. #گفت_گوی_مکتوب ✍️ محمدرضا میرزایی اصفهانی ❇️"عزیزی نوشته بودند نه سخن گفتن و نه سکوت، هیچ کدام حُسن ذاتی ندارد. حسن و قبح این دو تابع اغراض آن است." ❓ایشان سراغ دارد، گوینده سخنی را که سخنش منجر به قتل، بی آبرویی، فتنه و... شده باشد و بگوید قصدم فتنه بوده؟ تقریبا همه می گویند: قصدم خیر بوده، اما چون تشخیص خیر و شر به دلیل عدم آگاهی همه جانبه از مسایل برایش وجود نداشته، نیت خیرش آتشی ساخته و عده ای را در آن سوزانده. 🔵در داستان حضرت موسی و حضرت خضر در قرآن کریم دقت کنید، آنچه باعث جدایی موسی از خضر شد، فقط سخن گفتن بود و اگر سکوت می کرد، حکمتهای بیشتری نصیبش می شد.(دستور به سکوت حضرت زکریا و حضرت مریم هم هست) ⏺در روایات، باب "صمت" داریم و از صمت تعابیری اینگونه شده است:الصمت حكم، والسكوت سلامة؛ إن كان في الكلام البلاغة، ففي الصمت السلامة من العثار؛لا حافظ أحفظ من الصمت و....(میزان الحکمه/ج2/ص1667و...) 💠بله گاهی هم باید سخن گفت و نگفتنش گناه است، مثل شهادت دادن برای احقاق حق مظلوم. اما مواردی که باید سخن گفت بسیار کمتر از مواردی است که باید سکوت کرد، چون نوع انسانها فاقد درک و بینش کافی برای بیان جایگاه سخنی که می گویند، هستند و بسیاری از عوام بدون تفکر و اندیشه سخن می گویند. وگرنه هیچ کس به واعظی که قصد موعظه مردم را دارد، نمی گوید "سکوت کن" در پایان ذکر این نکته هم ضروری است: نه در هر سخن بحث کردن رواست خطا بر بزرگان گرفتن خطاست #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN ✉️پ.ن: شما هم با ارائه نقد و نظر(در قالب یادداشت یا یادداشتک) در ترویج گفت‌و‌گوی مکتوب این کانال می توانید مشارکت کنید.