💢 شخصیت ممتاز حضرت عباس (علیه‌السلام) ✔️ استاد محمدمهدی شب‌زنده دار: یکی از عناصر مهم و برجسته‌ی این حماسه‌ی عجیب، از صدر عالم تا پایان عالم، جناب عباس بن علی بن ابیطالب علیه السلام هست. امام صادق علیه السلام در مقام معرفی این بزرگوار، به حسب نقلی، پنج خصوصیت برای ایشان برشمردند که اگر ما آن بخشی‌ را که امکان تحقق دارد، در خودمان پیاده کنیم، قهراً منازلی از منازل آن بزرگوار را به‌دست خواهیم آورد. اگرچه آن‌ها در اوج و در قله‌هایی هستند که برای دیگران شاید میسور نباشد، اما منازلی از منازل رحمت آن‌ها برای دیگران قابل درک هست. امام صادق علیه السلام حسب این نقل فرمودند: «کان عمّنا عباس بن علی بن ابی طالب صلب الایمان، نافذ البصیرة، جاهد مع الحسین و ابلا بلائاً حسنا و مضی شهیدا» هر یکی از این جملات، درس‌آموز است و پیام دارد و راه درست رسیدن به مدارج عالیه را نشان می‌دهد. «کان صلب الایمان»؛ دارای ایمان صلب بود. برای این که چیزی صلب بشود، دو امر لازم دارد. یکی این که پایه‌های آن باید محکم باشد. اگر شما مثلاً یک میله‌ی فولادین را همین طوری دو یا سه سانتی متر در زمین فرو کنید، با این که بدنه‌ی این قائمه از فولاد است، اما وقتی پایه‌هایش محکم نباشد، به مجرد این که چیزی به آن برخورد کند، واژگون می‌شود. علاوه بر این که پایه‌ها باید محکم و عمیق باشد، شاکله‌ی آن امر هم باید نفوذناپذیر باشد. حالا مثلاً شما چوبی را با پایه‌های عمیقی در زمین فرو کنید، اما موریانه می‌تواند به این چوب نفوذ و آن را از درون پودر و تهی‌کند. وقتی این‌گونه شد، به مجرد یک باد، چوب واژگون می‌شود. بنابراین، برای این که چیزی بخواهد صلب بشود دو امر لازم دارد: اولاً بدنه‌ی مستحکمی که چیزی نتواند در آن نفوذ کند و ثانیاً پایه‌های مستحکمی که بتواند مقاومت کند. اکنون برگردیم به ادامه‌ی کلام، بعد امام صادق علیه السلام در تعریف از عموی خویش فرمودند: «نافذالبصیرة». بصیرت داشتن یک چیز است و نافذ البصیره بودن یک چیز دیگر است. داشتن بصیرت، یک نعمت بزرگ است. این که انسان بتواند مسائل را بفهمد و امر بر او مشتبه نشود، یا مشتبه نکنند، این بصیرت است. به ما دستور داده شده در هر مغرب و صبحگاه، بعد از نماز از درگاه خدای متعال این را بخواهیم: «اللهم اجعل النور فی بصری و البصیرة فی دینی.» نفوذ بصیرت، این است که بصیرت آن‌چنان قوی شود که لایه‌های زیرین را هم بفهمد. گاهی برخی امور پیچ در پیچ است. ممکن است کسی سطح ظاهری امور را درک ‌کند و کلاه سرش نرود، اما لایه‌ی دوم را متوجه نمی‌شود. نافذ البصیرة؛ یعنی انسان با فهم و درک خویش، تا نهایت عمل را ببیند، که این یک نعمت بسیار بزرگ الهی است. یکی از خصوصیات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام همین نفوذ بصیرتش بود که در آن‌ ماجراهای ‌زمان امیرالمؤمنین علیه السلام و بعد از آن حضرت که بیشتر مردم منحرف شدند، ایشان محکم ‌ماندند و هرگز نلغزیدند. این، همان نفوذ بصیرت است. / پندهای سعادت جلد دو ص 4-43 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) ✔️استاد سید محمدمهدی میرباقری: 💠 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔻تسلیم: 🔹اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) 🔸وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. 🔸تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔻التصدیق: 🔹قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. 🔸تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔻الْوَفاء: 🔹آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. 🔸قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔻النصیحه: 🔹از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. 