نمی‌دهد و عبارت را اینچنین نمی‌کند: - در فرایند کنفرانس رشته‌های فنی و معماری اتفاقی عجیب دیده شد. 🔻 عبدالرحیم موگِهی (شمیم) 🔺 کانون نویسندگان قم 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 ویراستاران تازه‌کار 🔹 مولف، عصبانی و خشمگین وارد اتاق شد. دفتری حدود چهار صد صفحه را روی میزم گذاشت و گفت: این، شاهکار یک ویراستار است، من با این همه خرابکاری چه کنم؟ کتاب درباره امام حسین(ع) بود. گفتم: من که این ویراستار را معرفی نکرده بودم. گفت: می‌دانم، آمده‌ام تا شما داوری کنید. این جمله را گفت و رفت و مرا با کتاب، تنها گذاشت. 🔹 مولف که رفت، کتاب را مطالعه کردم. آن زمان، تایپ رایانه‌ای رواج نداشت و همه مولفان، دست‌نوشت خود را به ویراستار می‌دادند. خط مولف، زیبا بود و نثر روان و خوش‌خوانی داشت و میان سطرها هم فاصله بود. ویراستار، ویرایش صوری غلیظی را با قلم قرمز در سه زمینه انجام داده بود: املا، سجاوندی و پاورقی. ولی باور کنید که مصیبتی به باور آورده بود. 🔹 من خون جوشان مولف را در میان صفحات این دفتر می‌دیدم که در لابه‌لای کلمه‌ها پاشیده شده بود؛ برای نمونه، ویراستار شنیده بود که «ب/به» را باید جدا کرد، ولی استثناهای آن را نمی‌دانست، لذا بای زینت یا بای التزام را هم جدا کرده بود و مثلا فعل «بروم» را « به روم» و «بخوان» را « به خوان» کرده بود. از این قبیل کارها در آن کتاب، فراوان دیده می‌شد. 🔹 کلمه‌هایی مثل این‌ها و آن‌ها را هم که به‌درستی، جدا کرده بود، مولف نمی‌پسندید و می‌گفت: من جدانویسی را نمی‌پسندم. از املا که بگذریم در نشانه‌های نقطه‌گذاری (سجاوندی‌ها) هم خطاهای فاحشی داشت. 🔹 قسمت جالب این داستان را بشنوید که مولف، روز بعد آمد و نظرم را پرسید. گفتم: کتاب باید دوباره ویرایش شود و با این که من در معرفی ویراستار هیچ نقشی نداشته‌ام، حاضرم، رایگان آن را ویرایش کنم. پیرمرد و معلول بود و موقع راه رفتن پایش به زمین کشیده می‌شد. اما ذهنی پویا داشت و تحلیل‌های جالبی از قیام امام حسین کرده بود. قبول نکرد، کتاب را برداشت و رفت. 🔹 حدود یک ماه دیگر برگشت، با صحنه عجیبی، رو‌به‌رو شدم: بیشتر کارهای ویراستار را با تیغ، حذف کرده بود! او می‌توانست با خودکار، آن‌ها را خط بزند، ولی چون به دست‌نوشت زیبای خود، علاقه داشت، با دقت و ظرافت، دست به دامن تیغ ژیلت زده بود. یک لحظه تصور کنید که این کار، چه وقت و حوصله‌ای می‌خواهد! 🔹 ویراستاران تازه‌کار باید بدانند که: ۱. آموزش فن ویراستاری را جدی بگیرند و پیوسته به مطالعات خود در این زمینه بیفزایند. ویراستاری فقط به یک یا دو دوره آموزش نیست، بلکه باید ابزارهای لازم را به دست آورد و همزمان با کار، تجربه اندوخت. ۲. کارهای سنگین و پرحجم را قبول نکنند. ۳. حدود بیست صفحه را که کار کردند به همکار قدیمی‌تر از خود نشان دهند و مشورت کنند. ۴. همان بیست صفحه را به مولف نشان دهند، اگر پسندید به همان سبک، ادامه دهند. شیوه‌نامه ویرایش صوری را به اطلاع مولف برسانند. ۵. توقع قیمت بالا نداشته باشند. برخی ویراستاران در همان کتاب اول و دوم، همان دست‌مزدی را می‌خواهند که ویراستاران باتجربه‌تر می‌گیرند. ویراستاری مثل هر شغل و حرفه دیگر، درجات دارد. 