مرحله فوقانی اوریون به واستوچنی ارسال شد صنایع انرژیا این مرحله فوقانی را که یک پروژه آینده است، به پایان رسانده است این مرحله فوقانی برای آزمایش جامع مجتمع مرحله فوقانی و آزمایشات پروازی مجموعه راکت فضایی آمور در نظر گرفته شده است @ir_nojoom

هلال انسلادوس با نگاهی به سایه‌ها، قمر جذاب انسلادوس رو به زحل در این تصویر فضاپیمای کاسینی دیده می‌شود شمال در بالا به شکلی دراماتیک در نوامبر 2016 به تصویر کشیده شده و دوربین کاسینی در جهتی تقریباً رو به خورشید در حدود صد و سی هزار کیلومتری هلال درخشان این قمر قرار گرفته است در واقع، این قمر بیش از 90 درصد از نور خورشیدی که دریافت می‌کند را منعکس کرده و سطح آن بازتابی برابر با برف تازه دارد انسلادوس با قطر تنها پانصد کیلومتر یک قمر بسیار فعال است داده‌ها و تصاویر جمع‌آوری‌شده در طول پروازهای کاسینی، بخار آب و دانه‌های یخ که از آبفشان‌های قطب جنوب بیرون می‌ریزند و شواهدی از اقیانوسی از آب مایع پنهان در زیر پوسته یخی این قمررا آشکار کرده‌اند @ir_nojoom

صفر مطلق یا صفر کلوین⠀⠀ ۲۷۳/۱۵- درجه سانتی گراد⠀⠀ در این دما آنتروپی و آنتالپی صفر می‌شود⠀⠀ صفر مطلق نقطه‌ای است که در آن ذرات بنیادی طبیعت دارای کمترین حرکت ارتعاشی هستند هنوز دانشمندان نتوانسته‌اند دمای صفر مطلق را در طبیعت ببینند یا آن را در آزمایشگاه ایجاد کنند در واقع رسیدن به دمای صفر مطلق با هیچ تکنولوژی‌ای ممکن نیست @ir_nojoom

جوزایی‌ها برفراز دریاچه نیانهوی چین ‌این همه شهاب از کجا می‌آیند؟ پاسخ ازسمت صورت فلکی جوزا است از این رو، بارش شهابی ماه دسامبر به نام جوزایی‌ها شناخته می‌شود، چراکه به نظر می‌رسد که شهاب‌ها همه از سمت جوزا می‌آیند با این حال، بقایای ذرات حاصل از سیارک غیرمعمول 3200 فایتون، مداری مشخص به دور خورشید دارند که بخشی از مدار در نزدیکی زمین در مقابل صورت فلکی جوزا قرار گرفته است بنابراین، هنگامی که زمین از این مدار عبور می‌کند، کانون بارش در جوزا دیده می‌شود در اینجا ترکیبی از تصاویری که چند روز پیش در آسمان تاریک از دریاچه نیانهوی چین گرفته شده و بیش از 100 شهاب درخشان از بارش شهابی قابل مشاهده است @ir_nojoom

قطب جنوب واقعا جای عجیبیه ⠀ عجیب از این نظر که اغلب پدیده‌های طبیعی و زوایای بصری طوری هستند که چشم و مغز ما عادت به آنها ندارند⠀ از نظر دما و پدیده‌های جوی هم که هر لحظه ممکن است یک چیز جدید ببینیم مثل پدیده سان داگ، شفقهای قطبی، طوفانهای عجیب و غریب و ⠀ ⠀ @ir_nojoom

🚀 تصویری از ماموریت برنامه ریزی شده ناسا برای جستجوی آب در قمر مشتری اروپا @ir_nojoom

سحابی آمریکای شمالی خوشه هایی از ستارگان جوان در این سحابی زیبا که حدودا هزار و پانصد سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی ماکیان قرار گرفته، گرد هم آمده اند ‌ وقتی این سحابی را در نور مرئی به طور کامل مشاهده کنید، متوجه شباهتش به قاره آمریکای شمالی می شوید به همین خاطر، چنین نامی دارد ‌ گستردگی این سحابی به پنجاه سال نوری می رسد ستارگان جوانی که حدودا یک میلیون سال سن دارند در این سحابی جمع شده اند تابش شدیدشان گازهای موجود در این سحابی را تحریک میکنند تا از خود تابش داشته باشند همچنین ستاره هایی که سن بالاتری دارند(حدود سه تا پنج میلیون سال) در سراسر سحابی به خصوص در سمت راست-بالای تصویر، دیده می شوند @ir_nojoom

سعی کنید به دفعات از این سه مکان دیدن کنید 1: بیمارستان 2: زندان 3: گورستان در بیمارستان خواهید فهمید که هیچ چیز زیباتر از سلامتی نیست در زندان خواهید دید که آزادی با ارزش ترین چیز است در گورستان خواهید فهمید که زندگی بی ارزش است اگر زمینی که امروز روی آن قدم می گذاریم فردا سقف ما باشد همه ما بدون هیچ آمدیم و با هیچ باز خواهیم گشت، پس بیایید متواضع بمانیم و همیشه قدردان هر چه داریم باشیم💎 @ir_nojoom

این دو کمان عظیم در آسمان چه هستند؟ در سمت چپ، نوار آشنای مرکزی کهکشان راه شیری ما قرار دارد به نظر می‌رسد که این صفحه بزرگ از ستارگان و سحابی‌ها بیشتر آسمان جنوبی را احاطه کرده است در زیر کمان سیاره نارنجی مریخ و کهکشان آندرومدا قابل مشاهده است اما این شب چیزهای بیشتری هم برای عرضه داشت! برای دقایقی در این شب سرد قطبی، کمان عظیم دومی ظاهر شد که بخشی از آسمان شمالی را احاطه کرده بود: یک شفق قطبی شفق‌های قطبی، فاصله بسیار کمتری نسبت به ستاره‌ها دارند، چرا که در ارتفاعات جو زمین تشکیل شده‌اند در خارج از کمان شفق سبز، گروهی از ستارگان که با نام دب اکبر شناخته می‌شوند، قابل مشاهده هستند تصویر دیجیتالی از 20 تصویر در اواسط نوامبر 2022 بر فراز جزایر لوفوتن در نروژ گرفته شد @ir_nojoom

همزمانی ستارگان صورت فلکی شکارچی با مکان و اندازه اهرام جیزه در 125 هزار سال پیش @ir_nojoom

ماه چقدر از ما دور است؟ شاید چندان دور به نظر نرسد، اما ماه در واقع آن‌قدر از ما دور است که می‌توان تمام هفت سیاره اصلی دیگر منظومه شمسی را در فضای بین دو جهان جا داد.مسافت تخمینی بین زمین و ماه اغلب حدود ۴۰۰ هزار کیلومتر ذکر شده است. با این حال ماه مداری بیضوی دارد، به این معنی که گاهی نزدیکتر از این و گاهی دورتر است. در دورترین نقطه از زمین، یا اوج، ماه حدود ۴۰۵،۶۹۶ کیلومتر دورتر است و در #نزدیکترین فاصله یا حضیض فاصله بین دو جهان ۳۶۳،۱۰۴ کیلومتر است. میانگین این مسافت ۳۸۴،۴۰۰ کیلومتر خواهد بود.اما یک واقعیت عجیب در مورد ماه که کمتر درباره آن شنیده‌ایم این است که سعی می‌کند از ما فرار کند! در ماموریت‌های #آپولو ناسا در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰، فضانوردان، بازتابنده‌هایی را روی سطح ماه قرار دادند که هنوز هم برای محاسبه فاصله ماه از ما با دقت بسیار بالا استفاده می‌شود. چیزی که این بازتابنده‌ها به طور تصادفی فاش کردند این است که ماه نه تنها در یک مسیر بیضی‌شکل تکرارشونده قرار دارد، بلکه هر سال حدود ۴ سانتی‌متر از زمین دور می‌شود. @Ir_nojoom

تایم‌لپس جالبی که توسط یک عکاس نجومی ثبت شده است، حرکات رقص‌مانند یک حلقه پلاسما را بر فراز خورشید به نمایش می‌گذارد. حلقه بزرگی از #پلاسما بر فراز سطح خورشید در یک تایم‌لپس خیره‌کننده می‌رقصد که «میگل کلارو»(Miguel Claro) عکاس نجومی آن را ثبت کرده است. کلارو در وبسایت خود نوشت: این ویژگی که به عنوان «زبانه خورشیدی»(Solar prominence) شناخته می‌شود، در روزهای ششم و هفتم فوریه ۲۰۲۲ قابل مشاهده بود. سپس، زبانه #فوران کرد و یک ابر غول‌پیکر از پلاسما را به فضا فرستاد که «خروج جرم از تاج خورشیدی»(CME) نامیده می‌شود. کلارو زبانه خورشیدی را در این دو روز به دقت مشاهده کرد و عکس‌هایی گرفت که در یک تایم‌لپس به هم پیوستند و رفتار و تکامل این ویژگی را نشان دادند. @Ir_nojoom