🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #داستانک *باغچه بیل می زنیم* نزدیکای عید، حدود بیست روز مانده به نوروز صدایی توی گوش من که پسر بچه ای بازی گوشی بودم می پیچید. باغچه پسر بچه ای بازی گوشی بودم می پیچید. باغچه بیل می زنیم، باغچه بیل می زنیم، باغچه بیل می زنیم...صدا رفته رفته بلندتر می شد و من که حدود نه سال داشتم به فراست در می یافتم که تند و تیز باید به دنبال مرد بیل بروم و از او بخواهم تا بیاید باغچه ای (که بخش اعظم حیاط خانه را اشغال کرده بود و در آن درخت عناب، انگور و چند تا گل محمدی کاشته شده بود را بیل بزند. پیرمرد که بدنی استخوانی، محکم داشت دوچرخه اش را لب در می گذاشت و وارد خانه می شد، خیلی تند و تیز چای مادرم آماده نشده کل باغچه را بیل زده بود..... الان دیگه از آن صدا خبری نیست و سال هاست آن صدا را نمی شنویم. راستی دیروز از کنار خانه دوران بچه گیم رد می شد. از حیاط خبری نبود و خانه دو طبقه مان تبدیل به خانه شش طبقه شده بود. بچه هایی که در آن خانه بزرگ می شوند دیگر از سایه درخت عناب بهره ای ندارند. حسرت بازی پر شور و شر فوتبال با پسرخاله هایشان را می کشند و افسوس می خورند که موقع شکوفه دادن درخت عناب سرگرم زنبورهای عسل شوند. آنان طعم شیرین خوابیدن در حیاط و دیدن آسمان پرستاره را هیچ موقع نمی توانند بچشند. یادش بخیر چقدر زوددیر می شود. #زندگی_شهری #کودک_بدون_آسمان 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