🔸سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعنی بالاتر از تكليف بار برداشتن. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 روضه جانسوز آیت‌الله وحیدخراسانی در عزای قمر منیر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢رکن بودن شعائر و معنای آن 🔹استاد شیخ محمد سند در پاسخ به این سوال که آیا مانند آیت‌الله خوئی (ره) معتقد‌ید که شعائر دینی رکن دین است؟ توضیح داد: «شعائر» جمع «شعیره» (آئین و مراسم) است و به‌لحاظ معنی و مضمون و موضوعش درجات مختلفی دارد. برخی امور از شعائر نماز و برخی از شعائر حج و برخی از شعائر صوم و برخی شعائر ولایت و... هستند. برخی شعائر از برخی شعائر بر‌تر است و بر‌ترین و بزرگ‌ترین شعائر شعائرِ ولایت است. همان‌طوری که امامت و ولایت از دیگر ارکان دینی بر‌تر است، شعائر ولایت نیز از دیگر شعائر برتر است. 🔹این استاد عالی حوزه علمیه نجف اشرف گفت: شعائر دینی (مراسمات مذهبی) اعلام و اعلانِ [دین و معارف دینی] است و فرهنگ دینی را نشان می‌دهد و آن را تبلیغ می‌کند و محیطی دینی و فرهنگی پدید می‌آورد و از این حیث، با غض‌ّنظر از موضوع و متعلق، از ارکان دین محسوب می‌شود. شعائر دینی معارف دینی و فرهنگ دینی را به دیگران می‌نمایاند و از این جهت، بنیان و بنیاد اسلام و ایمان بر آن پایه استوار است به‌طوری که اگر مراسمات دینی نباشد، معارف دینی به دیگران، خصوصاً به نسل بعدی منتقل نمی‌شود و اساس دین از‌بین می‌رود. 👈ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=75855 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📘مقتل جامع سید الشهدا، منبعی برای اهل تحقیق و عاشورا پژوهان ✔️یک شرکت دانش‌بنیان ایرانی با استفاده از ابزار فناورانه و نوآورانه موفق به ارائه یک پایگاه اطلاعاتی در حوزه وقایع نگاری قیام امام حسین (ع) شده که در مستندنگاری از این واقعه تاریخی برای اهل تحقیق راهگشا است. 🔻نرم‌افزارهای آموزش از راه دور، ارتباط شیعی، راهنمای بر خط، پرسش و پاسخ زنده، ارتباط الکترونیکی و مسنجر ایرانی از جمله محصولات صدای بهار است که با تکیه بر دانش فنی داخل کشور ساخته است. 👈برای مشاهده این اثر، اینجا را کلیک کنید. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

✍️ استاد رسول جعفریان: بدون تردید حفظ اخبار عاشورا، مدیون ابومخنف، این راوی - مورخ دانشمندی است که اگر همت او نبود، اگر دقت او در نقل گزارش‌های ناب نبود، ما امروز این انبوه گزارش‌های دقیق و ریز از کربلا نداشتیم. ابومخنف، یک گوهر به تمام معنا در تاریخ‌نگاری اسلامی است. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🏴لسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ◼️أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🎙 استاد میرباقری | روضۀ سوزناک عاشورا ◾️حتَّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوادِكَ، فَهَوَيْتَ إِلَى الْأَرْضِ جَريحاً، تَطَؤُكَ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها، وَتَعْلُوكَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها... 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢چرا امام حسین (ع) در کربلا چاه آبی حفر نکرد؟ ✍️حجت‌الاسلام والمسلمین محمد عشایری منفرد این پرسش، پرسشی است که بسیاری از کاربران فضای مجازی با آن مواجه می‌شوند. واقعیت این است که دستور بستن آب در روز هشتم محرم، تصمیم میدانی فرماندهان جنگ (شمر و عمر سعد و ...) نبود بلکه فرمان شخص عبیدالله بود که گمان می‌کرد امام حسین علیه السلام زیر فشار تشنگی بیعت خواهد کرد! در برخی منابع آمده است که حضرت ابی‌عبدالله علیه السلام، در روز هشتم در پشت خیمه‌گاه چاه کم‌عمقی حفر کردند و آبی مانند آب چشمه هم به دست آمد و همراهان امام آب نوشیدند اما بعد از آن، دو اتفاق افتاد: 1️⃣ نخست اینکه ، چشمه آب در زمین فرو رفت و ناپدید شد(حفر فنبعت له عين ماء عذب فشربوا ثم غارت العين و لم ير لها أثر) (مقتل مقرم ص 209). 2️⃣ دوم آنکه خبر به فرماندهان سپاه مقابل رسید و به تدریج خبر تا قرارگاه عبیدالله در کوفه نیز رسید و عبیدالله ملعون بی‌درنگ در نامه‌ای به عمرسعد نوشت: «شنیده‌ام حسین چاه حفر می‌کند و برای یارانش آب به دست می‌آورد. به محضی که نامه‌ام به دستت رسید، با همه توانت او را از حفر چاه باز بدار و بر او تنگ بگیر و اجازه نده حتی قطره‌ای آب بنوشند!..» چنین بود که عمر سعد جلوی حفر چاه را گرفت. (مقتل خوارزمی، ج 1 ص 346) پ ن: مقتل خوارزمی: بلغ ذلك إلى عبيد اللّه فكتب إلى عمر بن سعد: بلغني أن الحسين يحفر الآبار، و يصيب الماء، فيشرب هو و أصحابه، فانظر إذا ورد عليك كتابي هذا فامنعهم من حفر الآبار ما استطعت، و ضيّق عليهم و لا تدعهم أن يذوقوا من الماء قطرة...، و السلام. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢تحلیلی بر بردن علی اصغر به میدان ✍️ حجت‌الاسلام والمسلمین ابوالحسن حسنی امام حسین (ع) با بردن فرزند شش‌ماهه‌اش به میدان نبرد و درخواست آب برای او، نماد مظلومیت و بی‌گناهی اهل‌بیت (ع) را به اوج رساند. این عمل نشان‌دهنده‌ی اوج انسانیت و عاطفه‌ی یک پدر نسبت به فرزندش در برابر قساوت و بی‌رحمی دشمنان بود. امام با این کار، بُعد انسانی و احساسی فاجعه‌ی کربلا را برجسته کرد تا تلخی و ظلمانی بودن آن بر همگان آشکار شود. این حرکت تأکیدی بود بر اینکه حتی نوزاد بی‌گناه نیز از ظلم یزید و یارانش در امان نبوده و در معرض بی‌رحمی آنان قرار گرفته است. در بعد عرفانی و معنوی، اقدام امام حسین (ع) نمادی از تسلیم کامل به اراده‌ی الهی و نمایش اوج عشق به خداوند بود. امام حسین (ع) با آوردن علی‌اصغر (ع) به میدان، او را به عنوان قربانی به درگاه الهی تقدیم کرد. این اقدام نشان‌دهنده‌ی اوج بندگی و رضای امام به مشیت الهی است. امام حسین (ع) با این عمل، خود و اهل‌بیتش را به عنوان فدیه‌ی الهی در مسیر اصلاح امت و اقامه‌ی دین الهی به میدان آورد تا پیام روشن و جاودان شهادت و فداکاری را به گوش جهانیان برساند. از دیدگاه سیاسی، امام حسین (ع) با این اقدام، مظلومیت اهل‌بیت (ع) و بی‌عدالتی حکومت یزید را آشکار کرد. درخواست آب برای فرزند شش‌ماهه‌اش، دلیلی محکم بر بی‌رحمی و بی‌انصافی دشمنان بود و تأییدگر بر عدم مشروعیت و فساد حکومت یزید. این حرکت به خوبی نشان داد که حتی کودک بی‌گناه نیز از ظلم و ستم حکومت یزید در امان نبوده و این حکومت فاقد هرگونه عدالت و انسانیت است. این اقدام امام حسین (ع) سبب شد تا مظلومیت ایشان در تاریخ ماندگار شود و تأثیری عمیق بر وجدان‌ها و افکار عمومی آن زمان و حتی آیندگان بگذارد. امام حسین (ع) با این اقدام، تأثیری روانی و احساسی قوی بر پیروانش و همچنین بر دشمنان گذاشت. صحنه‌ی آوردن کودک شیرخواره به میدان و شهادت او، قلب‌ها را لرزاند و همدردی‌ها و حمایت‌های بسیاری را برای اهل‌بیت (ع) برانگیخت. این اقدام سبب شد تا واقعه‌ی عاشورا نه تنها به عنوان یک نبرد، بلکه به عنوان یک حماسه‌ی عظیم و مظلومیت بی‌سابقه در تاریخ اسلام ماندگار شود. همچنین، این حرکت تأثیری ماندگار بر تاریخ و فرهنگ شیعیان گذاشت و ارزش‌های شهادت، فداکاری، مظلومیت و ایستادگی در برابر ظلم را به نسل‌های بعدی منتقل کرد. داستان علی‌اصغر (ع) و شهادت او به یک نماد برجسته از مظلومیت و ظلم‌ستیزی تبدیل شد و