◼️#تسلیت #یادداشت ✨ خراسانی خروشان ✍ حسن طاهری برادرم، مردِ آگاهی و ایمان، اخلاص و تقوی، آزادی و ادب، دانش و دین! این تعابیر صمیمی و گویایِ مرحوم دکتر علی شریعتی، در طلیعه وصیت نامه به وصی خود، یعنی علّامه، استاد، فقیه، مجتهد، متفکر، فیلسوفِ عدالت، مرزبان توحید، حکیم وارسته، احیاگر مکتب خراسان، نماینده تفکر تفکیک و نویسندهٔ شهیرِ ایرانی، مرحوم محمد رضای حکیمی است. این عناوین هرچند با بزرگی و عظمت واژگانی شان، یارای تصویرگری ظرف وجود ۸۶ سال زیست حکیمانه و اندیشمندانه ی محمدرضا حکیمی را نداشته و ندارند، اما به خوبی گواه زیست علوی مسلک و شجاعت شیعی او در طی سال های عمر پربرکت او هستند. محمد رضا در زیر باران های خراسانی و ترنّم فروردینی سال ۱۳۱۴ در مشهد شکفت، اما اندیشه پویا و روینده او تا پایانی ترین روزهای گرم و مردادی سال نخست قرن چهاردهم خورشیدی، در حرکت و پویش بود. اندیشه ای که ضرب آهنگ نیم قرن مکتوبات روشنگر غیرکاسبکارانه و خطابات صریح شجاعانه اش، تنها یک جمله بود و بس و آن هم عدالت. محقق و طالب دانشی که بیست سال تحصیل علوم حوزوی اش، در کوچه ها و پستوهای نمورِ مقدمات، سطح، خارج، فلسفه، ادبیات، عرب، نجوم و تقویم گرفتار نماند، و با دو بال آزاد اندیشی و حریّت و شجاعت فکری، بر آسمان تفکر شیعی و آرمان علوی پرگشود. هر چند محمد تقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهمترین اساتید حوزوی او بوده و اجازه اجتهاد را نیز، از آقا بزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد، اما آنچه از تالیفات و آثار او بر جای ماند، پرورش شاگردان و متفکران و مشتاقانی است، که از دانشگاه تا حوزه و از هر صنف و حزب و فرقه و مسلکی، بیرق نواندیشی و آزاداندیشی دینی و عدالت خواهی او را به دست گرفتند. مجتهدی نه محصور در حصار ردای تصلب و جمود، بلکه رهیده از تمامی قیود و تکلف، و زبان گشوده بر طریقت احرار، که گستره ای متنوع از بهشتی و مطهری تا بازرگان و علی شریعتی را نیز، مسحور کیمیای حکمت خود می ساخت. حکمتی سازنده و راهگشا که در بیش از پنجاه اثر مکتوب ارزشمند خود، در سطر سطر و کلمه به کلمه آنها، فقط به فقط مدافع پابرهنگان و ضعیفان و محرومان جامعه و کوبنده اسلام سرمایه داری و ویرانگر مسلک ریاکارانه به ظاهر متدین خفته در بستر رفاه زدگی و مخالف سرسخت نهان شدگان در دیبای کاخ نشینی بود. اندیشه ای که بنیان آن در نامه ای سرگشاده، پس از اهدای کتاب الحیات به فیدل کاسترو رهبر کوبا چنین تبیین شد: 《اگر بخواهیم همه تعالیم قرآن و اسلام را در دو کلمه، خلاصه کنیم، چنین می‌شود: توحید و عدل.》 استاد حکیمی طی نیم قرن گذشته، با سر دادن و یادآوری عدالت بعنوان ثمره خون شهدا و اصلی ترین هدف انقلاب اسلامی، نسبت به تظاهر و ریاکاری ها و تشریفات حکومتی و پنهان شدن طاغوتی مسلکان چند رنگ، در پشت نام شهیدان، به شدت اعتراض و انتقاد و پیام فروخفته خود را، در سکوتی معنادار، فریاد کرده است. متفکر صادق و منتقد ظلم ستیزی، که هیچ صندلی و تریبون و جایگاه و سکه و تقدیرنامه و مدال و نشانی، در سمینارها و میزهای شام و ناهار و جشنواره ها و جفنگ نامه های نفتی، برایش تدارک دیده نشد. فریادگر بیدارگری که ترجیع بند حیات طیبه اش، فقط یک کلمه بود؛ و آن یک کلمه عدالت! آزاد اندیشی که با خشت خشت وجودش باور داشت، که با مشاطه گری تبلیغات و رنگ آمیزی