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢 از رویِ دستِ ویراستار 📚 کتاب طریق ویرایش 🔰 با از برنامه های فرهنگی هنری باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢نکته‌های ویرایش ✍ محمدکاظم کاظمی 🔻 کتابی در دست صفحه‌آرایی دارم. ویراستار آن «برفزونست» را علامت زده و به «برفزون است» تغییر داده است. 🔻 در حالت عادی کارش درست است، چون ما «فزونست» نمی‌نویسیم و «فزون است» می‌نویسیم. ولی اینجا یک نکته هست. وزن شعر ایجاب می‌کند که حرف «ن» به صورت ساکن خوانده شود. یعنی به صورت استثنایی، کل «ـونست» یک هجای کشیده است. پس اینجا نباید کلمه را جدا کنیم. فقط روی حرف «ن» یک علامت سکون می‌گذاریم. 🔻 شبیه این مورد را در مثنوی معنوی هم داریم آنجا که می‌گوید «دو دهان داریم گویا همچو نی / یک دهان پنهانست در لب‌های وی» اینجا هم کلمه به صورت «پنهان است» خوانده نمی‌شود و کل «نست» یک هجای کشیده است. پس باید به صورت استثنایی، سر هم نوشته شود. 🔻 بهتر است کسی که کتاب شعر ویرایش می‌کند، با وزن و قافیه و آرایه‌های شعر یک مقدار آشنا باشد. گاهی به ضرورت همین وزن و قافیه و آرایه‌ها، لازم است که از قوانین عدول کنیم. 🔻 و به همین دلایل است که ویراستاری کاری است ظریف و حساسیت‌ها و استثناهای بسیار دارد. ویراستار خیلی امور را باید در نظر بگیرد که در ابتدا به نظر آدم نمی‌آید. 🔰 با از برنامه‌های فرهنگی هنری استان باخبر باشید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/38469926C37cb57d229
🔎 💢جدانویسی و سرهم‌نویسی 🔹در ویرایش، توجه به جدانویسی و سرهم‌نویسی بسیار پسندیده و یکی از مهارت‌های مهم برای ویراستار خبره شدن است، ولی نمی‌توان کسی را که فقط بر این مهارت تسلط دارد ویراستاری توانمند دانست. 🔹متأسفانه بسیاری از ویراستارانِ زبانی فقط به سرهم‌نویسی و جدانویسی توجه دارند و به دیگر وظیفه‌های مهم ویراستار بی‌توجه‌اند. 🔹ویراستار ماهر کسی است که افزون بر مهارت در فاصله‌گذاری، بر نحو زبان فارسی نیز مسلط است و دایرۀ واژگانی گسترده‌ای دارد. ✍ فرهاد قربان‌زاده 🔰 با از برنامه‌های فرهنگی هنری استان باخبر باشید 👇👇👇 🆔 @Honarestan_net
🔎 💢فاصله‌گذاری در خط فارسی 🔸‏دو قاعدۀ ساده‌شده برای فاصله‌گذاری در خط فارسی: 🔹‏١. پسوندهای اشتقاقی را سرهم می‌نویسیم (به‌جز برخی استثناها): ‏باغبان، ‏رفتگر، ‏فناوری، ‏کتابچه. 🔹‏٢. در میان یک واژه فاصلۀ کامل نمی‌آوریم: ‏خودروسازی (و نه «خودرو سازی»)، ‏دانش‌آموز (و نه «دانش آموز»)، ‏نیم‌فاصله (و نه «نیم فاصله»). 🔰 با از برنامه‌های فرهنگی هنری استان باخبر باشید 👇👇👇 🆔 @Honarestan_net