هر ساله در مراسم عاشورا یادآوری می‌شود تا انگیزه‌ای برای مقاومت و پایداری در برابر ظلم و بی‌عدالتی باشد. در مجموع، اقدام امام حسین (ع) در به میدان آوردن فرزند شش‌ماهه‌اش، حرکتی چندبعدی و پرمعنا بود که تأثیری عمیق و ماندگار بر تاریخ و فرهنگ اسلامی و شیعی گذاشت و پیام‌های انسانی، عرفانی، سیاسی و اجتماعی مهمی را به جهان منتقل کرد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 جانسوزتر از تمام جراحات و مصائب حسین(ع) 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 اجرای عدالت ناگفته ترین پیام و اساسی ترین هدف قیام امام حسین (ع) ✍️علامه محمدرضا حکیمی (ره) 🔸عموما عاشورا پژوهان «امر به معروف»، «تشکیل حکومت»، «عدم بیعت با یزید» و... را به عنوان اهداف نهضت حسینی دانسته اند؛ حال آنکه اساسی ترین هدف نهضت حسینی، اقامه عدل و برپایی نظام «عامل بالعدل» و جامعه «قائم بالقسط» است. 🔹 از قدیم گفته اند: «التوحید و العدل علویان»، توحید و عدل دو اصل علویند. ذکر عدل در کنار توحید، نخست به باور اعتقادی باز می گردد که اثبات عدل، متمم صفات الهی است و از سویی دیگر تحقق عدل هدف انبیاء (لیقوم الناس بالعدل) است. پس توحید واقعی، خود، واجب کننده اجرای عدالت است. (ان الله یامر بالعدل) 🔹 هنگامی که در بند بند خطبه امام حسین (ع) در روز عاشورا و قبل از کارزار با یزیدیان می نگریم، رد پای از عدالت را در جای جای آن خطبه نورانی می یابیم. 🔸 اینکه امام در بحبوحه نبرد، اینگونه از عدل سخن می راند، ما را بدان نکته متوجه می سازد که ما نیز باید با دفاع از عدالت، فلسفه عاشورا را زنده نگاه داریم و با قیام برای اجرای عدالت از عاشورا دم بزنیم و اینگونه خود را وارث عاشورا بدانیم‌. 💠 عدالت، اساسی‌ترین هدف و کلیدواژه قیام عاشوراست. در مفهوم «عدالت» عدالت سیاسی، عدالت اقتصادی و عدالت قضایی مورد نظر است و باید به طور همزمان به هر سه بعد عدالت توجه شود. 🔹 امام حسین (ع) در عاشورا به ما آموخت که مردمی که اهمیت عدالت را درک نکنند، جاهلند و مردمی که عدالت‌خواه نباشند، مرده اند. مردمی که ظلم را منحصر در ظلم سیاسی بدانند و از ظلم اقتصادی و معیشتی آگاه نباشند، فریب خورده اند‌. 🔸واژه های عاشورا تنها «تشنگی»، «شهادت» و «اسارت» نیست، «نماز» و «عدالت» نیز هست؛ بلکه واژه های اصلی همین دوتاست. 🔹 «نماز» واژه شب عاشوراست و «عدالت» واژه روز عاشورا. یعنی پیام شب عاشورا نماز است و عدالت واژه روز عاشوراست و آن سه (تشنگی، شهادت و اسارت) سکوی پرتاب عدالت اند، لیکن چنین درک نشد و نمی شود. ✅ تا عدالت اجرا نگردد، و قسط قرآنی (رسیدن هر کس به حق خویش) عملی نشود، هر چه از اسلام گفته شود، حرف است. 💠 جوانان آگاه، و مردم متدین ایران! بدانید که جز نظام عامل بالعدل و قائم بالقسط، یعنی مجری عدالت به نحو احسن، در همه چیز و در همه جا و برای همه کس، هیچ حاکمیتی اسلامی نیست و جز جامعه قائم بالقسط، یعنی جامعه سرشار از عدالت، هیچ جامعه ای قرآنی نیست و جز گرفتن حقوق مظلومان از توانگران و رساندن به دست آن، هیچ اصلاحی و حرکتی عاشورایی نیست. 📚 مسلمنا- برگرفته از آثار «عاشورا و عدالت» و «قیام جاودانه»، محمد رضا حکیمی. دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۳. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🎧 نامه یک خطی امام حسین علیه‌السلام ... چه طور می شود آدم برای چیزی که همیشه هست کاری نکند... 