۱۴- یکی از کارها این است که انسان بتواند واقعاً #مضامین این #متون_فاخرِ_برجسته_ی_دینی (مثل #دعای_ابوحمزه) را در شعر بیاورد؛ این یک #رشته است، یک #شعبه_ی_کار است؛ چون خود این دعاها علاوه بر مضامین عالی‌ای که دارد، الفاظ عالی هم دارد. این دعاهایی که وجود دارد، (مثل‌) همین #دعای_عرفه، #دعای_ابوحمزه، #مناجات_شعبانیه، #دعاهای_صحیفه_ی_سجادیه، #مشحون از #مفاهیم_عالی و #معارف_عالی_اسلامی است، آن هم انصافاً با بهترین الفاظ و با زیباترین الفاظ؛ اینها را خوب است که منعکس بکنید. ۱۵- کاری کنیم که #شعرهای_آئینی یک مجموعه‌ای از #معارف__ائمه (علیهم السلام) باشد؛ یعنی وقتی‌که این شعر را شما دادید به مدّاح و فرض کنید این را در جلسه خواند، این به‌قدر چند #منبر خوب #اثر بگذارد. ۱۶- #گریه_گرفتن - البتّه یک #امتیازی است- لکن (#هدف‌) فقط این نیست. ما نگاه کنیم به شعرهایی که امثال #کمیت و #دعبل و مانند اینها درباره‌ی ائمّه (علیهم‌السّلام) گفتند، ببینیم آنها چه‌جوری می‌گفتند، چه می‌گفتند، چه مضامینی را در آن #قصاید_بلند می‌گنجاندند؛ اگر انسان بخواهد شعر خوب بگوید باید این‌جور شعری را بگوید. © کانال رسمی "حسینیه؛ پایگاه تخصصی مدح و مرثیه"؛ @hosenih