eitaa logo
حوزه علمیه مسجدجامع شهرستان نکا-پایگاه آیتین (ره)
191 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
905 ویدیو
273 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
5.76M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📽 جدید و ویژه دعای فرج 🔊 با صدای علی فانی 🌤به نیت تعجیل در فرج امام زمان و رفع گرفتاری از مردم 🤲 ⏰ مخصوص لحظه سال تحویل ⏰
روح الله راسل: به ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ باسمه تعالی در سایت زیر https://plus.irna.ir/news/83746275 ادعا شده که اخیراً آقای در یک فایل صوتی، مطالبی درباره دعای [ و برح الخفاء ... یا محمّد یا علی ... اکفیانی فانکما کافیان ...] گفته اند که خلاصه آن چنین است: 1. این دعا در منابع قرن هفتم به بعد وجود دارد و کتاب مرحوم [متوفای 610 قمری] اولین کتابی است که این دعا را نقل کرده است آن هم بدون ذکر سند. این دعا در منابع پیش از کتاب مزار وجود ندارد. 2. حجم زیادی از سیاهی دنیا و ناامیدی از اصلاح، در این دعا موجود است که به‌تدریج در ادبیات، نگرش و گفتار علما و نخبگان شیعه هم سرایت کرده است. در حالی که در ادعیه صحیح و ادبیات قرآن و روایات، این‌گونه اظهار عجز و سیاهی از شرایط وجود ندارند. آیا ما مجاز هستیم این‌گونه جهان را ببینیم و تفسیر کنیم؟ شر مطلق را دیدن و این همه خیرات و برکات در زندگی انسان‌ها را ندیدن و نفی کردن و ظلم و فساد را یکجا دیدن، جای سؤال و بحث دارد. 3. عبارت «یا محمد یا علی، یا علی یا محمد، اکفیانی فانکما کافیان وانصرانی فانکما ناصران» با ادب توحیدی که از قرآن آموخته‌ایم، سازگار نیست و نوعی استقلال را به ذهن متبادر می‌کند. در این عبارات‌، ما به شکل مطلق امورمان را در کف امام می‌بینیم و توقع داریم که امام مشکلمان را حل کند. آیا این‌گونه و به شکل مطلق از امام تقاضا کردن با ادبیات متعارف ادعیه ما سازگار است؟ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ به صوت ایشان دسترسی نیافتم. ولی فارغ از اینکه این سخنان به ایشان مستند باشد یا نه، پاسخ مطالب سه گانه فوق به صورت می تواند به این شرح باشد: 1. بر خلاف آنچه ادعا شده که این دعا در کتب قبل از مرحوم نیامده است باید گفت که این دعا با اختلاف اندکی در تعابیر، در کتاب اثر مرحوم [متوفای 548] صاحب تفسیر مجمع البیان آمده است. مرحوم علامه در ، 53، 275 از این کتاب نقل کرده اند که حاکی از آن است که این کتاب را در اختیار داشته اند ولی امروزه این کتاب به ما نرسیده است[که با وجود آن در بحار، نیازی به اصل آن کتاب نیست]. 2. مرحوم امین الاسلام طبرسی کسی است که مرحوم در مستقیماً از ایشان حدیث نقل می کنند اگرچه حدیث ایشان دارای نباشد چراکه طبرسی ره ملقب بوده است به ، یعنی در امانت و وثاقت او تردیدی نیست. 3. بسیاری از کتب حدیث در گذشته بوده است که به دست ما نرسیده است ولی در دست بزرگان ما بوده و از آنها نقل حدیث شده است و امروزه اعتبار آن احادیث، به اعتبار همان بزرگانی است که آن را نقل کرده اند چراکه در دقت علمی و وثاقت آنها شکی نیست. به عنوان مثال همین دعای توسط بزرگان ذیل، نقل شده است(بدون اینکه گفته باشند که از نقل کرده اند): - مرحوم (متوفای 664) در ، 280 - مرحوم (متوفای 786) در ، 210 - مرحوم (متوفای 905) در ، 176 - محدث خبیر مرحوم در 4. در سال های گذشته متأسفانه این اصطلاح که فلان حدیث یا دعا ندارد، بضعاً بر برخی السنه، جاری شده و مع الاسف از سوی عوام الناس هم تصور شده که تنها راه اطمینان به صدور یک متن از معصوم، داشتن است! با آنکه همانطور که ذکر شد، همین که این از سوی بزرگانی که ذکر شد، به ما رسیده باشد، برای اطمینان به آن کفایت می کند. 5. مضامین این دعا، سیاه نمایی ندارد بلکه حقیقت آن است که وقتی که خورشید، پشت ابرهای ظلمانی باشد، روزگار دنیا سیاه است. در دعاهای دیگر از جمله که در شبهای ماه رمضان خوانده می شود و منابع متقدم مهمی آن را نقل کرده اند(مثل مرحوم در ، 2، 514 و مرحوم در تهذیب، 3، 111) با اختلاف کمی در تعابیر آمده است: «... اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَيْنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا اللَّهُمَّ فَافْرُجْ ذَلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْكَ تُعِزُّهُ وَ إِمَامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلَهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعَالَمِين‏ ...». آیا اینگونه ادعیه هم است؟! یا واقع بینی؟ 5. در صدر این دعا سخن از است که عین است و در پایان آن هم سخن از است که باز است، لذا اینکه گفته شود که و ، تصور استقلال معصومین علیهم السلام را در پی دارد، سخنی بس شگفت است! در آیه 49 آل عمران سخن حضرت عیسی علیه السلام نقل شده که فرمود: «أنّی اَخلُقُ لکُم ... و اُبرِئُ الاکمَهَ و
یکبار که در مشغول زیارت بودم، یکی از مسئولین آنجا که وظیفه شبهه پراکنی و مجادله با زائران شیعه را به عهده داشت، مفاتیح الجنان را به دست گرفت و این فراز از دعای را با صدای بلند خواند و گفت: شما شیعیان قطعاً مشرکید: «یا محمّدُ یا علیّ یا علیُّ یا محمّد اکفیانی فانکما کافیان و انصرانی فانکما ناصران» می گفت: تنها کسی که کافی و ناصر است خداست! ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ بعد از زیارت، علاقمند بودم که پاسخ قرآن کریم را به این یاوه سرایی ها بدانم. بعدها در تفسیر سوره انفال، این پاسخ آمد: آیه 62 انفال: فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنينَ آیه 64 انفال: يا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ در آیه 62 انفال سخن از این است که تأیید و نصرت الهی توسط «خدا و مؤمنان» است؛ مراد آن است که «نصرت خدای متعال» به صورت بالذات است و نصرت به سبب مؤمنین به صورت بالعَرَض. در آیه 64 انفال هم سخن از این است که ای نبی خدا! همانا «خدا و مؤمنان» برای تو کافی هستند. در اینجا هم مراد این است که «کفایت خدای متعال» بالذات است و «کفایت مؤمنان» بالعَرَض. بنابراین منعی نیست که یک موحّد بگوید: «یا محمد یا علی اکفیانی و انصرانی» وقتی که «مؤمنان» کفایت کننده و ناصر رسول خدا هستند، آیا رسول خدا و نفس او یعنی امیر مؤمنان(رک: آیه مباهله یعنی 61 آل عمران) کافی و ناصر ما نیستند؟!