🎙 مرحوم استاد علی صفایی حائری #عین_صاد 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 سید الشهداء (ع) در نگاه کلامی و تاریخی و بر اساس گزارشات و بر اساس تحلیل سیاسی، آگاه به جریان و واقعه عاشورا بودند‌ ✔️حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی در نشست «بررسی کلامی تاثیر علم امام بر رخدادها» 📃 نظرات در تحلیل آگاهی سیدالشهداء علیه السلام به واقعه عاشورا: 1️⃣ منکرین علم امام یا عمومیت آن در اینجا به راحتی امام را نا آگاه نسبت به آینده در نظر گرفته و عملکرد امام را با توجه به شرایط می دانند و بر این اساس قائلند که امام می توانسته اند که به پیروزی برسند از این روی عملکرد امام درست است. 2️⃣ بعضی دیگر حرکت امام را قیام برای شهادت می دانند نه قیام برای حکومت. 3️⃣ بعضی دیگر با این که امام را آگاه به آینده می دانند اما از طرفی ایشان را مامور به ظاهر می دانند نه واقع. 4️⃣ حضرت اساسا عملکردشان تابع شرایط نیست؛ یعنی این پیش فرض که حضرت بر اساس شرایط عمل می کنند قبول نبوده بلکه امامت از این اصل بیرون است و حرکت امام بر اساس عهدی است از جانب خداوند و عمل ایشان تابع مشیت و خواست الهی است. 👈 همه این نظرات از حیثی دارای نقصان هستند. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🔺نظر میرزای نائینی (ره) درباره «زیارت عاشورا» + سند ✔️شخصی طی مرقومه‌ای از مرحوم محقق نائینی (۱۲۷۶_۱۳۵۵ هـ.ق) رضوان الله علیه سؤال نمود که برای رفع حوائج به ادعیه و اذکار از کتب ادعیه و یا از افراد صاحب تجربه از متدینین رجوع می‌کند ولی گاهی حاجتش روا می‌شود و گاهی ظاهرا اثری نمی‌بیند. لذا از مرحوم نائینی تقاضا می‌کند تا دعایی به او توصیه کنند. ✍️محقق نائینی در پاسخ می‌فرمایند: من به تو اجازه می‌دهم تا به آنچه در «کتاب‌های مکارم الاخلاق» و «مصباح» آمده عمل کنی، اما درباره‌ی آنچه از ادعیه که در السنه‌ی مردم است، چون نمی‌دانم از کجا نشأت گرفته، نظری ندارم، اما اینکه گفتی گاهی اوقات ادعیه اثر دارد و گاهی ندارد، این از اموری است که جز خدا و راسخان در علم (اهل بیت) کسی از آن آگاه نیست و من در همه‌ی حاجات دنیوی و اخروی بالاتر از زیارت عاشورا سراغ ندارم. … وأمّا ما ذكرته من ترتّب الأثر تارة وعدمه أخرى فذلك ممّا لا يعلم سرّه إلا الله والراسخون في العلم وإنّي لا أرى أفضل من زيارة عاشوراء لأيّ حاجة دنيوية أو أخروية. والله العالم ۲۶ رجب ۱۳۴۶ محمد حسین غروی نائینی 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢عاشورا و امروز ما ✔️استاد محمدعلی مهدوی راد پیامبر (ص) می‌فرماید: مبادا روش و سنت دین، اولویت آخر و تزیین و نمایش باشد. متاسفانه در جامعه ما به این موضوع بی توجهی می‌شود. قرآن گفته: «وَلا تَقفُ ما لَيسَ لَكَ بِهِ عِلمٌ»، در مورد موضوعی که آگاهی و تخصص ندارید، نظر ندهید، اگر مسولان از صدر تا ذیل به همین آیه عمل کنند، بسیاری از مشکلات حل می‌شود. یکی از مهمترین ویژگی‌های رفتار امام در حادثه کربلا، آگاهی و آگاهی گستری است. امام حسین (ع) یکبار هم دستور و انتظار اطاعت محض و کورکورانه نداشتند و همواره استدلال و معیار ارائه می‌کردند. شب عاشورا هم امام فرمود: بروید اینها با من کار دارند. زهیر که مورخان اموی، او را به ناحق عثمانی معرفی کردند، در پاسخ گفت: اگر هزار بار کشته شوم باز هم تو را یاری می‌کنم، چون با بصیرت و آگاهی به حقانیت شما رسیدیم. به تعبیر قرآن، قاعده‌ای که در کتاب آسمانی قبل، از زبور تصریح شده: ما بعد از آگاهی، زمین را به صالحان ارث می‌دهیم، یعنی جامعه آگاه، صالحان را بر صدر می‌نشاند. امیرمومنان (ع) نیز می‌فرماید: اگر ندانی چگونه در موضوعی وارد شوی، در آن دچار مرگ موضعی می‌شوی. اباعبدالله (ع) در نامه‌ای که به عالمان نوشت، فرمود: از قرآن بیاموزید که چرا خدا احبار و رهبان را نکوهید؟ چون این علما، ظلم و زشتی، سخن بد و فساد را می‌دیدند و سکوت می‌کردند. 