مطبوعات، و خروار خروار عنوان خوش رنگ و لعاب دینی و آسمانی هم نمی توان، یک مجموعه عاری از عدالت را به دین و انبیاء و خدا منتسب ساخت. اکنون قلب پر تلاطم حکیم محمد رضا حکیمی، به دلیل عوارض ناشی از کرونا و کهولت سن بر اثر ایست قلبی، در شامگاه سی و یکم مرداد ۱۴۰۰، از حرکت باز ایستاده، اما بدون شک در میان این همه غوغاهای زمانه، نبض تک بیت های عدالت خواهانه او، با تپش هایی سریعتر و بیشتر، خون حیات و عدالت را در رگ های گرفته اجتماع رخوت زده می دواند، آن سان که کلمه کلمه اندیشه های توفانی و سترگش، در فرداها فریاد و آذرخشی خواهد شد؛ بر خرمن زر و زور و تزویر دنیاطلبان. هرچند بسیاری از جوانان مدعی این روزها و داعیه داران جریان ها، به جای فهرست کردن اندیشمندانی چونان حکیمی، در چشم برهم زدنی، یک فهرست چندگانه از صاحبان صوت و آهنگ و مشاهیر بسیار بسیار باسواد و دانای کل، با اشعار و ملودی هایشان را ردیف می کنند؛ اما بعید باشد حتی، بیش از یک درصد این نسل؛ جرعه ای از ساغر اندیشه این بزرگ مرد عرصه ادب و حکمت و عدالت و اندیشمند کم نظیر نیم قرن اخیر را، نوشیده و چشیده و شناخته و فهم کرده باشند. ادامه👇👇

👇 ادامه 👇 حکیمی، استاد حکمت پیشه ای بود که  ۸ دهه زیستِ اندیشمندانه و حیات محققانه اش، در محاق و غربت و کم لطفی عجیب رسانه ها، گذشت، اما علیرغم بدخواهان، پس از رفتنش، خوش خواهد درخشید، تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. این بی توجهی و بی محلی و کاهلی رسانه ها در معرفی استاد حکیمی چه بسا، از آن روی باشد که اندیشمندان دینی، در قالب و قاب رسانه های نوین نمی گنجند. گنجایش و ظرفیتی که در آذرماه سال ۱۳۵۵، دکتر علی شریعتی، در وصیت نامه خویش این حکیم را اینچنین توصیف کرد: 《قدرت قلم، روشنی اندیشه، رِقَّت روح، اخلاص نیّت، آشنایی با رنج مردم و زبان زمان و جبهه بندی‌های جهان، و داشتن فرهنگ انسانی اسلام شیعی، و زیستن با آن”روح” که ویژهٔ ”حوزه” بود... همگی در شما جمع است.》 محمد رضا این حکیم صادق و عدالت جو، با دلی آرام بر کرانه آسمانیان پرگشوده است، و شاید روح بلندش، همچنان نجوا می کند، بند بند گفتارنوشته های خود را در"فریاد روزها": می خواهم گردباد باشم، آوارۀ داغ کویرها، و دیوانۀ مسخرگی حدها و مرزها. می خواهم تکدرخت باشم، در دامن دره ای ایستاده، و بر رهگذر آبهای طبیعت، چشم دوخته، و هوسهای زود گذر را به مسخره گرفته. می خواهم توفان باشم، تنها خروشی که می تواند در برابر سکوت دریاها. می خواهم غزل باشم، سخن اشکها. می خواهم حماسه باشم، معبد دلاوری های پروانشناخته. می خواهم سوز و آه باشم، می خواهم نغمه باشم، خروش باشم، شبگیر! #استاد_حکیمی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔴 نه تخریب، نه تطهیر؛ احتیاط! صفحه نخست #وطن_امروز، ۱ شهریورماه ۱۴۰۰ www.vatanemrooz.ir #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

