#راویان_دیدار
✨ امامِ مردم
✍️ عباس بابائی
امروز «امامخامنهای» دوباره از «مردم» گفتند و اینکه «تودهی مردم همهکارهاند»؛ گفتاری مثل گفتار «امام» و باور و مرامی همچون باور و مرام«امام».
گردنههایی که از سال ۴۲ تا کنون، انقلاب ایران به رهبری امام راحل و امام حاضر پیموده است، حیرتانگیز است؛ گردنههایی که هرکدامشان میتوانست ملت و مملکتی را نابود کند. با قاطعیت میتوان گفت نکتهی اصلی تمام موفقیتهای امامین انقلاب بعد از اتکال به خدا، «باورداشتن مردم» است.
امامخامنهای در وصف مراد خویش فرمودند: «کمتر کسی را دیده ام که به قدر امام(ره) نسبت به مردم از عمق دل احساس محبت و اعتماد کند. او به شجاعت و ایمان و وفا و حضور مردم باور داشت.»
هرکس اندکی در افکار و گفتار و رفتار امام اندیشه کند، جایگاه رفیع «مردم» را به روشنی مییابد.
شهید مطهری به عنوان یکی از یاران نزدیک ایشان میگوید: «من سرگذشت تمام رهبران بزرگ دنیا اعم از مذهبی و غیر مذهبی را به طور دقیق مطالعه کرده ام. اما هیچ کدام از آنها را به اندازهی امام معتقد به مردم نیافتم.امام ضمن اعتماد و اطمینان به امت مسلمان، برای آنان ارزش و احترام قائل بود و مردم را ولی نعمت خود می دانست.»
یکی از حیرتانگیزترین خاطرات امام با مردم، در ۱۲ بهمن ۵۷ اتفاق افتاد؛ یعنی درست زمانی که سخنرانی تاریخی ایشان به پایان رسید و خواستند در میان «مردم» حاضر شوند! حضرت امام خودشان آن لحظات را اينگونه به تصویر می کشند: «امروز به خاطر محبت مردم، نزدیک بود از بین بروم. یک وقت متوجه شدم که عمامه ندارم، کفش و عبا ندارم و دارم از بین می روم و واقعاً دارم بی هوش می شوم. ظاهرا اطرافیانم متوجه می شوند و خیلی هم فریاد می زنند که فشار نیاورید، ولی فایده نداشت و جمعیت مرا روی دست بلند کردند، روی آمبولانس و بعد داخل آمبولانس گذاشتند!»
اما این لحظهی نفسگیر برای امام بسیار شوقانگیز بودهاست: «بهترین لحظات من، همان موقعی بود که داشتم زیر دست و پای مردم از بین می رفتم!»
امروز حلّال تمامی مشکلات کشور در تحقق این دو ویژگی است که امام راحل در مواجهه با مردم انجام میدادند و امام حاضر با دقتی مثالزدنی پشتسر ایشان همان راه را میروند:
اول اعتماد به مردم؛
حضرت ایشان فرمودند: «ما در مشکلات باید متوسل بشویم به ملت؛ ملتی که بحمدالله مهیا برای کمک و فداکاری بوده و هستند. با فداکاری ملت بحمدالله مراحلی را که بسیار اهمیت داشت پشت سر گذاشتیم و موانع مرتفع شد.»
از نگاه امام اگر دولت بخواهد مشکلات اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی را ریشهکن کند، راهی جز «اعتماد حداکثری به مردم» ندارد.
دوم خدمت به مردم؛
ایشان جایگاه «خدمت به مردم» را بسیار رفیع میدانستند و میفرمودند: «مسأله دیگر رفتار نهادها با مردم است. باید حرکت ها به صورتی باشد که مردم بفهمند که اسلام برای درست کردن زندگانی دنیا و آخرت آمده است تا ملت احساس آرامش کنند.»
در این نگاه دیگر جایی برای نظام فاسد ارباب و رعیتی نمیماند و اگر هم کسی اصرار بر آن داشته باشد، باید بداند که مسئولان، خادم مردماند.
بعد از امام دو نفر از مسئولان ارشد نظام را میتوان نام برد که افکار و گفتار و رفتارشان با مردم درست برگرفته از اندیشهی امام است؛ «امامخامنهای و شهید سلیمانی.»
امروز نسخهی شفابخش بیماریهای کشور، برگشت مسئولان به «سیرهی امامین انقلاب» است در مواجهه با این «مردم نجیب».
تقاضا دارم اگر با مسئولی در ارتباط هستید، این نوشته را برایش ارسال کنید.
