eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.3هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
614 ویدیو
205 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔳 کشته‌ی فتنه‌ها ✍️ محمدجواد محمودی سخن گفتن از دوران مبارزات (ع)، بسی سنگین و تحلیل کردن آن دوران، حقیقتا نیازمند نگاه تیزبینانه و بابصیرت است. علت این سنگینی و سختی در این است که زمان امامت ایشان در برهه‌ای قرار گرفته‌ که از طرفی پیش از ایشان، حکومت در دستان امیرالمؤمنین(ع) بوده و ایشان باید این مسئولیت مهم را که با سختی و گذر از فتنه‌های گوناگون برای جامعه‌ی اسلامی فراهم شده بود حفظ می‌کردند؛ و از طرفی دشمن، با تزویر به مبارزه با ایشان برخاسته بود نه با شمشیر و همین امر، تشخیص را برای خواص سخت کرده بود چه برسد به عوام جامعه... تفاوت دوران ایشان با دیگر ائمه(ع) در این است که در آن دوران‌ها دشمن یا همچون زمان (ع) با شمشیر به میدان آمد، نه با تزویر... و یا اگر دشمن با تیغ تزویر به پیش آمده بود، ائمه‌ی دیگر، شرایطی همچون امام حسن(ع) در مبارزه نداشتند چرا که وظیفه امام حفظ جایگاه حکومت بود و وظیفه دیگر ائمه(ع)، بازپس گیری آن. تزویر دشمن از یک سو و بی‌بصیرتی خواص و بی‌وفایی یاران از سوی دیگر! تزویر فضا را به گونه‌ای غبار آلود می‌کند که تشخیص حق، نه فقط در همان زمان، بلکه در قرن‌های آینده نیز برای افراد، مشکل می‌شود؛ آن روز، بی‌بصیرت ها ایشان را مذلّ المومنین خواندند، و امروز، ایشان را امام صلح خواندند، اما نه به معنای صلحی که ما قدرت بازدارندگی آن را برابر با قیام امام حسین(ع) می‌دانیم، بلکه صلحی به معنای منفعل بودن و کوتاه آمدن در مقابل دشمن... باید بگوییم ایشان مظلومیتی دارند، به وسعت تاریخ!!! (علیه‌السلام): بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است، آنچه را با چشم خود ببینی، حق است و آنچه را شنیدی یا آنکه برایت نقل کنند، چه بسا باطل باشد. @HOWZAVIAN
✍ سیده الهام موسوی . نیمه ماه رمضان، ماه ضیافت خدا، فرا رسیده و به شب و روز مبارکی که میلاد امام حسن (علیه‌السلام) در آن است، رسیدیم. این روز، در تمام کشور با شادی و سرور جشن گرفته می‌شود، اما مردم جنوب ایران، از خوزستان تا بوشهر و هرمزگان، این شب را به شکلی متفاوت و ویژه جشن می‌گیرند. شبی که جشن کودکانه‌ای به نام گرگیعان برگزار می‌شود. این جشن و آیین از زمان پیامبر اسلام (صلى‌الله‌عليه‌وآله) ریشه گرفته است. در آن زمان، مردم مدینه به مناسبت تولد نخستین نوه پیامبر به خانه ایشان می‌رفتند و با تکرار کلمه قرة العین، شادی خود را از تولد امام حسن (ع) ابراز می‌کردند. این شادی مردم مدینه به تدریج به یک آیین در میان مردم عرب کشورهای مختلف تبدیل شد. کلمه قرة العین در زبان‌های محلی به قرقیعان و سپس به گرگیعان تغییر پیدا کرد. گرگیعان، یا همان قرقیعان، یک آیین سنتی و محبوب است که در میان شیعیان کشورهای عربی و مردم عرب استان‌های خوزستان، هرمزگان و بوشهر برگزار می‌شود. این جشن در شب نیمه رمضان، پس از افطار، توسط کودکان اجرا می‌شود. در شهریور ماه ۱۳۹۵، این مراسم به عنوان میراث معنوی مردم عرب ایران در فهرست ثبت ملی قرار گرفت. در برخی از شهرهای خوزستان مانند دزفول، این جشن با نام‌های ثوابه یا جوابه نیز شناخته می‌شود. در این شب، کودکان پس از افطار با پوشیدن لباس‌های محلی نو، مانند دشداشه برای پسران و عبا برای دختران، به خانه‌های مختلف می‌روند و عیدی و شیرینی می‌گیرند. این مراسم نه تنها یادآور میلاد امام حسن (ع) است، بلکه نمادی از شادی و محبت در دل ماه رمضان و در میان مردم این سرزمین‌های گرم و پرشور به شمار می‌آید. @howzavian_khuzestan