💠 «به گواهی تاریخ» 👈 در اهمیت "توبه و پذیرش توبه ..." 🔸در روز عاشورا افرادی از لشکر عمر بن سعد جدا شدند و به سپاه امام حسین(ع) پیوستند؛ امام(ع) در برخورد با توبه‌کنندگان به گذشته آنان رجوع نکرد. ✅ برای نمونه؛ در جواب حُّر که نگران بخشوده شدنش توسط امام است، می‌فرماید: خداوند توبه تو را می پذیرد، فرود آی». 🔹در برخی کتب تاریخی تعداد این افراد، حدود ۳۰ نفر ذکر شده که نامشان در طومار شهدای کربلا می باشد. 🌱مدار_فرهنگی #امام_حسین #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔸استادان و آثار استاد حکیمی «الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب»، «فریاد روزها»، از جمله آثار استاد محمدرضا حکیمی بود. کتاب "الحیاة" که یک دایرةالمعارف اسلامی است، از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است. استاد حکیمی سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد، در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و ۲۰ سال از عمر خودش را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب و نجوم گذراند. بزرگانی چون محمد تقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین اساتید استاد حکیمی بودند. استاد حکیمی سال ۱۳۴۸ اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی دریافت کرد. دکتر علی شریعتی او را به‌عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود. #استاد_حکیمی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

📌تصویری معنادار از منزل استاد محمدرضا حکیمی صفحه منتسب به علامه محمد رضا حکیمی ساعتی پیش عکسی از منزل این دانشمند وارسته منتشر کرد که زیر آن نوشته بود: «منزل مرحوم استاد محمدرضا حکیمی ساعاتی پیش...» #استاد_حکیمی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

⛑ به بهانه‌ی روز طبیب ✍️ مرضیه‌ رمضان‌قاسم ما بیش از آن که به طبیب جسم نیاز داشته باشیم نیازمند به طبیب روح هستیم، چون طولِ عمرِ جسم اگر عمر نوح هم باشد نهایت ۱۰۰۰ سال است و زمانی ما را رها می‌کند، ولی روح با ما هست، که هست و همچنان هست و فنا ناپذیر است. در روزگاری که لشکر جهل، عقل را به اسارت کشیده و غاصبانه سوار بر مرکب علم شده و چهار نعل می‌تازد فقط طبیبی دوار با تأسی به رسول نور و رحمت توانایی آن را دارد که جامعه را از جهالت رهانیده و باطل را از مرکب به زیر آورد و پرچم حق را برافراشته‌ نگاه دارد. ما مدیون اساتیدی هستیم که با تاسی به پیامبر نور و رحمت همچون طبیبی دوّار‌ ما را بر سَرِ خوان گسترده‌ی قرآن و عترت میهمان معارف اهل‌بیت نمودند. من ز خود هیچ ندارم که به‌ آن فخر کنم فخرِ من این‌ شده که سائلِ آل‌ُالله‌ام الهی ما را قدردان اساتیدمان قرار ده... روزی ڪہ بہ ما وِلای حیدر دادند یڪ جرعہ زِ چشمہ‌سارِ ڪوثر دادند مرغ دل سرگشتۂ ما را آن روز با بالِ ولایتِ علے پر دادند عرض خداقوت دارم محضر مدافعان حریم سلامت و مرزبانان دین و اخلاق که ایتام آل محمد "صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم" را تحت حمایت خویش قرار داده‌اند #روز_پزشک #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

☀️چرا پس از عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) احساس شادی می‌کنیم؟ ✍️ محمدرضا آتشین صدف، دبیر و عضو تحریریه‌ی مدادالفضلاء بسیاری از ما به افسردگی پنهانی دچار هستیم که ناشی از نوعی ناامیدی است؛ این دو ناامیدی دو شاخه دارد: 1. ناامیدی از خود: اینکه احساس کنیم دیگر فایده ای ندارد و نمی توانیم خوب بشویم چون تا حالا هر کاری کردیم برای رشد معنوی و نزدیک شدنمان به خدا به شکست انجامیده و خیلی فاصله داریم با اینکه مومن واقعی و شیعة‌ واقعی شویم. 2. ناامید از رحمت خدا: اینکه با گناهانی که کرده ایم و توبه های نصفه نیمه ای که کرده