#مردم
#امام_مردم
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
#راویان_دیدار
♦️از مدارای پدرانه تا کینهی قلدرانه
✍ مریم اردویی
🔹یکی از نکات قابل توجه در دیدار اخیر رهبر انقلاب با مردم قم، تفاوت موضعگیری ایشان در مقابل افرادی بود که اقدام به کشف حجاب میکنند. در فروردین ماه گذشته در دیدار با هیئت دولت، با تأکید بر اینکه کشف حجاب یک حرام شرعی و سیاسی است، علت عمدهی کشف حجابها را به ناآگاهی و عدم توجه به نقشهی دشمن و دستان پشت پرده نسبت دادند نه به لجبازی و معارضه با نظام اسلامی. به عبارت دقیقتر بدون ذرهای کوتاه آمدن از اصول اساسی شریعت و تسلیم نمودن شرع به عرف تلاش کردند تا پای افرادی که قربانی فضای جنگ شناختی شده و از سر جهل حجاب از سر برداشتهاند، را از باتلاق کشف حجاب بیرون کشیده و بدون هل دادن آنها به زمین بازی دشمن به آغوش جامعهی اسلامی بازگردانند. رویکردی تربیتی که میتوان آن را مدارای پدرانه نسبت به فرزند فریبخورده نامید. اما در دیدار اخیر از موضع قبلی یک گام پا را فراتر گذاشته و فرمودند: «مسئله صرفاً این نیست که حالا قضیّهی حجاب را یک عدّهای نمیدانند یا ملاحظه نمیکنند؛ نه، یک عدّهای انگیزه دارند ــ البتّه عدّهی کمی ــ برای مخالفت و معارضه.»
🔸 در این رویکرد تربیتی امام جامعه با در نظر گرفتن تکثر موجود در جامعه و ظرفیتهای متفاوت ایمانی تلاش میکند بدون عقبنشینی از احکام شرعی افراد بیشتری از مردم را با خود همراه کند و با تبیین و مدارا، پردههای ظلمانی جهالت را که به موجب فضای شبههآلود بر اذهان سایه افکنده با سرانگشتان پدرانه، کنار زند و فرزندانش را به آغوش بکشد و در گام بعدی برای مغرضان پروندهای جدا باز کند. دقیقا شبیه سیرهی امیرالمؤمنین علیه السلام که بدون تقریر و امضای بدعتهای به وجود آمده در سالهای حکومت خلفاء همچون نماز تراویح و .... به خاطر حفظ مصالح نظام اسلامی، تغییر و اصلاح آنها را به تأخیر انداخت تا فاهمهی عمومی آمادهی پذیرش اشتباه شود. به عبارتی حکم مشخص اما اجرا نیازمند مدارا بود. نکتهی مهم دیگری که در این بیانات به آن اشاره کردند، نقش دستان پلید انگلیس خبیث در ماجرای کشف حجاب رضاخانی بود؛ دستانی که هنوز هم در پس پرده مشغول کارند. قائلهی کشف حجاب رضاخانی ریشه در کینهای دیرینه داشت که انگلیس از زن مسلمان ایرانی به دل گرفته بود و تا هنوز به صورت نقطهای مغفول در دل تاریخ باقی مانده است در حالیکه این کینه هنوز پا برجاست.
🔹حدود نیم قرن قبل از قائلهی کشف حجاب، وقتی دستان استعمار پیر انگلستان به گلوگاه اقتصادی مردم قلاب شد و امتیاز توزیع و فروش توتون و تنباکو طی یک قرارداد استعماری به کمپانی رژی واگذار گردید، نهضتی به نام «نهضت تنباکو» بر پا شد که تا قبل از آن چنین خیزشی سابقه نداشت. علما فهمیده بودند که این قرارداد فراتر از اقتصاد، فرهنگ و سیاست کشور را نیز هدف گرفته است. آنها میدیدند که هجوم اروپاییها، سر و شکل ظاهری بازار را تغییر داده و بوی رواج فرهنگ بیگانه و تشبه به کفار به مشام میرسد. فتوای میرزای شیرازی تا اندرونی شاه نفوذ کرد و انیسالدوله سوگلی ناصرالدین شاه، طرف منافع ملت و حمایت از مرجعیت دینی ایستاد و با قدرت نرم زنانه، نهضت را در داخل قصر پیگیری کرد. ملکهی متشرع ایران در پاسخ به سؤال متحیرانهی شاه که «چرا قلیانها را جمع میکنند و جدا میکنند؟» معتقدانه جواب داد: «برای آنکه قلیان حرام شده» و وقتی شاه با رگ ورم کرده گفت: «چه کسی حرام کرده؟» با همان منطق متشرعانه پاسخ داد: «همان کس که مرا به تو حلال کرده»؛ پاسخی که دهان شاه را چنان بست که دیگر به هیچ یک از نوکرانش دستور نداد برایش قلیان چاق کنند. اینگونه تیر خلاص به قرارداد رژی زده شد.
🔸قریب به نیم قرن بعد که بیغیرتی قانونی شد و کشف حجاب اجباری، یکی از کارشناسان استعماری لندن با اشاره به انیسالدوله و داغی که با حمایتش از حکم تحریم تنباکو بر دل منطق استعماری انگلیس گذاشته بود گفت: «ما با اجراي اين سياست کشف حجاب در ايران نطفهی آن گونه رويدادها (حمايت ملکه دربار قاجار از فتواي مرجع تشيع) را خشک کرديم و براي هميشه از تکرار آن جلوگيري نموديم.» اعترافی که هم نشان از استعماری بودن کشف حجاب دارد و هم اثرگذاری زن مسلمان و با هویت ایرانی.
#عصر_زنان
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
@asrezanan_ir