👈 ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=75860 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢تفاوت نظر شیعه و سنی در جواز قیام امام حسین(ع) علیه حاکم جائر 🔹حجت‌الاسلام ذبیح‌الله نعیمیان با بیان اینکه آیا قیام علیه حاکم جائر مجاز است یا خیر و می‌توان برای جواز آن به قیام عاشورا تمسک کنیم، گفت: امام(ره) در آن شرایط جایز نمی‌دیدند؛ آیا ایشان قیام امام حسین(ع) را استثنایی می‌دیدند که جواز ندادند؟ امام الگوی مشارکت مردم را پی گرفتند و آن را موفق‌تر می‌دیدند. بنابراین اگر قرار باشد قیام مسلحانه هم صورت بگیرد باید ماذون به اذن ولی فقیه جامع‌الشرایط باشد و اینطور نیست که هر کسی دست به اسلحه ببرد. 🔸استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه علامه حلی در توجیه حرکت امام به سمت کوفه، بحث مهادنه را مطرح کرده و گفته است اگر پذیرش صلح مصلحت غیرملزمه و مصالحی دارد جایز است، گفت: برخی البته معتقدند که امام باید می‌جنگید و مهادنه با یزید جایز نبوده است؛ در برخی آیات هم که بحث جهاد مطرح است چند دسته آیه داریم؛ آیه ممنوعیت هلاک کردن نفس را داریم و از سویی آیاتی که به جهاد ترغیب می‌کند و از طرف سوم آیاتی به این نکته تاکید دارد که اگر دشمن پیشنهاد صلح کرد بپذیرید. در جنگ‌های معمولی جناح کفر و فسق به تعهدات خود پایبند نیستند و پذیرش صلح می‌تواند به از بین رفتن یکباره جامعه بینجامد. امام (ع) اگر صلح می‌کردند خود این بهانه خوبی بود که به تثبیت و مشروعیت‌بخشی حکومت یزید منجر شود زیرا یزید می‌خواست از افراد مهم با تهدید و تطمیع بیعت بگیرد. اگر امام (ع) بیعت هم کرده بودند که به صورت رسمی به حکومت یزید مشروعیت بخشیده بودند لذا... 👈بیشتر بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=75865 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📚 ۲۰ کتاب خوب برای عاشورا شناسی ✔️کتابِ خوب دربارۀ قیام عاشورا فراوان است. اما همین کثرت، انتخاب را سخت کرده است. از طرفی قیام عاشورا یک پدیده‌ی یک‌بُعدی نبود؛ بلکه ابعاد مختلفی دارد که برای شناخت جامع قیام، باید آنها را شناخت. بنابراین کتاب‌ها را ذیل شش بُعد مهمّ دسته‌بندی کرده و دربارۀ هر یک توضیح مختصری داده‌ شده است: ۱. فقهِ عاشورایی ۲. تاریخ و مقتل ۳. دین‌شناسیِ عاشورایی ۴. ابعاد معرفتی و ملکوتی عاشورا ۵. عاشورا به‌مثابه راهِ سلوک الی الله ۶. ابعاد اجتماعی و سیاسی قیام عاشورا. 📖بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=75862 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢حکومت ولایی! خطاب به استاد عالی ✍ محسن قنبریان 1⃣ حکومت ولایی -اقلا در اندیشه رهبری- با مردم‌سالاری دینی مطابق و فقط همین حکومت، شرعی است. حکومت ولایی یک "جعل الهی" و یک "بیعت آزادانه و رضایت عمومی" دارد؛ پس ولائی بودن یا نبودن با توجه به هردو عنصر باید سنجیده شود. اقلا در اندیشه رهبری دو جا انتخاب مردم مطرح است: - زمان غیبت - جایی که به نص عمل نشده، مثل حکومت علوی (بخوانید) چنان بیعتی با امیر(ع) در آن روزگار قطعاً بی‌نظیر بود؛ حالا انتخاب مستقیم و عمومیِ امام خمینی بدان شبیه است. 2⃣ فرق ولایت معصوم و فقیه در این است که لحاظ عنوانِ "از طرف خدا بودن" ، برای معصوم در قبول و صحت اعمال، "موضوعیت" دارد؛ اما این لحاظ در فقیه "طریقیت" دارد. یعنی همه احکام باید با لحاظ پذیرش ولایت معصوم انجام شود تا مقبول باشد اما درباره فقیه، "صرف مطابقت اعمال با فتوای ایشان" و "عدم تخلف عملی از احکام ولایی ایشان" کفایت می‌کند و اعتقاد به ولایتِ از جانب خدا در قبول، شرط نیست. 3⃣ طبق آیه ۴۱ نحل، مجتمع اسلامیِ بر اساس ولایت و پرستش خداوند وقتی متعهد به "عدالت و احسان" باشد، "حسنه دنیا" [بهترین نعمت] است (بخوانید). ❗️سابقا "عدالتخواهی" از سوی برخی وعاظ محترم به "ولایت خواهی" تأویل برده و دوگانه ولایت-عدالت ساخته می‌شد، اخیرا ولایت به حیثیت عنوانی و اعتقادی تأویل برده می‌شود و حیثیت ظاهری (بیعت عمومی و آزادانه مردم) و کارکردی (ساخت مجتمع صالحه مبتنی بر عدل و احسان) مغفول می‌ماند. در حالیکه اعتقاد در ولایت فقیه شرط نیست اما رضایت مردم(۷۷/۱۲/۱۴) و کارآمدی(۸۳/۶/۳۱) شرط است. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢حاشیه‌ای بر یک متن ✍️ سجاد فدک آقای قنبریان جملات آقای عالی را از زاویه «فقه سیاسی» تحلیل کرده است، اما به نظر می‌رسد زاویه دید متفاوت است. آقای عالی بیشتر از دید «کلام سیاسی» به مساله نگاه می‌کند. در این نگاه ولایت الله از مجرای امام جامعه تسری پیدا می‌کند و منشأ تبعیت امت از امام، انتساب به ولایت الله است. این عنصر اعتقاد را نباید نادیده گرفت. رکن رابطه ولایی اعتقادی و بینشی است. ضمن اینکه آقای عالی از صحت و بطلان صحبت نمی‌کند تا گفته شود اعتقاد به ولایت فقیه در قبولی شرط نیست. موتور محرک جامعه ولایی رابطه اعتقادی-قلبی میان امام و امت است. در زاویه دید کلام سیاسی که آقای عالی دارد نگاه می‌کند، اعتقاد به ولایت عنصری نیست که اگر کسی نداشته باشد عاصی باشد و عملش باطل (حرمت تکلیفی و وضعی داشته باشد) عنصری است که مقوم و پیشران جبهه حق است. از این زاویه جامعه جمهوری اسلامی ایران حائز نمره بالاتری از جامعه علوی است، همانطور که امام خمینی (ره) به این نکته تنبه داده‌اند. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🔔 نشست علمی «ماهیت و نظام مسائل فقه حکمرانی» 🎙ارائه: حجت‌الاسلام والمسلمین نجف لکزایی (مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی) 🗓 زمان: چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰ صبح 🔗 لینک مجازی:https://www.skyroom.online/ch/feghahat_aqr/intfeqh 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢شاخص‌های نسبت سنجی نظام فکری ✍️حجت‌الاسلام یحیی عبدالهی مقایسه دو نظام فکری و مکتبی چه شاخصه‌هایی دارد؟ آیا مثلاً فلسفه و عرفان نظری جزو مقومات اندیشه امام و رهبری است؟ چرا ما اصول و امهات مطالبات رهبری و نظام فکری ایشان را که خود صریحاً بیان فرموده‌اند نسبت به انقلاب اسلامی، دین شناسی، تمدن اسلامی، ولایت فقیه، سیاست خارجی و مواجهه با نظام بین الملل، جبهه مقاومت، اقتصاد مقاومتی، مشارکت مردمی و مردم سالاری دینی، پیشرفت و عدالت، سبک زندگی اسلامی، گام دوم انقلاب اسلامی، علوم انسانی اسلامی، جایگاه حوزه و دانشگاه و موارد متعدد دیگر را ملاک و معیار ارزیابی اندیشه‌های یک فرد و نسبت آن با اندیشه امامین انقلاب قرار نمی‌دهیم؟! مواردی که ذکر شد، از شئون هدایت و رهبری جامعه است که بر همه ضروری است در مسیر منویات رهبری گام بردارند، اما در حوزه مباحث علمی و نظرات کارشناسی، اختلاف نظر با رهبری، در دنیای علم و فقاهت امری طبیعی است چنانچه متداول است در دروس خارج، نظر اعلام و فقهای عظام نقل شده و نقد می‌گردد. بهترین مفسر اندیشه‌های امام خمینی (ره)، مقام معظم رهبری است که در مواقع مختلف از جمله سالگردهای رحلت ایشان در حرم امام به بیان اصول و شاخصه‌های مکتب امام پرداخته‌اند، مبتنی بر آن، آیا فلسفه و عرفان نظری، از نوع صدرایی و ابن عربی آن، جزو اصول مکتب امام است؟! در اینصورت خود مقام معظم رهبری نیز با مکتب امام فاصله می‌گیرند، چرا که می‌دانیم در نظام فکری ایشان، عرفان نظری جایگاهی ندارد! سخن آخر اینکه اکنون که دشمنان خط اندیشه دینی و انقلابی، بر تخریب سرمایه‌های جبهه فکری انقلاب اسلامی کمر همت بسته‌اند، اتحاد و هم بستگی و ائتلاف این جبهه فکری و تکیه بر اصول مکتبی و کنارگذاشتن اختلاف‌‌های علمی بیش از هر زمان دیگری لازم و ضروری است. (اجتهاد یادآور می‌شود، مطلب فوق به‌بهانه هجمه‌های اخیر علیه استاد سیدمهدی میرباقری نگاشته شده است.) 