ایم و توبه هایی که شکسته ایم و می شکنیم رنگ بهشت را هم نمی بینیم و نجات پیدا نمی کنیم. علت این ناامیدی هم بیشتر دو عامل است گناه و شیطان. حضرت علی(ع) می فرماید: اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُعَقِّبُ الْیَأْسَ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ الْقُنُوطَ مِنْ مَغْفِرَتِکَ (البلد الأمين و الدرع الحصين، كفعمی، ج 1، ص 44) خدایا از تو طلب بخشش می کنم به خاطر هر گناهی که در پی خود یأس از رحمت و ناامیدی از مغفرتت را در پی دارد. عن أبي بصير به امام صادق(ع) شکوه کرد إنه قد ألّح علي الشيطان عند كبر سني يقنطني... (تفسير العياشي، محمد بن مسعود، ج 1، ص 366) شیطان اصرار می کند که در این سن پیری من را ناامید کند. عزاداری و گریه بر حسین(ع) دو ناامید پیشگفته را از بین می برد چون دو امید را در ما زنده می کند و این امید دوباره شادی را در ما ایجاد می کند. 1. امید به خود: شهید مطهری در کتاب «شهید» می گوید زمانی برای برای امام حسین(ع) گریه می کنی که روحت با او متحد بشود. روح امام حسین(ع) در اوج است وقتی برای او گریه می کنیم روح ما اوج و تعالی ای را تجربه می کند و این باور را در او زنده می کند که هنوز می تواند پرواز کند و خوب شود. 2. امید به رحمت خدا: عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) ما را امیدوار به شفاعت می کند. اینکه حس کنیم روز قیامت دستمان در دست یک بزرگتر محبوب پیش خدا مثل امام حسین(ع) امید به بخشیده شدن را در ما تقویت می کند. پیامبر اکرم (ص) فرمود: یا فَاطِمَةُ كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ عَيْنٌ بَكَتْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَيْنِ فَإِنَّهَا ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعِيمِ اَلْجَنَّةِ . (بحار الأنوار، ج ۴۴، ص۲۹۲) یا فاطمه روز قیامت چشمان گریه کنندگان حسین (ع) گریان نیست بلکه آنها خندان هستند چون به آنها بشارت بهشت داده اند. عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) به امید می بخشد و این امید مایه و موجب شادی عزادار می شود. #امام_حسین #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

💠 «بسم الله» برای فرهنگ و ارشاد اصیل 🔸جبهه فرهنگی انقلاب برای نخستین بار در پویش بزرگ فعالان فرهنگ، هنر و رسانه حمایت خود را از وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کردند. 🔹امضاکنندگان این بیانیه، هنرمندان، اساتید و کارشناسان عرصه فرهنگ، هنر و رسانه و مدیران و فعالان رسانه‌های کشور می‌باشند. 🔅جبهه انقلاب ضروری است با اعتراض به روندهای غیرقانونی، رانت‌خواری و ویژه خواری‌های فرهنگی، بی‌توجهی به هنرمندان انقلابی و نفوذ ابتذال در دوره‌های گذشته، مواضع دقیق خود را به گوش دلتمردان و متولیان تأثیرگذار فرهنگ برساند، از این رو امیدوار است انتخاب #دکترمحمدمهدی_اسماعیلی، مهر پایانی بر اابتذال، فساد، رانت، و بی‌برنامگی باشد. 