♦️ #پایتخت ی که ۶ نبود❗️ ✍ امیر احتشام یکی دو قسمت از آغار پایتخت۶ بیشتر نگذشته بود که طبق معمول، نقد ها آغاز شد. نقدهایی که بسته به عینک نقاد، گاهی سفید و گاهی سیاه نوشته می شد. اما نظر کلی حقیر آن است که برای نقد کامل و صحیح، لازم است فیلم و سریال تا انتها دیده شده و سپس در بوته ی نقد و بررسی قرار داده شود. #پایتخت۶ در حالی به پایان رسید که به واسطه ی ژانر کمدیک، کارگردانی و تصویربرداری خوب و با پشتوانه ۵ پایتخت قبلی توانست عمده ی مخاطبان را با خود همراه کند. عمده مخاطبی که نقادانه سریال را تماشا نمی کند و صرفا به دنبال تجربه یک سرگرمی خانوادگی به دور از اخبار روزمره #کرونایی در تعطیلات نوروز بود. اما طبق معمول مخاطب خاصی هم نیز وجود داشت که فیلم را به عنوان یک ابزار فرهنگ ساز می شناسد و با طنازی و سرگرمی صرف و حتی کنایه های سطحی سیاسی نیز قانع نمی شود. او نگران نوجوانی است که با تمام توجه به صفحه جادویی خیره می شود. او نگران جوانی است که خود را در آینه ی بهتاش جستجو می کند. او به مردان و زنانی می اندیشد که هر کدام به یکی از شخصیت های فیلم گره می خورند و فیلم باید برای همه ی آن ها حرف داشته باشد. و اینجاست که نقدها آغاز می شود. ادامه دارد... شماره های بعدی نقد پایتخت را اینجا بخوانید👇👇👇 @Amirehtesham #پایتخت @howzavian