#باشگاه_نویسندگان_حوزوی_رسا ____________________🍃 #یادداشت | مدرن بی‌خاصیت! 🔴خانه ای که به جای همسایه‌های افقی، همسایه‌های عمودی دارد، به جای حیاط، فضای سبز و به جای حریم، تیغه، بیشتر شبیه چاردیواری است تا مسکن! 🔵در روایات بر خانه های فراخ تاکید شده است؛ ولی با هزاران تاسف امروزه خانه های بزرگ و اصطلاحا حیاط دار، جزء خانه های لاکچری محسوب می شود! 🔵برخی آپارتمان ها در طبقات خود، واحدهایشان روبه‌روی هم است و وقتی در خانه باز می شود، تا "فیها خالدونِ" خانه همسایه مشخص است! یا دیوار سرویس بهداشتی همسایه کناری با اتاق خواب همسایه اش فقط یک تیغه فاصله است! 🔵مسکن یکی از نیازهای اساسی و همیشگی انسان هاست که معنای مسکن با آرامش عجین است. خانه ای که دارای حریم نیست و اعضای آن به جای راحتی در آن، به بوستان ها و فضای سبز و مسافرت پناه می برند و اصطلاحا فقط کاربری خوابگاهی برای افراد خانواده دارد چه فایده ای می تواند داشته باشد و از آن بالاتر، چقدر در تربیت فرزندان و آرامش زوجین اثرگذار است؟ ✍ محمدمهدی مرادی #آپارتمان #مسکن #خانه #منزل #آرامش #واحد_مسکونی #افسردگی 🌐rasanews.ir/002aQU 🆔 @rasanews_agency

📌 «کرونا» عبرتی برای عقلا! ✍️محمدجواد محمودی حال که تقریبا به تولد دوسالگی میهمان ناخوانده کره #زمین نزدیک می‌شویم، خوب است کمی از آثاری که بر زندگی ما زمینی‌ها گذاشته سخن بگوییم تا از این تجربه تلخ عبرت بجوییم؛ چرا که #امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمودند: «هركه زياد #عبرت گيرد، كمتر بلغزد.» قطعا بشر قبل از #کرونا با بشر بعد از کرونا تفاوت بسیاری پیدا کرده و الان پخته‌تر‌ و باتجربه‌تر از پیش است. او دیگر با مفاهیمی همچون فاصله اجتماعی، قرنطینه، پروتکل، ضدعفونی، جهان پساکرونا و ... آشنایی و اُنس بیشتری دارد؛ البته که به نظر می‌رسد هیچ مفهومی به اندازه مرگ و زندگی، در هندسه اندیشه بشری دچار تغییر و تحول نشده است. از همان روزهای اول همه منتظر تولید درمان و واکسن بودند تا بتوانند نفس راحتی بکشند و از شرّ این #پاندمی رهایی یابند. داروهایی برای درمان کرونا معرفی شد و دستورالعمل‌هایی برای پیشگیری؛ برخی داروها تایید سازمان جهانی را به یدک می‌کشیدند و برخی دیگر به اسم تجربه دوستان و آشنایان و...! اما هر چه زمان جلوتر می‌رفت، نظرات تغییر می‌کرد و معلوم می‌شد فلان راهکار و یا فلان دارو که حتی از مرجع رسمی هم صادر شده، تاثیری نداشته و چه بسا برخی‌شان ضرر هم داشته!!! تا به حال کسی پیدا نشده که درمانی قطعی برای این #بیماری پیدا کند و هنوز #دانشمندان در حال بررسی و #آزمایش هستند تا اگر بتوانند درمانی قطعی برای این میهمان ناخوانده جامعه جهانی ارائه دهند؛ حتی #واکسن هم که امروز به عنوان اصلی‌ترین بازدارنده کرونا شناخته می‌شود، با درصدی معین به عنوان پیشگیری از ابتلا شناخته می‌شود و نه درمان قطعی! به یاد می‌آورم روزهایی پیش از کرونا که هر جا صحبت از مسائل #دینی و #معرفتی برای شناخت حقیقت و هدف زندگی می‌شد، یک عدّه سینه سپر می‌کردند که: «این حرف‌ها چیه؟! دوران این حرفا گذشته! امروز دیگه علم و دانش(شما بخوانید تجربه ناقص بشری) پیشرفت کرده و انسان امروز می‌تونه با این علوم به #آرامش و #آسایش برسد و با این ابزار پیشرفته نیازی به این خرافات نداره!» هر چند #دانش_تجربی یکی از راه‌های دستیابی به شناخت است و باید به آن پرداخته شود، چرا که ما برای دستیابی به برخی #علوم نیازمند آزمون و خطا هستیم، امّا آیا می‌توان گفت همین #دانش(تجربه) می‌تواند برنامه‌ای کامل برای رسیدن به سعادت و آرامش به انسان بدهد؟ تجربه‌ای که هنوز نتوانسته برای یک بیماری، پس از دوسال دارویی قطعی بیابد؛ آیا می‌تواند برای #روح #حقیقت‌جوی انسان نقشه‌ای #صحیح و بدون اشتباه ترسیم کند؟! آیا بشر با این عبرت، همچنان می‌تواند با تکیه بر تجربه(science) مسائل بنیادین زندگی‌اش را پایه‌ریزی کند؟! «تجربه» را، تجربه کردن رواست؟! #کرونا #واکسن #دانش #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

💐 راه‌ رسیدن به توازن و آرامش ✍️ علی صالحی، دانشجوی دکتری دانشگاه علوم اسلامی رضوی و عضو تحریریه نویسندگان حوزوی: خلاصه‌ی همه مواعظ علمای اخلاق و تربیت این است که انسان به نقطه اعتدال و توازن روحی برسد. از تفریط و افراط پرهیز کند، نفس خود را مهار کند. و البته خویشتن داری زمانی محقق می شود که انسان به حکمت و فلسفه زندگی واقف شود. یعنی از خود سوال کند که برای خور و خواب آفریده شده یا برای هدفی مقدس و والا..!؟ پس هرکس بدون بصیرت و آگاهی زندگی کند، با ظلمت، تناقض و تضاد روبه‌رو می شود. آنچه انسان را متوازن می‌کند، خودشناسی حقیقی نسبت به ظرفیت‌های وجودی است. یعنی باید به جسم خود بها بدهی، تا عقل و روان سالم داشته باشی «ان العقل السلیم فی الجسم السلیم» یعنی باید با ورزش و تفریح سالم آشتی کنی. کارسالم، نفس انسانی را معتدل و متوازن می کند، بیکاری عامل اصلی نگرانی است. پس هرکه معاش خود را تامین کند، در آرامش است و بیکاری آنقدر خطرناک است که انسان را به سمت بحران هویت می کشاند. یعنی احساس بدبختی و نارضایتی می کند تا جاییکه انسان با خود و جهان پیرامون خود بیگانه می شود. اهمیت به نظام خانواده مهم ترین شاخص دیگر اعتدال و توازن روحی است. پس هرکس در خانواده توازن ایجاد کند به توازن روحی دست می یابد. جدال و مراء در خانواده، آرامش را سلب می کند. فلسفه تشکیل خانواده، آرامش روحی است. انسان در فضای خانه به آرامش می رسد، با زن و فرزند آرامش پیدا می کند. و البته تا زمانی که نفس انسانی اصلاح نشود، نمی توان خانواده را اصلاح کرد.« قوا انفسکم و اهلیکم نارا...» درگیری بیش از حد به کارهای بی‌ربط و مشغله های روزمره زندگی و هرچیزی که اعصاب انسان را خراب کند و فرصت‌ها را بسوزاند، می‌تواند توازن روحی را به هم بزند و فرایند تصمیم‌گیری منطقی را از انسان سلب کند. تقویت جنبه‌های فرهنگی، فکری، علمی می‌تواند به اعتدال روحی کمک کند. یعنی گعده ای با بزرگان داشته باشی، و از علم و دانش آنها استفاده کنی و مشکلات خود را از طریق علم و دانش حل کنی یا اینکه بنویسی و عقل خود را به نطق دربیاوری و از گنج پنهانی وجودی ات بهره ببری و دیگران را بهره مند کنی. مثبت اندیشی و گمان نیک به خدا و دیگران می تواند به تو آرامش بدهد، یعنی عالم هستی را زیبا ببینی و هرگز برای خود فال بد نزنی، زیرا نتیجه زیبا اندیشی، روح سرشار از رضایت، قناعت و شادابی است. و مهم تر از همه راه رسیدن به آرامش حقیقی، گسستن از همه چیز و اتصال روحی با مبدأ هستی یعنی خداوند متعال است. و این اتصال و تقرب در دل شب و در حالت سجده زیبا و دیدنی است، زیرا خلوت با محبوب مطلق و لذت مناجات با لذیذ المناجات قابل توصیف نیست. #آرامش #اخلاق #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔸ققنوس آرامش ✍ علیرضا مکتب دار زندگی محل آمد و شد حوادث گوارا و ناگوار است. رویدادی خوشایند، باردار حادثه ای تلخ و واقعه ای ناگوار، پروراننده رخدادی شیرین. و