📣 نویسندگان و هنرمندان و اصحاب رسانه می توانند با اعلام حمایت از دکتر اسماعیلی در تغییر اساسی این نهاد فرهنگی کشور تأثیرگذار باشند. برای امضای حمایت از وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نام و نام خانوادگی و تحصیلات یا جایگاه فرهنگی و تخصصی خود را به آی دی @Arzani68 (ایتا) ارسال فرمایید. #فرهنگ #ادبیات #اندیشه #هنر #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔔 حوزه‌های علمیه از فضای گفتمان به فضای تولید و انتشار وارد شوند حجت الاسلام مهدی اسماعیلی استاد حوزوی بیان داشت:این یک واقعیت انکار ناپذیر است که سرگرمی و بازی جزئی از شخصیت کودک و نوجوان است ؛آن هم درفضای زندگی ماشینی و دیجیتالی امروز که فرزندان روزانه ساعات فراوانی از شبانه روز را در فضای گوشی و تبلت و کامپیوتر به سر می برند. اسماعیلی افزود:شاید بتوان گفت رسانه امروز نقش مربی را برای فرزندان ایفا می کند و اگر متولیان امر برای خلوت فرزندان در اینترنت وگوشی و ... چاره ای نیندیشند به مرور زمان رسانه ها آنگونه که می خواهند مخاطبان را تربیت می کنند و زمانی به خود می آییم که کار از کار گذشته و رسوب فکری فرهنگ بیگانه آسیبش را به ذهن و فکر مخاطب گذاشته است. اسماعیلی فعال عرصه رسانه و پژوهشگر حوزوی اظهار داشت:سالهاست که دغدغه بازی های مخرب و لزوم چاره اندیشی مطرح می شود اما در عمل سهم بازیهای فرهنگی و بومی و مذهبی بسیار ناچیز است. وی درباره بازی جدید تازه ساخته شده اینگونه مطرح کرد:بازی محنا که قبلا توسط حوزه مجازی طراحی و منتشر شد و همچنین بازی کربلای 61 در همین راستا با امکانات و منابع محدود طراحی شده است . حجت الاسلام و المسلمین مهدی اسماعیلی در پایان اشاره داشت:امید است مسئولان مربوطه نسبت به نقش حداقلی خود یعنی انتشار بازی در فضای مجازی انجام وظیفه نمایند وحوزه علمیه نیز به عنوان مرکز تولید محتوای فرهنگی باید از فضای گفتمان به فضای تولید و انتشار وارد شود در غیر اینصورت نخواهد توانست پاسخگوی نیازهای نسل جدید باشد. #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN @howzehmajazi

خورشید را بر نیزه می‌بردند هر شب با آفتاب_امّا، قمر می رفت و کوکب مهتاب و اختر، روز با خورشید جمع اند یا للعجب کی دیده این پیچیده مطلب چندین ستاره بعد ِ ماه_آن بعد خورشید بر نیزه ها شد تا چهل منزل لبالب هم آسمان و هم زمین را قصّه لرزاند آیا قیامت باشد این رخداده یارب؟ هرگز نبیند ماتمی دیگر چنین دهر کی دیده آنچه دیده است این گونه زینب ✍️ عباس بهمنی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

⭕️ اسلامی‌سازی "ناعدالتی" در بالای منبر ✍️ محسن مطلبی ⬅️ حجت الاسلام میرلوحی، مدیر دبیرستان غیرانتفاعی‌امام صادق(ع) و داماد خطیب توانا حجت الاسلام پناهیان؛ اخیراً در سخنرانی خود در ایام شهادت سالار شهیدان در پاسخ به منتقدینی برآمده است که گسترش مدارس غیر انتفاعی را بی‌عدالتی عنوان کرده‌‌اند. ایشان در مشروعیت بخشی به این جنس مدارس چنین استدلال کرده‌اند که؛ "چون بودجه دولت‌ها برای تأمین و آموزش دانش‌آموزان کشور محدود است و از عهده مخارج آنها برنمی‌آید طبیعی است که کار را به بخش خصوصی بسپارد تا آنها مسئولیت آموزش و تعلیم و تربیت نسل آینده را بر عهده گیرند. البته طبیعی است در این فرآیند، تنها اقشار متمول و ثروتمند می‌توانند از این مدارس بهره‌‌مند شوند و خانواده‌های بی بضاعت از حضور در چنین مدارسی محروم خواهند بود." ❗️ایشان این نحوه آموزش را مغایر با عدالت در نظام آموزشی ندانسته و بر این باور است که مدعای عدالت‌خواهان که به انتقاد از این جنس مدارس می‌پردازند، نوعی گرایش به عدالت کمونیستی است تا اسلامی. ایشان همچنین در صفحه اینستگرامی خود مدعی شده است این رویکرد از مطالبات مقام معظم رهبری نیز می‌باشد. 🔹از آنجا‌ که دفاع از این رویکرد غلط آموزشی، به جهت بدفهمی آموزه‌های دینی بوده است، لازم است تا معنای عدالت آموزشی از نگاه اسلام روشن نموده و تبعات بی توجهی به آن را تبین کنیم؛ 👈 عدالت آموزشی یعنی که؛ دولت‌ها و حاکمان دینی شرایط و فضائی را فراهم آورند که اقشار گوناگون جامعه بتوانند با زحمت از ظرفیت‌ها و استعدادهای خود به‌خوبی استفاده نموده تا بتوانند موقعیت‌های شغلی مناسبی را انتخاب نمایند. بر این اساس دولت‌ها یا باید فقر و بی‌کاری را ریشه‌کن سازند تا اقشار گوناگون جامعه خود بتوانند هزینه‌های سرسام‌آور آموزش و تعلیم و تربیت فرزندانشان را بپردازند یا اگر دولت‌ها توانائی مبارزه با فقر و تبعیض را ندارند نظام آموزشی رایگان و البته مناسب و معقولی را در اختیار همگان قرار دهند تا مردم بتوانند با تحصیل و زحمت و استفاده از ظرفیت‌های معقولی که از سوی دولت‌ها در اختیارشان قرار گرفته است، شغل مناسبتی را بدست آورند؛ این دقیقا همان تعریفی است که رهبری معظم از عدالت در نظام آموزشی داشته اند: «بایستی ما کاری کنیم که همه بتوانند از سهم مناسب خودشان در آموزش پرورش کشور استفاده کنند.» 🔺اما در جامعه ما با وجود آنکه دولت‌ها موظف به ارائۀ آموزش‌های رایگان به تمام اقشار جامعه به‌ویژه محرومان و مستعضفین هستند اما شاهدیم که سطح کیفی مدارس و آموزشگاه‌های دولتی به‌شدت پایین است یا از جهات سخت‌افزاری و نبود امکانات لازم برای رشد و ترقی دانش‌آموزان یا به جهت ضعف در حوزه نرم‌افزاری و ضعف در تربیت و استخدام معلمان توانمند. در این فضا دولت و حکومت اجازه ندارند که زحمت کم‌کاری خود را به دوش سایرین بگذارند و زمینه تبعیض آموزشی را فراهم آورند زیرا استفاده از مدارس غیر‌انتفاعی، تنها در اختیار اقشار ثروتمند و متمول جامعه است و فقط این دسته توانائی پرداخت هزینه‌های آن را دارند. 🌀نتیجه خصوصی‌سازی آموزش و تبدیل آموزش به کالا، این خواهد شد که کسانی در آینده بر صندلی مدیریت کشور تکیه می‌زنند که پدرشان ثروتمند باشند؛ اقشار محروم و مستضعف جامعه که توانائی پرداخت هزینه ها را ندارند جایی در اداره کشور نخواهند داشت. مدیران و تصمیم‌سازان آینده کشور را بچه‌پول‌دارها خواهند گرفت و محرومان جامعه به علت عدم توانائی در پرداخت هزینه‌ها از آموزش‌های عالی محروم خواهند بود و موقعیت‌های شغلی مناسبت را نه به جهت نداشتن استعداد، بلکه به‌خاطر فقر و محرومیتی که محصول بی‌تدبیری دولت‌ها بوده است از دست خواهند داد و شایسته‌سالاری جای خود را به پول و ثروت خواهد داد. 📌جالب اینجاست که مدارس غیر‌انتفاعی نوعاً دارای امتیازات خاصی نیستند بلکه واجد همان ویژگی‌های نرمالی هستند که هر مدرسه دولتی باید دارا باشد و اقشار محروم تنها به جهت نداشتن همین ویژگی‌های معقول و نرمال، از آموزش محروم مانده‌اند؛ نمونه عینی آن اینکه تنها ۵ درصد از دارندگان رتبه در کنکور، در مدارس دولتی تحصیل داشته‌اند این یعنی که ثروت می‌تواند در علم و حتی سیاست هم نقش داشته باشد. این موضوع دقیقا همان دغدغه و نگرانی رهبر انقلاب نیز است: «باید سطح و کیفیت مدارس دولتی از لحاظ آموزشی و تربیتی به‌گونه‌ای شود که دانش‌آموزان احساس نکنند با تحصیل در این مدارس امکان قبولی آنها در کنکور کمتر است.» #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN