eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
533 ویدیو
186 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
🌼 دین و علم ♦️در ایام کرونایی، عزیزی این پرسش را ارسال داشت: 🌹 سوال بنده در این بحران کشور که دچار ویروس کرونا شده مسجد و نماز جمعه و حرمین ائمه علیه السلام بسته شده بعضی ها میگن دین در مقابل علم زانو زده نظر شما بزرگواران چیه بفرمایید تا ما استفاده ببریم ببینیم دین بالاتر است یا علم؟ ♦️پاسخ: 🔴 مطلب اول: 🔹فرو کاستن دین به بخشی از آن مثل حضور در مساجد و زیارت حرم‌های اهل‌بیت(علیهم السلام) صحیح نیست. بلکه دین یک حقیقت جاودانه و متعالی است که محور آن عقاید و باورهای توحیدی است عمیق به خدا و درک در زندگی و به آن مبدا هستی و حقیقت دین است. 🔹دین در دلها و قلبها جای دارد و نشانه آن محبت و عشق به خداوند و اولیای خداست. دین زمان و مکان، مشرق و مغرب، خانه و مسجد نمی شناسد و هر کجا که بود دین همان جاست. «قَلْبُ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ» (بحارالأنوار، ج55، ص39) قلب مؤمن عرش الهی است. ما بالاتر از عرش الهی نداریم. همچنین بزرگان فرموده اند: قلب انسان بیت الله است، یعنی خانه خدا است. قلب انسانِ مومن مسجد و کعبه است و انسان در همه حال باید قلبش را آباد کند و با قلب خدا را یاد کند. به همین جهت امام علی(علیه السلام) وصیّتی که به امام حسن(علیه‌السلام) می‌کند: «فَأُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهِ يَا بُنَيَّ وَ لُزُومِ أَمْرِهِ وَ عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ وَ الِاعْتِصَامِ بِحَبْلِه‌»نهج البلاغه (ای پسرم تورا وصیت می‌کنم که تقوای الهی را رعایت کن و ملازم اوامر الهی باش و همواره را با ذکر الهی آباد کن و به ریسمان الهی چنگ بزن) 🔹 آنکه دیندار و مومن است می داند که همه جا نشانه و آیت خداوند است و به هر جا رو کنی وجه خدا و رنگ خدایی دارد چون او چشم خدابین دارد و خدا را با قلب می‌یابد. خداوند متعال در سوره بقره می فرماید: وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﻣﺎﻟﻜﻴّﺖِ ﻣﺸﺮﻕ ﻭ ﻣﻐﺮﺏ ﻓﻘﻂ ﻭﻳﮋﻩ ﺧﺪﺍﺳﺖ ; ﭘﺲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﺭﻭ ﻛﻨﻴﺪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﻭﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ . ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻋﻄﺎ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ .(١١٥) 🔹مسجد و زیارتگاه نیز یکی از راه های ابراز دین داری و تجدید قوای معنوی است. مسجد و زیارت تمام دین و حقیقت دین نیست هر چند در زندگی دیندارانه بسیار مهم و ارزشمند است و بر قدرت قلب و همبستگی مومنان می‌افزاید. 🔴 مطلب دوم: 🔹دین اسلام است و نسبت به همه ابعاد انسانها و زندگی بهتر آنان توجه دارد و همه ابعاد زندگی چه امور مادی و چه معنوی، جسمانی و با روحانی، فردی و یا اجتماعی در دین مهم هستند و حفظ آنها و جسمانی و روحانی واجب است و جزو دستورات دین است. همه شریعت اسلامی و احکام و تکالیف دینی برای حفاظت از سلامت جسمانی و روحانی انسان در جهت پیشرفت و تعالی انسان و جامعه است. 🔹 دین حقیقی دستور می دهد که حفظ جان افراد و مراقبت از سلامت جسمانی و روحانی اجتماع واجب است و هیچ کس حق ندارد سلامت فرد و جامعه را به خطر اندازد. دین می گوید که خواندن همه علوم و فنون لازم برای سلامت جامعه مانند علم و واجب و جهاد است و رعایت دستورات علم و پزشکی نیز بر همه مردم لازم است و سرپیچی از نظرات و دستورات کارشناسی پزشکی گناه است و موجب عقاب می شود. همچنین باید اضافه کرد که اگر به نظر پزشک متخصص و متعهد، یک واجب دینی برای سلامت انسان خطرآفرین باشد آن عمل واجب ملغی می‌شود و نباید آن را انجام داد. به همین جهات در روایات علم پزشکی و علم بدن انسان محترم شمرده شده است.(بحار الانوار، ج 1، ص 218) ✔️ پس هیچ تقابل و تعارضی میان دین و علم نیست و همه علومی که برای انسان و جامعه در مسیر سعادت و سلامت داشته باشد و با چارچوب مبانی و اهداف اصلی دین هماهنگ باشد خود بخشی از زندگی دیندارانه و مورد توجه و عنایت دین است و دستورات و تجویزهای آن بخشی از حیات_مومنانه و دیندارانه است و عمل مخلصانه به آن اجر و ثواب دارد و سرپیچی از آن عقوبت در پی دارد. @hodanandboshra @howzavian
طب ایرانی اسلامی یا طب مدرن؟! ✍️ محمد علی بابایی ملیکی برای پی‌بردن به این موضوع، مهم‌ترین مسئله، نوع نگرش هریک از دو طب به بیمار و بیماری است، نه صرف تعصب و یک جانبه‌نگری، زیرا هر یک از این دو طب و بعضا بعضی طب‌های دیگر در جای خود حائز اهمیت هستند و نمی‌توانند جای دیگری را به این راحتی بگیرند. آنچه ابتدای امر بیان شد،« توصیف نگرش این دو طب» است، که می‌شود در توصیف‌های مختلف بیان نمود، یکی از بهترین این بیانات این است که، در طب ایرانی اسلامی به بیمار توجه خاصی می‌کند، و دنبال این امر می‌گردد که چگونه فضای را ایجاد کند که شخص یا اصلا بیمار نشود «یعنی شرائط به گونه ای در بدن شخص باشد که بدنش مساعد بیماری نشود(پیشگیری)» و یا اگر بیمار شد، دوباره شرائط را طوری رقم بزند که روند بیماری نه تنها وجود نداشته باشد، بلکه با مناسب سازی خود بدن، بیماری بکلی ریشه کن شود( درمان)؛ که در این دو مرحله بیان شده، تعبیر به شناسائی و اصلاح مزاج می‌شود و به خاطر همین مسئله است که عمده ترین بحث این طب بر روی پیشگیری است و بیماری را معمولا در طولانی مدت درمان می‌کند. اما آنچه در طب مدرن حائز اهمیت است، تمرکز این طب به خود بیماری است، و دنبال این است که شرائط دیگری که در بیماری مؤثر است «غیر مزاج» را برچیند و یا با خود بیماری بطور مستقل، بدون در نظر گرفتن شاخصه بدن مقابله کند، به خاطر همین عمده مسئله در این طب درمان است «به صورت سریع‌تر و در مواردی نیز بیماری عود کرده و هرگز ریشه کن نمی‌شو‌د» نه پیشگیری، گرچه برای پیشگیری دستور عمل‌هایی نیز دارد. @HOWZAVIAN