خیلی می‌شنویم که باید خودمون رو ببخشیم اما کی؟ هرکاری می‌کنیم بخشیدنیه؟ هربار خراب کردیم بگیم عیبی نداره؟ جواب دادن به این سوال‌ها و در ادامه‌ش بخشیدن خودمون یه شرط مهم داره و اونم اینه که خودمون رو ببریم زیر ذره‌بین، یه وقتایی کارهایی کردیم ولی اون کارا برای اینکه جون به در ببریم و از هم نپاشیم لازم بوده. اگه هیچ چیزی رو تو زندگی تون به خودتون نبخشیدین، درمورد اینجور کارا به خودتون سخت نگیرین. حواستون به خودتون باشه که کی داشته به مو می‌رسیده ولی پاره نشده چون کاری کردید که شاید منطقی و اصولی نبوده ولی ضروری بوده.  #روانی_شناسی

ضعف کردم برات که😍❤️

یه اصطلاحی تو روانشناسی داریم: Anhedonia آنهدونیا یا فقدان لذت! به حالتی میگن که چیزایی که قبلا فرد رو خوشحال می‌کرده دیگه تاثیری رو حالش نداره…!

اجازه بدید بگم فردا امتحان آمار دارم و مجدد به این موضوع فکر میکنم))))

استاد وقتی برگه منو میخاد صحیح کنه))))

ما معمولیا هر روز به یه دلیل دوست ‌نداشتنی هستیم.

کاش‌ خدا به هممون‌ یه پولی‌ بده‌ بریم‌ نجف، خونه بخریم.

فاقد هرگونه اهمیت دلم می‌خواهد این جمله‌ی کوتاه را سرلوحه‌ی جهانم قرار بدهم، بروم، بدوم، تلاش کنم، ببینم، حرف بزنم، معاشرت کنم، بشنوم، بخواهم، تجربه کنم و هر کجا که نشد یا پیش‌بینی‌هام درست از آب در نیامد یا به نتایج دلخواهم نرسیدم یا آدم‌ها به اعتمادم خیانت کردند؛ این جمله را به ذهن بیاورم، نفس عمیقی بکشم و بدون توقف و تفکر و تحمیل بار مضاعف به روانم عبور کنم. عبور یعنی؛ به اتفاقات و آدم‌ها بیش از میزان و جایگاهشان نپرداختن و نگاهی رو به جلو داشتن! عبور یعنی؛ به درک که نشد، که نمی‌شود، که نخواهد شد! کل جهان که همین یک اتفاق و یک آدم نیست! خلاصه که بعد از این، تمام معادلات جهان برای من، فاقد هر گونه اهمیت است و تمام!

خدایا این شوخیِ بزرگِ کلاس و روزه و دانشگاه رو خواهشا زودتر تموم کن. دیگه نمیتانممممم.