✳️ ازدیاد جمعیت ، کاهش بیماری ها و افزایش زنان کارگر و مشکل کمبود کارگر متخصص مشکل رژیم شاه در دهه چهل شمسی! #روزشمار #اقتصاد_دوره_پهلوی 6 شهریور 1340 ❇️ مشکل کمبود کارگر متخصص در گزارش مقدماتی برنامه عمرانی سوم، که به وسیله قسمت امور اقتصادی سازمان برنامه تنظیم شده، آمده است: ازدیاد جمعیت و کاهش بیماری ها و افزایش زنان کارگر مشکل کمبود کارگر متخصص را به وجود آورده است. اگر افراد یک جامعه که مهم ترین عامل تولید محسوب می شوند، مهارت و تعلیم و تربیت لازم را دارا نباشند، وفور منابع طبیعی و وجود سرمایه و ارز خارجی ارزش چندانی نخواهد داشت. این امر محرز و مسلم شده است که فقدان نیروی انسانی واجد شرایط برای تصدی مشاغل مربوط به یک جامعه نوین بزرگترین عامل محدودکننده فعالیت های عمرانی در ایران بوده است. بدین سبب است که برنامه های کارآموزی و تعلیم و تربیت حائز کمال اهمیت می باشد. مقصود از نیروی انسانی،متخصصین و افراد تعلیم دیده ای هستند که ممکن است در هر رشته تربیت شوند. مشکلات عمده مربوط به نیروی انسانی در برنامه سوم عبارت است از وجود بیش از حد نیروی کار و در عین حال کمبود شدید کارگران ماهر. بر اثر رشد جمعیت، کاهش بیماری های مضعف در میان نیروی فعال و افزایش تعداد زنانی که وارد نیروی کار می شوند، کمی بیش از یک میلیون نفر به تعداد کار اضافه خواهد شد. تعداد بیکارانی را که در شروع برنامه سوم وجود خواهد داشت به این رقم باید افزود. گر چه انتظار می رود وجوهی که صرف عملیات عمرانی می شود فرصت ها و امکانات کار کافی بوجود آورد بنحوی که تقریبا جوابگوی افزایش نیروی کار باشد، ولی بیکاری در شهرستان ها ممکن است بسیار شدیدتر گردد، رقابت در پیدا کردن کار موجب تورم نیروی کار در نواحی شهری گردیده و لااقل بطور موقت موجب بیکاری در نواحی معین خواهد شد. مشکلات ناشی از بیکاری بر اثر وجود بیکاری پنهان و کم کاری وخیم تر خواهد شد. با وجود کاهش تدریجی این نوع بیکاری ها در کشاورزی و صنعت و مشاغل دولتی، باز مشکل مزبور برای مدتی به شدت خود باقی خواهد ماند. در بین مشاغلی که در دوران برنامه سوم ایجاد خواهد شد در حدود 130 هزار شغل احتیاج به وجود کارگران آزموده در مهارت های خاص دارد. آموزش این عده کارگر تاثیر مستقیم در موفقیت برنامه سوم خواهد داشت؛ بعلاوه بیش از 150 هزار کارگر شاغل به تعلیمات اضافی جهت بهبود مهارت خود احتیاج خواهند داشت. در برنامه دوم، مسئله بیکاری در درجه اول اهمیت منظور نشد، ولی کمبود مهارت مورد توجه بوده و برای پرورش نیروی انسانی ماهر اقداماتی به عمل آمد. بعضی از برنامه های آموزشی این دوره بسیار پرارزش بوده، ولی برخی دیگر عجولانه تهیه شده و تاثیر زیادی نداشته است. حداقل سه عامل در عدم موفقیت برنامه های نیروی انسانی در گذشته دخیل بوده است: فقدان برنامه ریزی، عدم هماهنگی در داخل موسسات ذینفع و بین آن ها و فقدان اطلاعات قابل اعتماد درباره بازار کار. http://yon.ir/EMtiS @iichs_ir