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 آیت‌الله شبیری زنجانی: مراقب باشید روش‌های انحرافی، مانند رفتار صوفیانه وارد عزاداری نشود ✔️عزاداری برای امام حسین (ع) و سایر آن بزرگوارانی كه در كربلا به شهادت رسیدند از عالی ترین عبادات است كه در شكل گیری اعتقادات مردم تأثیر زیادی دارد لذا باید به گونه ای عمل شود كه مرضی حضرات معصومین(ع) باشد. نحوه عزاداری در زمان‌ها و مكان‌های مختلف با در نظر گرفتن عرف تعیین می‌شود و لذا با گذشت بیش از هزارسال شاهد شور بیشتر در عزاداری‌ها هستیم ولی باید توجه داشت كه نحوه عزاداری در برخی موارد صحیح نیست و حتی گاهی رگه هایی از رفتارهای صوفیانه در عزاداری‌ها دیده می‌شود، این خیلی بد است كه انسان طریقه‌ای را كه ما می‌دانیم مرضی خدای متعال و حضرت رسول(ص) نیست در عزاداری دنبال كند، عزاداری در درجه اولِ عبادات است و طریقه آن باید مرضی الهی باشد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🏴 روضه سيّدالشهداء (علیه‌السلام) ✔️حجت‌الاسلام حاج سید جواد گلپایگانی نقل کردند که مرحوم آقای خوئی فرمودند: ما در نجف اشرف در خانه بسیار کوچکی زندگی می‌کردیم. خانمم روضه می‌گرفت و مزاحم مطالعه من بود. به ایشان گفتم: روضه‌خوانی در منزل مزاحم مطالعه من است، روضه ترک شد، ولی مبتلا به چشم‌دردی شدم که هر چه به دکتر مراجعه کردم، خوب نشد و دکترها از معالجه آن مأیوس شدند. متوسّل شدیم، در عالم خواب به من گفتند: بنا بود شما کور شوید، ولی حالا که متوسّل شدید، با تربت استشفا کنید. با تربت استشفا کردم، چشمم خوب شد./ جرعه‌ای از دریا ؛ جزء ۲ ؛ صفحه ۶۸۱ . 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢«شکّ» و «مرگ اراده‌ها» زمینه‌های واقعۀ عاشورا 🔻برگرفته از کتاب «امامان اهل بیت، مرزبانان حریم اسلام» از شهید صدر 🔹امام حسین‌ (ع) زندگی مرفهی داشت، رفاهی داشت که بیشترِ آن توده بینوا نداشتند. حسین‌ (ع) بیش از همه مسلمانان بی نیاز بود و بیش از همه آنان جاه و مقام داشت و بیش از همه آنان عزتمند بود. ایشان در زندگی خود، در زندگی اجتماعی خود و در زندگی مادی خود بسیار خوشبخت بود. شخصی مرفه بود و ظلمی که از بنی امیه به ایشان‌ می‌‌رسید، فقط همان ظلمی بود که آنان به اسلام روا می‌داشتند. این انسانی که همه اسباب آسایش و رفاه برایش فراهم است و برپایه معیارهای مردم فرودست همه لوازم خوشبختی را داراست، این انسان چنین زندگی را وا‌ می‌‌گذارد و درهای چنین خوشبختی را بر خود‌ می‌‌بندد تا در راه ایستادگی در برابر ستمگران و نگاهبانی از رسالت به پا خیزد. 🔹وقتی امام حسین‌ (ع) راه مقاومت و مبارزه را گزید، در آن هنگام پایگاه‌های مردمی در میان امتی که با امام علی‌ (ع) پیوند داشتند، دیگر از بیماری نخست، بیماری شک، رها شده بودند؛ زیرا اسطوره ـ اسطورۀ معاویه ـ به طور کاملا آشکار نمایان شده بود؛ زیرا جاهلیتی که در معاویه نمود‌ می‌‌یافت، در صحنه سیاسی و اجتماعی نقاب از چهره برگرفت و مردم دانستند که علی علیه السلام از رهگذر معاویه با جاهلیت بت ها و تندیس ها‌ می‌‌جنگیده نه این که با معاویه به خاطر یک دشمنی شخصی یا قبیله‌ای بجنگند. امت از بیماری نخست (شک) رها شده بود، ولی بیماری دیگری پیدا کرده بود و آن بیماری مرگ اراده بود. 👈 ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=75876 🆔 https://eitaa.com/ijtihad