این است اساس اصطکاک که گرمای لازم برای حرکت ارابه زندگی را فراهم می آورد. پس از دل تلخی، شیرینی زاید و در باطن شیرینی، شرنگ جدایی و ناپایداری جاری است. «در پی هر خنده آخر گریه ای است مرد آخربین مبارک بنده ای است» سختی به چشم انسان بیشتر می نُماید تا آسانی، چرا که حتی شهد آسایش را زهر فراق به کام انسان تلخ می سازد، اما به هر روی، باز از خاکستر همان سختیها و اضطرابها، ققنوس آرامش سر برمیدارد و در آسمان زندگی پرواز می کند. و به گفته صائب تبریزی: «آرامش است عاقبت اضطرابها» #آرامش #اضطراب #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔍 سارق آرامش ما، نداشتن‌ یا ندیدن‌؟ ✍️ محمد مختاری شوق دیدار و خیال پولدار شدن مانند دو نگهبان سخت‌گیر اجازه ورود خواب به چشمانش را نمی‌دادند. چند وقتی بود فکر و خیالش خیلی آشفته بود. آخر حال و روزش جیبش تعریفی نداشت. پر بود از خالی! همین باعث شد زودتر از بقیه خودش را به خانه‌ی آقا برساند تا شاید پول بیشتری گیرش بیاید. بالخره رفت سر اصل مطلب. آقاجان شما که غریبه نیستید، از نداری خسته شدم. احساس میکنم فقیر‌تر و بیچاره‌تر از من روی این زمین اصلا وجود ندارد. انگار توی این آسمون خدا نصف ستاره هم ندارم... جواب امام را که شنید انگار دنیا دور سرش چرخید. فکرش را هم نمیکرد ایشان حرف او را قبول نکند و نپذیرد. 🔗 متن کامل در این صفحه #حدیث #آرامش #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

💠 لذت از زندگی ✍️محمدمهدی دستورانی 🔹یکی از عوامل عمل نکردن ما به مطلبی که می‌دانیم یا آرام نبودن و لذت نبردن از نعمتی که داریم، این است که تصویری از یک حالت و شرایط و نعمت خاصی را در پَسِ ذهنمان تصور کرده‌ایم و دائما منتظریم آن نعمت و شرایط مطلوب برایمان پیش بیاید؛ به خاطر همین به طور ناخودآگاه، لذت و حرکت ما مشروط به آمدن آن حالت و نعمت می‌شود و در ناخودآگاهمان اینگونه نوشته می‌شود: «تا به این شرایط و این نعمت نرسم، خوشحال نمی‌شوم و احساس خوشبختی نمی‌کنم. تا این شرایط برایم پیش نیاید، فلان کار را شروع نمی‌کنم، درس نمی‌خوانم، فلان رفتارم را ترک نمی‌کنم، فلان حرفه را یاد نمی‌گیرم». 🔸این مطلوب ما، گاهی شکل کمال‌گرایانه و افراطی نیز به خود می‌گیرد، بدون اینکه متوجهش بوده باشیم. 🔹این تصویر مطلوب ما، گاهی کاملا واضح و روشن است، گاهی هم به طور مرموزی، یک تصویر مبهمی است و باید کمی به آن فکر کنیم تا بفهمیم چه تصویری است. 🔸یکی از جلوه‌های این تصویر توهمی کمال‌گرایانه نیز همین است که دائما هرروز و در هر شرایطی که هستیم، منتظریم وضع بهتری پیش بیاید. وضع کنونی را دلمان نمی‌پذیرد و دنبال چیزی جدید و بهتر و کامل‌تر است. این یعنی وضع و نعمت‌های حاضرمان را به صورتی معمولی و پیش‌فرض تصور می‌کنیم؛ درحالی که توجه نداریم این حالت و شرایط و نعمت‌های کنونی ما، چقدر مطلوب و سرشار از نعمت و آرامش است؛ و چه بسا ممکن بود روزی آرزویشان را داشته باشیم. 🔹همین توهم ما باعث می‌شود از زندگیمان لذت نبریم، آرامش نداشته باشیم. یعنی مانعی کاملا توهمی و پوچ و غیرواقعی برای زندگی و رشد خودمان ساخته‌ایم! 🔸باید هر از گاهی بنشینیم با خودمان فکر کنیم چقدر از ناراحتی‌ها، بدحالی‌ها، دغدغه‌ها، نگرانی‌ها (استرس)، تلاش‌ها، حرص‌ها و عصبی شدن‌های زندگیمان از این جنس است؟ که به طرز عجیبی خواهیم دید بخش زیادی از آرامش زندگیمان را اینگونه هدر داده‌ایم. #رشد #زندگی #آرامش #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN