یارب چرا تمام نمی شود غصه های باقر...
گویند باقری! یعنی شکافنده ی علم!
کم نیست این صفت بلکه ساحلی است بر دریایی از سخن، اما نه فقط همین بلکه تو شکافنده ی غم و غصه ای، بازمانده ی خون خدایی که خون دلخورده ای...
گرچه خردسال بودی اما به هر داغی بر جگرت زخمی افتاده و غروب عاشورا غربتی دیده ای که صبر هم طاقت آن را ندارد..
از کدامش بگویم؟!
زنجیر خون آلود بر جسم نحیف و خسته پدر یا دستان بسته عمه خونین جگر یا کاروان بی قافله سالار و سقا و علی اصغر و اکبر، رفتن قاسم و عبدالله و عون و جعفر، آتش به خیمه یا خار مغیلان، سرهای به نیزه و تن های پاره پاره، معجر و گوشواره یا سنگ و خاکستره بر روی زنان آواره، سری به نیزه و دیر راهب و تنور داغ، یا مجلس لهو و لعب کنار خورشید خونین به تشت و لب دندان پاره، برگشت کاروانی غم انگیز و بیچاره، به سوی کرب و بلایی پر از شراره...
دل پیشکش، آتش به استخوانم رسیده یارب چرا تمام نمی شود غصه های باقر...
غم هم به غصه های او درمانده شد، صبر هم افسار دریده و بی تاب شد...
او شکافندی غم است ورنه نمی توان زنده ماند و با عِلم این عَلم را برافراشته کرد..
بس کن جواد بیش از این روضه مخوان که قلم سوخت و واژه ها آتش گرفت و دودی بلند شد.. ای داد که این هم یادآور غصه دگر، از کوچه و چادر خاکی و آتش به خانه ی حیدر شد..
.
✍️ جواد رستمی
#دلنوشته
#غم_نامه
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
#گزارش_تصویری ا #گعده_نویسندگان
هشتمین یکشنبهی مهارتی_تحلیلی فکرت؛
💠 گعده نویسندگان حوزوی و دانشگاهی
🔸با حضور و مشاوره:
🔶 میرشمسالدین فلاح هاشمی، نویسنده و مدیر نشر صاد
🖇مطالعه گزارش در «پایگاه فکرت»
📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛
وبگاه| فکرت |مدرسه فکرت | رادیو فکرت
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN