#امام_حسین_اربعین #اربعین ای خفته زیر خاک چه خاکی به سر کنم باور نداشتم که به قبرت نظر کنم ای همسفر به خواب و خیالم نمی رسید با تو نه بلکه با سر تو من سفر کنم با یاد روز واقعه جا دارد از غمت لطمه زنان کنار تو جان محتضر کنم با کعب نی جدا شده ام از تو یا اخا حتی نشد که حلق تو با اشک تر کنم بهرم دعا نما که مبادا دوباره از دروازه های شام بلا من گذر کنم شد آستین من به خدا معجرم حسین عباس را نباید از آن با خبر کنم؟!! مانده صدای چوب و لبت بین گوش من صد آه تا که یاد تو و طشت زر کنم رنجیده سرفرازم و پیش تو سر به زیر آخر چگونه شرح غم آن سحر کنم طفل سه ساله ی تو میان خرابه گفت باید به مرگ، چاره ی داغ پدر کنم با دست خسته زیر لحد جای دادمش جا دارد از خجالت تو جان به در کنم

#امام_حسین_اربعین #اربعین از آن زَمان که دور زِ کرب و بَلا شدم بر هَر چه داغ و دَرد و بَلا مُبتَلا شدم یک اربعین گُذشته و من آب رَفته ام عُمری ست گوییا، که من از تو جُدا شدم یک اربعین گذشته و لب تِشنه ام هنوز گِریان به یادِ کامِ تو صُبح و مَسا شدم یک اربعین گذشته و نیلی شُده رُخَم چِهره کَبود، هَمسَفرِ نِیزه ها شدم من زِینَبم که چِهره ی من فرق کرده اَست حالا شَبیهِ حَضرَتِ خَیرُالنِّساء شدم باید شَبیهِ مادَرِمان هَم شَوَم حُسین آخَر سِپَر برای زَن و بَچّه ها شدم! گیسوی من سِفید شُد و قامَتَم خَمید بی کَس، اَسیرِ مِحنَتِ بی اِنتِها شدم مَن روی ناقه ها و تو هَم روی نِیزه ها مِهمانِ بَزمِ کوفه و شامِ بَلا شدم هَر طور بود، باز کِنارت رسیده ام زائر به پاره پِیکَرِ دَر بوریا شدم #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین_اربعین #اربعین گرچه غمدیده و بی تاب ولی برگشتم من به خاک غمت امروز معطر گشتم من چهل روز فقط همسفر شمر شدم من چهل روز فقط همقدم سر گشتم هر کجا صحبت آزار شد و کعب نی ای سپر دخترکان تو برادر گشتم چشم عباس به دور، آه نمی دیدی کاش من چهل روز پی چادر و معجر گشتم چشم واکن که ببینی قد زینب تا شد خیز از جا و ببین هم قد مادر گشتم نظر لطف خدا بود عزیز الزهرا سایه ات بر سر ما بود عزیز الزهرا هر کجا از نوک نیزه سر تو خورد زمین پا به پای سر تو خواهر تو خورد زمین دست بسته چقدَر سخت زمین می خوردیم از روی ناقه اخا، دختر تو خورد زمین نیزه ها در کف کفّار چه مستی می کرد هی تکان خورد و سر اصغر تو خورد زمین شام شد مثل مدینه، به غمم خندیدند پیش زینب، سر آب آور تو خورد زمین ما که از کوچه به جز غم نکشیدیم حسین وسط کوچه، چه بد مادر تو خورد زمین قصّه ی غربت مولا چقدَر غم دارد روضه ی چادر زهرا چقَدَر غم دارد یادمان هست همینجا کفنت را بردند گرگ ها، یوسف من پیرهنت را بردند یادمان هست همینجا به زمین افتادی نیزه ها تا لب گودال تنت را بردند سنگ هاشان به لب قاری قرآن می خورد رمقِ مانده ی ناله زدنت را بردند یادمان هست که گودال قیامت شده بود با سرِ تیغ، عقیق یمنت را بردند ناگهان بر نوک نیزه سر تو بالا رفت ده نفر زیر سم اسب تنت را بردند دختر فاطمه شد قافله سالار، حسین رفتی و زینب تو رفت به بازار حسین #وحید_محمدی